STAND UP PLEASE ! ลำแข้งเค้ามีไว้ให้ยืน !
Group Blog
 
All blogs
 
ขนมจีน (บทเรียนราคาแพงของนักเดินทางราคาถูก) บทเรียนที่ 13 : แว ยู ฟ่อม ?

สถานที่ หลวงน้ำทา ประเทศลาว

...

หลังจบภารกิจการเป็นพุทธศาสนิกชนที่ (น่าจะ) ดีไปแล้ว

เรากลับเข้าไปเดินเล่นในตัวเมืองอีกที

...



...

เนื่องมาจากว่าบริเวณนี้อยู่ติดชายแดนลาว-จีน นอกจากจะมีร้านอาหารที่ทั่ว
ไปของคนลาวแล้ว

ในเมืองหลวงน้ำทา จึงมีร้านอาหารแบบจีนๆ เปิดให้บริการอยู่หลายร้านด้วย
เช่นกัน

รวมไปถึงร้านอาหารในสไตล์ชนเผ่า เพราะในหลวงน้ำทานี้ เต็มไปด้วยกลุ่ม
ชาวเขาที่อาศัยอยู่รวมกันหลายชนเผ่า

อาทิเช่น ม้ง อีก้อ ไทลื้อ ไทใหญ่ ไทขาว ไทดำ ไทแดง ฯลฯ

และน่าจะอีกบานตะไท

สำหรับคนไทย ที่ยังไม่รู้เรื่องไทๆ

และสนใจใคร่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับประเพณีและวัฒนธรรมชนเผ่าที่แตกต่างและ
หลากหลาย

มาที่นี่ก็น่าที่จะมีอะไรให้ดูให้ศึกษาได้หลายวันทีเดียว

...



...

วันนี้ยังคงอยู่ในช่วงวันหยุดยาวเทศกาลปีใหม่ของชาวลาว

หลายๆ บ้านจึงยังคงปิดบ้าน ปิดร้าน ฉลองกินดื่มกันอยู่

...

เดินผ่านงานเลี้ยงฉลองปีใหม่ที่บ้านหลังหนึ่ง

บ้านหลังนี้ตั้งอยู่ในซอยเล็กๆ ที่แยกเข้าไปจากถนนสายหลักหน่อย

บรรยากาศดูครื้นเครงเป็นพิเศษกว่าบ้านหลังอื่นๆ ที่จัดงานแบบเดียวกัน

เค้าเอาเครื่องเสียงเล็กๆ มาเปิดผ่านลำโพงตัวใหญ่ เอาคาราโอเกะมาผลัดกัน
ร้อง

ผู้ร่วมงานทั้งผู้ชายและผู้หญิง น่าจะไม่ต่ำกว่า 20 คน ออกมาเซิ้งมารำกัน
อย่างเมามันมาก

ดูสนุกสนานบันเทิงเริงรมย์จนชวนให้ต้องหยุดยืนดูอยู่สักพัก

นาทีนั้น เรารู้สึกอยากจะเก็บภาพบรรยากาศงานปีใหม่ของบ้านหลังนี้ไว้สัก
ภาพ

ขณะที่กำลังยกกล้องขึ้นมาเล็งเตรียมจะกดชัตเตอร์

จู่ๆ ก็มีใครคนหนึ่งโอบคอเราเอาไว้จากด้านหลัง

จังหวะนั้นตกใจมาก คิดในใจ ชิไหแล้ว !

เค้าคงไม่พอใจที่เราแอบไปถ่ายรูปบ้านเค้าแหงๆ

พอหันกลับไปมองก็เห็นเป็นชายคนหนึ่ง เขายังไม่ได้พูดอะไร แต่เราชิงพูด
ก่อน

...

“เอ่อ สบายดี คือแบบว่า ยังไม่ได้ถ่ายอะไรเลยนะ แค่เล็งเฉยๆ”

ดูท่าทางผู้ชายคนนี้จะไม่สนใจเลยว่าเราได้พูดอะไรไปบ้าง สิ่งที่แกพูดออกมาเป็นคำเดียวซ้ำๆ กัน

...

“ไป ไป ไป ไป”

“เอ่อ ไปไหนครับพี่”

“ไปข้างใน”

...

ทันทีที่เราเข้ามา คุณพี่คนเดิมที่โอบคอเราเข้ามา ก็จัดแจงเอาเก้าอี้ตัวหนึ่งที่
กำลังว่างอยู่ ขยับมาให้เรานั่งทันที

“เอ้า นั่งเลยนั่ง”

“เอ่อ ขอบใจ” ภาษาลาวเขาต้องขอบใจ ไม่มีขอบคุณ

“แว ยู ฟ่อม ?”

