แดดออกจนเคยตัว... กับเรียนหนังสือกับเทพ สองวันนี้หยุดอยู่บ้านดู wimbledon ครับ... หลังจากเมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาทำงาน upgrade มาสองวัน project manager เลยบอกว่า go and take some rest (เหอ ๆ อยู่เมืองไทยลำบากมาก ๆ นะที่จะได้แบบนี้ อันนี้ฝรั่งเค้าเข้าใจว่าครอบครัวก็สำคัญ เลยให้หยุดไปเลย ไม่ต้องขอ) คุณแทมมี่เราก็ตกรอบไปซะแล้ว น้องหมวยจากเมืองจีนก็เพิ่งตกรอบไป เฮ้อชายเดียวปีนี้ก็เทพเฟดชิงกับน้องล่ำอีกแล้ว แต่หญิงเดียวปีนี้ไม่สนุกแล้วอ่ะพี่น้องชิงกันเอง ลืมบอกไปเมื่อเช้าเดินกลับจากในเมือง พระเจ้าช่วย!!!! Belfast ก็มี Auntie Anne ขายด้วย ในที่สุดก็เจริญแล้วเมืองเรา ฝนตกมาอีกละ เซ็งจริง ๆ เลย แดดออกแป๊ป ๆ ก็ตกอีกละ เดือนก่อนแทบไม่เจอฝนเลย เกือบคิดเลยว่าอยู่เมืองไทยนะเนี่ย แดดออกดีมาก ๆ มาอาทิตย์สองอาทิตย์นี้ตกได้ตกดีจริง ๆ เล้ย.... วันก่อนฝนตกเลยบอกคุณภรรยาว่ารอให้ฝนหยุดก่อนออกไปซื้อของนะ รอไปสองชั่วโมงมันก็ไม่หยุด สุดท้ายก็ต้องตากฝนไปซื้อของน่ะ ขืนรอมันหยุดก็ไม่ต้องซื้อของเข้าบ้านกันพอดี (พร้อมกับเขกหัวตัวเองหนึ่งที ที่นี่อังกฤษนะเฟ้ย ไม่มีฝนก็ไม่ใช่อังกฤษสิ แล้วขืนจะรถให้มันหยุดก็คงไม่ต้องออกไปไหนกันพอดี) เทวดาจ๋าเอาอากาศแบบนี้คืนมาหน่อยจิ..... (เกลียดฝนจริง ๆ นะเรา มองไปที่ไหนใน Belfast ตอนนี้ก็มีแต่ crane ก่อสร้าง สงสัยจะความเจริญขึ้นมาบ้างแล้วมั้งเนี่ย) อันนี้เจอแถว ๆ ห้างในเมือง น่ารักซะ หลังจาก blog สุดท้ายที่บอกว่า on bench ไม่มีงานทำ ก็เป็นไปดังคาดครับ คือไม่มีเวลาพักเลยครับ มีแต่งานเร่งด่วน แบบว่าสั่งวันนี้แต่อยากให้เสร็จเมื่อวานนี้มาให้ทำทั้งนั้นเลยครับ ก็สนุกไปอีกแบบ เจองานแปลก ๆ เยอะดี ก็ถือว่าได้ประสบการณ์มากขึ้นด้วย เดี๋ยวนี้ไม่มีบ่นแล้วครับ ให้ทำอะไรก็ทำ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ลูกค้าจะบ่น จะ escalate ก็ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องสนใจ ทำให้เต็มที่ก็พอ (แต่ยังไม่เคยเจอลูกค้าบ่นจัง ๆ ซะที หรือว่าจะไปบ่นให้ sale หรือนายเราฟังหว่า) ได้ไปเที่ยว Brighton มาด้วยครับ ซื้อตั๋วรถไฟไว้นานมาก ๆ แล้ว คิดว่าหน้าร้อนยังไงก็จะได้เจอแดด (พร้อมกับฝรั่งอาบแดด) มีอาทิตย์นึงเผอิญอยู่ london พอดี แล้วคุณภรรยาตามไปด้วย ว่าแล้วก็ชักชวนคุณภรรยาจับรถไฟไปเที่ยวกัน ทั้งอาทิตย์ที่อยู่ที่ london เดินตากแดดจนตัวดำเลยครับ แต่วันไป (วันเสาร์) ฝนตกมาตั้งแต่เช้าเลย... เอาวะเราสองคนถึงคติฝนตกไม่ทั่วฟ้า(อังกฤษ)หรอก