update [ 28*07*2014 ] ในกรุ๊ปบล็อก talkative เรื่อง "facebook งานภาพประกอบของเรา"
Group Blog
 
All blogs
 

tag 4 ภาพ แทนตัวตน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

** รับแท็กจากคุณ pimmetje เมื่อราวหนึ่งเดือนก่อน
เพิ่งจะว่างมานั่งนำเสนอ 4 ภาพที่แสดงตัวตนของผู้โดนแท็ก
เพื่อให้สมกับทำภาพประกอบเป็นอาชีพ
จึงนำเสนอภาพด้วยภาพประกอบ ที่เพิ่งทำเสร็จสดๆร้อนๆ
เป็นภาพที่ทำขึ้นเพื่อใช้กับแท็คนี้โดยเฉพาะ
ลองฝีมือและเทคนิคไปในตัว



“ถ่านหินจำศีล”
เป็นการอธิบายที่มาของชื่อ
ถ่านหินเป็นคำพ้องเสียงกับชื่อจริง
เพื่อนสมัยประถมตั้งให้ ยังจำได้ดีจนถึงวันนี้
เพื่อนบอกว่าเหมาะกับเรา เพราะเราูเหมือนถ่านหิน ชืดๆ นิ่งๆ พูดน้อย
ส่วนจำศีล เติมเองเพื่อแสดงลักษณะส่วนตัว
อยากอยู่นิ่งๆกับที่ ไม่อยากมีชีวิตวุ่นวาย
มีคนแถวนี้บอกว่าน่าจะชื่อ “ถ่านหินกบดาน” มากกว่า
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



“บ้าน”
เป็นความฝันสูงสุดในชีวิต
ความฝันที่จะมีบ้านเป็นของตัวเองสักหลัง
บ้านที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเราเอง
จนวันนี้ก็ยังเป็นความฝันที่ต้องพยายามต่อไป
รวมทั้งเป็นคนอยู่ติดบ้านด้วย
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



“โลกส่วนตัว”
เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก
เพื่อนหลายคนเคยบอกอย่างนั้น
ดูภายนอกคนจะเข้าใจว่าเป็นแบบนี้ แบบนั้น
แต่มีอีกหลายมุมที่คนมองไม่เห็น
เพื่อนบางคนบอกว่าเราเหมือนดาว
มองเห็นแต่ไปไม่ถึง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



“ขัดแย้ง”
เป็นคนเกิดเดือนมิถุนายน ราศีคนคู่
ตามราศีเกิดเขาว่าเป็นคนสองบุคลิก
มีความขัดแย้งในตัวสูง
มีด้านสองด้านที่ปะทะกันตลอดเวลา

สรุปแล้วเหมาะและสมกับการเรียนศิลปะอย่างแรงนิ **

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

** ใครชอบงานของคุณปู่ Dick Bruna ผู้สร้าง Miffy
ไปดูแสตมป์ของคุณปู่ที่พิมพ์ในญี่ปุ่นได้ที่กรุ๊ปบล็อก someday **

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

next blog : coming soon

** ใครชอบของเล่นสังกะสีและตุ๊กตาโบราณอย่าลืมแวะมาดู
** ขาดไม่ได้งานภาพประกอบ "การผจญภัยของซินแบด" จะตามมาในเร็ววัน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -




 

Create Date : 24 กรกฎาคม 2551    
Last Update : 14 กันยายน 2552 10:29:09 น.
Counter : 3286 Pageviews.  

