พืชสวนโลก..ไม่ไปไม่ได้เลย

พืชสวนโลกนี่ ในฐานะ คนไทยและนักเที่ยว ต้องไปให้ได้เลย เพราะนานๆงานอย่างนี้จะมีครั้ง และเพื่อให้การเงินสะพัดช่วยชาติ ให้เกิดความคล่องตัวทางการเงิน

(พูดถึงตรงนี่ ชักเขิน ....ก็ดูซิ นักเที่ยว มีบล็อคเกือบปี แต่ไปเที่ยวทีลอซู ที่เดี๊ยะ เองเหรอ เหอๆๆ ไปมาเยอะ แต่ไม่ได้อัพบล็อค ค่ะ )

แต่เรื่องนี้ ไม่อัพ ไม่ได้ เพราะ หมดฤดูกาลเค้า แล้วคุยไม่หนุก แล้วอีกอย่างกะลังจะ ไป (เที่ยว ) อีกแหละ
มันซับซ้อนมากเลย เลยตัดใจ อัพเรื่องนี้ก่อนนะคะ

หมายเหตุ: ตั้งแต่เข้าเน็ทบ่อยๆ เราว่าตัวเองนี่ภาษาชักเพี้ยน ทำภาษาเขียนเป็นภาษาพูดไปหมดละ แต่มันฟังดูกันเองดีเหมือนกันเนอะ ...นั่นเอาเข้าไป..

สามีดิฉันก็เร่งเร้าเรื่องซื้อตั๋ว จองตั๋ว ที่ธนาคารกรุงไทยมาก ท่านดำเนินการเองตั้งแต่ไก่โห่ จนดิฉันลืมไปละ ว่าตั้งแต่เมื่อไร เริ่มๆ เลยก็กะกันว่า 9-11 พย. นะ ท่านกลับมารายงานเสียงตื่นเต้นว่า เฮ้ย !!!!พ่อได้ตั๋วลดราคา ผู้สูงอายุด้วย 5555 ขำมาก

ต่อมา ลูกชายและลูกสะใภ้ ต้องเดินทางไปญี่ปุ่น 10 กว่า วัน ไม่มีใครเฝ้าบ้าน (เราต้องผลัดกันเที่ยว )
อ่ะไปเปลี่ยนเป็น 19-21 พย. เอ้า !!!! 2 คนนั่น กลับมาไม่ทัน ตาม วันที่จะไปรอบ 2 เลยต้องไปขอเปลี่ยนรอบ 3 (สังเกตนะคะ การไปเปลี่ยนตั๋วนี่ต้องดิฉันเลย ค่ะ เพราะท่านผู้ชาย บอกว่าอายเค้า อายทำไมไม่เข้าใจ ใครเข้าใจ ช่วยบอกที

ผลสุดท้ายได้ไปมาเมื่อ 26-28 พย 49

ก่อนไปก็จองโรงแรมที่เชียงใหม่พลาซ่า มีเหตุผลค่อนข้างแอบแฝง เพราะสามีดิฉัน เวลาไปเชียงใหม่ทีไรก็ต้องไปหาแฟนเก่า สมัยเมื่อ20 กว่าปีที่แล้วค่ะ คือร้านอาหาร เจี่ยท้งเฮง เก่าขนาดเมื่อก่อนเป็นร้านเล็กๆ อยู่ในซอก ตลาดต้นลำไย เวลาไปกิน ดิฉันก็ออกขัดขืนใจ เพราะเป็นอาหารจีน แล้วต้องไปนั่งในร้านเล็กๆ ห่อๆ ตัวพิกล..ลูกเต้าก็บ่นกันงึมงัม ทำหน้าง้ำ แต่มีหัวหน้าครอบครัวเผด็จการว่า เดี๊ยะ ... ไม่พาเที่ยวนะ ... ทุกคนก็จะหงอยละค่ะ

ยุคนี้เป็นร้านใหญ่โต โอ่อ่า นักเที่ยว นักชิม มากันล้นหลาม ดิฉัน ก็ชินแล้วกับการไปเชียงใหม่ ต้องโดนสั่งการไปกิน ที่เจี่ยท้งเฮง เหมือนเป็นหน้าที่ไงไม่รู้ แต่ก็ ชอบแล้วนะ เห็นม่ะ นานๆไปก็ชอบเอง ...

