เราจะเป็นคนใหม่แล้วค่ะ หายไปนานเลย... ในที่สุดก็กลับมาแล้ว กลับมาพร้อมกับตัวเองที่เริ่มจะรู้สึกดีขึ้น(นิดหน่อย) อยากจะเข้ามาอัพหลายครั้ง แต่หลายครั้งเหมือนกันที่ก็ทำใจไม่ได้ เราเข้าเล่นตลอดเลยค่ะ เข้ามาดูในบอร์ดด้วย แต่ก็ยังคิดว่าตัวเองก็ยังไม่พร้อมที่จะพูดหรือคุยอะไรกับใคร ขอบคุณเพื่อนๆที่หลังไมค์มาหาด้วยนะคะ ^-^ เป็นกำลังใจให้เรามากๆเลย แล้วก็ในวันนี้ที่เข้ามาก็เพราะมีเรื่องอยากจะบอกกันนิดๆหน่อยๆค่ะ เรื่องแรกคือ เราตั้งใจว่าเราอาจจะทิ้งblogนี้ไปแล้ว เพราะอยากจะไปเริ่มต้นใหม่กับตัวเอง อยากจะทิ้งสิ่งแย่ๆต่างๆที่ตัวเองเคยทำมา เก็บไว้เป็นแค่เรื่องเตือนใจ... ว่าเราไม่ควรจะทำแบบนั้นอีก แล้วก็เดินหน้าต่อไป ไม่ว่าอนาคตเราจะมีใครหรือไม่มีใคร.. เราก็ยังมีแม่ที่จะต้องเลี้ยง การที่เราจมอยู่กับอดีต... ไม่มีประโยชน์อะไร ช่วงนี้ยังอาจจะเข้ามา แต่เมื่อเราพร้อมจะเป็นคนใหม่เมื่อไหร่.. ชื่อhiromeก็อาจจะไม่ใช่เราคนนี้อีกต่อไป.. เรื่องที่สองก็เป็นเรื่องที่อยากจะบอกค่ะ ^-^ เราว่าทุกๆคนก็คงจะทราบว่าการขายวิวมันไม่มีอะไรดีเลย(ไม่มีจริงๆ) ทั้งสังคมที่จะเข้ามาหาคุณ ทั้งสิ่งที่คุณจะได้รับในอนาคต มันหาอะไรดีไม่ได้ ถ้าคุณเคยทำ.. ทำอยู่.. ก็เลิกซะเถอะค่ะ อนาคตยังเป็นสิ่งที่คุณเลือกได้นะ แม้บางเรื่องคุณไม่อาจไปบังคับมันได้ เพราะมันเป็นผลจากการกระทำของคุณเอง แต่อีกหลายเรื่องคุณยังเลือกได้ อย่างน้อยก็เลือกที่จะทำ..หรือไม่ทำได้... จากเรื่องของเราคุณคงเห็นกันแล้วว่าเรื่องดีๆมันเกิดขึ้นยากในด้านของความรัก เรายังดีที่แย่แต่เรื่องความรัก แต่ถ้าการขายวิวมันนำไปยังสิ่งอื่นๆที่แย่มากกว่านี้... ขอให้ลองคิดดูสักนิด ว่าชีวิตมันจะแย่สักแค่ไหน   Create Date : 21 มีนาคม 2550     6 comment Last Update : 21 มีนาคม 2550 20:45:54 น.     Counter : 740 Pageviews.   Share Tweet

เราจะเป็นคนใหม่แล้วค่ะ2 สังคมยังมีอีกเยอะที่ยังรับไม่ได้ เราคงไม่อาจพูดหรอกใช่ไหมคะว่าเราไม่แคร์สังคม ก็ในเมื่อเราไม่สามารถอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ได้ คนที่เข้ามาชม มาตีสนิทก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่มันฉาบฉวย ไม่ได้จริงใจ แม้จะต้องการความรักมากมายแค่ไหน มันก็หายากกับคนที่ไม่ได้หวังแค่ตัวของผู้หญิงที่ขายวิว แค่มีอะไรกันแล้วก็จบ.. อย่างน้อยเราก็หวังแค่ว่าเรื่องของเรามันจะช่วยเตือนใจคนหลายๆคน ไม่ให้ทำ.. เพราะว่าตอนที่ทำเราอาจมองไม่เห็นผลเสีย(เช่นเราเองก็ไม่เห็นเหมือนกัน) แต่ถ้าเรื่องของเรามันไปเกิดขึ้นกับใครเข้า.. มันยากที่จะยอมรับและไม่เสียใจ จริงไหมคะ? แล้วเราก็ฝากให้คนรอบข้างไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ หรือแฟน หรือเพื่อนก็ตาม ดูแลคนใกล้ชิดให้ดีๆ อย่าให้ต้องมีปัญหา เราไม่ได้โทษคนรอบข้างค่ะ เราเพียงแต่จะบอกว่า ถ้าวันนึงลูกของคุณหรือเพื่อนของคุณมีปัญหา คนที่จะช่วยพวกเขาไม่ให้เป็นเหมือนเราได้ก็คือพวกคุณ เพราะว่าไม่มีใครจะมีความรักที่จริงใจเท่าพ่อแม่และเพื่อนที่ดีอีกแล้ว ^-^ มันเป็นสิ่งที่มีค่ามาก แม้อาจมองไม่เห็นและจับต้องไม่ได้ แต่ความอบอุ่นของความสัมพันธ์ สายใยครอบครัว จะช่วยแก้ไขทุกอย่างได้.. จริงๆ สุดท้ายแล้ว ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาดู เข้ามาอ่าน เข้ามาคอมเม้นท์ ให้กำลังใจ เข้ามาบอกว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ใช่เรื่องดี(คุณช่วยได้มาก เพระอย่างน้อยคนอื่นที่ยังทำอยู่ก็จะรู้ได้ว่ามันไม่ดี และไม่ควรทำ) และก็คนที่เข้ามาช่วยบอกทางเดินให้กับเรา ขอบคุณจริงๆค่ะ เราไม่เคยคิดจะได้สิ่งเหล่านี้จากคนที่ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่ที่นี่ pantipทำให้เรารู้สึกได้ และรู้สึกดีๆ ดีมากๆกับทุกความใส่ใจ ขอบคุณ...จนไม่รู้จะขอบคุณได้ยังไง ขอบคุณมากๆค่ะ ^-^ เพราะถ้าเราจะก้าวเดินหน้าต่อไปได้โดยโยนอดีตไว้ให้กลายเป็นแค่เรื่องเตือนใจไม่ใช่เอาไว้ซ้ำเติมตัวเอง ที่เราเป็นอย่างนี้ได้ นอกจากแม่ก็เพราะเพื่อนๆทุกๆคนที่ทำให้เราคิดได้ ขอบคุณแล้วก็ขอให้ทุกๆคนมีความสุขมากๆนะคะ กับชีวิตกับทุกๆสิ่งที่จะเข้ามาในชีวิต แล้วเอาไว้เจอกันเมื่อเราเป็นคนใหม่ได้แล้ว(ถ้าใครยังหลังไมค์ช่วงนี้เรายังตอบอยู่ค่ะ เพราะว่ายังไม่เป็นคนใหม่เต็มตัว ^-^)   Create Date : 21 มีนาคม 2550     5 comment Last Update : 21 มีนาคม 2550 20:44:21 น.     Counter : 634 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อเราตัดสินใจเลิกวิว 2 ตอนนั้นเราต้องนอนอยูโรงพยาบาลประมาณ 2 คืน เพราะแม่ยังไม่อยากให้กลับ กลัวว่าจะมีอะไรแทรกซ้อน ช่วงเวลานั้นแม่อยู่กับเราตลอด แม่คอยดูแลเราทุกอย่าง และช่วงเวลานั้นเองที่ทำให้เรากับแม่ได้คุยกันในเรื่องที่ไม่เคยได้คุยกัน คือเรื่องที่เราน้อยใจแม่ เรื่องที่เราคิดว่าแม่ไม่รัก เพราะแม่มักจะดูเฉยชากับเราเสมอ และที่สำคัญทำให้เราได้รู้ว่าที่แม่เราต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะพ่อของเรามีครอบครัวอยู่แล้ว แต่แม่เรามารู้ก็ตอนที่ท่านท้องเรา