การ์ตูนฮาจะเกร็ง และจดหมายที่เกือบมาไม่ถึง การ์ตูนฮาจะเกร็ง และจดหมายที่เกือบมาไม่ถึง ฮาจะเกร็ง และจดหมายที่เกือบมาไม่ถึง ----------------------------------------- ผมมีส่วนร่วมในหนังสือ การ์ตูน ฮาจะเกร็ง มาตั้งแต่เป็นอากาศ จนออกมาเป็นเล่ม และผ่านปี จนเข้าปีที่สอง ร่วมคิด และหาแนวทาง ไปจนถึงหานักเขียนการ์ตูน คนเขียนเรื่องสั้น จิปาถะ ปัจุบันก็เฝ้ามอง หนังสือฮาจะเกร็ง ค่อยๆ เติบโตทีละนิดทีละน้อย ผ่านวัน ผ่านเดือน และผ่านปี หนังสือการ์ตูน แนวขายขำ ขายขัน ขำขัน ในท้องตลาดส่วนมาก เมื่อจะตลกแล้ว ไม่พ้นจะต้องมีตลกแบบทะลึ่ง หยาบโลน(บางครั้งหยาบคาย) หรือไม่ก็ออกแนว สองแง่สองง่าม รุ่มร่ามแต่เรื่องโจ๋งครึ่ม เมื่อมีโอกาสได้ ได้แสดงความเห็น ในหนังสือ ฮาจะเกร็ง ตอนที่ ฮาจะเกร็ง ยังไม่ได้ออกเป็นเล่ม แนวทางที่วางไว้ ก็คือ เราจะทำหนังสือการ์ตูนตลก ที่ไม่หยาบโลน ให้เด็กๆ ได้อ่านได้สบายๆ ผู้ปกครองก็วางใจว่าหนังสือนี้ ว่าจะไม่ทำร้ายลูกๆ เมื่อหนังสือวางตลาด จนถึงตอนนี้ มีจดหมายจากแฟนหนังสือเข้ามามากมาย และมีจดหมายน้อย จากเด็กอายุ 8 ขวบ เขียนมาถึง "ถึงทีมงาน ฮาจะเกร็ง น้อง ดีนนี่ อายุ 8 ขวบครับ อยู่ชั้น ป 1 เธอชอบการ์ตูนของคุณมากมาย อ่านซ้ำๆ อยู่หลายรอบ จนหนังสือบอบช้ำ ผมในฐานะบิดาจึงอยากให้น้อง ได้แสดงออก ในด้านศิลปะบ้าง พอดีเห็นเขาวาดรูป คาแรคเตอร์การ์ตูน เลยส่งมาให้ครับ... จริงๆ แล้วเขาไม่ได้บอกให้ผมส่งหรอกครับ แต่เขาพับรูปแล้วเอาไปส่งไว้ในตู้รับไปรษณีย์หน้าบ้าน กะว่าสักวันคงจะไปถึง... เห็นได้ดังนั้น ผมก็เลยส่งมาให้แทนครับ จาก ครอบครัวชัยสวัสดิ์ นอกจากจดหมายฉบับนี้ จะสร้างความปิติให้ตัวผมเองอย่างมากแล้ว ก็เชื่อว่าทางทีมงานทุกคน ได้อ่านก็คง ตื้นตันใจ (อาจจะน้ำตารื้นได้ทีเดียว) และเชื่อว่าทุกคนที่ได้อ่านก็เป็นเช่นกัน เนื้อหาจดหมายที่พ่อเขียนส่งมาแทนลูก เป็นการบ่งบอกคุณภาพการเลี้ยงดูของครอบครัว ได้อย่างดี และเป็นการยืนยันความเชื่อของ ตัวเองว่า สังคมดีสร้างเองได้ด้วยการสร้างหน่วยเล็กๆ เช่นครอบครัวให้ดี ความคิดบริสุทธิ์ของเด็กน้อย ที่เขียนจดหมายและนำไปใส่ในตู้รับ ด้วยหวังว่าสักวันมันคงเดินทางไปถึงปลายทาง เป็นความคิดใส และซื่อ ที่น่าถนอม คุณพ่อที่นำมาส่งให้ก็เป็นคุณพ่อที่น่าเอาแบบอย่าง อยากให้มีสิ่งงดงามและอบอุ่นแบบนี้ มากๆ ในสังคมของเรา หนังสือ ฮาจะเกร็ง จากฉบับแรก จนถึงปัจุบัน เป็น ฉบับที่ 31 วางแผงมาเป็นเวลาปีกว่า นับว่ายังเป็นหนังสือการ์ตูนน้องใหม่บนแผง แต่เราก็ยังยืนยัน ที่จะสร้างทัศนคติ ที่ดีลงไปในหนังสือ ให้เด็กๆ ได้อ่าน หนังสือ ตลกได้โดยไม่ต้องหยาบ ถือเอาไปไหนได้โดยไม่ต้องอาย เอาวางให้ใครอ่านก็ได้โดยไม่ต้องเหนียม ปกเล่มที่ 31   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554     3 comment Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2554 14:39:36 น.     