เรื่องสั้น : "ดึกแล้ว..."



ง่า~~ ปวดขี้ แต่ไม่กล้าลงไปเข้าห้องน้ำ .. กิจวัตรในการเข้าห้องน้ำไม่ว่าจะหนักหรือเบาต้องอ่านหนังสือไปด้วยเพื่อความคล่องตัว ไม่งั้นไม่ออก ไม่เว้นแม้แต่ในเวลาเร่งด่วนช่างมีปัญหาเหลือเกิน
"...เออ กู หนอ กู.. ชีวิตลำบากจริงๆ"
เสียงบ่นเบาๆ ออกมาจากปากตัวเองได้ยินเหมือนเสียงคนอื่นพูดยิ่งใจหาย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมไม่ทำห้องน้ำทุกชั้น ทั้งๆ ที่ชั้นบนสุดครึ่งหนึ่งกั้นเป็นห้องได้ยินลมหายใจตัวเองฟืดฟาด อีกครึ่งเป็นดาดฟ้าก็ยังมีเหลือพื้นที่อยู่บ้าง แต่อย่างว่าแหละ ชีวิตทหารแก่ๆ จนๆ มีตึกแถว 4 ชั้นก็ถือว่าดีเลิศแล้ว

ก้มมองลอดชายผ้าม่านที่อดีตมันคงเป็นสีชมพูอ่อนสะบัดออกไปข้างนอก ผ่านไม้แขวนเสื้อสีชมพูเก่าไหวไปมาเบาๆ บนเชือกสีขาวถูกตรึงกับผนังสามสี่เส้น ไม่อยากมองชั้นในลูกไม้ราคาถูกให้เสียสายตา ข้ามเลยไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ดาวหลายดวงกระพริบทัก โชคช่างเข้าข้างเหลือเกิน คืนนี้แสงจากพระจันทร์นวลเย็นตาทำให้ไม่ต้องใช้ไฟมาก สายลมเย็นๆ หลังจากช่วงเย็นฝนตกอย่างหนักบรรเทาความร้อน มันช่างเป็นอากาศที่น่านอนหลับให้สนิทเสียจริง

เสียงถอนหายใจค่อยๆ หลังขนลุกซู่เตือน จึงรีบเร่งก้มหน้าก้มตาทำกิจกรรมที่ค้างไว้ให้เสร็จ พยายามเก็บของในห้องรวบใส่ถุง นึกแล้วก็สงสารทหารแก่ๆ แกอยู่บ้านคนเดียวไม่มีลูกเมีย อุตส่าห์กั้นห้องให้เช่าก็ไม่มีใครมาเช่าเพราะกลัวพิษสงปากเหลือกำลังของแก
"ไม่กลัวหรอก รู้ไว้ซะด้วย~" ก่อนขมิบตูดต่อ



**************
5 นาที ผ่านไป
ไม่ไหวแล้วโว้ย~ อยากตะโกนออกมาดังๆ ข้าศึกจู่โจมอย่างหนัก ถึงจะมีคนบอกให้คิดเรื่องอื่นก็ไม่สามารถชนะพลังลมปราณที่กำลังแตกซ่านอยู่ข้างในได้
รอยยิ้มดีใจเมื่อเห็นเพื่อน 2 คนโผล่ขึ้นมาบนชั้นที่เขาอยู่ ทั้งสองพยักหน้าตอบทำท่าจะวิ่งออกไปด้านนอก
เสียงเรียกทำให้ชะงัก
"เฮ้ย กูปวดขี้ว่ะ"
"ไอ้เหี้ย เวลาอย่างนี้ยังปวดขี้อีก" คนที่1 ซุบซิบด่า
"อั้นไว้ก่อน" คนที่ 2 ทำเสียงอ้อน
"กูทนไม่ไหวจริงๆ"
"งั้นมึงลงไปขี้ข้างล่างแล้วกัน"
"เดี่ยวกูมา รอกูด้วยล่ะ"

เหลียวซ้ายแลขวา ฉวยหนังสือใกล้มือบนชั้น ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อเรื่องว่า "ชีวิตต้องสู้" ของนักเขียนคนหนึ่งถือติดมือ วิ่งย่องเบาๆ ลงบันได แสงไฟจากท้องถนนลอดผ่านหน้าต่างที่เปิดอ้าไว้ส่องตามทางเดิน เห็นเป้าหมายเหมือนมีอะไรส่งแสงแวววาวเชิญชวนให้ไปใช้อยู่ใต้บันได

เสียง"ดุ๊กดิ๊ก" ชื่อหมาไวท์เทอเรียสีขาวเห่าอย่างดังวิ่งตรงเข้ามากัดชายขากางเกงยีนส์ซึ่งขณะนี้ได้ทำการปลดตะขอรูดซิปเตรียมพร้อมแล้ว ทั้งดึงกระชากอย่างสุดกำลัง
"ไอ้หมาบ้า ดึกแล้วแบบนี้เกรงใจชาวบ้าน" เสียงพูดเบาๆ มือข้างหนึ่งพยายามบีบปากไม่ให้เห่า ส่วนอีกข้างก็ใช้เชือกที่เคยมัดลำตัวมันพันเข้าไปใหม่แต่ไม่ได้ผล เสียงหมาปลุกคนในบ้านให้ตื่น



