• Di@ry ` ตาวาว I
• Di@ry ` ตาวาว II
• Gallery ` พาเที่ยว
• Gallery ` 4 ขา สุดแสบ

คนอย่างฉัน..มีคนกล้าแกล้งด้วยเหรอเนี่ย อยู่ๆ ก็นึกเรื่องสมัยเป็นเด็กขึ้นมาได้.. มานั่งๆคิดดูก็ขำ.. แล้วก็กลับไปสงสัยว่าไปทำอะไรใครเค้ามาน้อ.. เค้าถึงต้องมาแกล้งเราแบบนี้ด้วย.. เชื่อไหมว่าเคยมีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อสมัยเรียนประถมเคยโดนแกล้ง เรากับเพื่อนเราอีก 3 คน..โดนขังไว้ในห้องน้ำอะ.. ถามว่าแรงไหม.. ไม่แรงนะ ไม่ถึงกับเจ็บ ไม่ปวด ไม่โกรธเลยด้วย แต่หากว่ารอดออกมาไม่ได้ ก็คือไม่ได้สอบอ่ะ.. ที่มั่นใจว่าโดนแกล้งเพราะว่า โรงเรียนก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร ห้องน้ำก็จะมีไม่กี่ห้อง เดินเข้าไปจะมีประตูลงกลอนได้จากข้างนอกเป็นประตูใหญ่ แล้วก็แยกๆเป็นห้องย่อยข้างในอีก สามห้องสี่ห้องเอง.. ที่สำคัญประตูห้องน้ำจะยกสูงขึ้น ไม่ติดกับพื้นอะ.. มองเข้าไปก็จะรู้ว่าในห้องน้ำมีคนอยู่ และอย่างน้อยก็ต้องได้ยินเสียงคนในห้องน้ำบ้างหละ ที่สำคัญ.. โรงเรียนนี้เค้าจะไม่ปิดประตูห้องน้ำจนกว่าจะถึงเวลา 18.00 น. ตอนแรกก็คิดว่าจะได้ออกจากห้องน้ำตอนเลิกเรียนเลย.. เพราะตะโกนยังไงก็ไม่มีใครได้ยิน ชั้นที่ไปเข้าห้องน้ำ ฝั่งนี้..ไม่มีห้องเรียนคะ เป็นห้องสมุดเล็กๆ คุณครูไม่อยู่..คงออกไปสอนนร.ห้องอื่น ห้องน้ำชั้นนี้เลยไม่ค่อยจะมีใครเข้ามาใช้กัน แล้วออกมาได้ยังไง ? ด้วยความทื่ว่ายังเด็กอ่ะ..ยังรู้จักซน ปีนป่ายยังไหว เพื่อนๆ ลองปีนแล้วเค้าเอื้อมมาถอดกลอนไม่ได้ จึงเป็นเรา.. ตัวโตที่สุด.. สูงกว่าชาวบ้าน ปีนขึ้นขอบอ่างแบบเป็นร่องยกขอบสูงยาวๆ ติดไปกับแนวกำแพง ปีน แล้วก็โน้มตัวลงมาปลดกลอนออก..ก็เลยออกมาได้.. แต่ก็เล่นเอา..เกือบหัวทิ่มเลยเหมือนกันนะ 5 5 5 หลังจากวันนั้นนะ.. เวลาจะเข้าห้องน้ำ.. จะผลัดกันเข้า ยืนเฝ้าไว้คน.. แล้วเพื่อนๆหละคะ เคยมีใครโดนแกล้งกันแบบนี้บ้างไหม..   Create Date : 29 ธันวาคม 2550     Last Update : 29 ธันวาคม 2550 12:37:14 น. Counter : 222 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เค้า..คนนั้น..ที่ฉันไม่เคยลืม ..วันนี้.. ได้เจอคนๆนึงที่เคยรู้สึกดีดีมากมาย แม้จะไม่ใช่การได้เจอหน้ากัน แต่แค่ได้พูดคุยกัน มันก็วิเศษที่สุดแล้วหละ ..เค้าคนนี้.. อาจจะไม่ใช่คนที่ดูเลิศหรูอะไร แต่เค้าก็มีดีที่จิตใจ ไม่รู้ซิ..คนอื่นมองยังไง แต่เราว่าเค้าดีนะ เค้าดีสำหรับเรามากมาย เค้าไม่เคยเอาเปรียบเรา เค้าไม่เคยเรียกร้องอยากได้อะไรจากเรา เค้าแสดงออกให้เห็นว่าเค้าตั้งใจ จริงใจ และเต็มใจจะทำอะไรเพื่อเรา ..จากเดิมที่เราเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน.. เค้าก็กลายเป็นใครคนนึงที่เป็นมากกว่า "เพื่อน" เค้าคือ..ผู้ชายคนแรกที่เดินมาส่งเราถึงหน้าบ้าน และก็ยังคงเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น.. ที่(หลงกล)เดินมาส่งเราถึงหน้าบ้าน (ฮ่าฮ่า) ความรู้สึกดีดีมากมาย มันได้เคยจางหายไป เพราะบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปตามกาลเวลา เราค่อยๆห่างกันไป ห่างกันจนไม่รู้สถานะของกันและกัน แล้วทุกอย่างก็จบ... จบไม่สวยเลย... แล้ววันนึงเราก็กลับมาคุยกันใหม่ ในฐานะของคำว่า "เพื่อน" อีกครั้ง เราก็ไม่รู้ว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่ไหม ยังมีรู้สึกดีดีกับเราอยู่บ้างไหม แต่เราก็ยังพูดคุยกัน .. คุยกับแบบเปิดใจได้มากกว่าเดิม แปลกนะ..ที่เรายังรู้สึกสนิทใจกับเค้า เราไม่กลัว และไม่รู้สึกกังวลเลยที่จะเชื่อคำพูดเค้า วันนี้...เรากลับมามองตัวเอง.. วันที่ฟูมฟาย เพราะอะไรบางอย่างที่มันเปลี่ยนแปลงไป กว่าจะกลับมาโหมดปกติในอารมณ์ได้ โดนเพื่อนสวดไปยกใหญ่อยู่เหมือนกัน.. มานั่งนึกๆดู เฮ้อ ~ แปลกที่..ใจของเรามันยังหวิวๆ เวลาเห็นรูปของเค้า แปลกที่..ใจเรามันเต้นโครมครามเลย เวลาที่ได้คุยกับเค้า แปลกที่..ใจเรารู้สึกพองโต เมื่อรู้ว่าเค้ายังไม่ลืมเรา เค้ายังกลับมาคุยกับเราบ้าง เรายังรู้สึกว่าเรายังมีเค้า เรายังได้ใกล้ๆเค้า ถึงแม้ว่าอะไรๆ จะเปลี่ยนไปแล้ว ..จนวันนี้.. เวลาก็ผ่านล่วงเลยไปได้ราวๆ 3 ปี แล้ว ทำไมน๊า..เราถึงรู้สึกผูกพันกับเค้ามากมายจริงๆ   Create Date : 29 ธันวาคม 2550     Last Update : 29 ธันวาคม 2550 12:35:08 น. Counter : 177 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ป้ามด
• อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
• แม่สลิ่ม
• ปูขาเก เซมารู
• Kofschip
• หลับอุตุ
• aooie71
• catz2go
• thai-ain
• chocolate-republic
• jumjee
• bake-at-home
• derma
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com