|
จะทุกข์หรือสุข...มันอยู่ที่ใจ
จะทุกข์หรือสุข อยู่ที่ว่าเราจะทำใจให้เป็นอย่างไร สองวันมานี้ชั้นทำใจตัวเองให้ทุกข์ ด้วยความคิดที่ฟุ้งซ่านตามกิเลส
แต่พอหยุดคิดได้ ทำอย่างที่อยากทำ ใจก็เป็นสุขขึ้นมา
มันก็เป็นอย่างที่ว่าจริงๆ สินะ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว
พักนี้ รู้ตัวเหมือนกันนะ ว่าปล่อยให้กิเลสครอบงำใจ ห่างหายจากการปฏิบัติมานาน
แต่ก็อย่างว่า กิเลสมันช่างหอมหวาน เหมือนยาเสพติด ที่ยากจะละได้ คงต้องทำใจให้มั่น แล้วค่อยๆ กระเทาะเปลือกเหล่านั้นออกไปทีละนิดๆ
คงต้องพยายามเจียรจิตกันต่อไป
Create Date : 13 มีนาคม 2554 | | |
Last Update : 13 มีนาคม 2554 22:39:59 น. |
Counter : 703 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
จิตกระหวัดหารัก
ทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนไม่จีรัง...เป็นสัจจะธรรมที่ทุกคนรู้อยู่เต็มอก
ความรักก็เป็นหนึ่งในนั้น นอกจากไม่จีรังแล้ว ยังแฝงไว้ด้วยความอยาก ทั้งอยากรัก อยากถูกรัก อยากครอบครอง ..
จิตของชั้นเองก็ยังอยู่ในวังวนแห่งความอยากนั้น อดกระหวัดคิดถึง...ไม่ได้
คงต้องพัฒนาจิตกันต่อไป...
ปล.ขอบคุณบทความดีๆ ที่คุณกิ่งไม้ไทยมาเล่าสู่กันฟัง ..จิตวิทยาแห่งการอยู่คนเดียว
เป็นแสงสว่างบนเส้นทางที่ก้าวเดินให้เราได้ดีจริงๆ ค่ะ 
Create Date : 03 มีนาคม 2554 | | |
Last Update : 3 มีนาคม 2554 22:43:57 น. |
Counter : 413 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ก็แค่เหงา...ใช่ไหม
พักนี้พยายามดึงตัวเองกลับมาสู่วงจรชีวิตเดิมๆ ใช้เวลาว่างทำงานอดิเรกไปเรื่อยๆ อ่านนิยายไปวันๆ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึง...
มันก็คงเป็นแค่ความเหงาของใจคนอย่างชั้นล่ะมั้ง เพราะมันก็ไม่เคยมี "ใคร" มาตั้งแต่ต้นแล้วนี่นา
ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม ชั้นก็ยังอยู่ตรงนี้ ที่เดิม กับใจดวงเดิมดวงเดียว ชั้นก็เคยฝันนะ..อยากจะมีใครสักคนข้างๆ บ้าง ไม่ต้องตลอดเวลา แค่ให้รู้ว่าถ้าคิดถึงจะโทรหาได้แค่นั้นเอง
แต่ก็นะ...ในเมื่อไม่มี ก็ต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง
วาดแขนกว้างๆ โอบกอดเราไว้ ถึงไม่มีอ้อมกอดของใคร อย่างน้อยสองมือเราก็ยังมีให้ใจเราเสมอ
Create Date : 02 มีนาคม 2554 | | |
Last Update : 2 มีนาคม 2554 22:07:56 น. |
Counter : 435 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ระยะทำใจ
ช่วงนี้ชั้นกำลังทำใจ ให้ห่างใครบางคนออกมา อยู่ในระยะทำใจ และหวังว่าจะเข้าสู่ระยะปลอดภัยในเร็ววัน คงต้องใช้เวลาและธรรมมะเข้าหาหัวใจอีกครั้ง
ไม่มีใครทำร้ายใจเราได้มากเท่าตัวเอง ซึ่งชั้นกำลังเป็นเช่นนั้น ต้องคอยปรามไม่ให้หัวใจทำร้ายตัวเอง
คงต้องพยายามกันต่อไป
Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 | | |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:20:36 น. |
Counter : 394 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
เพราะรัก...ชั้นจึงหวั่นไหว
ความรัก มีหลายรูปแบบ มีหลายความสัมพันธ์
แต่สำหรับชั้น ความรักของครอบครัวเป็นสิ่งที่ชั้นอ่อนไหวไ้ด้ง่ายดายเหลือเกิน
แค่ความห่วงว่า "เค้า" จะก้าวเดินในชีวิตอย่างไร จะหลงเข้าไปในวังวนที่เลวร้ายอีกไหม แค่นั้นก็ทำให้น้ำตาไหลแทบทุกครั้ง
และก็เพราะความห่วงนี้ แค่ได้ยินเสียงแม่ที่ฟังเหมือนเศร้าใจเพราะห่วงลูกอีกคน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ไม่รู้ว่าจะพยุงให้เค้าก้าวเดินให้มั่นคงได้อย่างไร มันก็ทำให้ชั้นร้องไห้ออกมา
"เค้า" ก็คงจะรับรู้ ว่าคนในครอบครัวห่วงใย และรักมากแค่ไหน แต่ "ชั้น" ก็ไม่แน่ใจ ว่าเค้าจะก้าวย่างอย่างเ้ข้มแข็งได้มากแค่ไหน
ชั้นเคยถามพี่ที่เป็นนักจิตวิทยา พี่บอกว่าที่เป็นอย่างนี้ การเลี้ยงดูเป็นสิ่งสำคัญ พอมองย้อนกลับมาดูครอบครัวของเรา ชั้นยอมรับ เราพยุงเค้ามากเกินไป เราช่วยเหลือเค้ามากเกินไป แม้จะทำเพราะรัก หากแต่มันก็เป็นจุดอ่อนที่ย้อนกลับมา ให้เค้าพึ่งพาตัวเองได้น้อยเกินไป
ตอนนี้ ก็ได้แต่หวังว่า การประคับประคองซึ่งกันและกัน ความรักของครอบครัวที่เรามีให้ต่อกัน ทั้งสองฝ่ายจะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกอันนั้น และก้าวเดินในถนนอันขรุขระของสังคมทุกวันนี้ไปได้อย่างปลอดภัย
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2553 | | |
Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 18:35:56 น. |
Counter : 358 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
เลย Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

|
พยายามใช้ชีวิตอย่างมีสติทุกย่างก้าว ทั้งการงาน ครอบครัว และความรัก
กำลังฝึก "วาง" ให้มากที่สุด "วีน" ให้น้อยที่สุด "หยุด" และ "พอ" ให้เป็น
แม้ไม่ง่ายที่จะทำ แต่ก็ยังดีกว่าไม่คิดจะเริ่มทำ
มาพยายามด้วยกันไหมคะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|