มาแล้ว มาแล้ว
ตามมาดูสมบัติและโลกส่วนตัวคุณถ่าน
มีMike Wazowskiด้วยๆๆ
มีเป็ดเหลืองด้วย เราก็มี ฮ่าฮ่าฮ่า
ของเล่นสังกะสี นี่เลยที่อยากได้ๆๆ
(ที่เราต้องทำการต่อสู้กับกิเลสตนเองอย่างสุดฤทธิ์ ณ อัมพวา55)
อยากได้ไปหมดเลย ฮ่าฮ่า
คุณถ่านเป็นระเบียบมากเลยฮ่ะ
ชอบมุมพักตาพักใจ
ชอบน้องหมี ชอบรูปภาพงานคุณถ่านที่ใส่กรอบ
ดีจังเลยๆๆๆๆๆ
ขอบคุณมากสำหรับบล็อกหนุกๆแบบนี้ฮ่ะ

มีคุณค่าทางจิตใจนะคะ นักสะสมได้สะสมในสิ่งที่ชอบแล้ว นั่นแหล่ะความสุขที่สุดเลย

น่ารักจังครับ ... แอบมาชื่นชม
เด๋วต้องแอบไปจัดโต๊ะทำงานบ้าง..5555
รกสะไม่มที่วางมือเรยยยยยย

หลายอย่างเคยผ่านมือแม่น้องรันมาแล้วทั้งนั้นเลย
แต่ไม่ได้เก็บ ย้ายบ้านบ่อย มานกระจายไปหมดล่ะ
ว่าแต่ไอ้ตุ๊กตาเป็ดเนี้ย มานตั้งแต่ยังอาบน้ำในกาละมังไม่ใช่เหรอ
ไหนว่าเด็กนักไง ทำไมของสะสม แก่งักเชียว

จะบอกว่าเรียบร้อย สะอาดกว่าห้องเราอีก

อืมมมมม
คุณถ่านหินคะ รูปแรกง่ะ
นั่งทำงานไป ส่องกระจกไป? เป็นนกหงส์หยกป่าวเนี่ย

เรียบร้อยกว่าห้องเราเยอะเลยยยยยยยยยยยย

โอ้โห...พี่ครับ
เห็นโต๊ะทำงานพี่
ผมรู้สึกกระดากใจขึ้นมาทันใด
5555

เพราะโต๊ะผมเวลาจะทำงานต้องใช้มือกวาดไปกองรวมกันที่มุมใดมุมหนึ่ง
ถึงจะทำงานได้ครับ 5555

โต๊ะพี่สะอาดมาก เป็นระเบียบมากจนน่ากลัว
55555

ภิกษุสันดานกา...ผมนั่งดูรายการตาสว่าง
พูดถึงเรื่องนี้ได้น่าสนใจครับ
ชอบความคิดของท่าน ว.วชิรเมธีครับ
ท่านพูดได้ดี
ให้เราได้มองเห็นปัญหาเพื่อทำให้เกิดปัญญา

"ภิกษุสันดานกา"
^
^
ตามมาจากบ้านกะก๋า
แม่น้องรันก็ไม่เข้าใจ ว่าพระจะประท้วงทำไม
ไม่ได้ว่าพระที่ดีสักหน่อย ไม่รู้จะเดือดร้อนทำไม
รึเดือนร้อนเผื่อเอาไว้ เกิดวันใดอยากจะกลายเป็นพระไม่ดีมั้ง

เอาบาปมาให้ แล้วกระชากตัวเองกลับไป

เข้ามาแซวว่า...ทำไมเรียบร้อยจังอะพี่ถ่าน
เรียบร้อย...ละมุนละไม 555
คุณกาแฟฯ ว่าไง

คุณsilly
เจ้าตัว Mike Wazowski
ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะตั้งใจเสียตังค์ซื้อไก่ฟาสต์ฟู้ด
เจ้าใดเจ้านึงนี่แหละ เพื่อแลกเจ้าตัวนี้มา
ลืมไปว่ามีแผ่นสังกะสีตัวละคร toy story ภาคหนึ่ง เดี๋ยวเอามาลงเพิ่ม
มีอีกหลายอย่างที่หาไม่เจอ ไม่รู้อยู่ไหน
เป็นมนุษย์ประเภทถ้าของรกแล้วทำงานไม่ได้
ต้องเก็บของให้เข้าที่ก่อนจึงจะเริ่มลงมือทำงานได้
อย่างนี้เค้าเรียก เจ้าระเบียบเปล่าเนี่ย อิอิ
ส่วนใหญ่ของที่เก็บไว้ก็ได้มาแบบเก็บเพราะมีเข้ามา
ไม่ใช่ขนาดว่าเป็นแฟนพันธ์แท้ ตามไปซื้อตามที่เขานิยมไปซื้อกัน
เรียกได้ว่าสะสม ตามมีตามเกิดกันไป
ตอนเด็กๆคงไม่ค่อยมีของเล่น
พอถึงตอนนี้เราก็เลยเก็บอะไรที่มันดูเหมือนเด็กๆเค้าเก็บ
หรือเปล่า จริงๆเด็กๆอาจไม่เก็บอะไรแบบนี้แล้วก็ได้
กลัวทึกทักมั่วเองคนเดียว
-----------------------------------------------------------------------
คุณprintcess of the moon
สะสมเพราะทิ้งไม่ลงส่วนหนึ่ง
พอนานๆหยิบมาดูก็จำที่มาของมันได้
จำช่วงเวลานั้นๆได้
นอกจากได้ของแล้วยังเรียกความทรงจำที่ติดมากับมัน
กลับคืนมาได้ด้วย
-----------------------------------------------------------------------
คุณ ตาอ้วนชวนคุย
มีกำลังใจอัพบล็อกยังครับ
เป็นนายระเบียบมั้งครับ
เลยเลี่ยมเล้เรไร (ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกหรือเปล่า)

-----------------------------------------------------------------------
คุณ แม่น้องรัน
อุตส่าจะแอ๊บแบ๊ว ไม่รู้จะไหวไหมเนี่ย
คงแบ๊วไม่ไหว เอาเป็นว่า เจ้าเป็ดสีเหลืองหน่ะ
เขาผลิตเรื่อยๆ ทุกยุคทุกสมัย
แถมเดี๋ยวนี้มีผลิตเป็นครอบครับเป็ด
มีทั้งแม่และลูกๆ คงลอยเต็มกาละมัง
เด็กๆคงชอบ
ได้เรามันก็สว. สูงวัย
เก็บความเป็นเด็กไว้ในใจ
ถ้าแสดงออกมาเขาจะหาว่า แอ๊บแบ๊ว
ภาพ ภิกษุสันดานกา
คงเป็นกระแสแค่ระยะสั้นๆ เดี๋ยวก็เงียบกริบ
ราวกับป่าช้าอันวังเวง
-----------------------------------------------------------------------
คุณคนไม่เจียม..
มติเป็นเอกฉันท์ว่าห้องนี้เรียบร้อยมั่กๆ
หลายท่านเริ่มอยากกลับไปเก็บโต๊ะตัวเอง
โต๊ะแบบรกๆก็มีเสน่ห์ดีนะ แม้ว่าจะหาของยากไปหน่อย
-----------------------------------------------------------------------
คุณdhiti
ไม่ได้ส่องกระจกตลอดเวลาขนาดน้าน
แค่เป็นการตกแต่งห้องให้ห้องมันดูกว้างมากขึ้น
เพราะห้องมันแค่ 2.5 x 2.5 เมตรเองอ่ะ
ตอนนี้คาดว่าเรียบร้อยกว่าหลายๆท่านที่เข้ามาบล็อกนี้
เพราะพูดเป็นเสียงเดียวกัน
ปล.นกหงส์หยกมันผิดตรงไหน
แม้แต่คนก็ยังต้องส่องกระจกหลังจากแต่งตัวเรียบร้อย
อิอิ หุๆ
-----------------------------------------------------------------------
คุณกะว่าก๋า
ถึงขั้นกลัวเลยเหรอนี่ เหอๆๆ เดี๋ยวคืนนี้ไปเข้าฝัน
เสียดายไม่ได้ดูท่าน ว.วชิรเมธี
พูดเรื่องภาพภิกษุสันดานกา
เคยฟังท่านพูดในรายการเจาะใจหลายเรื่อยหลายประเด็น
ท่านพูดได้น่าฟัง และน่าคิดตามมากๆ
-----------------------------------------------------------------------
น้องเซฟ
มีแต่คนแซวว่าเรียบร้อยมาก
ฮะๆๆ ชักเขิน เดี๋ยวไปจัดการให้รก
แล้วถ่ายรูปมาลงใหม่ดีกว่า อิอิ

