BlogGang.com : : อุบลวัลย์ - Hokkaido_Food -7 Hotto Motto-Okonomiyaki-Bento

Group Blog

All Blogs

Hokkaido_Food -7 Hotto Motto-Okonomiyaki-Bento

นอนพักที่อะบาชิริแล้ว ตอนเช้าก็ต้องเดินทางกลับไปคุชิโร่เพื่อคืนรถที่เช่ามาค่ะ

เติมน้ำมันแล้วก็มุ่งหน้าไปยังเมือง Nemuro ก่อน
เพราะได้ข่าวมาว่า เมืองนี้มีสเต๊ก กับเราต้องการจะไปชม The Last Sakura ที่นี่ด้วยค่ะ

ก่อนจะออกนอกเมือง เราก็เหลือบไปเห็นร้านๆ นึงอยู่ตรงสี่แยกพอดี
โดยไม่ต้องคิดอะไรเลยค่ะ คิมิโกะก็เร็วทันใจ เลี้ยวฟ้าบเข้าไปจอดหน้าร้าน

พอเข้าไปถึงรู้ว่าเป็นร้านแบบเทคเอ๊าท์ค่ะ
แหม ไม่ถอยหรอกค่ะ เอ๊าท์ก็เอ๊าท์สิคะ

มองไปนอกร้านนะคะ เมื่อกี๊ เรายังจอดติดไฟแดงอยู่เลย
แป๊บเดียว ปร๋อเข้ามาอยู่ในร้านแล้ว อิอิ

คนละร้อยกว่าบาท

ปัญหาอยู่ที่ว่า...จะไปกินที่ไหนดี
ไม่เป็นไร เรามีรถของเราเอง ขับไปก่อน
หาทำเลดีๆ เหมาะๆ เอาริมทะเลละกัน

ผ่านไปๆ เจอทะเลแล้ว แต่ยังไม่เจอที่เหมาะ
เพราะว่าคนเล็งคนนึง คนขับคนนึง
สุดท้าย (ถ้าไม่สุดท้ายก็ต้องเข้าป่าแล้วล่ะค่ะ) ก็มาเจอที่ๆ นึงค่ะ

ลักษณะเป็นตึกใหญ่ ด้านข้างมีลานจอดรถติดทะเลสมใจจริงๆ

ถูกก็ถูก วิวก็ดี๊ดี

แต่อาหารจะอร่อยไหมน้อ

คำตอบก็คือ อร่อยมากกกกกกกกกกกกค่า

พอใกล้ๆ จะอิ่ม ลานจอดรถนั่นก็เริ่มมีคนขับเข้ามาจอดค่ะ
ท่าทางคงจะเป็นพนักงานบริษัทที่เห็นเป็นตึกใหญ่ๆ นั่น
พวกเค้าก็มองๆ พวกเราว่า กะเหรี่ยงพวกนี้มาจากไหนเนี่ย
เราก็ไม่รู้ว่าไปจอดรถทับที่ใครหรือเปล่า
อิ่มแล้วพวกเราก็เผ่น...ไปกันต่อค่ะ

มาถึงเมือง Nemuro แล้วก็ตามหาวัดที่ว่าเป็นแหล่งดูซากุระแห่งสุดท้าย
หาไม่เจอ ก็เลยไปหาสถานีรถไฟ Nemuro เพื่อดูว่าเค้าจะมี Tourist Information หรือเปล่า
ไปได้ข้อมูลจากพนักงาน ANA ที่นั่นค่ะ

ได้ความว่า ซากุระร่วงไปเกือบหมดแล้ว เพราะช่วงนี้ลมแรง
พอทราบดังนี้ พวกเราก็หงอยๆ กันไปค่ะ
แล้วยิงคำถามสำคัญมากไปว่า พอจะแนะนำร้านสเต๊กให้หน่อยได้ไหมคะ
พนักงานงงนิดหน่อย คิดนิดนึง แล้วก็หยิบแผนที่มากาๆ
พร้อมทั้งอธิบายให้เราค่ะว่าไปทางไหน

เราเริ่มดี๊ด๊ากันแล้วว่า วันนี้ได้หาร้านสเต๊กให้คิมิโกะได้แน่ๆ
แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอค่ะ ก็เลยต้องลงไปถามคนแถวนั้น
ส่งภาษาใบ้กันจนมือหงิก เธอคงเห็นว่า ไม่ได้การณ์ล่ะ
เธอบอกกับอีกสาวหนึ่งว่า ไปส่งเค้าหน่อยได้ไหมคะ อาโน...