ท่านไม่อยากให้เราต้องเกิดมาไม่มีพ่อ ท่านเองก็ต้องอยู่ในสภาพที่จำทน เราเสียใจมากที่เรารู้ว่าครอบครัวเราเป็นอย่างนั้น เราเสียใจที่เราเอาแต่โทษแม่ว่าแม่ไม่สนใจเราแต่ไม่เคยมองดูเลยว่าแม่ต้องทนเสียใจมากกว่าเราขนาดไหนเพื่อให้เรามีครอบครัวเหมือนคนอื่นๆ มันทำให้เราย้อนกลับมาดูตัวเองว่าทั้งที่แม่รักเราขนาดนี้ ท่านเลี้ยงดูเรามา แต่เรากลับทำอะไรอยู่ เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกขยะแขยงตัวเอง มันเลยเป็นจุดที่ทำให้เราตัดสินใจที่จะเลิก เลิกทำตัวเลวๆแบบที่เคยเป็น แล้วกลับมาทำหน้าที่ของลูกอย่างที่เราควรจะทำ นั่นคือเรื่องราวแย่ๆของเรา เป็นอดีตที่เราคิดว่าจะลืมมัน จะทิ้งมันไว้ข้างหลัง กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ตั้งหน้าตั้งตาเรียน เลิกเที่ยว เลิกวิว ทำให้เราห่างจากเพื่อนกลุ่มนั้นไป เรามามีสังคมใหม่ ได้เจอคนที่ดีๆ รวมถึงเค้าคนที่เรารัก คนที่ดีกับเราซึ่งเป็นคนที่ๆบ้านก็ยอมรับจนถึงขั้นที่ว่าเราคงจะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว(ถึงแม้ตอนนี้มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นแล้วก็ตาม)   Create Date : 12 มกราคม 2550     29 comment Last Update : 12 มกราคม 2550 15:30:06 น.     Counter : 557 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อเราตัดสินใจเลิกวิว 1 หลังจากที่เราเริ่มขายวิวเราก็ทำมาเรื่อยๆ คุณอาจจะคิดว่าเราทำมันมานาน แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นยังไม่พ้นเวลาที่เราเรียนอยู่ปีหนึ่งด้วยซ้ำ เพราะมันมีเรื่องที่ทำให้เราตัดสินใจเลิกทำซะก่อน.. ช่วงเทอมแรก เพราะเรามัวแต่เที่ยวแม้ว่าเราจะกลับบ้านช่วงเสาร์อาทิตย์ในตอนแรกๆ แต่พอหลังๆเราก็เริ่มไม่กลับ ทำให้แม่เริ่มสงสัยว่าเราไปทำอะไร ดังนั้นพอเทอมสองเราก็เริ่มกลับบ้านให้บ่อยเกือบทุกอาทิตย์ ยกเว้นเวลาช่วงสอบที่เราจะไม่กลับ มีอยู่วันนึงที่เรากลับบ้าน เราก็ประสบอุบัติเหตุจนขาหัก มีคนที่เห็นเหตุการณ์เค้าช่วยพาส่งโรงพยาบาล เพราะรถคันที่ชนหนีไปแล้ว พอถึงโรงพยาบาลพยาบาลก็ช่วยโทรติดต่อญาติให้ ส่วนตัวเราก็ต้องเข้าเฝือกหมอก็ให้นอนอยู่ที่โรงพยาบาล ช่วงที่เรานอนรออยู่ในห้อง สักพักแม่เราก็เปิดประตูเข้ามา เราเห็นแม่เราน้ำตาเต็มหน้า แม่วิ่งเข้ามากอดเราแล้วก็ร้องไห้ แม่ถามเราว่าเจ็บตรงไหนอีกรึเปล่า เราบอกแม่ไปว่าแค่ขาหักอย่างเดียว แม่ก็กอดเราร้องไห้ไม่เลิก แม่บอกว่าแม่กลัวว่าเราจะเป็นอะไรไป เรายังจำได้ดีว่าแม่พูดว่า”ถ้าหนูเป็นอะไรไปแล้วแม่จะอยู่ยังไง” พอถึงจุดนั้นเราเลยทนไม่ไหวร้องไห้ไปกับแม่ด้วย เรากอดกันร้องไห้ เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกว่าแม่ก็รัก แม่เป็นห่วงเรา   Create Date : 12 มกราคม 2550     8 comment Last Update : 12 มกราคม 2550 15:13:15 น.     Counter : 715 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อเราเริ่มขายวิว นอกจากไปเที่ยวแล้วเราก็ยังพยายามที่ผลักดันตัวเองตามเพื่อน เราเปรียบเทียบกับคนอื่นจนทำให้เรารู้สึกว่าเราด้อยกว่าเพื่อน เราพยายามซื้อของแพงๆตามเพื่อน เพราะเราจะรู้สึกแปลกๆที่เวลาเราไปเที่ยวแล้วเพื่อนเอาของมาโชว์แต่เราไม่มี และเพื่อนก็จะทำหน้าเหมือนเราไม่มีเหรอ จนเอาไปล้อกันว่าเราเหมือนอยู่บนเขาไม่เคยมีอะไรกับเขา เราไม่กล้าขอเงินแม่มาทำอะไรอย่างนั้น เพราะแค่เราจะคุยปรึกษาอะไรกับแม่เรายังไม่เคยทำได้เลย เราเลยพยายามหาเงินด้วยตัวเอง เราเริ่มใช้การวิวที่เราทำอยู่เป็นประจำมาเป็นช่องทางในการที่หาเงิน จากปกติที่เมื่อมีคนขอให้ถอดเราก็ถอด เราก็เริ่มที่จะปฏิเสธ วิวของเราเริ่มแรงขึ้น เพราะมันไม่ใช่แค่เพียงการถอดเสื้อธรรมดา หรือแค่ลูบคลำตัวเองเล็กๆน้อยๆอีกต่อไป คนที่มาซื้อวิวจากเราจะสั่งได้ว่าต้องการยังไง ให้เราทำอะไรบ้าง เราเริ่มใช้อุปกรณ์ต่างๆเข้ามาช่วยในการวิว มันทำให้วิวของเราหวือหวามากขึ้น และเพียงแค่ไม่กี่นาทีเราก็ได้เงินมาอย่างง่ายดาย... (แต่เราขอไม่บอกว่าเราได้เงินมายังไง เพราะไม่ได้อยากให้ใครมาทำตามเรา) ในตอนนั้นเราคิดว่ามันช่างเป็นวิธีที่ง่ายและสบาย เหมือนกับว่าตัวเราเองก็เคยทำแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว แค่ทำอีกมันก็เป็นกิจวัตรของเราเอง ซึ่งเงินที่เราได้พอที่จะทำให้เราสามารถดันตัวเองให้ไปอยู่ในวงเดียวกับเพื่อนได้ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เครื่องสำอาง ไปเที่ยวกลางคืน กินเหล้า หรือแม้แต่ค่ารถกลับจากโรงแรม... เราทำอยู่เรื่อยๆ ไม่เคยมองว่าเราทำเพื่ออะไร ไม่เคยคิด คิดเพียงแต่ทุกวันนี้เราก็มีความสุขดี ไม่เคยดูเลยว่ามันเป็นความสุขที่แท้จริงหรือเปล่า และมันจะส่งผลอะไรกับเราในอนาคตบ้างไม๊ วันนี้เราขออัพแค่นี้ก่อนละกันนะคะ พรุ่งนี้มีส่งงานวิชาโหด อาจารย์งี้โหดม๊ากกก ต้องไปจัดการให้เรียบร้อยก่อนน่ะค่ะ เดี๋ยวจะไม่จบซะ อิอิ   Create Date : 09 มกราคม 2550     19 comment Last Update : 9 มกราคม 2550 15:18:55 น.     Counter : 1699 Pageviews.   Share Tweet