Counter : 1485 Pageviews.   Share Tweet

ไม่รู้ข้างหน้า จะเป็นอย่างไร   Create Date : 05 มิถุนายน 2552     4 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2552 12:01:06 น.     Counter : 521 Pageviews.   Share Tweet

แล้ว- -โรงเรียนหนู หายไปไหน? แล้ว- -โรงเรียนหนู หายไปไหน? วันเสาร์ที่ผ่านไป แฟนผมเล่าให้ฟังว่า มีผู้ปกครองของเด็กนักเรียนคู่นึง (เขาเป็นแฝด) โทรมาหาและบอกว่า วันก่อนลูกๆ อยากไปที่โรงเรียนศิลปะอีก ก็บอกไปว่าโรงเรียนศิลปะของหนูปิดไปแล้ว เขาก็ไม่เข้าใจ และอธิบายอย่างไรก็ไม่เข้าใจ จนทนรบเร้าไม่ได้ และเขาบอกว่า ปิดยังไงจะขอไปดู ไม่ได้เรียนก็ให้ไปเห็นโรงเรียนก็ยังดี ผมฟังแล้วก็ยิ้มอย่างดีใจ ว่าเด็กตัวน้อยๆ เดี๋ยวนี้รู้จักพูด แต่แม่เขาเล่าให้ฟังอีกว่า พอพาไปเห็นโรงเรียนเท่านั้นเอง ร้องให้กระจองอแงหนักไปกันใหญ่ เพราะโรงเรียนไม่มีอีกแล้ว เหลือแต่ฝ้าเพดานและสถานที่โล่งๆ ไม่เหลือเค้าเดิมให้พอนึกออกอีก ว่าตรงนี้เคยเป็นห้องอะไร แล้วตรงไหนที่หนูเคยเรียน และห้องพักครูที่หนูกินน้ำอยู่ตรงไหน ผมฟังก็สะท้อนสะเทือนใจ ในความไร้เดียงสาของเด็กน้อย เพราะก่อนนั้นวันนึง ผมและลูกก็เดินไปดูมาเหมือนกัน ผมมองแล้วใจหายนิดนึง ลูกก็ถาม และบอกว่า ไม่น่าเชื่อว่าที่นี่เคยเป็นโรงเรียนของพ่อ แล้วมันหายไปได้ยังไงหมดเลย ผมก็บอกลูกไปว่า นั่นสิหายไปหมดเลย แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อจะทำมันขึ้นมาใหม่ ให้สวยและสนุกเหมือนเดิมเลย ผมฟังเรื่องเล่าแล้วอยาก ฝากบอกคุณแม่ของลูกศิษย์ไปว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวครูจะทำมันขึ้นมาใหม่ ให้สวยและสนุกเหมือนเดิมเลย 'ระจัน 26-มกราคม 2552   Create Date : 26 มกราคม 2552     8 comment Last Update : 26 มกราคม 2552 11:42:56 น.     Counter : 592 Pageviews.   Share Tweet