หายไปเสียนาน ยุ่งหล่ะสิ
-----------------------------------------------------------------------

บ้านช่องเรียบร้อยดีจัง

น้องถ่านเป็น นกหงหยก555555

ข้าวของเป็นระเบียบมาก
ผิดกับของเรา..รกอย่างเเรง
สมบัติอันหาค่ามิได้ของเเท้จริงๆ
มีหลายอย่างซ้ำกับของเราอ่ะ

ปล.วันนี้ไปคุยเรื่องผลประโยชน์ที่ทำงานกับแผ่นดิน
เหนื่อยมาก.......

คุณแหม๋ว ณ.โอเซกิ
กลายพันธ์ไปเรียบร้อย
จากถ่านหินกลายเป็นนกหงส์หยก
สงสัยจะเป็นปัญหาโลกร้อน
หุๆ หรือจะเป็นเพราะแก๊สโซฮอล์
เหอๆ มั่วไปได้เรื่อยๆ

-----------------------------------------------------------------------
คุณกาแฟฯ
ได้ฟังเรื่องผลประโยชน์ที่คุยกันเมื่อวาน
ก็เศร้าจายแทน
แต่ก็เหมือนเคย ลืมมันไปซะ
แล้วทำงานให้ดีที่สุด ดียิ่งกว่าเดิม
บอกแล้วเรามันพวก ดาย ฮาร์ด
อึดตึกนรก
-----------------------------------------------------------------------

ของเยอะมากๆ ของน่ารักก็เยอะ
มิน่าถึงได้วาดอะไรน่ารักๆ

งานของคุณถ่านหิน เอามาใส่กรอบ ติดผนังจะสวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

บ้านส้มก็มีจระเข้สีเขียว ฮูเล่
ซื้อมาจากที่ไปดูจระเข้ที่สุพรรณ 20 บาทมั้ง
สังกะสีที่เขาขาย 400 เพราะเป็นของเก่าขายต่างชาติมั้ง โฮ่ๆ
เห็นตอนพี่ ม.5-6 ไปทัศนศึกษาที่ตลาดสามชุกมั้ง ก็เห็นซื้อกันมาเยอะเลย ตัวสังกะสี
พี่ถ่านอ่านหนังสือภาษาอะไรหว่า
เรียงเป็นระเบียบมากๆ
มีไม้บรรทัดวงกลมหมุนๆด้วย 10 บาท
ซื้อมาทีไร ก็มาเก็บจนมันหายไปแล่ว เล่นหหมุนๆไม่เคยวงได้เป็นดอกไม้สักกะที ฮ่าๆ

