VUW - Victoria University of Wellington, New Zealand
Group Blog
 
All Blogs
 
บันทึกจากใต้ ... ระเบิดที่ไก่นาคาราโอเกะ สุไหงโกลก

เรื่องเล่าจากสามจังหวัดชายแดนภาคใต้

ระเบิดที่ร้านไก่นาคาราโอเกะ อ.สุไหงโกลก จ.นราธิวาส





โตโยต้า ไฮลักซ์ วีโก้ ป้ายแดง ที่ถูกระเบิดจนพังยับไปทั้งคัน เรื่องราวต่างๆ ถูกเล่าผ่านสุภาพสตรีที่คลุมผผ้า "ฮิญาบ" สีชมพูที่ผมกำลังสัมภาษณ์อยู่
มันเป็นเรื่องราวที่ผมยังจดจำมาได้จนถึงทุกวันนี้
.... "ไก่นาคาราโอเกะ" ....



......

.....

....

...

..

.




วันนั้นผมจำได้ เกิดเหตุระเบิดที่ร้านไก่นาคาราโอเกะ ใน อ.สุไหงโกลก จ.นราธิวาส

ผมรีบนำทีมประชาสัมพันธ์ของผมออกเดินทางจากค่ายสิรินทร อ.ยะรัง จ.ปัตตานีไปทำข่าวทันที

เมื่อเราเดินทางไปถึงที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นซอยเล็กๆ รถวิ่งสวนกันแทบไม่ได้ มีร้านคาราโอเกะ และร้านอาหารแบบนั่งดื่มยามค่ำคืนเรียงรายติดกันตลอดสองข้างทาง สังเกตดูร้านรวงส่วนใหญ่ จะเป็นห้องแถวไม้ชั้นเดียว

ขณะที่ไปถึง เจ้าหน้าที่ตำรวจใช้แถบพลาสติคล้อมบริเวณที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นรถโดโยต้าไฮลักซ์ วีโก้ป้ายแดง

ระหว่างที่เดินดูสถานที่เกิดเหตุ ผมก็เห็นสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ซึ่งทราบภายหลังว่าเป็นภรรยาของเจ้าของร้าน "ไก่นาคาราโอเกะ" แหวกแถบพลาสติคของตำรวจ เข้าไปที่ซากรถ เปิดประตูด้านคนขับออกและเข้าไปรื้อของในซากรถโดโยต้า ไฮลักซ์ วีโก้ คันนั้น

ผมจึงเข้าไปพูดคุยกับเธอว่า กำลังทำอะไรอยู่ครับ เธอบอกว่า สามีของเธอเป็นเจ้าของร้านไก่นาคาราโอเกะ และเป็นเจ้าของรถคันนี้ ได้รับบาดเจ็บจากแรงระเบิด รักษาตัวอยู่ที่ ร.พ. สุไหงโกลก

เธอกำลังหากระเป๋าสตางค์ของสามีที่ติดอยู่ในรถ เพื่อค้นหาบัตรประชาชน เพื่อจะเอาไปแจ้งทำหลักฐานที่โรงพยาบาล

ผมสังเกตเห็นดวงตาและใบหน้าของเธอภายใต้ผ้าคลุมนั้น เต็มไปด้วยคราบน้ำตา สีหน้าอิดโรยเพราะอดนอนมาทั้งคืน

เธอเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนตอนเกิดเหตุการณ์เวลาประมาณ 2000 น. ผู้คนพลุกพล่าน เพราะเป็นช่วงที่คนกำลังมาเที่ยวกัน ก็มีเด็กวัยรุ่น 2 คนขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดที่บริวเณท้ายรถซึ่งจอดอยู่หน้าร้าน

จากนั้นเด็กวัยรุ่นคนที่ซ้อนท้าย ก็เอากล่องกระดาษกล่องหนึ่งที่หิ้วมาด้วย มาวางที่ท้ายรถกะบะคันนี้

สามีของเธอยืนอยู่หน้าร้านเห็นเหตุการณ์พอดี จึงตะโกนเรียกเด็กวัยรุ่นทั้งสองคนให้หยุด แต่ทั้งคู่เร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์หนีไป โดยทิ้งกล่องกระดาษไว้ที่ท้ายรถ

ชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ต่างตกอกตกใจ ปิดร้านกันพัลวัน นักท่องเที่ยวก็วิ่งหนีออกจากบริเวณนั้น (ย่านนี้เป็นย่านบันเทิงยามราตรีของสุไหงโกลก ผู้คนพลุกพล่านพอสมควร)

เจ้าของร้านจึงโทรแจ้งตำรวจ แล้วมายืนอยู่หน้าร้านไม่ห่างจากรถมากนัก คงเป็นเพราะด้วยความเป็นห่วงรถ เพราะเป็นรถใหม่ เพิ่งถอยออกมาได้ไม่นานนี้เอง

