มาว่ากันต่อถึงเรื่องมีด บทที่2

ภาพของมีดในสายตาของคนทั่วไปที่มองมันอย่างผิวเผินนั้น
โดยมากแล้วมุมมองที่อยู่ในใจของผู้ที่ไม่เข้าใจ
ในมุมมองของธรรมชาติพื้นฐานของมนุษย์แล้ว
มักจะใช้หลักการในรูปแบบที่มองว่า  อาวุธจับถือขอให้ยาวๆไว้ก่อน
ยาวกว่าย่อมได้เปรียบ
แต่ ขอให้รับทราบไว้ว่า
สิ่งนั้นไม่จริงเสมอไป

อาวุธที่ทรงพลังคือ ความผสาน และความคุ้นเคยเป็นอันนึงอันเดียวกัน
เติบโตก้าวไกลกับอาวุธคู่มือที่เลือก และความชำนาญความถนัดความเป็นชีวิตจิตใจเดียวกัน
นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด ต่างหาก  
คำกล่าวที่เคยมีคนกล่าวไว้ว่ากระบี่อยู่ที่มือนั้น ยังศักดิ์สิทธิ์อยู่เสมอ

ไม่เช่นนั้นแล้วอดีตกาลนักรบคงแข่งขันกันผลิตอาวุธกันยาวอย่างที่สุดประชันกันเป็นแน่
หลักของการต่อสู้ประกอบด้วยหลายปัจจัย ทั้งความชำนาญ
ความเข้าใจหัวใจของอาวุธที่ใช้ สภาวะการที่ใช้ และข้อดีข้อเสียในการเลือกใช้ในสภาพการณ์ต่างๆ

ในบทนี้จะยังไม่ขอกล่าวในความหมายเชิงลึก

แต่ขอเริ่มที่ หัวใจพื้นฐานของคำว่าอาวุธ ในด้านนี้เสียก่อน

มีดจัดอยู่ในตะกูลของคำว่า "อาวุธมีคม"

คำว่าอาวุธมีคมนั้น  สิ่งนึงที่ต้องมีเป็นแก่นนั้น คือความคมของอาวุธ
นั่นคือสิ่งที่ต้องสำคัญเป็นที่สุด

เมื่ออาวุธคมแล้ว จะเป็นมีดสั้นมีดยาว ดาบหรือแม้แต่ ใบไม้คมๆ1ใบ
มันก็ไม่สำคัญอีกแล้วว่าอาวุธชิ้นใดจะยาวจะใหญ่
เพราะขอเพียงแค่ความคมนั้นได้สัมผัสชิ้นเนื้อ มันก็มีความหมายดุจเดียวกัน

อาจต่างกันบ้างตรงแรงปะทะ ซึ่งแน่นอนว่าในการฟัน นั้น ดาบย่อมอำนวยแรงปะทะได้มากกว่า

ดังนั้น เชิงใช้ของวิชามีด เราต้องเข้าใจถึงหลักการส่งกำลังให้ได้
เพราะมีดนั้นจะใช้ในลักษณะเน้นสัมผัสเป้าหมาย
และใช้ความอิสระคล่องตัวกว่าในด้านร่างกายเข้ามาเสริมจุดอ่อนเหล่านั้น

ในขั้นเบสิคนี้ สิ่งที่เราจะต้องให้ความสำคัญคือ
1 ความคมของอาวุธ ความแหลมของอาวุธ
2 ท่วงท่าพื้นฐาน

มีดนั้นอาจมีคนกล่าวว่า มันคือสิ่งที่ใครๆก็ใช้เป็นเพียงแค่แทงหรือฟัน
แม้แต่เด็กหรือสตรีคนชราก็ใช้มันได้
แต่ ความจริงแล้ว นั่นมันเพียงแค่ใช้ได้ แต่ไม่ใช่ใช้เป็น!

เชื่อหรือไม่หากลองได้ถาม ผู้ที่ไม่เคยเรียนสิ่งนี้มาก่อน
หรือแม้แต่ลองถามตัวคุณเอง ว่า
ท่าฟันมีด ที่เป็นท่าธรรมดา ในลักษณะหันด้านคมเข้าฟันนั้นมีกี่ท่า?

