|
|
ขนมจีน (บทเรียนราคาแพงของนักเดินทางราคาถูก) บทเรียนที่ 18 : แต่ก่อนตาย ขอให้ได้ ลั้น ลั้น ลา
สถานที่ เมืองบ่อเต็น ประเทศลาว
3 มกราคม 2555
...
สบายดี ขอปี้หน่อย
ไปไส
บ่อเต็น ค่าปี้เท่าไร
ซาวห้าพันกีบ
...
แผนของเราในวันนี้ คือการจับรถจากหลวงน้ำทาไปยังบ่อเต็น เมืองเล็กๆ
ของชายแดนฝั่งลาว แล้วข้ามประเทศต่อไปยังจีนที่เมืองโมหาน เมืองชาย
แดนทางของอีกฝั่ง จากนั้นจึงจับรถตรงดิ่งข้ามไปเชียงรุ้งเลย
รถที่จะออกจากหลวงน้ำทาไปยังเมืองบ่อเต็น มีวิ่งวันละหลายรอบอยู่เหมือน
กัน
รอบแรกตอน 8 โมงเช้า รอบสุดท้ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง
เราจับตั๋วรอบแรกรอบคือ 8 โมง แต่รถก็ยังไม่ยอมออกเสียที
พี่โชเฟอร์บอกขอรอผู้โดยสารอีกสักหน่อยก่อน เพราะผู้โดยสารมีแค่เรากับ
คนลาวอีกสองคน
กว่าจะได้ออกจริงๆ ก็เกือบ 9 โมงครึ่งเข้าไปแล้ว
ผู้โดยสารบนรถมีอยู่ประมาณ 6 คน อีก 4 คนที่มาสบทบน่าจะเป็นชาวเขา
แถบนี้ เพราะภาษาพูดฟังแปลกหูยังไงชอบกล
รถที่จะพาเราวิ่งไปยังเมืองบ่อเต็น เป็นรถตู้โทรมๆ คันหนึ่ง ไม่มีแอร์ เราเลย
ต้องเปิดกระจกให้ลมตีหน้าตลอดทาง
คนขับรถเปิดเพลงดังสนั่นลั่นรถ เป็นเพลงนี้อีกแล้ว
เพลงนี้ที่บอก เป็นเพลงที่เราเพิ่งจะเคยฟังครั้งแรกที่นี่ เพราะถูกเปิดบ่อย
มาก น่าจะเป็นเพลงจากบ้านเรา เพราะฟังความหมายออก เนื้อร้องก็จะขำๆ
หน่อย ประมาณว่าผู้บ่าวเฒ่าคนหนึ่งไปหลงรักเด็กสาววัยทีน แถมว่าที่แม่
ยายเป็นคนวัยเดียวกับตัวเองซะอีก ผู้บ่าวเฒ่าเค้าบอกว่าอยู่มาจนแก่หัว
หงอกขนาดนี้แล้ว ยังไม่เคยมีความรักกับเค้าเลย ดันมาพบรักตอนแก่ซะ
อย่างนั้น
ฟังๆ ดูเหมือนจะออกแนวเฒ่าหัวงู แต่เนื้อเพลงจะแนวออกเจียมเนื้อเจียมตัว
หน่อย ทำนองเมโลดี้ก็น่ารัก ฟังง่ายดี
เพลงนี้น่าจะดังอยู่ไม่น้อย เพราะแค่สองวันที่อยู่ในลาวก็ได้ยินอยู่หลายครั้ง
วันละหลายๆ หน
เพลงอะไรก็ไม่รู้ ใครร้องก็ไม่รู้ จำได้แม่นๆ อยู่ประโยคเดียว ขอชมคนแต่ง
เลย แต่งได้ติดหูดีมาก ชอบมากจนต้องจดใส่สมุดเก็บไว้
แต่ก่อนตาย ขอให้ได้ ลั้น ลั้น ลา
ลั้น ลั้น ลา อะไรก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าฟังแล้วได้ใจ
...
ปีนี้เค้าว่าโลกจะแตกอีกแล้ว
พักหลังๆ นี่ โลกจะแตกบ่อย
เอาเถอะ จะแตกๆ แบบนี้บ่อยๆ ก็ดีเหมือนกัน จะได้ใช้เป็นข้ออ้างให้ตัวเอง
ได้ ลั้น ลั้น ลา บ่อยๆ
จะแตกไม่แตกก็ช่าง ขอไป ลั้น ลั้น ลา ก่อนแล้วกัน
แต่ ลั้น ลั้น ลา ได้ไม่เท่าไร เพลงยังไม่ทันจบก็หลับอีกแล้ว
...
คนอื่นเขาอยู่แปลกที่แปลกทาง ก็หลับกันไม่ค่อยลงแล้ว
ผิดกับตัวเอง อยู่ที่ไหนก็หลับได้เป็นวรรคเป็นเวร
แต่ก่อนไม่ค่อยชอบตัวเองเท่าไร ที่เป็นคนหลับบ่อยหลับง่าย รู้สึกเป็นตัวเป็น
ขนยังไงชอบกล
แต่ตอนนี้รู้สึกดีที่ตัวเองเป็นแบบนี้
คือหลับได้ทุกที่ อย่างที่ใจต้องการ
...