ครู่เดียวก็ได้รับแจ้งว่าเจ้าหน้าที่กำลังเดินทางมาที่เกิดเหตุ

ทันใดนั้น ... ระเบิดก็ระเบิดขึ้นเสียงดังสนั่น เจ้าของร้าน สามีของเธอถูกแรงระเบิดอัดจนกระเด็นจากประตูหน้าร้าน เข้าไปจมกองเลือดอยู่เกือบในสุดของร้าน ตอนที่ผมไป กองเลือดกองใหญ่ที่บ่งบอกว่าเป็นจุดที่คนเจ็บนอนอยู่ ยังแห้งกรังอยู่กับพื้นปูนขัดมัน

พอตั้งสติได้ ผู้ประสบเหตุก็ช่วยกันพาเจ้าของร้านผู้เคราะห์ร้ายส่งโรงพยาบาล ผมดูจากรอยเลือด ทำให้เห็นภาพการลากคนเจ็บออกไปแบบถูลู่ถูกัง เพราะรอยเลือดถูกลากยาวไปตลอดทาง เหมือนใช้แปรงทาสีที่สะบัดแปรงไปมา

ผมถามเธอว่า มีอะไรอยากจะบอกคนที่ก่อเหตุการณ์นี้ขึ้นมาบ้าง เธอกล่าวสั้นๆว่า ... หยุดเสียที พอได้แล้ว คนบริสุทธิ์จะต้องเจ็บ ต้องตายไปอีกเท่าไรจึงจะหยุดได้ ไม่ว่าพุทธ หรืออิสลาม ก็คือ "มนุษย์" เหมือนกัน ต่างมีชีวิต มีจิตใจ มีลูก มีภรรยา มีคนที่รัก ...

... หยุดได้แล้วกับการเอาชีวิตผู้บริสุทธิ์เป็นเครื่องมือในการต่อสู้ ...

พูดจบ เธอก็ร้องไห้ ก่อนที่จะขอตัวไปรื้อค้นกระเป๋าสตางค์ของสามีที่ติดอยู่ในซากรถโยต้าคันนั้นต่อไปทั้งน้ำตาที่นองอยู่เต็มใบหน้า

ผมถอนหายใจออกมาไม่รู้ตัว รู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆ เอ่อนองอยู่ในนัยน์ตาของผม ก่อนที่จะเดินเข้าไปช่วยสุภาพสตรีท่านนั้นค้นหากระเป๋าสตางค์ในซากรถอีกแรงหนึ่งจนเจอ

เย็นวันนั้น ผมนั่งรถกลับจากสุไหงโกลก ไปยังปัตตานีด้วยจิตใจที่เลื่อนลอย และใช้เวลาทำใจอยู่นาน กว่าจะเขียนบันทึกฉบับนี้ ...

"บันทึกจากสุไหงโกลก" .... บันทึกที่ทำเอาผมอยู่ในภาวะหงอยเหงาไปเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว


ขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องไทยทุกคนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จงแคล้วคลาดและปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวงเถิด ... เหล่าผู้กล้าของชาวไทย ...




บันทึกโดย

พันโท ศนิโรจน์ ธรรมยศ




-----------------------------------




Create Date : 15 กรกฎาคม 2552
Last Update : 16 กรกฎาคม 2552 15:18:25 น. 3 comments
Counter : 1690 Pageviews.

 
กลุ่มเพื่อน 5.63 โรงเรียนอุตรดิตถ์ ขอแสดงความยินดีกับชาวบึงกาฬ ที่อำเภอบึงกาฬได้รับการยกฐานะเป็นจังหวัดบึงกาฬ จังหวัดที่ 77 ของไทย จังหวัดบึงกาฬ 8 อำเภอ คือ อ.บึงกาฬ อ.เซกา อ.โซ่พิสัย อ.พรเจริญ อ.ปากคาด อ.บึงโขงหลง อ.ศรีวิไล และ อ.บุ่งคล้า


โดย: กลุ่มเพื่อน 5.63 อ.ต. IP: 210.246.186.9 วันที่: 6 สิงหาคม 2553 เวลา:20:42:26 น.  

 
แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน


โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 26 ตุลาคม 2554 เวลา:23:21:52 น.  

 
เขาทำเพื่อใครกันครับแล้วเขาได้อะไร เวรกรรมมีจริงนะครับ


โดย: Twenty IP: 110.77.182.54 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:54:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unmoknight
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]




ฉันจะบิน ... บินไป ... ไกลแสนไกลไม่หวั่น
เก็บร้อยความฝันที่มันเรียงราย ...
ให้กลายมาเป็นความจริง ...
New Comments
Friends' blogs
[Add unmoknight's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.