|
|
นกนก หมาหมา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
** ตั้งแต่จำความได้
ที่บ้านจะเลี้ยงสัตว์หลายอย่าง
ตอนนี้เหลือแค่ นกกับหมา **
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
นกตัวที่เลี้ยงไว้เป็นนกกาเหว่าลาย
ตกจากรังมานอนแอ้งแม้งในบ่อบัว
รังอยู่บนต้นมะพร้าว สูงเกินกว่าจะจับไปคืนไว้ที่รังของมัน
เริ่มเลี้ยงราวๆต้นเดือนมีนาคม ปี51 นี้นี่เอง
ตอนที่เลี้ยงใหม่ๆ ตัวประมาณกำปั้น
แม่ไปจับมาไว้ในตู้กระจกที่มีเครื่องเงิน
มันก็เลยอึใส่เครื่องเงินแทนสุขภัณฑ์ไปซะงั้น
ด้วยความกลัวหนู กลัวงูจะมากินมัน
เลยต้องไว้ในที่มิดชิดไปก่อน
ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นนกกาเหว่าลาย
แต่เดาเอา แล้วก็ลองเสิร์ชหาจากในเน็ต
ก็ได้ความว่าเป็นนกกาเหว่าลาย
ชอบกินผลไม้เป็นส่วนใหญ่
ไม่เลี้ยงลูกเอง ไข่ในรังนกชนิดอื่นแล้วให้นกนั้นๆเลี้ยงดูไป
นกที่ว่านั่น ที่บ้านเป็นนกเอี้ยง
แรกๆก็ไม่รู้ว่ามันกินอะไร
ลองไปซื้อหนอนให้มันกิน
มันก็กิน แต่กินนิดเดียว
ตอนหลังเปลี่ยนเป็นอาหารนกแบบเม็ดแทน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
พอโตได้ประมาณนึงก็ผูกเชือกให้มันเดินไปเดินมาในบ้าน
ให้เกาะอยู่กับกระจาดวางไว้กลางบ้าน
ใครเดินผ่านมันก็กระพือปีกพร้อมส่งเสียงร้องขออาหาร
เรื่องการขับถ่ายของมันสร้างความปวดหัวได้ตลอด
ตอนที่มันเริ่มโตก็พยายามฝึกให้มันบิน
โดยจับมันไว้ในมือแล้วโยนขึ้นไปสูงๆ
มันก็จะบินไปหาที่เกาะได้เอง
แม้แรกๆจะทุกลักทุเลไปหน่อย
แหมสารคดีของญี่ปุ่นเขายังฝึกให้นกกระเรียนไร้พ่อแม่บินได้เลย
แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ เราคิดในใจอย่างนั้น
ประมาณกลางเดือนเมษา
เจ้ากาเหว่าลายก็โตเต็มที่ พร้อมที่จะย้ายไปอยู่บ้านใหม่
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
และแล้ววันดีเดย์ ปล่อยนกเข้าป่าก็มาถึง
แม้จะไม่มีป่า แต่แถวบ้านก็มีต้นไม้เยอะพอสมควร
ช่วงบ่ายๆ เราก็แกะเชือกแล้วให้มันไปเกาะบนกิ่งไม้
แต่มันก็ไม่ไปไหน คงเพราะถูกผูกเชือกมานาน
ใจนึงก็กลัวว่ามันจะหากินเองไม่เป็น
แม้จะพยายามฝึกให้มันจิกๆอะไรกินแต่ก็ไม่เป็นผล
อีกใจก็ไม่อยากขังกรงมันไว้เลย
สุดท้ายก็ต้องทำใจปล่อยมันไป
ปรากฎว่ามันบินไปไหนไม่ไกล
บินระยะสั้นๆ วนๆอยู่แถวบ้านแบบมึนๆ งงๆกับชีวิตใหม่
พี่เราพอรู้ว่าเราปล่อยมันไปแล้ว
ก็เกือบทะเลาะกับเรา เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่โตกันเลย
ตลอดสองวันมันร้องขอกินอาหารตลอด
ได้ยินแต่เสียง แต่ไม่เห็นตัว ในบ้านก็เริ่มเครียด กลัวอดตาย
เย็นวันที่สองเราลองไปผิวปากเรียก
เรียกด้วยเสียงผิวปากที่เราผิวปากให้มันฟังบ่อยๆ
เรียกด้วยความอดทนและพยายาม อดทนอยู่ครึ่งชั่วโมง
แล้วมันก็บินมาใกล้ๆ แต่อยู่สูงเกินไป
ก็พยายามเรียกมันต่อไป เรียกจนมันลงมาใกล้
และแล้วก็ใกล้จนให้อาหารมันได้
ดีใจมากๆ ราวกับทำความดีครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต
ดีใจที่มันยอมลงมาหา ลงมากินอาหาร
คงเพราะความหิว และเสียงผิวปากที่พอจะคุ้นเคยอยู่บ้าง
อีกวันถัดมาเราตื่นสาย
ยังไม่ทันพูดอะไร แม่เราก็รีบบอกว่า
วันนี้นกกาเหว่ามันบินลงมารออาหารเลย
โห ดีใจรอบสอง ไม่นึกว่ามันจะเชื่องได้ขนาดนี้
ปัจจุบันมันก็โตเป็นนกกาเหว่าลายเต็มตัว
แต่ยังร้อง กู่ วู้ว กู่ วู้ว ไม่เป็น
แม้จะพยายามผิวปากเสียงนกกาเหว่าสอนมันแล้วก็ตาม
สุดท้ายมันก็อยู่รอด ปลอดภัย
ไม่กี่วันต่อมา ขณะกำลังเดินทางเข้ากรุงเทพ