ตอบได้ทันทีหรือไม่?

สักวันถ้าสถานการณ์บังคับให้เกิดการดวลมีดขึ้นมากับชีวิตคุณ
วันที่คุณจับมันครั้งแรก คุณจะรุ้สึกได้เลยว่า ตนเองนั้นยังต้องเข้าใจมันอีกมาก

มันก็คล้ายกับวิชามวย ที่นักเลง จิ๊กโก๋ วัยรุ่นคึกคะนองที่ใดๆ
ที่มักหลงเข้าใจว่าเรื่องมวยไม่ใช่เรื่องยากใดๆ คิดว่าทำไปตามหนังตามทีวีตามกีฬาก็จะทำได้
หลงคิดเช่นนั้นอย่างไม่เคยฝึกฝนเตรียมพร้อม
วันๆฝึกเพียงแค่ออกหมัด งูๆปลาๆทิ้งขว้างทุบตี
แต่ในยามเผชิญสถานการณ์จริง มันจะบ่งบอกออกมาเองว่า ตัวเองยังขาดคุณสมบัติใดอีกมาก
เพียงแค่การย่างเท้าการยืนจรด หรือการออกอาวุธในขณะเคลื่อนที่ และเจอกับเป้าที่ไม่นิ่ง
รับรองได้ว่าจะเกิดอาการ กะร่องกะแร่ง

ผมพูดถึงสิ่งพวกนี้ทำไม?
ก็เพราะผมจะบอกให้เข้าใจว่า
การฝึกเบสิคอย่างเพียรมานะในทุกวัน ฝึกสิ่งง่ายๆท่าง่ายๆ ฝึกช้าๆ
ฝึกในสิ่งที่แทบจะเหมือนคนชรารำไทเก๊กตามสวนสาธารณะ
ฝึกที่ดูเหมือนไร้พิษสงไม่น่าฝึกนั้น
ในยามใช้จริง คุณจะตกตะลึงในประสิทธิภาพแบบออโตเมติกของตัวเอง
และนี่คือความหมายของคำว่าเบสิคแน่นมีชัยไปกว่าครึ่ง

การฝึกท่าเบสิคของวิชามีดสั้น
ขั้นต้นให้แบ่งเป็น2ชนิด คือการแทงและการฟัน

ขอให้ฝึกด้วยท่าง่ายๆ อย่าพึ่งหาท่าหวือหวาโลดโผนแหวกแนวอะไรมาฝึก

ฝึกท่าเบสิคที่คนธรรมดาเราใช้กัน
 แต่มันต่างกันที่คนที่ไม่ได้ฝึกจะใช้มันไปอย่างสะเปะสะปะ
แต่คนที่ฝึกเป็นประจำจะจำได้หมดว่า
ท่าฟันมันฟันได้กี่มุม ท่าแทงมันแทงได้กี่มุม!
เรียกใช้ได้อย่างรุ้หลัก

ผมขอพูดถึงแวดวงนึง คือแวดวงสายลับ
เชื่อหรือไม่ว่า
ความลับนึงของหลักสูตรการฝึกฝนสายลับทั่วโลกนั้น สิ่งที่คนเหล่านั้นใช้
และคร่ำเคร่งฝึกฝนมัน ในอัตตราส่วนใหญ่นั้น
คือการฝึกในสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปทำได้
แต่คนธรรมดาเรียบเรียงมันอย่างไม่ถูกต้องและเลือกใช้มันอย่างไม่เหมาะสมแก่เหตุผล
แต่สายลับเหล่านั้นฝึกเพื่อให้เลือกใช้มันได้อย่างเรียบเรียงถูกขั้นตอน

มันก็เหมือนการใช้ปากกาวาดรุป ไม่ต้องใช้ท่าวาดที่โลดโผนพิศดารตีลังกากลับหัว
แต่วาดด้วยท่าวางมือเบสิค แต่เรียงร้อยมันอย่างถูกต้องเป็นรูปภาพเนื้องานที่มีประสิทธิภาพ
มันก็เหมือนท่า ยืนเล็งหมอบคลานของทหาร
ที่คนปรกติก็ทำได้แต่มันต่างกันที่ทหารรู้การเลือกใช้และขั้นตอนการใช้