เอ่อ คุยกันมาขนาดนี้แล้ว ยังต้อง แว ยู ฟ่อม ? กันอีกเหรอครับพี่
...

“เอ่อ คนไทยครับ”

“โอ้ ไทยแลนด์ สบายดี”

“ครับ สบายดีด้วยครับ”

“เจ้ามาได้ยังไงล่ะเนี่ย”

ใจจริงอยากจะตอบว่า ก็พี่นั่นแหละ ลากผมเข้ามาเอง แต่ไม่ดีกว่า เดี๋ยวพี่
เค้าจะหาว่าเรากวนตีน

“เอ่อ เพิ่งข้ามมาจากฝั่งไทยเมื่อวานครับ”

“ชื่อพรศรีนะ วันนี้ที่บ้านจัดปีใหม่ ตามสบายเลย เต็มที่ๆ ไทย ลาว พี่น้อง
กัน”

...

ถามๆ กันพอเป็นพิธีเสร็จ พี่พรศรีก็แนะนำเราให้รู้จักกับทุกคนที่กำลังนั่งก๊ง
กันอยู่ที่โต๊ะ

“นี่ ไทยแลนด์ๆ มาเที่ยวๆ”

“เอ่อ สบายดีครับ” เรายกมือไหว้สบายดีทุกคนบนโต๊ะ

“อ้อ ไทยแลนด์ พี่น้องกัน”

หลายคนบนโต๊ะพูดแบบนี้

...

พอมีใครที่เพิ่งกลับมานั่งที่โต๊ะ เห็นเราก็ถามเป็นใครมาจากไหน

พอเราบอกว่าคนไทย ทุกคนก็จะต่อประโยคคล้ายๆ กันทันที

“อ้อ ไทย ลาว พี่น้องกัน”

...

ไม่นานเกินรอ พี่คนข้างๆ ก็ส่งเครื่องดื่มมาให้

“เอ้าๆ หมดจอกๆ”

...

จอกที่ว่า เป็นแก้วใบเล็กๆ ขนาดกำลังดี แบบซดทีเดียวพรวดได้โดยไม่ต้อง
ฝืน

พอกระดกหมด เค้าก็เอาจอกไปเติมเบียร์ส่งให้คนอื่นกระดกต่ออีก

แล้วก็สลับวนแต่ละคนไปเรื่อยๆ แบบนี้ จนมาถึงเราอีกที

“เอ้าๆ หมดจอกๆ”

…

ไม่แน่ใจว่าการดื่มเบียร์จอกเดียววนกันไปแบบนี้ เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของ
ชาวลาวหรือเปล่า

หรือจริงๆ แล้วแค่มีแก้วไม่พอใช้

...

บรรยากาศบนโต๊ะสนุกสนานครื้นเครงมาก

หลายคนที่นั่งร่วมโต๊ะ มีสลับออกไปเซิ้งบ้าง รำบ้าง เวลามีเพลงที่ถูกใจ

เข้าใจว่าน่าจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วยส่วนหนึ่ง

เห็นแต่ละคนยิ้มแป้นหน้าแดงกันทั้งนั้น

พอเรากระดกเบียร์หมดจอก พี่อีกคนก็ยื่นบุหรี่มาให้สูบทันที

...

จะเรียกว่าให้ก็ไม่ถูกนัก เพราะพี่แกเอาบุหรี่มาจ่อปากให้เสร็จสรรพ พร้อมๆ
กับจุดไฟแช็กให้ทันควัน

เอ่อ จะไม่ถามสักคำเหรอครับพี่ ว่าสูบบุหรี่หรือเปล่า

ยังไม่พอ จุดตัวนี้เสร็จ อีกคนมาเลย

เหมือนพี่คนนี้จะไม่เห็นว่ามือเราก็คีบอยู่ตัวหนึ่งแล้ว แกเอาบุหรี่มาจ่อให้อีก
ละ จนเราต้องออกปากบอก

“พี่ครับ ผมสูบบุหรี่ได้แค่ทีละตัวครับ”

...

แม้เราจะไม่ได้อมควันมานานมากแล้ว แต่ก็ไม่ติดใจอะไรหากจะต้องสูบ

ถือเป็นการสูบแบบไม่ให้เสียน้ำใจพวกพี่ๆ แล้วกัน

...

อยากจะบอกว่าเหตุการณ์ที่เล่ามาทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมาก

โดนล๊อกคอเข้ามาตอนแรกก็คิดว่า ชิไหแล้ว

กลายเป็นว่าอยู่ๆ ก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของงานหน้าตาเฉย

พี่ๆ ชาวลาวในงานต้อนรับขับสู้ดีมาก

ทั้งๆ ที่เราเป็นใคร

มาจากไหนก็ไม่รู้

...

