• สมุดบันทึก.....ความทรงจำ
• สมุดบันทึก...เรื่องบ่นๆ
• สมุดวาดภาพ...วาดหน้าตัวเองอ่ะเน้อ
• สมุดเซ็นชื่อ....
• สมุดเปล่า..บอกเล่าอารมณ์ความรู้สึก
• สมุดบันทึก..การฝีมื๊อ ฝีมือ
• จดหมายรัก
• จดหมายจากป้า..ถึงหลานสาว

วันนี้...ชั้นเป็นป้าสายตรงแล้วนะ หัวบล๊อกคงแปลกๆ เรื่องของเรื่องคือน้องชายแท้ๆ ของเรา ได้ลูกสาวแล้ว (เป็นป้าจากลูกเพื่อนๆ และรุ่นน้องหลายรายแระ) หลานสาวน่าตาน่ารักน่าชัง ส่วนอิพ่อมันก็เห่อลูกน่าดู เห็นน้องเห่อลูกแล้วก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า...รักลูก ดูแลลูกก็ดีหรอกนะ แต่อีกมุมหนึ่ง น้องชั้นจะคิดได้ไหมนะ ว่าการดำรงชีวิตต้องมีปัจจัยหลายด้าน โดยเฉพาะเรื่องเงิน มันควรจะตั้งใจทำงาน มองหาอนาคตด้วยไม่ใช่เหรอ ...แต่ก็คงไม่พูดแล้วล่ะ เพราะเรื่องนี้พูดกันมานาน  นานจนเกินจะแก้ไขอะไรได้แล้ว   ก็คงต้องประคับประคองกันไป ทั้งอิพ่อ ทั้งแม่ ทั้งลูก ...ส่วนอิป้าสาวโสดอย่างอิชั้น ก็ทำงานงกๆ ทั้งประจำ ทั้งพิเศษ เก็บเงินต่อไป การเลี้ยงใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ โดยเฉพาะคนที่จะมีลูก  แม้เราจะโสด แต่ชีวิตที่ผ่านมาก็เห็นตัวอย่างจากคนรอบข้างมากมาย  คนบางคน แม้ครอบครัวจะให้ปัจจัย ให้การเลี้ยงดูที่ดีขนาดไหน แต่หากจากจิตใต้สำนึกเค้าคิดไม่ได้ ...บางครั้งสิ่งที่เป็นปัจจัยภายนอก ก็ไม่อาจส่งผลต่อเค้าได้เลย ชีวิตคู่...เวลาคบกันฉันท์คนรัก คิดว่าได้แต่งงานแล้วจะ Happy Ending แต่ป่าวหรอกนะ ชั้นเห็นมาแล้ว แต่ยังไม่ครบปี ก็มีมือที่สามมาฉกไปได้ง่ายๆ เหมือนกัน บางครอบครัว เปลือกนอกดูสวยหรู มีหน้ามีตาในสังคม...แต่เมื่อกลับเข้าบ้าน อาจเหมือนกรงที่ขังไว้กับหน้ากากใบนั้นก็ได้ แม่บางคน..มีลูกหลายคน  ความรักลูกแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน ซึ่งเป็นธรรมดาของมนุษย์ ...แต่ลูกทุกคน มีแม่แค่คนเดียว ไม่ต้องแบ่งความรักให้ใคร ก็ควรจะกลับมาดูแลแม่ยามแก่เฒ่าไม่ใช่เหรอ พ่อกับแม่ชั้นสอนเสมอ ให้ปลง ให้วาง อย่ายึดติดกับสิ่งใด ...มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ปฎิบัติธรรม...ชั้นคงต้องพยายามต่อไป   Create Date : 24 กันยายน 2555     Last Update : 24 กันยายน 2555 1:09:49 น. Counter : 627 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เมื่ออิป้าอยากจัดฟัน บล๊อกนี้ เป็นแค่ความเวิ่นเว้อของช่วงนี้ ที่อิป้ารู้สึกว่าฟันตัวเองเริ่มห่างไปเรื่อยๆ หากทิ้งไว้แบบนี้ นานไปคงจะน่าเกลียดเป็นแน่แท้ เริ่มถามความเห็นคนที่บ้าน ไม่มีใครสนับสนุน แต่ก็ไม่ได้ห้ามปราม เขาบอกว่าแล้วแต่ แต่ที่ลังเลๆ ยังไม่ไปหาหมอสักทีก็เนื่องด้วยเป็นคนกลัวเจ็บมากมาย เง้อๆ รอสักอาทิตย์ ตัดสินใจอีกสักหน่อย ถ้าได้เรื่องยังไงจะมาเล่าให้ฟังนะจ้ะ ^ ^"   Create Date : 17 กรกฎาคม 2554     Last Update : 17 กรกฎาคม 2554 14:01:38 น. Counter : 352 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ปีใหม่ที่ผ่านไปแล้วครึ่งเดือน ปีใหม่...