แม่โทรมาบอกว่ามีข่าวดี
พร้อมกับเสียงหัวเราะของแม่ดังลั่น
มีนกกาเหว่าตกลงมาจากรังอีกแล้ว
แต่เจ้านกตัวนี้มันไม่มีบุญ ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากตกจากรัง
แม่จะป้อนอาหาร มันก็ตายไปเสียแล้ว
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
รูปนี้ถ่ายเล่น บังเอิญมุมกล้องเป็นใจ
พระ-นาง พิราบคู่นี้ ทำท่า ราวกับหลบมุมกล้อง
เพื่อให้ผู้ชมเห็นว่ากำลังอินเลิฟกันอยู่ อิอิ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตัวนี้ชื่อโอเลี้ยง มาพร้อมกับน้ำหวาน
มาตอนเอ๊าะๆกันเลยทีเดียว
แรกๆมา มันมุดอยู่แต่ใต้โต๊ะ ใต้ตู้ ไม่ยอมออกมาเดินวิ่ง
ให้หมู ไก่ เนื้อ ปลาทู มันไม่ยอมกิน
เลยลองให้เงาะ ชมพู่มันกิน
ปรากฏว่ากินไม่ยั้ง
เป็นหมาที่แปลกมาก กินผักและผลไม้ได้หลายชนิด
แตงกวาก็กิน แต่มันไม่ชอบทุเรียน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตัวนี้เจ้าน้ำหวาน ชอบกินผลไม้ทุกชนิด
เม็ดส้มก็กิน ทุเรียนนี่ชอบมาก
ด้วยความที่มันไม่กินเนื้อ เป็นหมามังสวิรัติ
เลยต้องฝึกใหม่ให้กินพวกหมู ปลากระป๋องบ้าง
เพื่อความสะดวกในการเลี้ยงดูและอาหารที่มีอยู่
ตอนนี้ทั้งเจ้าน้ำหวานและโอเลี้ยงกินอาหารเหมือนหมาปกติทั่วไป
ทั้งสองน่าจะมีอายุ 60ปี เมื่อเทียบกับคน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เจ้าหม่ำ เลี้ยงตั้งแต่มันคลอดจากแม่ แล้วแม่มันตาย
ต้องใช้หลอดกาแฟป้อนนมตั้งกะแบเบาะ
พอโตได้ประมาณ 6 เดือน
มันก็หายตัวไป นึกว่าตายไปเสียแล้ว แต่เปล่า
หนึ่งอาทิตย์ให้หลังมันก็กลับมา
ทุกคนเลยพร้อมใจกันตั้งฉายามันว่า
หม่ำ หมาผู้กลับมาจากนรก
เพราะนิสัยอันน่ารักของมันเปลี่ยนไป
กลายเป็นหมาที่เพี้ยนนิดๆหน่อยๆ เหมือนไม่ใช่หม่ำตัวเดิม
งานอดิเรกคือ กัดเจ้าหมูปิ้ง (หมาตัวถัดไปด้านล่าง)
และไล่กัดตัวเงินตัวทองเป็นอาชีพ
แม้บางทีจะโดนตัวเงินตัวทองฟาดด้วยหางโดนขาจนขาเป๋
มันก็ยังคงปฏิบัติหน้าที่อย่างไม่ลดละ
ตอนนี้คงแก่พอๆกับโอเลี้ยง น้ำหวาน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตัวสุดท้ายเจ้าหมูปิ้ง ตัวนี้เอามาฝากพี่ฝนโดยเฉพาะ
ได้หมูปิ้งมาจากเพื่อนบ้านของพี่สาวแถวสมุทรสาคร
กว่าจะขอได้ยากมาก เพราะมันกำลังน่ารักเหลือเกิน
ตอนหลังพอโตหมดแล้ว เจ้าของหมามาถามว่า
เอาหมาอีกไหม สายไปเสียแล้ว อิอิ
เจ้าตัวนี้เลี้ยงตั้งแต่ตอนอดนมแม่มัน
ทั้งซน ทั้งตะกละ เป็นหมาแบบหงอๆ
เพราะเจ้าหม่ำก็กัด เจ้าทองแดงหมาเพื่อนบ้านก็ยังข้ามบ้านมากัดมันอีก
ชีวิตมันช่างบัดซบ อิอิ
งานอดิเรกคือ เห่าใบตองแห้ง แทะใบบัวเล่น
แอบแย่งกินอาหารเจ้ากาเหว่าลาย
แทะทุกอย่างที่นึกสนุกได้ ทั้งแท่งไม้ ผ้าขี้ริ้ว
ไม้กวาด กระดาษ ขยะ ถุงพลาสติก รองเท้า ถุงเท้า
ตอนเล็กๆ แทะขาตู้ ขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ ถูกตีปากก็ยังไม่เข็ด
สามรูปนี้ตอนอายุประมาณ 6 เดือน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
3 รูปนี้หมูปิ้งโตเป็นสาวแล้ว
วีรกรรมเริ่มน้อยลง กัดแทะรองเท้า ถุงเท้าน้อยลง
เลยค่อยยังชั่ว แต่ก็ยังชอบย่องมาแย่งอาหารเจ้าโอเลี้ยง น้ำหวานกิน
ไม่ยอมทิ้งลายเลย เจ้าหมูปิ้ง
หมาที่เลี้ยงไว้เป็นสิบรุ่น
แม้มันจะมีวีรกรรมเยอะแยะให้เจ้าของได้ปวดหัว
แต่มันก็ยังเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื่อสัตย์กับเจ้าของอยู่เสมอ **
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