ว๊าววววว
น่าร๊ากกก ของเล่นๆๆ

ปล.ฟลุ๊คก็สะสมแพ็คเกจเหมือนกันค่า

....ของสะสมน่ารักๆทั้งนั้นเลย

คุณ bigwores
จขบ. คงขาดของเล่นในวัยเด็ก
รับช่วงต่อของเล่นมาจากพี่ๆตลอด
พอโตเลยอยากเก็บไว้เป็นของตัวเอง
หะๆ โตช้าจริงๆเลยเรา
-----------------------------------------------------------------------
น้องส้่ม
ปิดเทอมแล้วใช่ไหม
เจ้าจระเข้พี่ไปซื้อที่สำเพ็ง
มีทั้งสีส้มและสีเขียว มีบางคนขอไป
บางคนได้รับจากมือพี่ ตอนนี้จระเข้
เลยไปแหวกว่ายอยู่ทั่วไปตามที่ต่างๆ
หนังสือบนชั้นนั่นเป็นภาษาไทย ญี่ปุ่น และอังกฤษ อ้อ มีหนังสือนิทานภาษาเกาหลีอยู่อีก 2-3 เล่ม
ไอ้ที่หมุนๆหน่ะซื้อจากจตุจักร
ว่าจะเอามาทำงานกราฟิค แต่จนแล้วจนรอด
ก็เก็บดองเอาไว้ ไม่ได้ใช้อะไร ยังอยู่ในถุงอย่างดี
บล็อกของส้มมันอะไรอ่ะ มาแปะบอกพี่อีกที
พี่ฟอร์แม็ทเครื่องไปแล้วมันก็หายเกลี้ยง
ว่างๆมาคุยกันอีกเด๊อ
-----------------------------------------------------------------------
น้องlittle_fuku
พี่สะสมแพ็คเกจโบราณ
แบบสมัยใหม่มีบ้างแต่น้อย
เก็บที่มัีนทำให้นึกถึงตอนเด็กๆซะส่วนใหญ่
งานยุ่งเหรอ ช่วงนี้
-----------------------------------------------------------------------
คุณ chaarts (prakornpat)
ขอบคุณหลายๆฮับที่แวะมาดูข้าวของ
อันจะหาค่ามิได้
-----------------------------------------------------------------------

ปิดเทอมแล้ว ฮูเล่
อันนี้
//shimeatsky.exteen.com/

ตลาดไฟฉาย

มาซะเร็วเชียว ห่างกัน 4นาที
ดีใจด้วยปิดเทอมแล้ว
สุดยอดสิ่งที่นักเรียนรอ
ก็คือปิดเทอมนี่เอง
ส่วนผู้ใหญ่ก็ต้องหาเวลาปิดเทอมของตัวเอง
ไม่งั้นคงงงกับงาน
ไปติวดรออิ้งเป็นไงมั่ง

คุณแมงปอ
ตลาดแถวโรงพยาบาลกลาง
ขายของตอนมืด
ต้องใช้เทียนหรือไฟฉายส่องจะได้มองเห็นของที่อยากได้ชัดๆ
เพราะมีของเน่าๆเยอะ เหอๆๆ
ตาดีได้ ตาร้ายเสียว่างั้น

Miss you so much kha!!!

I was so busy with many thing kha.

So sorry naa kaa P'A

Wow...today I have a chance to see your working space too kha.

Be happy naa kaa:)

ถูกต้องนะคร้าบ.............

หนูถนัดลงสีในคอมมากกว่าอ่ะพี่

แอบอิจฉา คนที่วาดและลงสีด้วยมือ

มันให้ความรู้สึกพิเศษ มากกว่าการใช้

เทคโนโลยีเข้ามาช่วย นับถือพี่มากค่ะ

เก่งอ่ะ ....

ปล. ของสะสมน่ารักดีนะคะ โดยเฉพาะ

ผลงานของพี่ที่ใส่กรอบรูปอยู่ อยากได้ๆ

แหะๆๆๆ

จะปิดคอมฯอยู่ล่ะ พึ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมเยี่ยมใครบางคน
หวัดดี และ บาย

เห็นโต๊ะทำงานพี่
แล้วรู้สึกปวดใจ
วันนี้รีบปิดคอมแล้วไปกวาดเก็บโต๊ะทำงานบ้างดีกว่าครับ

มาให้ดูแล้ว ฮูเล่
//img405.imageshack.us/img405/8317/35845293sr8.jpg

ให้ทายนี้อะไร
ทำเมื่อวันอาทิตย์ เมื่อวาน
เงาข้างล่าง ได้แค่ไหนที่ไปติวก็แค่นั้น
พี่เกลี่ยให้ แล้วก็ยังไม่ได้ทำต่อ .- -"
ไอ้สองชั้นข้างบนพี่ก็วาดให้
ลงเงาก็หรี่ตาไม่ค่อยเห็นก็มั่วเข้าไป โฮ่ๆ
+ เดี๋ยวเอาการบ้านมาแปะให้ดู ยังไม่ได้แตะเล้ย

^
^

ถ่ายรูปมา
แล้วปรับสีเป็นขาวดำใน photoshop

โฮ่ๆ

ของเชยๆ ที่คุณถ่านเก็บไว้
ทำไมเราเคยเห็นมาหมดเลยแฮะ
สงสัยจะแก่แล้ว หุหุ

วันนี้ไปอ่านนิทานเรื่องแสงแดดผู้ใจดีมา
ที่ซีเอ็ด อ่านแบบเต็มๆ ค่อย ค่อย อ่าน
รู้สึกดี เอิ้กๆ

Hey! Wasup man??!!yow!!