สาวนั้นก็ ไฮ้...ว่าแล้วก็ขับรถนำทางเราไปค่ะ

พอถึงที่(ถึงร้าน) เธอก็บอกว่า นี่ๆ ร้านนี้
แล้วพวกเราก็ขอบคุณเธอไปอย่างสุดซึ้งและสุดหิว
แจ้นลงไปแล้วปรากฎว่า ร้านเปิดตอนเย็นค่ะ

โอย...วันนี้ไม่ใช่วันของพวกเราแน่ๆ เลย อะไรจะแห้วซ้ำ แห้วซ้อนแบบนี้น้อ

ไม่เศร้านานค่ะ เริ่มฮึดแล้วว่า เอาล่ะ ถ้างั้นเอางี้ละกัน
ไปหาวัดเดอะลาสต์ซากุระให้เจอ ไม่เจอไม่ต้องกิน

(ทำไปทำไมไม่รู้ค่ะเนี่ย)

แล้วก็เริ่มกระบวนการดูแผนที่กันอีกที
สุดท้ายก็ใช้แผนเดิมค่ะ แผนเด็ด
คือจอดรถลงไปถามชาวบ้านค่ะ

เข้าใจเลือกด้วยนะคะ เข้าไปที่ร้านอาหารที่มองจากภายนอก ไม่มีทางรู้เลยว่าเป็นร้านอาหารแบบไหน
(ถ้าคนอ่านภาษาญี่ปุ่นออก เค้าก็จะรู้ค่ะ ไม่ได้ลึกลับขนาดนั้นนะคะ)
พอเข้าไปแล้วก็อ๋อเลยค่ะ โอโคโนมิยากินี่เอง ... อุตส่าห์ท่องคำนี้ตั้งนานก่อนมา

เค้าก็บอกว่า ไฮ้...ตรงไป เลี้ยวซ้าย อยู่ทางขวานะคะ อาโน...

เราก็ไปตามที่เค้าชี้มือบอกค่ะ
บอกตามตรงว่า ฟังไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ได้แต่ลองขับไปทางทิศที่เค้าชี้ ถ้าไม่เจอก็งัดแผนนั้นมาใช้อีก

แต่ก็เจอจริงๆ ค่ะ ถลาเข้าไปถ่าย ถ่าย ถ่าย(รูป)อย่างเมามันส์
ถึงแม้ว่าต้นซากุระต้นที่เป็นแบบในหนังสือนั่นจะดอกร่วงไปหมดแล้ว
แต่ยังมีต้นอื่นที่บานอยู่ค่ะ

เจอซากุระก็ทำให้เราพอจะลืมๆ ความหิวไปได้หน่อยนึงค่ะ
แต่พอไม่เหลืออะไรให้ถ่ายรูปแล้ว แบตฯ ก็หมด
ท้องก็เริ่มร้องแล้วค่ะ

ทีนี้เอาไง....โอโคโนมิยากิร้านนั้นก็แล้วกันนะ
ถือว่าเป็นการขอบคุณเค้าด้วยที่บอกทางเรา

เราสั่งสี่แบบมาเลยค่ะ
หารู้ไม่ว่าใช้เวลาพอควรเชียว
รอไปลุ้นไปว่าจะทันไหม
(เพราะเราจองตั๋วรถไฟไว้ตอนสี่โมงเย็นที่คุชิโร่ค่ะ)

เจ้าของร้านเข้าไปหั่นๆ ซอยๆ เสียงดังฉับๆๆ ไม่หยุด

แล้วก็ยกแบบนี้มาสี่ชามค่ะ

ทำให้เราดูเป็นตัวอย่างว่า เคล้าๆ ให้เข้ากัน แล้วก็โปะลงไปแบบนี้

รอ รอ รอ

กว่าจะสุก...ลุ้นแทบแย่

แต่ก็อร่อยใช้ได้เลยนะคะ
จ่ายเงินแล้วกระโจนขึ้นรถ

ขับอย่างด่วนกลับคุชิโร่

แม้จะมีจำกัดความเร็ว แต่คิมิโกะเธอก็อาศัยลักไก่ทำเวลาได้คืนมาเพียบค่ะ

โชคเป็นของเราด้วยที่บังเอิญมีรถคันนึง
ท่าทางจะรีบเหมือนเราเลย คิมิโกะเธอเลยเกาะคันนี้ไว้ค่ะ
เค้าแซง เธอก็แซง

ที่นี่ขับรถกันมีระเบียบสุดๆ เลยค่ะ
ถ้าคันหน้าช้า คันหลังๆ ก็พร้อมใจกันช้าตาม
แห่กันเป็นขบวนยาวววววว
มิน่า รถไฟถึงได้เป็นที่นิยมมาก

ในที่สุด เราก็มาคืนรถทันอย่างเฉียดฉิวมากค่ะ
ดีที่เราวางแผนไว้แล้วว่าพอเข้าเมือง เราจะแบ่งออกเป็นสองทีม
ทีมนึงขับไปเติมน้ำมันและคืนรถ
อีกทีมไปสถานีรถไฟ ซื้อเบนโตะ

ไม่รู้ว่านี่หมายถึงว่าลดราคาจากป้ายอีกร้อยเยนหรือเปล่านะคะ