ผ่านไปแล้วครึ่งเดือน ย้อนกลับไปดูปีที่ผ่านมา ชีวิตชั้นเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก เริ่มจากย้ายงาน จากเมืองกรุงกลับบ้านนอกอย่างที่รอคอยมาร่วมสองปี พอย้ายงานก็ย้ายบ้านสิ กลับมาอยู่ย้านเกิด วิถีชีวิตปรับใหม่ทั้งหมด จากที่เคยทำงานงกๆ กลับมาอยู่คนเดียวกับงานอดิเรกทั้งหลาย ต้องกลายเป็นเลิกงานไวตามเวลา แล้วซื้อกับข้าวไปส่งยายกับน้าทุกเย็น ขลุกตัวอยู่บ้านน้า เม้าแตกกับพี่สาว งานอดิเรกทั้งหมดไม่ได้ทำสักอย่าง เหมือนมันจะทำให้ชั้นได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนมากขึ้น แต่บางครั้งก็เบื่อนะ อยากอยู่คนเดียวบ้างอะไรบ้าง อีกเรื่องคือเงิน อุตส่าห์คาดหวังว่ากลับมาจะได้มีเงินเก็บเป็นกอบเป็นกำ แต่ที่ไหนได้เหมือนกับว่าต้องจ่ายมากกว่าเดิมซะอีก ทั้งค่ากินที่กินกันมากมาย ที่สำคัญคือภาษีสังคมเยอะมากๆ น่าเบื่อน่ะ เฮ้อ...แต่ไม่ให้ก็ไม่ได้ บางครั้งเข้าเมืองตาหลิ่วเราก็ต้องหลิ่วตาตาม... อีกเรื่อง...คือชั้นรู้ว่ารัก "คุณ" เค้าว่าระยะทางทำให้คนห่างกัน แต่สำหรับชั้น ระยะทางทำให้ชั้นได้มองหัวใจตัวเอง ว่าเวลาไม่มีคุณมันช่างคิดถึงได้มากมายขนาดไหน แม้มันจะเป็นแค่ใจชั้นฝ่ายเดียวก็เถอะ มันก็สุขที่ได้รัก...และหัดพอแค่ได้รัก ไม่ต้องร้องขอมากกว่านั้นอีกแล้ว   Create Date : 16 มกราคม 2554     Last Update : 16 มกราคม 2554 23:07:19 น. Counter : 421 Pageviews.   0 comment Share Tweet

สังคมการทำงาน..ที่บ้างครั้งก็ฟุ้งเฟ้อเกินตัว วันนี้ชั้นมีกินเลี้ยงกับคนที่ทำงาน ทั้งนายและเพื่อนร่วมงาน ประมาณว่านายย้ายมาใหม่ เลยเลี้ยงลูกน้องเอาฤกษ์เอาชัย กินเลี้ยงก็ตามปกติ มีกับข้าวกับปลาและสุราเมรัย ไปกันสิบกว่าคน...หมดไปหกพัน อืมมม ในสายตาคนอื่นอาจจะไม่คิดมาก แต่สำหรับชั้น มันมากเกินไป ถึงจะเป็นนายจ่ายก็เถอะ มันไม่จำเป็นต้องมากมายขนาดนั้น กินพอเป็นพิธีก็ได้มั้ง ทำไมต้องสร้างวัฒนธรรมฟุ้งเฟ้อให้แก่กันและกันด้วยนะ ชั้นอาจจะดูเป็นคนงกในสายตาใครๆ แต่ชั้นมองว่าเรื่องบางเรื่องที่ไม่จำเป็น เพียงแค่เพื่อหน้าตาในสังคม...ทำไมต้องทำ..เพื่อ? ชั้นคงต้องป้องกันตัวเองจากสิ่งเหล่านี้ ไม่ให้ถูกหลอมไปกับ "เปลือก" ของโลกมายาใบนี้   Create Date : 21 ธันวาคม 2553     Last Update : 21 ธันวาคม 2553 23:24:03 น. Counter : 448 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ฟังเพลง...แล้วคิดถึงตัว นั่งดู MV ความเจ็บนี้ไม่มีเสียง ของนู๋ขนมจีน เนื้อหาก็เป็นเรื่องความรักของคนสามคน ไม่มีอะไรมากมาย แต่จุดที่คิด คือช่วงท้ายของเพลง ที่นางร้าย (ขนมจีนก็ต้องเป็นนางเอกสิเนอะ...-*-) ที่ผ่านการทำร้ายร่างกายตัวเองมา เอาน้ำร้อนราดตัวเอง เพื่อเรียกร้องความสนใจจากพระเอก ซึ่งในชีวิตจริง ก็มีคนแบบนี้มากมายที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ น่ากลัวนะ คนที่ซ่อนความร้ายไว้ภายใต้คราบน้ำตา สร้างภาพว่าอ่อนแอ แต่ไอ้คนที่ป่าวประกาศความต้องการของตัวผ่านท่าทีแข็งๆ ก็มักจะถูกมองว่าร้ายกว่า ดูแล้วก็อดอินว่าตัวเป็นนางเอกไม่ได้ 555 เอออ ชั้นน่ะร้ายตลอดๆ แต่ก็จริงใจล่ะเฟ้ย ช่างเหอะ.. หึๆ โลกไปนี้มันคือมายาจริงๆ นั่นแหละ เราก็คงทำได้แค่รู้รักษาตัวรอด โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น หรือมีก็ให้น้อยที่สุด เท่านั้นเอง   Create Date : 20 ธันวาคม 2553     Last Update : 20 ธันวาคม 2553 22:36:08 น. Counter : 371 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• หมวยแก้มป่อง
• charming-p
• ปูขาเก เซมารู
• sushiboy69
• eiffel_n
• ลิปิการ์
• ปัญญ์ปรียา
• มีแต่ลูกสาว
• katheng
• hiyuice
• strawberrica
• Torja
• ชินโจมายุ
• sushiha
• lazypiggy
• toon_la
• Webmaster - Bloggang