( จะได้เที่ยวพืชสวนโลกไหมเนี่ย.... )

มาแวะดูรูประหว่างทางไปพลางก่อนดีกว่า



นี่ละค่ะ คนเกิดปีไก่ ต้องชวนแวะนมัสการ พระธาตุหริภุญชัย จ.ลำพูนทุกครั้งไป


นอนโรงแรม ช่วงเทศกาล คืนละ 1693 สำหรับข้าราชการแสดงบัตร


ตอนเช้าวันจันทร์ เลือกเที่ยววันนี้เพราะหวังว่าคนจะน้อย แต่เอาเข้าจริง ก็มากกกกอยู่ค่ะ นี่เลย คิว เพื่อซื้อตั๋วนั่งรถราง 30 บาท

สัญญลักษณ์งานราชพฤกษ์ 2006 (ปีทองของไทย)




ก่อนอื่นเราก็ต้องออมแรงนั่งรถราง ชมสวนข้างทางไปพลางๆก่อน







นี่ดิฉัน พยายามโพส ทีละ 2 ภาพ แต่มันไม่ยอมขึ้นค่ะ
เฮ้อ..คนแก่ ทำอะไรก็งกเงิ่นไปหมด



และนี่เลยค่ะหัวใจของงาน หอคำหลวง ( ภาพด้านข้าง)

ภาพมองจากมุมบนหอคำหลวง
เมื่อลงจากหอคำหลวงมา เราก็เดินชมสวนของประเทศต่างๆ แล้วก็แซวกันเองกะคนที่ไปด้วยว่า ตกลง ต้นไม้ที่แต่ประเทศเค้าเอามาตกแต่งนี่ มันของเราหรือของเขานะ

มันคุ้นๆเนอะ เออน่า ไม่ว่ากัน.....

เดินไป ๆ ๆก็เหนื่อยสิคะ หาอาหารกินดีกว่า เราดูในแผนผังงาน จุดมุ่งหมายจะไปที่ ศูนย์อาหาร ที่ 2 ของ บริษัทบุญรอด อยากขึ้นรถรางต่อซะแล้ว แต่ว่า นี่เรากะลังเดินสวนทาง รถรางนี่หว่า เลยเดินไป แย่เลย แต่พอไปถึงก็ค่อยยังชั่วหน่อย

ที่นั่งว่าง โต๊ะสะอาด อาหารดี ราคา ใช้ได้ มีพัดลมไอน้ำ ให้เย็นฉ่ำ อึมมมม

เดินลัดเลาะไปดูสวนพืช เมืองร้อน เมืองหนาวกัน สวยดี แต่เรากลัวคนตีหัว ผู้เฒ่าที่ไปด้วย เนื่องจากไปดุว่า คนที่นั่งถ่ายรูป ใกล้กับป้าย ห้ามนั่ง และลูบไล้ดอกไม้ ที่เขาเขียนป้ายว่า ห้ามจับ เอ้อ...คนหนอคน ถึงว่า ป้ายห้ามนั่ง ห้ามจับ นี่เต็มงานไปหมด




มาเล่าต่อ นะคะ เมื่อเหนื่อยเมื่อยมาก ตะวันก็เริ่มบ่าย เข้าไปในอาคารในร่ม ให้เย็นๆกายดีกว่า ไปหาที่นั่งกินขนมและกาแฟ (ขอนินๆๆๆสามีหน่อย ท่านชงกาแฟส่วนตัวไปกิน ยามเช้า และสายก็บ่นว่า หนักว่ะ แต่ตอนนี้ อ่ะ มาช่วยกันกินให้หายหนักหน่อย อึมมม...การแฟ ไม่ต้องจ่ายตัง อร่อยจัง แต่เราก็สนับสนุนที่นั่งเค้านะ เราซื้อพิซซ่ามากินแกล้มด้วย