นกนก หมาหมา

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

** ตั้งแต่จำความได้
ที่บ้านจะเลี้ยงสัตว์หลายอย่าง
ตอนนี้เหลือแค่ นกกับหมา **

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



นกตัวที่เลี้ยงไว้เป็นนกกาเหว่าลาย
ตกจากรังมานอนแอ้งแม้งในบ่อบัว
รังอยู่บนต้นมะพร้าว สูงเกินกว่าจะจับไปคืนไว้ที่รังของมัน
เริ่มเลี้ยงราวๆต้นเดือนมีนาคม ปี51 นี้นี่เอง
ตอนที่เลี้ยงใหม่ๆ ตัวประมาณกำปั้น
แม่ไปจับมาไว้ในตู้กระจกที่มีเครื่องเงิน
มันก็เลยอึใส่เครื่องเงินแทนสุขภัณฑ์ไปซะงั้น
ด้วยความกลัวหนู กลัวงูจะมากินมัน
เลยต้องไว้ในที่มิดชิดไปก่อน
ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นนกกาเหว่าลาย
แต่เดาเอา แล้วก็ลองเสิร์ชหาจากในเน็ต
ก็ได้ความว่าเป็นนกกาเหว่าลาย
ชอบกินผลไม้เป็นส่วนใหญ่
ไม่เลี้ยงลูกเอง ไข่ในรังนกชนิดอื่นแล้วให้นกนั้นๆเลี้ยงดูไป
นกที่ว่านั่น ที่บ้านเป็นนกเอี้ยง
แรกๆก็ไม่รู้ว่ามันกินอะไร
ลองไปซื้อหนอนให้มันกิน
มันก็กิน แต่กินนิดเดียว
ตอนหลังเปลี่ยนเป็นอาหารนกแบบเม็ดแทน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



พอโตได้ประมาณนึงก็ผูกเชือกให้มันเดินไปเดินมาในบ้าน
ให้เกาะอยู่กับกระจาดวางไว้กลางบ้าน
ใครเดินผ่านมันก็กระพือปีกพร้อมส่งเสียงร้องขออาหาร
เรื่องการขับถ่ายของมันสร้างความปวดหัวได้ตลอด
ตอนที่มันเริ่มโตก็พยายามฝึกให้มันบิน
โดยจับมันไว้ในมือแล้วโยนขึ้นไปสูงๆ
มันก็จะบินไปหาที่เกาะได้เอง
แม้แรกๆจะทุกลักทุเลไปหน่อย
แหมสารคดีของญี่ปุ่นเขายังฝึกให้นกกระเรียนไร้พ่อแม่บินได้เลย
แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ เราคิดในใจอย่างนั้น
ประมาณกลางเดือนเมษา
เจ้ากาเหว่าลายก็โตเต็มที่ พร้อมที่จะย้ายไปอยู่บ้านใหม่

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



และแล้ววันดีเดย์ ปล่อยนกเข้าป่าก็มาถึง
แม้จะไม่มีป่า แต่แถวบ้านก็มีต้นไม้เยอะพอสมควร
ช่วงบ่ายๆ เราก็แกะเชือกแล้วให้มันไปเกาะบนกิ่งไม้
แต่มันก็ไม่ไปไหน คงเพราะถูกผูกเชือกมานาน
ใจนึงก็กลัวว่ามันจะหากินเองไม่เป็น
แม้จะพยายามฝึกให้มันจิกๆอะไรกินแต่ก็ไม่เป็นผล
อีกใจก็ไม่อยากขังกรงมันไว้เลย
สุดท้ายก็ต้องทำใจปล่อยมันไป
ปรากฎว่ามันบินไปไหนไม่ไกล
บินระยะสั้นๆ วนๆอยู่แถวบ้านแบบมึนๆ งงๆกับชีวิตใหม่
พี่เราพอรู้ว่าเราปล่อยมันไปแล้ว
ก็เกือบทะเลาะกับเรา เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่โตกันเลย
ตลอดสองวันมันร้องขอกินอาหารตลอด
ได้ยินแต่เสียง แต่ไม่เห็นตัว ในบ้านก็เริ่มเครียด กลัวอดตาย
เย็นวันที่สองเราลองไปผิวปากเรียก
เรียกด้วยเสียงผิวปากที่เราผิวปากให้มันฟังบ่อยๆ
เรียกด้วยความอดทนและพยายาม อดทนอยู่ครึ่งชั่วโมง
แล้วมันก็บินมาใกล้ๆ แต่อยู่สูงเกินไป
ก็พยายามเรียกมันต่อไป เรียกจนมันลงมาใกล้
และแล้วก็ใกล้จนให้อาหารมันได้
ดีใจมากๆ ราวกับทำความดีครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต
ดีใจที่มันยอมลงมาหา ลงมากินอาหาร
คงเพราะความหิว และเสียงผิวปากที่พอจะคุ้นเคยอยู่บ้าง
อีกวันถัดมาเราตื่นสาย
ยังไม่ทันพูดอะไร แม่เราก็รีบบอกว่า
วันนี้นกกาเหว่ามันบินลงมารออาหารเลย
โห ดีใจรอบสอง ไม่นึกว่ามันจะเชื่องได้ขนาดนี้
ปัจจุบันมันก็โตเป็นนกกาเหว่าลายเต็มตัว
แต่ยังร้อง “กู่ วู้ว – กู่ วู้ว” ไม่เป็น
แม้จะพยายามผิวปากเสียงนกกาเหว่าสอนมันแล้วก็ตาม
สุดท้ายมันก็อยู่รอด ปลอดภัย
ไม่กี่วันต่อมา ขณะกำลังเดินทางเข้ากรุงเทพ
แม่โทรมาบอกว่ามีข่าวดี
พร้อมกับเสียงหัวเราะของแม่ดังลั่น
“มีนกกาเหว่าตกลงมาจากรังอีกแล้ว”
แต่เจ้านกตัวนี้มันไม่มีบุญ ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากตกจากรัง
แม่จะป้อนอาหาร มันก็ตายไปเสียแล้ว