“แว ยู ฟ่อม ?”

พี่ชาวลาวอีกหนึ่ง เดินมาสะกิดเราข้างหลัง ตั้งคำถาม พร้อมๆ กับเอาจอกมา
ขอชนด้วย

“เป็นคนไทยครับ”

“โอ้ สบายดี ไทย ลาว พี่น้องกัน”

...

คุณพี่ชาวลาวคนนี้สรุปซ้ำให้ฟังอีกครั้ง

เราไม่ได้เป็นใครมาจากไหนทั้งนั้น

เราเป็นพี่น้องกัน

...

ขนมจีนไร้น้ำยา

ขนมจีนจานนี้ ไร้ทั้งน้ำยา กระบวนท่า และไกด์บุ๊ค อาศัยว่าหน้ามึนไม่เป็น
รองผู้ได๋ จึงตัดสินใจเดินเดี่ยวข้ามน้ำ แต่ไม่ข้ามทะเล (แค่เฉียดๆ)
จากกรุงเทพฯ ถึงกรุงต่างประเทศ เริ่มต้นที่เชียงของ ล่องผ่านลาว เข้าสู่ไช
น่า ถลาไปเวียดนาม ข้ามกลับมาลาวอีกที ก่อนที่จะกลับเข้าสู่สยามประเทศ
อีกครั้งทางจังหวัดมุกดาหาร

บทบันทึกการเดินเที่ยวเล่น เป็นเวลาเกือบๆ หนึ่งเดือน บนเส้นทางโหลๆ ที่
ใครเค้าก็ไปกันมาแล้วทั้งนั้น ด้วยเงินประมาณ 20,000 บาท กับบทเรียน
ราคาแพงของนักเดินทางราคาถูก ที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง

ข้อควรระวัง
คำภาษาต่างประเทศทุกคำที่ปรากฏอยู่ในเนื้อเรื่อง อาจคลาดเคลื่อนไปจาก
ความเป็นจริงบ้าง ขอได้โปรดเข้าใจ เนื่องจากคนเขียนพูดลาวไม่ได้ พูดจีน
ไม่ได้ พูดเวียดนามก็ไม่ได้อีก แถมภาษาอังกฤษยังห่วยใช้ได้ ฉะนั้น ขอ
อย่าได้ถือสาหาความกันเลย และหากใครที่อ่านพบข้อผิดพลาดตรงไหน
โปรดบอกให้รู้ด้วย เพราะเราเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน จะได้ไม่เข้าใจอะไร
ผิดไป และจะได้แก้ไขให้ถูกต้อง

และหากมีบางช่วงบางตอน ที่อ่านแล้วอาจจะไม่ถูกใจท่านบ้างก็เป็นเรื่อง
ธรรมดา เพราะเรื่องราวทั้งหมด เขียนขึ้นจากความคิดอ่านและประสบการณ์
ตรงของตัวผู้เขียนเอง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ตกลงตามนี้นะ



Create Date : 26 มีนาคม 2555
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2557 14:33:25 น. 3 comments
Counter : 658 Pageviews.
Share

 
จำกันได้ป่าวเอ่ยยยย????
อ่าว ๆ เปลี่ยนจากหนมโตเกียว เป็นหนมจีนซะละ
ขอน้ำยาใต้นะ หรือไม่ก้อแกงไตปลาก้อได้ชอบบบอ่า

เปลี่ยนเป็นหนมจีนเมื่อไหร่เนี่ยะ รอแต่หนมโตเกี่ยวอยู่อ่า เหมือน ๆ โตเกียวจะยังกินไม่อิ่มเลยคร่า..
ไม่เป็นไร ๆ เปลี่ยนแนวมาเป็นหนมจีนมั่ง เด๋วตามไปอ่านย้อนน ให้หมดก่อนน้า แล้วจะตามมาเม้นนท์ใหม่จ้า


โดย: joyful IP: 183.89.1.228 วันที่: 26 มีนาคม 2555 เวลา:12:34:58 น.  

 
อิอิ แวะมาอ่าน เอ้า ก็เรามันพี่น้องกัน :D


โดย: FreakGirL วันที่: 26 มีนาคม 2555 เวลา:16:34:54 น.  

 
ไปคนเดียวเหรอครับ เก่งๆ


โดย: tahpareew วันที่: 27 มีนาคม 2555 เวลา:16:03:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

standupplease
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ยินดีที่ได้รู้จัก ตามสบายนะ ขอโทษที ห้องรกไปหน่อย เชิญนั่งก่อนดีกว่า หิวมั้ย กินอะไรมารึยัง
New Comments
Friends' blogs
[Add standupplease's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.