ผลเหรอครับ.... เฮ้อ.. ฝรั่งอาบแดดไปไหนโม้ด..... เหลือแต่เรากับ west pier ที่ไฟไหม้เนี่ยนะ... เดินไปไหนก็ไม่สนุกเท่าไรครับเพราะแบกของจนหลังแอ่น (โน๊ตบุคตัวนึกก็สามกิโลเข้าไปแล้ว หนังสืออีก เสื้อผ้าอีก...) โชคดีฝนตกพรำ ๆ แค่ช่วงเช้า ช่วงบ่ายฝนไม่ตกแต่ว่าฟ้าครึ้มมาก ๆ เสียดายจริง ๆ เล้ย.... เมื่อวันจันทร์และอังคารที่ผ่านมาก็ได้ไปเรียนหนังสือที่ลอนดอนมาครับ ทำงานเสร็จก็จับเครื่องบินไปลอนดอน ดันบินตอนที่ฟุตบอลยูโรชิงพอดี (อดดูเลย... เชียร์เยอรมันซะด้วยเรา) พอเครื่องลงก็รู้ผลเลยครับ เพราะว่ามีแต่แฟน ๆ ของสเปนออกมาร้องเพลงเต็ม underground เลย.. (ไปซะแล้วเยอรมันช้าน...) ขนาดตอนไปถึงลอนดอนตอนเกือบห้าทุ่มครึ่ง คนยังเต็มไปหมดเลยครับ เอาแต่ร้องเพลงใน underground ไม่ไปไหนกันเลย บรรยากาศครึกครึ้นมาก.. (ผิดกับเราเลยอ่ะ... เซ็ง) ตอนเช้ามาได้เจอคนสอน ประโยคแรกก็ฮาแล้วครับ ขึ้นมาคำแรก "หยา..." (เยอรมันชัวร์) แกก็ถามประมาณว่าใครมาจากสเปนบ้าง โชคดีไม่มีใครมาจากสเปน ไม่งั้นแกก็คงกัดไปเรื่อย ๆ (แต่ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แกออกจะ nerd มาก ๆ คงไม่บ้าฟุตบอลหรอก) คนสอนวันนี้ยังดูหนุ่มมาก ๆ เลยครับ ทำงานที่นี่มากว่าสิบกว่าปีได้แล้วมั้งครับ เป็นคนเขียน cluster software ให้บริษัทผม ไม่ต้องบอกก็คงรู้ครับว่าแกจะรู้มากขนาดไหน ถามอะไรแกตอบได้หมด (แน่ละสิ ก็เขาเขียนเองนี่นา) จริง ๆ แล้วเคย discuss งานกับแกบ้างเหมือนกันทางอีเมล์ ความรู้ด้าน database cluster เนี่ยระดับเทพจริง ๆ ครับ ไม่ว่าใครก็อยากได้ความเห็นแกทั้งนั้น ทั้งที่อายุน่าจะไม่เกินสี่สิบ ขนาดคนอายุมากกว่าแกยังเป็นลูกน้องแกเลยครับ บางคนที่ผมว่าเทพแล้วนะ (เพราะว่าตอบคำถามใน mailing list แบบได้ใจมาก) เข้าไปดูใน organization chart ยัง direct กับแกเลย ดังนั้นก็รับประกันความเทพฯของแกได้เลยครับ โชคดีมาก ๆ ครับที่ได้ไปเรียน เพราะว่าได้ความรู้เยอะมาก ๆ คิดอยู่ในใจ ทำไมเราไม่ได้ครึ่งนึงของเขามั่งว้า.... ตอนกลับมา Belfast ก็เจอเรื่องน่าตื่นเต้นอีก เพราะว่ามั่นใจมากกว่าออกจากแถว Moorgate ประมาณห้าโมงเย็นก็ทัน flight ตอนทุ่มสี่สิบ ปรากฎว่าเกิดอะไรไม่ทราบรถไฟหยุดให้บริการที่ Hammersmith แล้วให้ทุกคนไปด้วย Bus แทน ออกไปรอรถ taxi ก็เจอแต่นักท่องเที่ยวอย่างน้อยเกือบสามสิบคิว (เหงื่อตกเลยครับ... ตอนนั้นคิดว่าตกเครื่องแน่ ๆ) แต่ซักพักก็มีคุณตำรวจเดินมาบอกว่ารถไฟไปได้แล้ว (เฮ้อ... แล้วจะให้ตรูออกมาทำไมฟระ ต้องจ่ายตังค์ค่าตั๋วเพิ่มอีก) ไปถึง Heathrow Terminal 1 ก็วิ่ง วิ่ง วิ่ง แล้วก็วิ่งครับ กด boarding pass เสร็จ วิ่งผ่าน security ถึงหน้า gate ก็ boarding พอดี (ตอนนั้นทุ่มยี่สิบห้าแล้ว...) กลับถึง Belfast ก็เจอ Marching ปิดถนนอีก... (เวรกรรม... it's not my day จริง ๆ ) แต่เอานะถึงบ้านแล้วก็หายเหนื่อย กินข้าวเย็นอาบน้ำนอน พร้อมสำหรับวันใหม่อีกรอบละเน้อ วันนี้ก็ได้ข่าวร้ายจากเพื่อนที่ดับลินว่าโปรดักชั่นลูกค้า down มาสามวันแล้ว เพื่อนยังเอาไม่ขึ้นเลย เห็นว่ามีปัญหาจาก storage เฮ้อ... ไม่รู้จะช่วยไงดี good luck นะเพื่อนนะ   Create Date : 04 กรกฎาคม 2551     0 comment Last Update : 5 กรกฎาคม 2551 3:31:01 น.     Counter : 307 Pageviews.   Share Tweet

*** On Bench *** เดือนอันแสนน่าเบื่อกลับมาอีกแล้วครับ... ทั้งเดือนทำงานแค่สี่วัน utilization หายหมด กรรมจริง ๆ เมื่อวาน resource ส่งตาราง booking มาให้ดู โอ้แม่เจ้า.... ทำงานอาทิตย์ละวัน จะร้องไห้หรือดีใจล่ะเนี่ย เหตุผลหลัก ๆ ก็คือตอนนี้มีเพื่อนร่วมทีมมาทำงานที่ดับลินตั้งสองคนแล้ว ทำให้ภาระที่แบกอยู่บนหลังกว่าหกเดือนก็หายหมดทันที (ไปตกระกำลำบากกับเพื่อนที่ดับลินแทน ขอโทษนะเพื่อนนะ) เจ้านายเลยให้รับทำงานทางเหนือ (Northen Ireland) เป็นหลัก ก็มีลูกค้าบ้างประปราย วันไหนไม่ได้ทำงานที่ลูกค้า ก็ต้องช่วย sale ที่ดับลินงาน ทำ quatation บ้าง ทำ Bids บ้างตามแต่เขาขอให้ช่วย แต่ utilization ไม่ได้นี่สิ มันน่าเศร้าใจยิ่งนัก เรื่องก็คือ ตัวเองแป๊กอยู่ level นี้มาจะสี่ปีแล้วครับ ปีที่แล้ว utilization ดีมาก (เกือบร้อยเปอร์เซนต์เต็ม) มาคราวนี้ถ้าไม่ได้ทำงานแบบนี้ utlization ก็ต้องหายเป็นธรรมดา... ซึ่งก็จะส่งผลต่อการ promotion ไปด้วยโดยปริยาย (ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ความผิดเราเลยซักกะหน่อย) แต่ก็ปลงแล้วครับ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด.. ไม่ขึ้นตำแหน่งไม่ว่า ขอสตางค์ขึ้นหน่อยก็แล้วกันนะ โบนัสเอาแค่เดือนเดียวก็พอไม่หวังมากหรอก เพราะไม่ค่อยได้ทำงาน อิอิ แต่ว่าง ๆ ก็ดี ตอนนี้ก็ปัดฝุ่นเอาเครื่องสำรองมาฝึกโน่นฝึกนี่ตามประสา เรียนรู้เองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะว่าถ้าโดน assignment แล้วโดยมากถึงบ้านก็แทบกระอักแล้วครับ... เสาร์อาทิตย์ก็อยากพัก เลยเป็นข้ออ้างหลักทำให้ไม่มีเวลาเรียนรู้เองเลยครับ ตอนนี้หลังจากได้ shengen