การฝึกท่ามีดก็เช่นกัน
ประการแรก คุณต้องค้นคว้าให้ได้ ว่าท่าการฟันมีกี่มุม ท่าการแทงมีกี่มุม

ยืนตรงหันหน้าเข้าหากระจก ยื่นแขนไปข้างหน้า สังเกตุด้านคมมีด
จงเริ่มสอนตัวเองให้รู้ว่า การฟันโดยด้านคมมีดนั้น สามารถฟันได้จากมุมใดบ้าง
ค้นหาให้หมด จดจำให้ได้
เช่น
เฉียงบนซ้ายลงขวาล่าง
เฉียงบนขวาลงซ้ายล่าง
เฉียงล่างซ้ายขึ้นขวาบน
เฉียงล่างขวาขึ้นซ้ายบน
ฟันแนวนอนเส้นตรง จากทางด้านซ้ายและฟันแนวนอนเส้นตรงจากทางด้านขวา
ฟันจากแนวบนลงล่าง ฟันจากแนวล่างขึ้นบน
เหล่านี้เป็นต้น

แต่ขอให้เข้าใจว่านี่คือการฝึกแบบเบสิค
จงตั้งใจอย่าพึ่งข้ามขั้น และขอให้เริ่มจากการฝึกท่าฟันจังหวะเดียว อย่าพึ่งข้ามไปค้นคว้าที่ท่าสองจังหวะ
ท่าสองจังหวะก็อย่างเช่น พวกท่าฟันมุมฉาก เป็นต้น

เมื่อคุณค้นพบมันแล้วว่ามันสามารถฟันในมุมไหนได้บ้าง
คุณจำเป็นต้อง ฝึกความคล่อง  แน่นอนว่าแรกๆนั้นคุณจะติดๆขัดๆเก้อๆกังๆและขาดๆเกินๆ
ทำท่าไม่ครบบ้าง ทำท่าไม่ต่อเนื่องบ้าง มีสะดุดหยุดคิดบ้าง

ขอให้รับรุ้ไว้ว่า นั่นล่ะคือจุดอ่อนของคุณ
และหากมันทำได้คล่องล่ะ?
คุณก็จะรุ้สึกได้ว่า คำว่าพิษสงมันเริ่มติดเขี้ยวเล็บให้กับตัวคุณแล้ว และก็จะเริ่มมีแรงใจฝึกฝนต่อไป

ขอสรุปในขั้นต้นดังนี้

1ทำความเข้าใจกับท่าจับมีด
เพราะท่าจับนั้นมีหลายแบบซึ่งแต่ละแบบมันจะแตกต่างกันในทางยาวไปเลย
ดังนั้นคุณจำเป็นต้องเลือกเอาแบบนึงมาฝึก และจำเป็นต้องเลือกที่จะชำนาญในท่านั้นๆเน้นผูกพัณธ์กับท่าจับนั้นๆไปเลย รวมทั้งในการฝึกเบสิค จงอย่าหาสิ่งที่มากความเกินไปมารบกวนความเข้มข้น

2เมื่อเลือกท่าจับได้แล้ว จงเรียนรุ้ มุมการฟัน มุมการแทงของท่าจับนั้น

ขอให้ฝึกฝนอย่างตั้งใจมีสมาธิกับมัน ใส่ใจกับรายละเอียดการเคลื่อนไหวของการเคลื่อนที่วงแขนตัวเอง
ขัดเกลามันให้เคลื่อนไหวถูกต้องละเอียดเนียนที่สุด มีเหตุผลที่สุด
ทำช้าๆ อย่าเร่งรีบข้ามขั้นจนละเลยจุดบกพร่อง

เพราะเบสิคเหล่านี้จะส่งผลในวันข้างหน้าที่หากเรียนลึกไปอีกขั้น เช่นการสืบเท้า การเคลื่อนไหว
การหายใจ การกำหนดอารมณ์
หากคุณเตรียมเบสิคเหล่านี้ไว้ไม่ดีพอมันจะมีผลบั่นทอนในการฝึกข้างหน้า

Create Date : 21 ตุลาคม 2552
Last Update : 3 ธันวาคม 2552 15:00:06 น.		3 comments
Counter : 938 Pageviews.
Share Tweet