LIFE GOES ON~
Group Blog
 
All blogs
 
~...เรื่องแมวๆ...~

เมื่อวานมีแมวตกลงมาจากกำแพงด้านหลังบ้าน ดิฉันได้ยินเสียงร้องและตะกรุย คิดว่ามันจะบาดเจ็บ แต่พอเดินไปดูมันแค่ร้องเพราะกระโดดกลับขึ้นไปไม่ได้ เห็นมีเพื่อนแมวมานั่งส่งเสียงร้องเมี๊ยวๆให้กำลังใจอยู่บนกำแพงอีก 2 - 3 ตัว เจ้าตัวที่ตกลงมาพยายามกระโดดตะกรุยๆอยู่หลายทีแต่ก็ไม่สำเร็จ มันหันมามองดิฉันที่ยืนดูอยู่ แล้วร้อง"เมี๊ยวววววว"ยาวๆ ...ดิฉันแปลได้ว่า "ทำอะไรซักอย่างซิยะ นี่มันเหนื่อยนะ!"

ด้วยความเกรงใจแมวเลยไปหาแผ่นไม้มาพาด ได้ความสูงแค่ครึ่งเดียวของกำแพงแค่นั้นแหล่ะ แล้วก็ผายมือพร้อมย่อเข่า ... "เชิญค่ะท่าน" เจ้าแมวกระโดด " ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! " สามทีเท่านั้นขึ้นไปยืนกับเพื่อนๆบนกำแพงเรียบร้อย แล้วก็พากันเดินชักแถวไป...ไป...ไปไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้ถาม!

คืนนั้นเพื่อนดิฉันถามตอนที่คุยMSNกันว่าอยากเลี้ยงแมวมั้ย? แมวของน้องชายเพิ่งออกลูกมาสี่ตัว (เอ๊ะ! ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องแมว ไม่ได้เกิดปีแมวซักหน่อย) ดิฉันตอบทันทีว่า "ไม่ ...ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ ไม่ชอบมีภาระ" จบ!

จริงๆครั้งนึงนานมาแล้วบ้านดิฉันก็เคยเลี้ยงแมวนะ แม่เลี้ยงเอาไว้ไล่หนูไม่ให้มากัดถุงข้าวสาร มีแมวตัวเมียหุ่นผอมเพรียวสีดำสนิท 1 ตัวกับแมวตัวผู้ตัวใหญ่ๆขนสามสีอีก 1 ตัว

เจ้าแมวดำนั่นดิฉันเรียกมันว่า"โคโค่" ลองนึกภาพเสื้อผ้าสีดำแบบเรียบๆตัดเย็บเนี๊ยบบนตัวนางแบบ เดินเริ่ดๆบน"catwalk" (อ้อ...เดี๋ยวนี้เค้าเรียก"runway"แล้วซินะ) ...นั่นแหล่ะ เห็นเจ้าแมวดำนี่ทีไร นึกถึงนางแบบcoco chanel

ส่วนเจ้าแมวตัวผู้นั่นชื่อ "เจ้าหง่าว" พื้นๆมาก!

เจ้าหง่าวนั้นเลี้ยงไว้เพื่อไล่หนูจริงๆทำหน้าที่ดีไม่มีบกพร่อง แต่แม่โคโค่นี่ไม่แน่ใจ เพราะไม่เห็นเธอจะอยู่บ้านซักเท่าไหร่ ตกค่ำก็หายตัวไป สายๆก็กลับมากินข้าวแล้วก็นอน ค่ำๆก็หายตัวไปอีก แถมวันดีคืนดีก็สังเกตเห็นว่าท้องเธอกลมป่อง "อ้าว ...ท้องนี่หว่า" ดิฉันไม่คิดว่าจะเป็นลูกเจ้าหง่าวเพื่อนแมวร่วมบ้าน เพราะเจ้าแมวตัวใหญ่ๆถึกๆหน้าตาบ้านๆคงไม่ใช่สเปกโคโค่แน่นอน แล้วเธอก็อุ้มท้องที่ไม่รู้จะจับมือแมวดมว่าตัวไหนเป็นพ่อไปจนคลอด

แล้วก็เหมือนเดิม พอท้องแบนปุ๊บ โคโค่ก็ออกเที่ยวปั๊บโดยไม่ยอมเลี้ยงลูก พวกเราเลยต้องป้อนนม ห่มผ้าให้ลูกแมวแทน ก็รอดบ้าง ไม่รอดบ้าง เพราะสังเกตว่าลูกที่ออกมาไม่ค่อยจะสมบูรณ์เท่าไหร่ คงเพราะตอนท้องโคโค่มันก็ได้แต่ตะลอนๆเที่ยวไปเรื่อย ไม่ได้ดูแลตัวเองเลย (แมวมันต้องดูแลตัวเองตอนท้องมั้ย?) ก็เป็นอย่างนี้มาจนมีนางฟ้าสามคนมาโปรด ... ^^

ลูกสาวสามคนของป้าดิฉันนั่นเอง สามสาวรักแมวเป็นชีวิตจิตใจ เหตุเพราะเธอเกลียดจิ้งจกมาก แล้วก็ได้เจ้าแมวนี่แหละคอยจัดการกับเจ้าขาหนึบท้องใสเหล่านั้น ตั้งแต่สาวๆย้ายมาอยู่ข้างบ้าน เจ้าหง่าวก็ชักจะเอาใจออกห่าง วิ่งเข้าวิ่งออกบ้านนั้นจนแทบลืมบ้านตัวเอง ส่วนโคโค่ก็ได้ที พอคลอดลูกออกมาก็ไปเฉิดฉายได้ทันที เพราะสาวๆจะทำหน้าที่แม่บุญธรรมให้ด้วยความเต็มใจ หลังๆเจ้าสองตัวก็กลายเป็นแมวบ้านนั้นไป เพราะมันไม่กลับมากินข้าวที่บ้านทั้งสองตัว พอไม่มีโคโค่กับเจ้าหง่าวแล้วบ้านดิฉันก็ไม่ได้เลี้ยงแมวอีกเลย