How are you va??

did you spend long long time to clean your desk???
its cool man !

kid tung na ya

I stole the papers from a coffee shop last week. its quite interesting article, that has been written in 19th century ..
There was an english woman wrote about the people in many countries ...but now its has been called .."The rudest book ever written.."!!

I' ve got some sample in my blog .. check it out ..
they are in the new group blog named "the very rough guide"
you might like it ...still have loads to up in it,still many nationalities need to be explosed..
c.. ya

สงสัยจะจมกองสมบัติ ซะล่ะ

คุณCSULB@FineArt
ยินดีต้อนรับกลับครับ
หายไปนาน
คงงานยุ่งมากๆ
ดีใจที่ได้ยินข่าวคราว
และซุ่มเสียง
----------------------------------------------------------------------
คุณ หิมะสีดำ
เรื่องทักษะฝึกกันได้
แต่ก็ต้องใช้เวลา
เรียนรู้ทั้งวัสดุและตัวเราเอง
ว่าเราถนัดอุปกรณ์หรือสีประเภทไหน
ตัวเราชอบสีแบบไหน
เวลาช่วยได้ ถ้าฝึกไปเรื่อยๆ
----------------------------------------------------------------------
คุณแม่น้องรัน
ขออำภัยที่หายหัว
เหอๆ ให้เวลาตัวเองไปขี้เกียจเต็มที่
ก่อนกลับมาลุยงานให้เต็มที่เช่นกัน
ไม่มีสมบัติให้ทับหน่ะสิ แย่กว่าอีก ฮือๆๆๆ
----------------------------------------------------------------------
คุณกะว่าก๋า
เรียกว่าโต๊ะในบล็อกนี้
เป็นแรงบันดาลใจได้ไหมนี่ อิอิ
----------------------------------------------------------------------
น้องออเร็นจ์
ไม่เปนราย เริ่มแรกก็ยาก
แต่พอจับทางได้ก็จะเริ่มพัฒนาไปได้เรื่อยๆ
อย่าเพิ่งท้อไปเสียก่อน
ถ้าไม่ท้อต้องได้ความรู้อะไรมาบ้างแหละ
เห็นด้วยเปล่า
เข้าไปดูรูปมาแล้ว ถือว่าดีนะ
ไม่ขี้เหร่ อิอิ แม้พี่เค้าจะช่วยด้วย
แต่ก็นับได้ว่าน่าสนใจนะ
สู้ๆต่อไป โย่วๆ
อุตส่าห์ไปหาแสงแดดฯมาอ่านด้วย
สนุกไหม
----------------------------------------------------------------------
คุณPichsud
ห่ะๆๆ สงสัยจะวัยเดียวกัน
เห็นอะไรมาเหมือนๆกัน
----------------------------------------------------------------------
คุณ hamble pie
สบายดี
โต๊ะหน่ะเรียบร้อยอยู่แล้ว
ไม่ต้องเก็บกวาดนาน
เป็นโรคถ้าโต๊ะรกแล้วทำงานไม่ได้
ก่อนเริ่มงานต้องจัดการให้เรียบร้อยก่อน
ที่บอกมาเดี๋ยวตามไปอ่าน
ไม่ต้องอิ๊บเค้ามาก็ได้มั้ง
เค้าคงแจกอยู่แล้ว หรือเปล่าหว่า
----------------------------------------------------------------------

เจ่งอ่ะถ่าน
ไลฟ์สไตล์นายเข้ากับงานเลย

คุณพราน
555 ต้องทำตัวให้ซึมซับความเป็นเด็กไว้เยอะๆ
จะได้สื่อสารกับเด็กได้โดนใจ