นั่งกินไปดูคนเดินไปมา...อ้าวหันไปเห็นโทรศัพท์ ที่ TOT ท่านมาบริการโทร ภายในประเทศฟรี ต่างประเทศ นาทีละ 5 บาท อินเทอร์เน็ทฟรี แหม....ดีจัง ก็ไปใช้บริการซักหน่อย คุยกะลูกที่กรุงเทพฯ ยัยลูกดันเทศนาแม่ว่า ฟรีก็ดีแล้ว แต่เปลืองพลังงาน อย่าโทรนาน
ดูหล่อนว่าซิ


มาดูรูปในอาคารนิทรรศการหมุนเวียนกันก่อนนะ





เอ้า ผิดพลาดไปละค่ะ เอาละถือว่าแถม

นี่ภาพนี้แหละค่ะในร่มสวนบัว


เดินภายในอาคาร นั่งพัก มีโอกาสได้เล่นเก้าอี้ดนตรี หน้าจอทีวี ที่ฉายภาพยนต์จอยักษ์ ของประเทศตุรกี ประเทศที่ใฝ่ฝันอยากไปมากๆ เลยนั่งพักไปด้วย ดูสารคดีท่องเที่ยวไปด้วย

ข้างๆกันนั้นทางสถานฑูตมีสมุดเซ็นเยี่ยมบูธไว้
มีน้องที่เป็นอาสาสมัคร ของบูธ มาเปิดๆ ดูสมุดเยี่ยม แล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เพราะมี ...คนไทย ใจหยาบ...
มาเขียนไว้เต็มหน้า ว่า...ขี้เกียจเขียน ไม่ว่าง จะไปเที่ยว
....ดูมันซิ...ไม่ต้องเขียนแสดงความหยาบของจิตใจก็ได้


ลุงกะป้า หันหน้ามาปรึกษากันว่า เรามาเช้าเกินไปเนอะ เพราะเริ่มขาแข็งเดินไม่ไหวละ ว่าจะรอจนถึงเย็นค่ะ เพื่อดูพาเหรด แต่มาคิดดู ยังไง ก้ไม่ไหว เอาไว้ ปีหน้า ( หมายถึงเดือน มค.50) ถ้ามีแรงค่อยมากันใหม่

พอออกจากงานได้ ขอบอกว่า ไม่ได้ของที่ระทึก อะไรสักอย่างเดียว เพราะ หมดอารมณ์ เหนื่อยมาก ........แต่โชเฟอร์ คนเก่งบอกว่า เออน่า เดี๋ยวไปกิน เจี่ยท้งเฮง อีกรอบ ...นั๊นนน....ตกลงมื้อเย็นที่ 2 ก็กินร้านเจี่ย อย่างเดิม ฮือๆๆๆ อาหารนงอาหารเหนือ ไม่ต้องกินมันละ นอกจากนั้นยังซื้อปลานึ่ง มาฝากลูกชายอีก เอาเข้าไป....

มีภาพแถม กระโจม ประเทศการ์ตาร์ เห็นกะลังฮิต เอเชี่ยนเกมส์ตอนนี้
(ดูจะคุยกันรู้เรื่องไหมนะ)



แถมอีกรูป ชอบมากรั้วประเทศญี่ปุ่น คุ้นๆ แต่ไอเดียดีมาก ( จบการรายงานข่าว ภาคท่องเที่ยวไทยนะคะ)

Create Date : 09 ธันวาคม 2549 Last Update : 1 กรกฎาคม 2551 18:42:53 น. Counter : 500 Pageviews.		1 comments
Share Tweet