น้องวิศวกรรมศาสตร์รุ่น 47 กับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยจางหาย
คล้ายกับวันวาน... ที่โหยหวน
เป็นเช่นดังเดิม... ที่คิดถึง
แม้้เวลาจะผ่านไป... บางสิ่งมิอาจเปลี่ยน
แม้สังคมรอบข้างจะเปลี่ยนไป... ทัศนคติที่ไม่เหมือนเคย
แต่พวกเรายังคงร่วมทุกข์ร่วมสุข... ไปได้ด้วยกันอยู่
พี่เห็นน้องพยายาม... พี่ปลื้มใจ
พี่เห็นน้องอดทนสู้ไป... พี่ตื้นตัน
แม้เพลงที่น้องร้อง... อาจไม่ได้ดั่งที่พี่ต้องการ
แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้น... คือการพยายามกับมันแล้ว
ประสบการณ์ในวันนี้... จะเป็นบทเรียนให้แก่น้องในวันหน้า
เมื่อน้องออกไปทำงาน... มันลำบากยิ่งกว่านี้
แต่สิ่งที่น้องได้ทำในวันนี้... ขอให้ภูมิใจเอาไว้
น้องได้ฟันฝ่าอุปสรรคได้... ร่วมไปกับผองเพื่อน
พี่ขอให้น้องจดจำวันนี้เอาไว้... เหล่าดอกไม้ช่อใหม่... ใต้ร่มรั้วชงโค
ขอแสดงความยินดีกับน้องรุ่น 47 ของคณะวิศวกรรมศาสตร์
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ด้วยนะครับ
...จากพี่รุ่น 42 คนหนึ่ง
| Create Date : 28 มิถุนายน 2551 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2551 3:54:45 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 322 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: noiiwaran  วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:15:29:44 น. |
|
|
|
| โดย: (CE46) S-Diox IP: 58.8.180.210 วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:55:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ตัวเรานั้นเป็นเพียงเศษละอองแห่งดวงดาว...
เล็กกระจิ๋วเมื่อเทียบกับสากลโลก...
แต่เศษละอองนี้จะเปลี่ยนแปลงโลกได้...
ด้วยศรัทธา...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