visa หกเดือนมา ก็เตรียมเที่ยวยุโรปแล้วละครับ ลอง ๆ แพลนหลาย ๆ ทริปดูแล้วค่าใช้จ่ายก็ยังพอเอาไหว โชคดีที่นี่มี low cost airlines ให้เลือกเยอะแยะ ส่วนโรงแรมก็ยังคงหนักหนาเหมือนเดิม เพราะว่าเพิ่งมาจอง ทำให้พวกที่ราคาเบา ๆ หมดไปเยอะเหมือนกัน แต่ก็นะต้องลองหาดูเยอะ ๆ น่ะครับ จะรู้เลยว่าราคามันไม่เท่ากันจริง ๆ แต่ละเวปที่ให้มาเนี่ย รายละเอียดปลีกย่อยเยอะมาก ๆ บางทีคิดว่าหาได้ถูกแล้ว อีกเวปให้ราคาถูกกว่าแถมข้าวเช้าอีก... สรุปถ้านี่ถ้าไม่ On Bench เนี่ยคงไม่มีเวลามาเรียนรู้ บวกกับเตรียมเที่ยวอย่างนี้ได้เลยนะเนี่ย สงสัยนายจะรู้ว่าเหนื่อยมามากแล้ว ไปพักบ้างก็ดีเหมือนกัน   Create Date : 04 พฤษภาคม 2551     6 comment Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 0:46:24 น.     Counter : 258 Pageviews.   Share Tweet

Stephen Wiltshire, the living camera เมื่อคืนได้มีโอกาสดูสารคดีเกี่ยวกับคุณ Stephen Wiltshire ทางช่อง Five ในยูเค บอกได้คำเดียวว่า incredible! ลองดูภาพข้างล่างแล้วกันครับ ตัดมาจากเวป //www.dailymail.co.uk โดยภาพนี้ Stephen ใช้เวลาวาดทั้งหมดห้าวัน หลังจากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ดูภาพทางอากาศของ London แค่ไม่กี่นาที Stephen เกิดหลังผมแค่ปีนึง แล้วก็โดนวินิจฉัยว่าเป็นออทิสติกตอนอายุประมาณสามขวบ แล้วก็เริ่มวาดภาพใน style นี้ตอนอายุประมาณแปดขวบ ตอนนี้เค้าก็เดินทางไปสถานที่สำคัญ ๆ เกือบทั้งโลกแล้วครับ เดือนหน้าเห็นว่าจะไปดูไบ ใครอยู่ดูไบอย่าลืมไปทักทายนะครับ ไม่แน่ใจว่าเขาจะไปวาดอะไร แต่ไปดูเขาวาดภาพแล้วจะรู้ว่าทำไมน่าทึ่งขนาดนั้น ตอนนี้เขาก็ใช้ชีวิตเองได้ ขึ้นรถเองได้ ไปไหนมาไหนเองได้ สามารถ communicate ได้ในหลาย ๆ ด้าน อีกทั้งยังมีสตูดิโอในลอนดอนอีกด้วย.. (โดยส่วนตัวมีความรู้สึกว่าโรงเรียนสำหรับเด็กพิเศษที่นี่เยอะมาก และคงดีมากๆ ด้วย เพราะเขาให้ความสำคัญตรงนี้เป็นพิเศษเหมือนกัน) ไปเยี่ยมเยือนและดูประวัติ บวกผลงานของ Stephen ได้ที่ //www.stephenwiltshire.co.uk/ นะครับ มีทั้งวิดีโอ และภาพวาดของเขาให้ดูเยอะเลยครับ (เมื่อวานตอนฉายสารคดีนี้ปรากฎว่าเวปล่มเลยครับ....) คราวหน้าไป london ว่าจะไปเยี่ยมเยือนสตูดิโอของเขาสักครั้งให้ได้ละครับ (แต่จะมีเงินซื้อภาพเขาหรือเปล่ายังไม่รู้เลยอ่ะ....ตอนนี้ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานใช้ค่านาฬิกากันต่อไป อิ อิ)   Create Date : 11 เมษายน 2551     2 comment Last Update : 11 เมษายน 2551 2:52:15 น.     Counter : 616 Pageviews.   Share Tweet

