ไปสตูลและตรัง ก่อนไปตราด
หัวข้อน่ากลัวหน่อยนะ กับวัยดิฉัน

ธรรมเนียมปฏิบัติ (พูดเป็นวิชาการดีไหมคะ) เมื่อช่วงภาคเรียนซัมเมอร์ ทุกคนก็ค่อยว่างเว้นจากงานประจำ

เราชาวครุศาสตร์ ก็หาโอกาสชวนกัน ไปเที่ยวด้วยกัน เน้นว่าเที่ยวๆๆๆ เพราะไม่ต้องมีงานอื่นมาแอบแฝง

อ๊ะๆๆๆ มีเหมือนกัน คือถ้าใครๆจะเกษียณอายุราชการใน กันยายน ที่จะถึงก็เป็นการเลี้ยงรอบแรก คือพาเที่ยว (555ความจริงพวกไม่เกษียณ หรือพวกที่เกษียณ ไปแล้วก็ชวนกันมา สรุปว่าพวกนักท่องเที่ยวตัวจริงๆ ไม่มีตัวปลอม)

รายการนี้คือเมื่อปี 2549 ค่ะ นึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้เล่าเลย เพราะ อีก 3 วันจะไปประจำปี 2550 แล๊วววว

เราไปกันเมื่อ 20-24 มีนาคม 2549 แวะที่เขื่อนเชี่ยวหลาน หรือเขื่อนรัชชประภา จังหวัดสุราษฎร์ธานี เค้าว่าสวยงาม ไม่แพ้ กุ้ยหลิน เมืองจีนเลยละ

จากนั้นก็แวะที่อุทยานแห่งชาติ สระธารโบกขรณี
เหมือนสีมรกตเลย สวยมาก เสียแต่ว่า ไม่ชอบ ที่มีคนไปเล่นน้ำในสระ มากๆ เสียบรรยากาศหมด

คืนนั้นเราไปนอนตรัง แล้วเช้าขึ้นไปที่ท่าเทียบเรือ ของสตูล เพื่อเตรียมเดินทางไปเกาะหลีเป๊ะ ระหว่างทางแวะดำน้ำ ดูปะการัง อะไรนะ เราดำน้ำด้วยเหรอ อ้าวจะพลาดรึน่ะ

เกาะหินงาม งามจริงๆของแท้เลยละ แวะดำน้ำ 2 รอบ สนุกมาก (ขอย้ำว่า อายุ 59 ยังสนุกอยู่ ยืนยันว่าไม่ใช่วัยกลับ แต่เป็นอย่างนี้มานานแล้ว ไม่เชื่อถามลูกดูได้ )

ไปนอนที่เกาะหลีเป๊ะ 1 คืน ฝนตก แต่ไม่เดือดร้อนอะไร เช้าขึ้นจะกลับขึ้นฝั่งเจอฝนเล็กน้อย ไม่ได้แวะเกาะไข่ ได้แต่โฉบๆ ไปถ่ายรูป ว้า อดจูงมือกันรอดประตู ความรักเลย อิอิอิ

มาดูรูปคั่นรายการก่อนนะจ๊ะ


Cool Slideshows


ผ่านไป 2 คืน ทั้งที่เกาะหลีเป๊ะ และกลับมานอนตรัง ตรากตรำมาก อิฉัน ปวดกล้ามเนื้อคอค่ะ ปวดหัว.......หายากินกัน แต่ขากลับนี่แวะเที่ยวเขากอบอีก ตรึกตรองอยู่นานมาก ว่าจะเข้าไปดีไหม...

เอ๊ะ....เราจะมีโอกาสมาอีกไหมเนี่ย....เอาวะ..
เป็นไงเป็นกัน โอ้โฮ ...อาการปวดหัวหายไป เพราะตื่นเต้นมากกกก

นึกดูซิ ใครที่เคยไปมาแล้วเพดานถ้ำตำ ขนาดไม่ต้องก้มหัวละค่ะ แต่ต้องนอน ค่ะ เน้นว่านอนราบทับถมกันบนเรื่อพาย ที่คุณลุงใจดี พูดปลอบประโลม ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องกลัวๆๆๆ

แต่ดันเล่าเรื่องฝรั่งบางคนมาแล้วร้องไห้ ไม่มีสติสมประดีเลย เพราะกลัวมาก โถ...เขาคงกลัวเอาชีวิตมาทิ้งที่เมืองไทย ....

ฮะ..ฮ่ะๆๆๆ กลับมาบ้านต้องไปแวะตรวจร่างกาย ที่กทม. เพราะปวดหัวมาก ๆๆๆๆ แต่สรุปแล้วกล้ามเนื้อบ่า คอ รัดประสาท ที่หัวทั้งหัวเลย ฟังดูน่ากลัวไหม แต่เราไม่กลัว เพราะรู้ว่า ไม่ได้เป็นไรในสมอง

กลับมาจัดการกะมันได้...เพียงแต่ว่าก่อนไปเที่ยวต้องออกกำลังมากๆ

จะไปตราด เกาะกูด อีกแล้ว จ้า แล้วจะมาเล่าให้ฟัง

จบท้ายด้วยภาพสวย ๆ จากเขากอบ จังหวัดตรัง


Cool Slideshows





Create Date : 26 เมษายน 2550
Last Update : 26 เมษายน 2550 11:01:23 น.
Counter : 409 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

วันจัน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11

งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว)
งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10
งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา)
ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน
และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน

สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้
เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว