|
|
เรื่องเล่าของสาวเคยวิว 2
เรายอมรับว่าเราอึ้งมาก เราเป็นคนที่เหมือนกับอยู่กะลา เราไม่เคยรู้เลยว่าจะมีคนทำแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นไม่คิดว่ามันจะอยู่ใกล้ตัวขนาดนี้ พวกเพื่อนเรามันพูดเหมือนกับว่าเรื่องเหล่านี้มันช่างง่ายดายเสียเหลือเกิน การที่เราไม่มีอะไรกับใครนั้นมันอาจจะไม่เท่าไหร่ แต่การที่เรายังไม่เคยมีแฟนทั้งๆที่เรียนในโรงเรียนสหศึกษามันกลายเป็นเรื่องที่น่าดูถูกสำหรับเพื่อนเรา มันกลายเป็นเรื่องที่เราจะถูกล้อได้ทุกครั้งที่เพื่อนเรามีโอกาส มันเป็นเหมือนชนวนอันหนึ่งที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเอง
จากแรงยุของเพื่อน จากแรงดูถูก หรือจริงๆแล้วอาจจะเพราะจากตัวเราเองที่อาย ที่ขี้ขลาด ที่กลัวว่าจะต้องเสียเพื่อนไปอีกครั้ง เราก็เริ่มที่จะหาแฟนเพื่อให้เพื่อนยอมรับเราได้ เพื่อที่จะได้รู้สึกว่าเราก็เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเหมือนกัน เราเริ่มจากการเล่นchat แรกๆที่เล่นมันก็เป็นเพียงแค่การแชทธรรมดา เราหาเพื่อนคุยเพื่อพยายามสร้างความสัมพันธ์ พยายามสร้างให้มันกลายเป็นความสัมพันธ์อย่างอื่นที่นอกเหนือจากเพื่อนธรรมดา เราได้รู้จักและสนิทกับพี่คนนึงเป็นพิเศษ ตอนนั้นความสัมพันธ์ของเรากับพี่คนนี้เป็นไปได้ด้วยดี พอเริ่มสนิทกันมากๆเข้าพี่เค้าก็มีโทรมาหาบ้างให้เป็นที่แซวกันของเพื่อนๆ ตอนที่ทำตอนนั้นน่ะ มันจะไม่ได้คิดว่ามันจะเสียหายอะไรหรอก เพราะเรามองเห็นแต่สิ่งที่ดี มองเห็นแต่ความสุข ว่าเออ เวลาที่เราได้พูดคุยเรื่องเดียวกันกับเพื่อน ถ้าคุณๆมีเพื่อนที่เป็นคอเดียวกันก็คงจะทราบดี ว่าเวลาที่เราได้นั่งคุยนั่งเม้าท์กับเพื่อนเนี่ย มันจะเป็นช่วงเวลาที่แม้เวลาจะผ่านไปสักเท่าไหร่ เราก็จะยังคุยกันได้อยู่ เป็นวันเป็นคืนก็ยังคุยได้โดยเฉพาะถ้าเรามีสิ่งที่ร่วมกันอยู่
หลังจากที่เราคุยกับพี่คนนี้มาได้พักใหญ่ เราก็เริ่มเปลี่ยนมาคุยแบบเวบแคมบ้าง เริ่มที่จะเห็นหน้าค่าตากัน ความสัมพันธ์ของเรามันก็ดำเนินไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งพี่เค้าก็ชวนให้เราถอดเสื้อ บอกเราว่าไม่มีอะไร แล้วก็ไม่ต้องอาย เราจะอายทำไม ถอดออกก็เห็นแค่ชุดชั้นใน เหมือนกับว่าเราใส่บิกินี่ไปเที่ยวทะเลนั่นแหล่ะ ตอนแรกเราไม่ยอม เพราะเราเองก็อายที่จู่ๆจะให้เราถอด กลัวไปต่างๆนานาน ด้วยความที่เราไม่มั่นในตัวเอง แต่ในที่สุดเราก็ยอมถอด เพราะด้วยกลัวคำขู่ ตอนนั้นพี่เขาบอกกับเราว่าถ้าไม่ถอดก็ไม่คุยแล้วนะ แต่เราไม่สามารถที่จะปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นได้ เราไม่อยากโดนเพื่อนหัวเราะเยาะอีกแล้ว เราอยากเป็นคนที่เพื่อนยอมรับ ยอมรับว่าเราก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่มีแฟน มีความรัก เราก็เลยตกลงที่จะถอดแต่ก็ถอดแค่เสื้อเท่านั้น เพราะมากกว่านั้นเราไม่กล้า แต่สิ่งที่ตอบรับกลับมา มันคือคำชม มันคือกำลังใจที่เราไม่เคยได้ มันเหมือนกับว่าเรากำลังกลายเป็นคนสำคัญ มันคือสิ่งที่จี้จุดที่ใจของเรากับคำถามที่ว่าทำไมเราถึงไม่มั่นใจในตัวเอง ทั้งๆที่เราก็น่ารัก ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้น่าเกลียดเลย สิ่งเหล่านี้มันเลยกลายเป็นเหมือนของหวานทำให้เราติดใจ และกลับไปหามันทุกครั้งที่มีโอกาส จากเพียงเพราะกลัวว่าเพื่อนจะทิ้ง หลังจากที่ต้องให้เพื่อนลากไปทำเพียงไม่กี่ครั้งก็กลายเป็นตัวเราเองที่เลือกที่จะทำ จากที่เคยแค่ถอดเพียงหนึ่งชิ้นมันก็มากขึ้นๆไปทุกที มันเป็นความรู้สึกที่เราไม่เคยได้รับ กับการที่มีคนรอเราอยู่ทุกครั้งที่เราออนไลน์ กับคำหวานที่หลายคนป้อนให้ ทำให้เรามีความมั่นใจในทุกครั้งที่เราใช้ชีวิตอยู่บนโลกอินเตอร์เนตใบนี้ หลังๆเราก็เริ่มที่จะขังตัวเองอยู่ในห้อง แม่ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะว่าเราก็ทำคะแนนได้ดีตลอด ไม่ว่าจะที่เรียนหรือว่าที่สอบเอนท์ออกมา จากที่เราเคยถอดดูกันแค่ตัวต่อตัว เราก็เริ่มกล้าที่จะถอดให้คนจำนวนมากขึ้นๆดูได้ ตัวเราก็เริ่มจะล่องลอยไปกับคำชม หลงมัวเมาอยู่กับโลกที่ไม่ใช่ความจริงมากขึ้นทุกที ชีวิตของเราจากที่เคยเป็นเด็กดี แต่การวิวของเรามันเริ่มหนักข้อขึ้นตอนเราเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
| Create Date : 04 มกราคม 2550 |
| Last Update : 4 มกราคม 2550 17:35:17 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1030 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: za_jii (za_jii  ) วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:18:31:25 น. |
|
| โดย: satoshi IP: 203.155.206.66 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:27:18 น. |
|
| โดย: Mr.DogGie IP: 58.9.125.177 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:29:16 น. |
|
| โดย: คนอยากรู้ IP: 125.26.54.229 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:57:28 น. |
|
| โดย: คนนะ IP: 192.168.212.185, 118.173.244.61 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:46:06 น. |
|
| โดย: จอยคนอกหัก IP: 110.49.242.112 วันที่: 27 กันยายน 2554 เวลา:14:47:08 น. |
|
| โดย: จอยคนอกหัก IP: 110.49.242.112 วันที่: 27 กันยายน 2554 เวลา:14:47:09 น. |
|
| โดย: จอยคนอกหัก IP: 110.49.242.112 วันที่: 27 กันยายน 2554 เวลา:14:47:11 น. |
|
|
|
|
| hirome |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่รู้จะแนะนำตัวอะไรแต่อยากจะบอกว่า ก่อนที่เราจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ขอให้คิดให้ไกล ถึงผลที่มันจะได้รับ คิดถึงคนที่รักเรา ถ้าคิดไม่ออกก็อย่าลืมว่าอย่างน้อยยังมีพ่อกับแม่เสมอ อย่าทำเหมือนเราเลยที่กว่าจะรู้ตัวมันก็สายไปแล้ว เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตที่ไม่สวยงามได้ เพราะอย่างนั้นอย่าเลือกทำสิ่งที่จะทำให้คุณเสียใจภายหลังจะดีกว่า
|
|
 |
|