ใครที่เคยนอนไม่หลับ หลับไม่ลงมาก่อน น่าจะเข้าใจเรื่องนี้ดี
ไม่รู้หมาแมวเป็นรึเปล่า แต่มนุษย์เป็นบ่อยๆ
มีเรื่องมากระทบใจหน่อยเป็นไม่ได้ พาลกินไม่ลง นอนไม่หลับ
การนอนหลับ ถือเป็นความสุขง่ายๆ
แต่ทำได้ยากเย็นเหลือเกินสำหรับบางคน
...
แต่เมื่อไรก็ตามที่เราหลับลงได้
เราก็จะได้เข้าสู่ห้วงนิทรากันเสียที
สำหรับเรา ช่วงเวลานิทรา ถือเป็นช่วงเวลามหัศจรรย์ของชีวิต
ไม่ว่าจะคนขาว คนดำ คนรวย คนจน คนสวย คนหล่อ ขี้เหร่ ผู้ชาย ผู้หญิง
ตุ๊ด เกย์ ทอม ดี้ เพศที่สาม หรือจะข้ามเพศ ฯลฯ
ไม่ว่าจะเป็นเตียงน้ำ หมอนขนเป็ด ฟูกใยมะพร้าว เบาะนั่ง เสื่อน้ำมัน เปล
ญวน ชั้นประหยัด ชั้นเฟิร์ทคลาส กระดาษหนังสือพิมพ์ หรือจะพื้นฟุตปาธ
ฯลฯ
ในยามนิทรา เราต่างเท่าเทียม
แม้จะต่างอารมณ์ ต่างความรู้สึก ต่างจินตภาพ
แต่เราทุกคนก็ล้วนถูกพาเข้าไปอยู่ในสถานที่เดียวกัน
ณ ดินแดนที่ทุกสิ่งล้วนเป็นจริงได้
ขอต้อนรับสู่ดินแดนแห่งความฝัน
...
คร่อก....ฟี้
...
ขนมจีนไร้น้ำยา
ขนมจีนจานนี้ ไร้ทั้งน้ำยา กระบวนท่า และไกด์บุ๊ค อาศัยว่าหน้ามึนไม่เป็น
รองผู้ได๋ จึงตัดสินใจเดินเดี่ยวข้ามน้ำ แต่ไม่ข้ามทะเล (แค่เฉียดๆ)
จากกรุงเทพฯ ถึงกรุงต่างประเทศ เริ่มต้นที่เชียงของ ล่องผ่านลาว เข้าสู่ไช
น่า ถลาไปเวียดนาม ข้ามกลับมาลาวอีกที ก่อนที่จะกลับเข้าสู่สยามประเทศ
อีกครั้งทางจังหวัดมุกดาหาร
บทบันทึกการเดินเที่ยวเล่น เป็นเวลาเกือบๆ หนึ่งเดือน บนเส้นทางโหลๆ ที่
ใครเค้าก็ไปกันมาแล้วทั้งนั้น ด้วยเงินประมาณ 20,000 บาท กับบทเรียน
ราคาแพงของนักเดินทางราคาถูก ที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง
ข้อควรระวัง
คำภาษาต่างประเทศทุกคำที่ปรากฏอยู่ในเนื้อเรื่อง อาจคลาดเคลื่อนไปจาก
ความเป็นจริงบ้าง ขอได้โปรดเข้าใจ เนื่องจากคนเขียนพูดลาวไม่ได้ พูดจีน
ไม่ได้ พูดเวียดนามก็ไม่ได้อีก แถมภาษาอังกฤษยังห่วยใช้ได้ ฉะนั้น ขอ
อย่าได้ถือสาหาความกันเลย และหากใครที่อ่านพบข้อผิดพลาดตรงไหน
โปรดบอกให้รู้ด้วย เพราะเราเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน จะได้ไม่เข้าใจอะไร
ผิดไป และจะได้แก้ไขให้ถูกต้อง
และหากมีบางช่วงบางตอน ที่อ่านแล้วอาจจะไม่ถูกใจท่านบ้างก็เป็นเรื่อง
ธรรมดา เพราะเรื่องราวทั้งหมด เขียนขึ้นจากความคิดอ่านและประสบการณ์
ตรงของตัวผู้เขียนเอง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ตกลงตามนี้นะ
| Create Date : 20 เมษายน 2555 |
| Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2557 14:26:59 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 655 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: joyful IP: 183.89.113.217 วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:38:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เค้านอนฝันเจอแต่เรื่องเก่า ๆ อ่ะ
เค้าจองเวรกับคู่อาฆาตมากไปป่าวอ่ะโตเกียว
เค้าอ่ะ ไม่ได้ดึงเชือกให้ตึง ให้หย่อนแล้วนะ
ไอ้เชือกอีกด้านนึงอ่ะ เค้าปล่อยไปนานแล้วมันก้อยังอยู่ดี
แต่ไอ้เชือกในใจเค้าเนี่ยะดิ่ โตเกียว
แ..ง ทำไงมันก้อไม่ลืมอ่ะ
เวลาฝันนะ...อยากฆ่าามันนนน 5555
(ออกแนวดราม่า แอบหักมุม)
ทำไงดีอ่า ..เชือกมันในใจมันไม่ยอมขาดอ่า