อาทิตย์แสนสบายกับนาฬิกาเรือนใหม่ อาทิตย์นี้ทำงานวันเดียวเอง... ไม่รู้เป็นไง ตั้งแต่ Workpermit Ireland มีปัญหาเนี่ย งานหายหมดเลย ถามเพื่อน ๆ ที่ดับลินก็ไม่มีงาน database เหมือนกัน (หรือว่าจะรอตรูป่าวหว่า ) แต่สรุปอาทิตย์นี้อยู่บ้านครับ ตื่นเช้ามาออนไลน์เข้าระบบเผื่อใครจะส่งเมล์ แล้วก็รอรับโทรศัพท์แค่นั้นแหละครับ... ว่าแล้วเปิดทีวีดูดีกว่าตรู อิอิ เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วก็ได้นาฬิกาข้อมือเรือนใหม่มาแทนเรือนเก่าที่ถ่านหมด แฮะ ๆ ข้ออ้างดีมากเลยครับ กับการซื้อนาฬิกาใหม่ โดยให้เหตุผลคุณภรรยาว่าอยากได้นาฬิกาออโตฯ จะได้ไม่ต้องเสียเงินใส่ถ่านที่นี่ สุดท้ายคุณภรรยาตีลังกากลับหลังค้อนให้ เพราะว่าราคาที่ซื้อมาก็ไม่ใช่น้อย ๆ เลย (เนี่ยแหละครับผู้ชาย... ปกติจะไม่ซื้อของ แต่ซื้ออะไรทีแทบจะกินแกลบกันเลย) หลังจากค้นหาข้อมูลจาก internet พอสมควร ดีดลูกคิดคำนวนเงินแล้ว หลายรุ่นก็ตกไปเพราะว่าถ้าซื้ออาจจะทำงานฟรีไปเป็นปี ๆ หลายรุ่นก็ดูดีแต่ใส่ทำงานแล้วคงแปลก ๆ บางรุ่นก็ดูดีอยากได้แต่หาไม่ได้อีกแล้ว (all sold out) บางรุ่นก็โอเคแต่ดันใช้ถ่านอีก.. ใช้เวลาพอสมควรเลยครับ หามาหลายยี่ห้อ หลายรุ่นมาก ๆ ครับ ไปดูตามร้านก็ไม่ถูกใจซะที คิดว่าซื้อเรือนนี้แล้วคงใช้อีกนาน ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้เหมือนการลงทุน คือซื้อมาแล้วเผื่อขายต่อได้ในอนาคต (งกมาก ๆ ขอบอก) สุดท้ายก็มาลงตัวที่ Victorinox Dive Master Limited Edition 2007 ครับ ทำขายแค่เก้าร้อยเรือนเท่านั้นเอง... รุ่นนี้ออกที่อเมริกาแรก ๆ แล้วเอามาขายบน ebay กำไรกันเกือบร้อยเปอร์เซนต์ครับ พอได้ยี่ห้อกับรุ่นแล้วก็ต้องหาซื้อให้ได้ ซึ่งโดยมากก็ตกอีกแบบเดิม คือ Limited Edition เนี่ยปกติต้องจองกันล่วงหน้าเป็นเดือน ๆ แล้วรุ่นนี้ก็ได้ข่าวว่าตกมาถึงอังกฤษแค่ยี่สิบเรือน.. เรียกว่าติดต่อ authorized dealer กันหูตูบเลย โดยมากก็บอกว่าไม่มีแล้ว จะเหลือก็แค่ทางอเมริกา ซึ่งถ้าซื้อผ่าน web ก็กลัวเรื่องภาษีอีก ไป ๆ มา ๆ สรุปเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว dealer เจ้านึงเมล์มาบอกว่าลูกค้ารายนึงที่จองไว้แล้วไม่เอา ถามเราว่าจะเอามั้ย... ถามมาด้าย... ใครจะไม่เอา หลังจากจ่ายตังค์ (ชน credit limit เลยครับ ) ก็นั่งรอสองวัน แล้วเจ้าสิ่งนี้ก็มาถึงครับ... หมุนข้างโชว์ตัวหน่อยครับ ว่าเรือนนี้เป็นเรือนที่เท่าไรจากเก้าร้อย... คู่มือกับ certificate ที่ให้มา โชว์สูจิบัตร กับบัตรประกันสุขภาพห้าปีครับ... พอเปิดกล่องขาว ก็เจอกล่องดำติดโลโก้ซะสวยเชียว เปิดตัวน้องนาฬิกาสัญชาติไทย เชื้อชาติสวิส.... ไหนบอกว่าเป็นคอเคเชียนจากสวิส...