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



รูปนี้ถ่ายเล่น บังเอิญมุมกล้องเป็นใจ
พระ-นาง พิราบคู่นี้ ทำท่า ราวกับหลบมุมกล้อง
เพื่อให้ผู้ชมเห็นว่ากำลังอินเลิฟกันอยู่ อิอิ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



ตัวนี้ชื่อโอเลี้ยง มาพร้อมกับน้ำหวาน
มาตอนเอ๊าะๆกันเลยทีเดียว
แรกๆมา มันมุดอยู่แต่ใต้โต๊ะ ใต้ตู้ ไม่ยอมออกมาเดินวิ่ง
ให้หมู ไก่ เนื้อ ปลาทู มันไม่ยอมกิน
เลยลองให้เงาะ ชมพู่มันกิน
ปรากฏว่ากินไม่ยั้ง
เป็นหมาที่แปลกมาก กินผักและผลไม้ได้หลายชนิด
แตงกวาก็กิน แต่มันไม่ชอบทุเรียน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



ตัวนี้เจ้าน้ำหวาน ชอบกินผลไม้ทุกชนิด
เม็ดส้มก็กิน ทุเรียนนี่ชอบมาก
ด้วยความที่มันไม่กินเนื้อ เป็นหมามังสวิรัติ
เลยต้องฝึกใหม่ให้กินพวกหมู ปลากระป๋องบ้าง
เพื่อความสะดวกในการเลี้ยงดูและอาหารที่มีอยู่
ตอนนี้ทั้งเจ้าน้ำหวานและโอเลี้ยงกินอาหารเหมือนหมาปกติทั่วไป
ทั้งสองน่าจะมีอายุ 60ปี เมื่อเทียบกับคน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



เจ้าหม่ำ เลี้ยงตั้งแต่มันคลอดจากแม่ แล้วแม่มันตาย
ต้องใช้หลอดกาแฟป้อนนมตั้งกะแบเบาะ
พอโตได้ประมาณ 6 เดือน
มันก็หายตัวไป นึกว่าตายไปเสียแล้ว แต่เปล่า
หนึ่งอาทิตย์ให้หลังมันก็กลับมา
ทุกคนเลยพร้อมใจกันตั้งฉายามันว่า
“หม่ำ หมาผู้กลับมาจากนรก”
เพราะนิสัยอันน่ารักของมันเปลี่ยนไป
กลายเป็นหมาที่เพี้ยนนิดๆหน่อยๆ เหมือนไม่ใช่หม่ำตัวเดิม
งานอดิเรกคือ กัดเจ้าหมูปิ้ง (หมาตัวถัดไปด้านล่าง)
และไล่กัดตัวเงินตัวทองเป็นอาชีพ
แม้บางทีจะโดนตัวเงินตัวทองฟาดด้วยหางโดนขาจนขาเป๋
มันก็ยังคงปฏิบัติหน้าที่อย่างไม่ลดละ
ตอนนี้คงแก่พอๆกับโอเลี้ยง น้ำหวาน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -







ตัวสุดท้ายเจ้าหมูปิ้ง ตัวนี้เอามาฝากพี่ฝนโดยเฉพาะ
ได้หมูปิ้งมาจากเพื่อนบ้านของพี่สาวแถวสมุทรสาคร
กว่าจะขอได้ยากมาก เพราะมันกำลังน่ารักเหลือเกิน
ตอนหลังพอโตหมดแล้ว เจ้าของหมามาถามว่า
“เอาหมาอีกไหม” สายไปเสียแล้ว อิอิ
เจ้าตัวนี้เลี้ยงตั้งแต่ตอนอดนมแม่มัน
ทั้งซน ทั้งตะกละ เป็นหมาแบบหงอๆ
เพราะเจ้าหม่ำก็กัด เจ้าทองแดงหมาเพื่อนบ้านก็ยังข้ามบ้านมากัดมันอีก
ชีวิตมันช่างบัดซบ อิอิ
งานอดิเรกคือ เห่าใบตองแห้ง แทะใบบัวเล่น
แอบแย่งกินอาหารเจ้ากาเหว่าลาย
แทะทุกอย่างที่นึกสนุกได้ ทั้งแท่งไม้ ผ้าขี้ริ้ว
ไม้กวาด กระดาษ ขยะ ถุงพลาสติก รองเท้า ถุงเท้า
ตอนเล็กๆ แทะขาตู้ ขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ ถูกตีปากก็ยังไม่เข็ด
สามรูปนี้ตอนอายุประมาณ 6 เดือน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -







3 รูปนี้หมูปิ้งโตเป็นสาวแล้ว
วีรกรรมเริ่มน้อยลง กัดแทะรองเท้า ถุงเท้าน้อยลง
เลยค่อยยังชั่ว แต่ก็ยังชอบย่องมาแย่งอาหารเจ้าโอเลี้ยง น้ำหวานกิน
ไม่ยอมทิ้งลายเลย เจ้าหมูปิ้ง

หมาที่เลี้ยงไว้เป็นสิบรุ่น
แม้มันจะมีวีรกรรมเยอะแยะให้เจ้าของได้ปวดหัว
แต่มันก็ยังเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื่อสัตย์กับเจ้าของอยู่เสมอ **

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -




 

Create Date : 15 พฤษภาคม 2551    
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2551 21:15:38 น.
Counter : 4083 Pageviews.  

งานรุม สุมเป็นกอง

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -











** ช่วงนี้มีงานส่งเข้ามาพร้อมกันหลายงาน โดยมิได้นัดหมาย
เลยต้องใช้เวลาอันมีค่า จัดการสางงานให้ลุล่วง
ด้วยเหตุฉะนี้จึงผลุบโผล่มาน้อยครั้ง แวะเวียนไปหาท่านทั้งหลายน้อยหน่อย
ว่างแล้วจะกลับมาคึกคักเหมือนเดิม (มั้ง)

รูปที่เอามาแปะเป็นมุมทำงาน พร้อมกาแฟเร่งปฎิกิริยาให้งานเดินหน้า
พร้อมด้วยองค์พระพิฆเนศที่ได้มาไม่นานนี้ รูปที่สี่เป็นหนึ่งในงานที่ทำอยู่
ส่วนรูปล่างสุด อยากขี้เกียจอย่างน้องแมวมั่งอ่ะ
งานเสร็จเมื่อไหร่จะเอามาแปะให้ดูอีกที
ขอให้มีความสุขกันตามสภาพและตามอัธยาศัย **

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -




 

Create Date : 19 มีนาคม 2551    
Last Update : 14 กันยายน 2552 10:28:53 น.
Counter : 923 Pageviews.  

tag ทำดีเพื่อพ่อ

................................................................................................................