ค่อยนับพรุ่งนี้นะพอพ่อ คืนก่อนลูกสาวผมบ่นว่านอนไม่หลับ ง่วงแต่นอนไม่หลับ อย่างไรก็ไม่หลับ แม่เขาปวดหัวหลับไปก่อนหน้านี้นานแล้ว ไฟปิดมืดหมดแล้วเหมือนกัน ผมนอนคุยเล่นกับลูกไปเรื่อย ตั้งแต่เรื่องเพื่อนที่โรงเรียนเขา เรื่องแองเจิลแอนด์เดอะบีซี่ ที่เขาแต่ง เพื่อเอาไปเล่นกับเพื่อน เรื่อง พอคคาโย ที่เขาเกือบลืมไปแล้ว เรื่อง วันพีช ที่เขาชอบมาก เวลาเลยเที่ยงคืนไปแ้ล้ว ผมจึงบอกว่า ลูก พอพ่อมีแม่แกะร้อยตัวนะ อยากข้ามขอนไม้ไปใต้ร่มไม้ ลูกช่วยนับสักหน่อย ลูกก็ถามว่า ร้อยตัวเหรอพอพ่อ ผมตอบว่าใช่ ร้อยตัว ค่อยๆ นับนะ นับในใจ ลูกผมเงียบไปพักใหญ่ แต่เขายังไม่หลับ ครู่นึงก็บอกว่าครบแล้วพอพ่อ ผมบอกว่า มีลูกแกะอีกสองร้อยตัว อยากตามแม่แกะไปด้วยนะ ค่อยๆ ให้ลูกแกะข้ามขอนไม้ตามแม่ไปด้วยนะ แต่ต้องนับช้าลงเพราะลูกแกะตัวเล็ก นับไวไปลูกแกะจะข้ามขอนไม่ได้ ลูกก็เงียบไปพักนึง แล้วก็บอกว่า นับมากจะเจ็บคอไหมพอพ่อ ผมบอกว่านับในใจไม่เจ็บคอหรอก แล้วก็เงียบไปพักนึงอีกครั้ง แล้วก็ถามว่า ถ้าเขาง่วงและหลับไปก่อน ค่อยนับพรุ่งนี้นะพอพ่อ ผมก็บอกไม่เป็นไรหรอก แล้วลูกก็ม่อยหลับไป ผมก็ผลอยหลับตาม 24-12-2551 ระจัน   Create Date : 24 ธันวาคม 2551     7 comment Last Update : 24 ธันวาคม 2551 15:41:51 น.     Counter : 410 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อโลกหมุนให้เราเจอ โลกก็หมุนให้เราจาก เมื่อโลกหมุนให้เราเจอ โลกก็หมุนให้เราจาก ลูกศิษย์วัยเยาว์ของผมคนนึง เดินเอาถุงขนมพร้อมนิทานมายื่นให้ แล้วบอกว่า สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะครู แล้วฝากนิทานไปให้ลูกคุณครูด้วย ผมรับมาแล้วยิ้มพร้อมขอบคุณ และถามว่า ทำไมรีบให้จังเลย อีกตั้งหลายวันกว่าจะปีใหม่ เขาตอบว่า อีกหลายวันก็จริง แต่หนูจะมาเรียนกับครูอีกแค่สองครั้ง (โรงเรียนผมจะปิดตัวเองสิ้นปีนี้ แล้วจะไปเปิดใหม่อีกสามเดือนข้างหน้า ในที่อื่นซึ่งเขาตามไปเรียนไม่ได้) แล้วสองครั้งนั้นไม่รู้หนูจะมีธุระต้องไปไหน จนทำให้ไม่สามารถมาเรียนได้อีกหรือเปล่า ผมพยักหน้ารับ แล้วก็บอกว่่า ไม่เป็นไร ถึงเราจะไม่ได้เจอกันอีก ก็ขอให้อย่าลืมวิชาที่ครูสอนไป หมั่นฝึกตนเรื่อยๆ แล้วจะชำนาญ และผมก็ถามชื่อจริง นามสกุลจริง ของลูกศิษย์อีกครั้ง (ปกติผมเรียกแต่ชื่อเล่น) และจดไว้กันลืม บอกเขาไปว่าที่ถามทวนเพื่อ เผื่อในอนาคต อีกสิบปียี่สิบปีข้างหน้า เกิดบังเอิญหนู มีชื่อเสียงขึ้นมาครูจะได้จำหนูได้ เพราะถ้าเวลานานไปขนาดนั้น หนูก็โตขึ้น ครูอาจจะจำหน้าไม่ได้อีก และครูก็แก่ลงกว่านี้ เรื่องราวรายละเอียดอาจจะผ่านหายไปตามเวลา จันทร์ 15 -ธันวาคม -2551 ระจัน   Create Date : 15 ธันวาคม 2551     7 comment Last Update : 15 ธันวาคม 2551 11:12:59 น.     Counter : 358 Pageviews.   Share Tweet