ไมตัวดำอย่างนี้อ่ะตัวเอง.. อย่าอาย... ขึ้นมาเต้นโชว์ตัวหน่อย... สักอีกต่างหาก หงายท้องให้ดูกลไกออโตเมติกซะหน่อย ยืนยันว่ามีพี่น้องแค่เก้าร้อยคน... ตัวเองเป็นคนที่แปดร้อยห้าสิบ ใส่เสื้อผ้า Itanium ซะด้วย กลางคืนก็ใส่เสื้อสะท้อนแสงซะหน่อย... สรุปก็พอใจกับคุณภาพเลยครับ ถึงแม้ Victorinox จะไม่ดังเรื่องนาฬิกามากเหมือนหลาย ๆ ยี่ห้อ แต่รุ่นนี้ก็ทำให้เปลี่ยนใจมาชอบได้ละครับ... สุดท้ายโชว์น้อง Victoria บนมือลิงให้ดูกัน...   Create Date : 01 เมษายน 2551     6 comment Last Update : 1 เมษายน 2551 20:37:20 น.     Counter : 1703 Pageviews.   Share Tweet

วันหยุด Monday Easter หายไปนานเหมือนกันครับ วุ่นวายกับการ upgrade ที่ลูกค้ารายนึงอยู่ ใช้เวลาไปสิบสามวัน ซึ่งจริง ๆ แล้วน่าจะใช้เวลาน้อยกว่านี้ ก็เป็นเพราะว่าลูกค้าไม่ยอมเลือก version ของ database ซักที มาเลือกตอนกลางทาง ก็เลยต้อง rollback งานเกือบหมด แล้วเริ่มใหม่อีกที เซ็งเลย... แต่จริง ๆ แล้วงานนี้ก็ประเมินไว้ยี่สิบวันอ่ะครับ ตอนแรกจะให้ offshore ที่อินเดียทำ แต่ว่าลูกค้าเปลี่ยนใจอยากใช้ onshore ซึ่งแพงกว่า ก็เลยตกเป็นหน้าที่เราซะ แถมตรูก็ดันทำซะเร็วเกินไป จริง ๆ แล้วถ้าไม่นับว่าต้อง rollback งานเนี่ย ก็คงใช้แค่เจ็ดวัน (แบบว่าทำเก้าโมงเช้า ห้าโมงเย็นกลับบ้าน) คิด ๆ ไว้ตอนทำที่ production server จริง ๆ มีเวลาแค่สามวันจะทำทันมั้ยหว่า... วันนี้วันหยุด Monday Easter ก็เลยมีเวลาค่อนข้างว่างครับ อากาศดีมาก ๆ สำหรับเช้านี้ มายืนยันว่าวันหยุดจริงๆ เพราะว่าร้าน super speed 4 hour cleaners ที่ไม่เคยหยุดยกเว้นวันอาทิตย์ ยังหยุดเลยครับ ภาพนี้ถ่ายจากอพาร์ทเมนท์มองลงไปสี่แยกข้างล่าง.. ว่าแล้ววิ่งไปถ่ายอีกด้านของอพาร์ทเมนท์ จริง ๆ แล้วจะเห็นรัฐสภาของ northern ireland บนเนินเขาด้วย แต่กล้องมันฉลาดมากครับ ทำเบลอซะหมด มองไปทางขวาก็จะเห็นเครนของบริษัทที่สร้างเรือ titanic ลิบ ๆ ครับ แถมด้วยเครนก่อสร้างนับไม่ถ้วน ซึ่งตอนนี้ Belfast เองก็มีการก่อสร้างตึกเต็มไปหมด มองเข้าไปในเมืองก็จะเห็นพอสมควรเลยครับ (แต่ยังไงผมว่าสู้ dublin ไม่ได้ อันนั้นเมืองแห่งเครนก่อสร้างอย่างแท้จริง) ขนาดดอกไม้หัวโตที่ซื้อมาให้คุณภรรยายังออกมารับแดดเลยครับ ว่าแล้วชวนกันไปแรดข้างนอกดีกว่า ไปซื้ออาหารเข้าบ้านที่เอเชียซุปเปอร์มาร์เก็ต ซึ่งมีของไทยขายเยอะเหมือนกันครับ แต่ว่าต้องเลือกวันนะ ไม่งั้นของหมด โดยเฉพาะผักสด วันนี้ร้านนี้ไม่หยุดครับ คนจีนไม่หยุดวันไหนเลย ยกเว้นตรุษจีน... กลับมาบ้านไม่รู้ทำไรดี เลยเอาหนังสือยามว่างที่อ่านเวลาอยู่ที่นี่มาให้ดูกันครับ อันนี้ของคุณภรรยา ซึ่งรักน้องหมามากกว่าสามี (ขอย้ำ "มาก" กว่า "มากๆๆๆๆ") หนังสือส่วนมากก็จะเป็นเกี่ยวกับน้องหมาซะส่วนใหญ่ ด้านขวาเนี่ยเกี่ยวกับน้อง lab ยักษ์ ที่ชื่อ Marley อันนี้คุณภรรยาชอบมาก บอกว่าหมาตัวนี้เป็นตัวทำลายเลยอ่ะ ฟังแล้วขนลุกพิลึก... ส่วนด้านซ้ายเนี่ยจะเป็นหนังสือของคุณ Cesar Millan หรือผู้ดำเนินรายการ Dog Whisperer ทางช่อง Sky 3 อันโด่งดัง เจ้าของ motto "Dog need jobs!" จริง ๆ แล้วผมไม่ใช่แฟนน้องหมาตัวยงนะครับ แต่ว่าป๋า Cesar เนี่ยแกทำให้ผมอึ้งได้เเหมือนกันว่า น้องหมาเนี่ยฝึกได้ทุกตัวนะครับ ไม่ว่าจะนิสัยแย่แค่ไหน ก็ปรับได้ทั้งหมด ต้องลองไปดูรายการของป๋าแกนะครับ (หรือจะหาซื้อหนังสือเล่มนี้ก็ได้) แล้วจะรู้ว่าน้องหมาเนี่ยจริง ๆ ต้องเลี้ยงและฝึกยังไง แล้วเขาจะน่ารักมากครับ ส่วนข้างล่างนี้เป็นส่วนนึงของผมเองครับ (ประมาณครึ่งนึง) อ่านเยอะเหมือนกันครับ โดยเฉพาะเวลานั่งรถไฟ สองเล่มบนได้มาจาก tesco ตอนลดราคา อ่านจบไปเล่มนึงแล้ว เหลือเล่มสุดท้าย Lost City ยังอ่านไม่จบ แต่คงต้องเริ่มมองหาร้านที่มีหนังสือลดราคาอีกแล้วละครับ ส่วนที่อ่านแล้วอึ้งคือเล่ม The Innocent Man ซึ่งเขียนจากเรื่องจริง อ่านแล้วเกลียดตำรวจที่ไม่ดีเลยครับ ยัดข้อหาคนบริสุทธิ์กันเห็น ๆ โดยมากก็อ่านได้ทุกแบบแหละครับ (จริง ๆ แล้วอะไรที่ลดราคา แล้วพออ่านได้ ก็อ่านหมดแหละครับ ) ส่วนข้างล่างเนี่ยหนังสือของสองเราครับ อ่านกันทุกวัน ก็มีอยู่แค่ห้าเล่มเนี่ยแหละครับ อ่านจนจำได้แล้วครับว่าเจ้าหนูโชตะปั้นซูชิด้วยมือไหน ปรุงรสด้วยอะไร แต่ก็นะ เอาอะไรมาก ก็แค่การตูน ไว้ค่อยกลับไปอ่านที่เมืองไทยก็ได้เนอะ (องุ่นเปรี้ยวมาก ๆ ) ไปละครับ พรุ่งนี้ต้องตื่นมาทำเอกสารหัวหมุนกันอีกแล้วอ่ะ วันนี้ก็ยุ่งเรื่อง schengen visa อีกอย่างด้วย กรอกเอกสารวุ่นวาย พรุ่งนี้ก็จะส่งไปที่ london ได้ซะที หวังว่าคงจะไม่มีปัญหาเน้อ.. จะได้เริ่มต้นเที่ยวกันซักที..   Create Date : 25 มีนาคม 2551     1 comment Last Update : 25 มีนาคม 2551 6:07:49 น.     Counter : 520 Pageviews.   Share Tweet