เนื่องในวโรกาส...ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมพรรษา
80 พรรษาในวันที่ 5 ธันวาคม 2550 พวกเราในฐานะคนเขียนบล็อค/เว็บไดอารี่
ขอถวายพระพรให้พระองค์ทรงพระเจริญ มีพระพลานามัยที่แข็งแรง
และพวกเราปรารถนาที่จะทำความดีคนละหนึ่งอย่างเพื่อพ่อหลวงของพวกเรา


Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อ คือ การเขียนลงในบล็อคว่าตั้งใจจะทำความดีอะไรหนึ่งอย่าง
เพื่อพ่อ แล้วส่งต่อไปให้คนอื่นอีก 5 คนเพื่อให้เขียนบล็อกแบบเดียวกัน

................................................................................................................

1. ให้ copy เนื้อหาในหัวข้อ Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อคืออะไร?
ที่อยู่ด้านบนและหัวข้อกติกานี้ นำไป paste ลงในบล็อกของคุณ

** ทำแล้วครับ **

................................................................................................................

2. เขียนบอกว่าใครที่ tag มาหาคุณ โดยให้ทำลิงก์ไปยังบทความที่ tag มาหาคุณด้วย เพื่อที่คนที่เข้ามาอ่านบทความของคุณ จะได้ตามไปอ่านบทความของคนที่ tag หาคุณได้

** ได้รับ tag มาจากพี่ mamminnie **

................................................................................................................

3. เขียนความดีหนึ่งอย่างที่คุณตั้งใจจะทำเพื่อพ่อ
ถ้านึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไร ให้เข้าไปดูในเว็บ

** คิดดี ทำดี ตั้งอยู่ในความดี ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง
ทำหน้าที่ของผมเองให้ดี ซื่อสัตย์ สุจริต **

................................................................................................................

4. ให้ tag ไปหาคนอื่นอีก 5 คนเพื่อให้เขาทำเช่นเดียวกับคุณ
โดยให้ทำลิงก์ไปยังบล็อคของทั้ง 5 คนด้วย และถ้าเจ้าของบล็อคเข้ามาเขียนบทความแล้ว ก็ให้แก้ลิงก์ไปที่ตัวบทความเลย

คนที่เข้ามาอ่านบทความของคุณแล้วจะตามอ่านของคนที่คุณ tag ไปหา จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาว่าบทความอยู่ที่ไหนในบล็อค

** ขออนุญาติไม่ส่งต่อครับ **

................................................................................................................

5. เข้าไปขอแบนเนอร์โครงการทำดีเพื่อพ่อจากเว็บ //www.dogood.or.th/banner_exchange/ แล้วนำมาติดในบทความที่คุณเขียน



................................................................................................................

6. เข้าไปแจ้งที่ //blog.macroart.net/dogood/
ว่าคุณได้เขียนบทความทำดีเพื่อพ่อแล้ว

** ลองทำแล้ว แต่ไม่สำเร็จครับ **

................................................................................................................

7. ข้อนี้สำคัญที่สุด เมื่อเขียนว่าจะทำดีอะไรแล้ว ขอให้มีความตั้งใจมั่นและลงมือทำความดีที่เขียนไว้ให้สำเร็จ สังคมเราจะดีขึ้นเพียงแค่ทุกคนช่วยกันทำความดีกันคนละเล็กคนละน้อย

** ทำความดีทุกอย่างที่สามารถทำได้ เริ่มจากเรื่องเล็กๆใกล้ตัว แล้วค่อยทำเพิ่มขึ้น **

** ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน **

................................................................................................................




 

Create Date : 05 ธันวาคม 2550    
Last Update : 14 กันยายน 2552 10:28:00 น.
Counter : 795 Pageviews.  

สมบัติอันจะหาค่ามิได้

บล็อกนี้สืบเนื่องมาจาก
คุณsilly และคุณกาแฟดำไม่เผ็ด
ได้ทำบล็อกเกี่ยวกับสมบัติอันจะหาค่ามิได้ขึ้นมา ต่อเนื่องกัน
ราวกับเป็นแท็คแต่ไม่ใช่
เป็นการทำบล็อกสืบเนื่องต่อกันด้วยความสมัครใจ
ในอันที่จะนำสมบัติที่หาค่าได้บ้างไม่ได้บ้าง
ของเจ้าของบล็อกมาเปิดเผยต่อหน้าธารกำนัล

สมบัติฯนี้ อาจไม่มีค่าสำหรับใครๆ
แต่มีราคาในใจของคนที่เป็นเจ้าของ
เหอๆ สำนวนเหลือรับทานจิงๆ

นอกจากสมบัติฯแล้ว
ก็ยังจะต้องมีห้อง+มุมทำงานและอื่นๆตามสะดวก
จึงจะครบสมบูรณ์ตามต้นแบบบล็อกแรกเริ่ม อิอิ

มาดูกัน เดี๋ยวพาเที่ยวห้องทำงาน
และกรุสมบัติอันจะหาค่ามิได้
ใครสมัครใจทำสืบต่อ ต่อจากนี้ก็ย่อมได้ จักยินดีเป็นยิ่งนัก

-----------------------------------------------------------------------------------------
001 >> มุมทำงานในห้อง
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
002 >> มุมเดิม แต่ใช้ทำงานภาพประกอบ ถ่ายรูปนี้ไว้ก่อนจะย้ายคอมฯมาไว้ในห้อง
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
003 >> แหล่งข้อมูลสำหรับใช้วาดรูป รวมทั้งนิทานที่เก็บๆไว้
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
004 >> มุมแจ้งข่าว ประกาศเตือน กันลืม กันพลาด
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
005 >> มุมพักตา พักใจ คลายเครียด
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
006 >> ส่วนหนึ่งของสมบัติอันจะหาค่ามิได้ ที่ไม่ยอมทิ้ง เก็บเอาไว้
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
007 >> ของเล่นสังกะสี เจ้าหมีแพนด้าที่ตีกลองนั่นซื้อจากตลาดไฟฉาย ราคา 50 บาท
ไปเจอแบบเดียวกันเป๊ะที่จตุจักร คนขายบอก 400 บาท โชคดีจริงๆที่ไปเจอที่ตลาดไฟฉายก่อน
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
008 >> แพ็คเกจข้าวของเชยๆ ของที่คุ้นตาตั้งแต่วัยเด็ก สะสมไว้ สนุกดี
-----------------------------------------------------------------------------------------



-----------------------------------------------------------------------------------------
009 >> รวมมิตรสมบัติอันจะหาค่ามิได้
-----------------------------------------------------------------------------------------




 

Create Date : 03 ตุลาคม 2550    
Last Update : 14 กันยายน 2552 10:27:42 น.
Counter : 1525 Pageviews.  

1  2  3  

ถ่านหินจำศีล
Location :
สมุทรสงคราม Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [?]




///////////////////////////////////////////////

© ถ่านหินจำศีล
ผันตัวจากอาชีพอาร์ตไดเร็คเตอร์
มาเป็นนักเขียนและนักวาดภาพประกอบนิทาน
เมื่อราวๆเดือนมีนาคม 2545
ทำงานและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่แม่กลอง

บล็อกแห่งนี้ถือกำเนิดเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2550
มี 11 กรุ๊ปบล็อก รวมบล็อกได้ 354 บล็อก
มีอายุบล็อกนับถึง 16 ก.พ. 2557 ครบ 7 ปีแล้ว
-------------------------------------------------------
https://www.trytobeillustrator.bloggang.com
ได้รับการคุ้มครองจากกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2537
© ถ่านหินจำศีล
-------------------------------------------------------

Find more artworks/photos like this on PORTFOLIOS*NET
Friends' blogs
[Add ถ่านหินจำศีล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.