| Create Date : 15 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 28 พฤศจิกายน 2551 21:15:38 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 4194 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พล่ามยาว ฮ่าฮ่า (silly  ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:56:59 น. |
|
|
|
| โดย: CrackyDong วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:00:46 น. |
|
|
|
| โดย: little_fuku ((ไม่ได้ล๊อกอิน)) IP: 202.91.18.205 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:27:24 น. |
|
|
|
| โดย: Neilnuch_T วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:41:28 น. |
|
|
|
| โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 58.8.128.250 วันที่: 16 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:23:30 น. |
|
|
|
| โดย: liefie IP: 145.99.185.177 วันที่: 16 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:20:33 น. |
|
|
|
| โดย: nai-nu-19 วันที่: 16 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:14:55 น. |
|
|
|
| โดย: pimmetje วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:42:55 น. |
|
|
|
| โดย: Picike วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:42:16 น. |
|
|
|
| โดย: วนิส วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:09:07 น. |
|
|
|
| โดย: little_fuku วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:42:02 น. |
|
|
|
| โดย: หมูปิ้งแฟนคลับ (silly ) วันที่: 20 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:19:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สมุทรสงคราม Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [?]
|
///////////////////////////////////////////////
© ถ่านหินจำศีล
ผันตัวจากอาชีพอาร์ตไดเร็คเตอร์
มาเป็นนักเขียนและนักวาดภาพประกอบนิทาน
เมื่อราวๆเดือนมีนาคม 2545
ทำงานและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่แม่กลอง
บล็อกแห่งนี้ถือกำเนิดเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2550
มี 11 กรุ๊ปบล็อก รวมบล็อกได้ 354 บล็อก
มีอายุบล็อกนับถึง 16 ก.พ. 2557 ครบ 7 ปีแล้ว
-------------------------------------------------------
https://www.trytobeillustrator.bloggang.com
ได้รับการคุ้มครองจากกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2537
© ถ่านหินจำศีล
-------------------------------------------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
|
มีหมูปิ้งด้วย
โตเป็นสาวแล้ว สวยงามมากเลย
หน้าตาหวานเชียว
รูปที่แป๊ะถ่ายมาถ่ายทอดความซนของหมูปิ้งได้มากเลย ฮ่าฮ่าฮ่า
โอเลี้ยง กะน้ำหวานแล้วก็เจ้าหม่ำก็น่ารัก
สารคดีวันนี้ถูกใจมากๆเลยล่ะ
เข้มข้นจริงๆ
แถมยังซาบซึ้งและลุ้นกับเจ้าลูกนก
หยั่งกะนั่งดูหนังสารคดีNHKยังไงยังงั้น
นึกภาพไม่ออกเลยว่าหากมีลูกนกตกลงมาจากรัง
จะเลี้ยงดูมันได้ยังไง
พี่เคยมีประสบการณ์เก็บลูกหนูบ้านเพิ่งเกิดมาเลี้ยง
จัดการหยอดนมให้ แถมบุผ้านุ่มๆให้นอนในหมวกด้วย
ตอนนั้นเรียนมหาลัยอยู่
พี่ๆที่บ้านเขาหยะแหยงกันตอนนั้นไม่มีใครมาช่วยดูแล
กลับบ้านมาอีกทีไอ้หนูน้อยแข็งตายตรงข้างๆหมวกนั่นเอง
ตายังไม่ลืมเลยแต่มันก็ไต่ๆๆจนตกหมวกตาย
ป.ล.รูปนกพิราบหวานเจี๊ยบเลย...จุ๊กกรู