หลายปีต่อมาแมวทั้งสองตัวนั้นก็ตาย เจ้าหง่าวนั้นเข้าใจว่าคงแก่ตายไปตามอายุขัยของมัน เพราะเห็นมันแก่หงอมก่อนตาย แต่โคโค่นี่หลังๆดิฉันเห็นมันผอมมาก ไม่รู้ว่ารักษาหุ่นหรือเป็นโรคอะไร แต่ถ้าเป็นคน ดิฉันว่าโคโค่คงตายด้วย "โรคอะนอเร็กเซีย" แหงๆ ...

ถึงจะไม่ใช่คนรักสัตว์แต่ตอนเจ้าสองตัวนั้นตายก็ยังเสียใจอยู่ดี เพราะอยู่กันมานานตั้งแต่บ้านเก่า จนย้ายมาบ้านใหม่ก็เอามาด้วย แล้วนี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์เพราะนอกจากไม่ชอบมีภาระแล้ว ยังไม่อยากเสียใจตอนมันตายด้วย เลยไม่เลี้ยงซะเลย ไม่พบก็ไม่พราก ...เนอะ

จบเรื่องแมวๆแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ... ^^






ปล.๑ ถ้าให้เลือกหมากับแมว ดิฉันเลือกแมว แต่จริงๆดิฉันเลี้ยงปลา

ปล.๒ รูปข้างบนนั่นช่วยยืนยันความคิด "จงอย่าเชื่อสิ่งที่เห็นในอินเตอร์เนต" ดิฉันไม่รักแมวขนาดนั้นหรอกน่า

ปล.๓ ดิฉันแนะนำให้ใช้ไฟสีเหลืองในห้องนอน เพราะแสงสลัวสีเหลืองทำให้คน(เกือบ)ทุกคนดูดีขึ้น ถึงแม้คุณจะนอนคนเดียว!


Create Date : 16 กันยายน 2552
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 18:00:39 น. 6 comments
Counter : 771 Pageviews.

 
มาเร็วแต่ไม่ไปเร็วนะคะ
อ่านเรื่องแมวๆ แล้วเอ๊ะ นี่คล้ายๆ เรื่องของเรา
เหตุผลเดียวกันค่ะที่ไม่เลี้ยงสัตว์
ไม่อยากมีภาระและที่สำคัญ
ไม่อยากเสียใจตอนมันตาย
ขนาดแค่แมวเพื่อน หมาน้อง ต้องตาย
เรารู้เราก็ยังซึมๆ ไป
ถ้าเป็นแมวเรา หมาเรา โอ้
หัวใจไม่แข็งแรงนั่นเองค่ะ

แต่ถ้าให้เลี้ยงปลาก็โอเคนะคะ
แต่ว่าต้องล้างตู้หรือเปล่า
ถ้าต้องล้างก็ไม่เอาดีกว่า
ตอนนี้เลี้ยงต้นไม้
แต่ให้ป้ากับลุงช่วยดูแล
สรุปว่า เลี้ยงอะไรบ้างไหมเนี่ยเรา
-_-"


โดย: I am just fine^^ วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:16:33:59 น.  

 
เรื่องที่น่ายินดีคือ ความรัก ค่ะ

เมื่อรักแล้วอย่ากลัวการสูญเสียเลยค่ะ

เพราะว่าความรักนั้นให้สิ่งดีดี กับเรามากมายเลยล่ะค่ะ

ปล. ตอนหมาที่บ้านตายก็ร้องไห้กันทั้งบ้าน แต่ก็หาตัวใหม่มาเลี้ยงอยู่ดี


โดย: จ๊ะเอ๋ (เจ๋อ๊ะ ) วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:16:45:22 น.  

 

Believed in God
Even For the hardest things
with his help and blessing
everything will be just fine..
God please be with me and blessed me
for ever


โดย: da IP: 124.122.120.201 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:19:49:14 น.  

 
ทำไมชื่อโคโค่ กับเจ้าหง่าว มันช่างแตกต่างกันแบบ ไฮโซโลว์แฟตแบบนี้ล่ะ

ไม่เลี้ยงสัตว์เหมือนกัน หลังจากหมาของแม่ ตัวเก่าแก่ที่เลี้ยงไว้ตายไป
เพราะไม่ชอบมีภาระค่ะ
จะไปไหนก็ห่วงไม่มีใครหาอะไรให้กิน

หมาที่เคยเลี้ยงต่อมาก็คือหมาที่วิ่งพรวดพราดเข้ามาในบ้าน แล้วไม่กลับออกไป
ท่าทางหิวซมซาน
คลุกข้าวให้ก็กินไปกะละมังใหญ่
แล้วก็อยู่ที่บ้านสองปี ก็ออกจากบ้านไป
กลับมาใหม่อีกที อยู่อีกสองปี แล้วก็ไปอีก



โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:1:01:43 น.  

 
หนูถามโคโค่ภาษาคนไม่แปลก



แต่ถ้าโคโค่ตอบภาษาคน



ภาษาอีสานแปลว่า เวียกเข่า แม๊วผีล่ะตั๊ว


โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:11:55:44 น.  

 
เป็นเรื่องแมวๆ ที่อ่านแล้วได้หลายอารมณ์ดีจังค่ะ..

ภาพประกอบน่ารักเช่นเคย...:)


โดย: life's like that IP: 113.53.39.194 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:9:28:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Q.NUH
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




.
.
. .
Friends' blogs
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.