**************
คนที่นั่งรออยู่บนชั้นบนสะดุ้งอย่างแรงเมื่อได้ยินเสียงหมาเห่า
"ไอ้เหี้ย แม่งเสือกมาปวดขี้ตอนนี้ ทิ้งแม่งไปเถอะ" ยังไม่ทันพูดจบประโยคร่างก็ออกนอกห้องไปแล้ว
"ไม่ได้ ถ้ามันถูกจับได้ มึงคิดว่า ตรูกับมึงจะไม่โดนจับเหรอ.." ปากพูดมือก็ผูกปากถุงดำอย่างรวดเร็ว ยกแบกใส่หลังวิ่งตามเพื่อนที่ตอนนี้วิ่งนำหน้าปืนลอดผ่านเหล็กดัดที่ถูกตัดออกก่อนหน้านี้เป็นช่อง ทะลุออกไปยืนรออยู่นอกตัวตึก คนวิ่งตามมาโยนถุงดำใบที่หนึ่งให้ก่อนวิ่งย้อนกลับมาหิ้วถุงดำอีกถุง เสียงตึกๆ วิ่งขึ้นมารีบร้อนทำให้ต้องเร่งรีบทำลายสถิติโลกเหวี่ยงถุงใบที่สองลงไปให้คนที่ตอนนี้รออยู่ข้างล่างแล้ว ก่อนวิ่งลอดช่องเหล็กดัดเหมือนคนแรกไต่ลงมาผ่านชั้นสามชั้นสองชั้นหนึ่งโดยไม่สนว่าไอ้คนปวดขี้จะหนีทันไหม

เสียงสตาร์ทรถดังขึ้นยิ่งทำให้ต้องรีบให้ไวขึ้นเพื่อจะได้ทันรถออก กระโจนเข้าในรถที่เปิดประตูอยู่พร้อมๆ กับเสียงล้อรถบดเบียดพื้นถนนอย่างดัง ประตูหลังกระแทกปิดย่างแรงพร้อมกับการออกตัวไปด้วยความไวสูงทิ้งเพียงควันรถและเสียงตะโกนจากดาดฟ้า
"ช่วยด้วย ขโมยขึ้นบ้าน"

ดึกแล้ว ก็เป็นเวลาที่เหมาะกับการทำแบบนี้แหละ


Create Date : 06 สิงหาคม 2552
Last Update : 12 สิงหาคม 2552 12:54:36 น. 3 comments
Counter : 705 Pageviews.

 
แล้วไอ้คนที่ไปขี้เนี่ยหนีขึ้นรถทันรึเปล่าคะ
คิดว่าทันใช่ไหม ถ้าเข้าใจไม่ผิด เฉลยด้วยน้า...

เขียนเก่งนะคะ อ่านย่อหน้าแรกยังเสียววูบนึกว่าจะได้อ่านเรื่องผี
แต่กลายเป็นเรื่องไม่เครียดแบบนี้

ขออนุญาตเอาไปรวมลิ้งค์ไว้ที่หน้า "ดึกแล้ว" นะคะ


โดย: BeCoffee วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:0:18:43 น.  

 
ขอบคุณคะ
เข้าใจถูกแล้วคะ ไอ้คนปวดขี้ขึ้นทันคะ


โดย: tempopo วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:6:05:52 น.  

 
ตายแล้ว..นึกภาพตาม เครียดแทนคนปวดอึ
ข้าศึกจู่โจม ตอนกำลังปฏิบัติงาน..อิอิ..เป็น"ดึกแล้ว"ที่แนวมั่กๆๆๆ


โดย: nikanda วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:14:45:43 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

tempopo
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







สิ่งที่ชอบทำคือ
.. ชอบทุกอย่าง แต่.. ทำอะไรไม่เคยสำเร็จสักอย่าง

ความอยากสูง
แต่ความอดทนต่ำ..

十仔.十二少.旭仔.宁采臣.蝶衣.何宝荣.哥哥.万人迷.明星.风继续吹的白颈巾.红色高跟鞋探戈舞.自信.可亲.酷.友善.傲.体贴.细腻.狂野.缠绵.妖魅.磊落.精致.忧郁.柔情.潇洒.执迷.随和.理智.沉溺.直率.内向.飞扬.宠爱.红.大热.传奇。
๐๐ i love you ๐๐

lozocat


(・ω・;)(;・ω・)

(・ω・;)เล่นกับหนูหน่อยนะ(;・ω・)



(・ω・;)ขอบคุณที่เอื้อเฟื้อ(;・ω・) ป้ามด/ kungguenter/ lozocat / oranuch_sri / แพรวขวัญ / Hawaii_Havaii / bagarbu/ ดอกหญ้าเมืองเลย/




คำเตือน สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด


Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tempopo's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.