งาน :: เมื่อได้งานเมืองผู้ดี (แล้วดันลาออก) ภาคจบ

ได้ฤกษ์มาต่อให้จบซะทีละทีนี้ หลังจากดองมานานจนเหม็นเบื่อ จขบ.มีเวลาซักทีหลังจากได้หยุดงานจากห้าง Marks&Spencer ที่ทำอยู่ค่ะ เฮ้อ...
เท้าความก่อน ว่ากว่าจะได้งานนี้ (ที่ลาออกไปแล้ว) มานั้น จขบ.ต้องฝ่าด่านทดสอบหินๆเดือดๆ มาหลายด่าน เช่น
เมื่อได้งานเมืองผู้ดี ภาค 1 --> //www.bloggang.com/viewblog.php?id=sorrow-sucker&date=01-04-2010&group=5&gblog=5
เมื่อได้งานเมืองผู้ดี ภาค 2 --> //www.bloggang.com/viewblog.php?id=sorrow-sucker&date=01-04-2010&group=5&gblog=6
เมื่อได้งานเมืองผู้ดี ภาค 3 --> //www.bloggang.com/viewblog.php?id=sorrow-sucker&date=02-04-2010&group=5&gblog=7
หลังจากฝ่าด่าน 18 อรหันต์มาได้ ก็ได้ทราบข่าวว่าเนื่องจากธรรมชาติของงานที่ทำ จขบ.จะต้องโทรศัพท์ไปที่องค์กรและบริษัทต่างๆในไทย เวลาทำงานที่ตรงกับเวลาราชการที่ไทยก็คือ "กะดึก" ของที่นี่นั่นเอง ด้วยเหตุนี้จขบ. จึงต้องกลายมาเป็นผู้หญิงกลางคืน เข้างานตีสอง ออกจากงานสิบโมงเช้า.. เป็นอะไรที่เจ็บปวดมาก เพราะเวลาไปทำงานต้องนั่งแท็กซี่ไปทำ คนขับแท็กซี่ก็ชอบพูดแซวแปลกๆ ประกอบกับเวลางานแปลกๆ ที่ทำให้ชีวิตประจำวันแปลกไปด้วย (ทำตัวอย่างกะพี่คริส กะพี่เคน รถไฟฟ้ามหานะเธอ) นอนตอนกลางวัน ตื่นมากินข้าวตอนเที่ยงคืน ที่รักเองก็สะดุ้งตื่นไปด้วยเพราะตั้งนาฬิกาปลุกตอนดึก ตื่นขึ้นมาก็ทำอะไรต่ออะไรกุกๆกักๆ เวลาที่เคยมีให้กันก็ลดลง กับข้าวก็ไม่ได้ทำให้ฝาชี ด้วยเหตุนี้ หลังจากเวลาหนึ่งเดือน (ซึ่งเป็นประสพการณ์ที่ดีมากๆ) จขบ.และที่รักก็เห็นพร้องกันว่า "แบบนี้ต้องลาออก" ค่ะ 
เข้าไปทำงานแล้วเจอเพื่อนร่วมงานดีๆหลายคน เป็นคนกลางคืนกันทั้งนั้น แต่คนที่กระดี๊กระด๊าเรื่องไทยๆ ชอบคนไทย (สาวไทย) อาหารไทย เมืองไทย พริกไท.. (เอ๊ะ เกี่ยวมั๊ย?) ก็คือคนนี้เลย หนุ่มน้อย Brandon (แบรนด้อน) ซึ่งพอบอกว่าจะถ่ายรูปเธอไปลงบล็อค เธอบอกว่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง อย่าลืมลงอีเมล์ไอไปด้วยนะ I love Thai girls.. (หูดำจริงๆนายแบรนด้อน) 

ส่วนบรรยากาศการทำงานนั้นก็เรียบง่าย เพราะคนกะดึกจะอยู่กันไม่กี่คน แต่ละคนมีสิ่งที่เหมือนกันก็คือชอบหิวตออนดึกๆ จขบ.เลยทำข้าวผัดหรือผัดไทยไปฟาดปากคนละกล่อง ติดใจไปตามๆกัน เรื่องงานเลยไม่ติดๆขัดๆ เพราะ "มีเส้น(ผัดไทย)" นั่นเอง 
รูปนี้ถ่ายแถวๆ reception area ในบริษัทค่ะ

ส่วนนี่เป็นออฟฟิศยามดึก เอากล้องมาถ่ายได้ตามใจไม่ต้องเขิน เพราะเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่มาทำงานกันตอนเช้า ดึกๆก็เลยเงียบซะแบบนี้

โต๊ะทำงานรังหนูของจขบ.ตอนนั้น..

ตัวงานจริงๆก็คือหาผู้ที่สนใจในโปรเจ็กท์ต่างๆที่ทางลูกค้าของจขบ.นำเสนอ (ไม่ได้ขายบัตรเครดิตนะคะ) ส่วนใหญ่จะเป็นอะไรๆก็ตามที่เกี่ยวกับ IT Product เช่น ระบบโทรศัพท์ IP telephony หรือ ซอฟแวร์ต่างๆ ก็ว่ากันไป

เมื่อได้ผู้ที่สนใจก็ทำรายงาน Lead Generating ส่งต่อไปที่หัวหน้าแผนก ส่งต่อไปยัง Q.C. ถ้าผ่านก็ส่งต่อไปให้เซลล์ประจำภาคพื้นแปซิฟิกไปติดต่อผู้ที่สนใจกันเองค่ะ
(พูดเหมือนง่าย แต่ที่ยากๆก็คือเวลาที่ปลายสายไม่อยากรู้ ไม่อยากฟัง ไม่เอาๆๆๆๆ อะไรทั้งนั้น วันนี้มู๊ดดี้ แบบนี้ก็ยากค่ะ)
จขบ.ทำยอดได้ทะลุ 100% ทุกสัปดาห์ ตอนที่ลาออกจากงานจึงมีการคุยเครียดกันหลายยก เพราะไม่อยากให้ไป (ก็ใครเล่าจะอยากมาทำงานดึกๆทุกวัน)
แต่ยังไงนี้ก็เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำค่ะ หากใครชอบนอนกลางวัน และเป็นค้างคาวยามดึก และชอบเม็าท์ข้ามทวีปละก็ น่าจะสนใจงานนี้นะคะ รับรองว่าค่าแรงดีทีเดียว สมกับที่ต้องแปลงร่างเป็นแพนด้าแน่นอน !!! 

ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะค้า 
With loads of love
Sorrow's Sucker
Create Date : 04 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 4 พฤษภาคม 2553 13:36:16 น. |
|
6 comments
|
Counter : 2343 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Just a life วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:04:04 น. |
|
|
|
โดย: แบม (Chip_biscuit ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:44:45 น. |
|
|
|
โดย: AccessError วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:5:34:43 น. |
|
|
|
โดย: tabigirl วันที่: 6 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:25:18 น. |
|
|
|
โดย: น้อยค่ะ (GLA_GAW ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:17:51 น. |
|
|
|
| |
|
|