Group Blog
 
All blogs
 

ภารกิจฝึกลูกนอนวันที่เจ็ด นึกว่าจะแย่กว่าเดิมซะแล้ว

วันนี้เป็นวันที่ 7 แล้ว โอ้จะครบสัปดาห์แล้วหรอเนี่ย แม่ก็ช่างอดช่างทนจริงน้อ ไอ้ทนน่ะทนได้แต่มาคิดอีกเราใจร้ายกับลูกเกินไปหรือเปล่าเนี่ย ปล่อยให้ลูกร้องอยู่ได้ ลูกจะรู้สึกว้าเหว่หรือเปล่าหว่า แต่ก็คิดไปต่างๆ นานา คงไม่เป็นไรหรอก เพราะแม่ก็ไม่ได้ทิ้งให้แอลฟ่าอยู่คนเดียวนี่ เห็นท่าไม่ดีแม่ก็รีบเข้าไปหาหนูทันที วันนี้เราเข้านอนกันประมาณ 2 ทุ่ม 10 นาที แม่ก็ให้น้องแอลฟ่าทานนมตามปกติทุกวัน เห็นว่านานแล้วแอลฟ่าน่าจะอิ่มแล้วนะ แม่ก็วางหนูลงบนเตียงเช่นเดิม แอลฟ่าก็ร้องเหมือนเดิม ผ่านไป 5 นาทียังไม่เงียบตายแล้วลูกสาวฉันจะร้องนานขนาดไหนเนี่ย ไม่เห็นเหมือนเมื่อวานเลย แต่แอลฟ่าก็ร้องเบาๆ ไม่ได้โวยวายอะไร สักพักก็นั่งลงแล้วก็ร้องไห้ แบบหยุดๆ ร้องๆ แม่ก็เลยแอบออกไปข้างนอกห้องแบบค่อยๆ เปิดประตูไม่ให้แอลฟ่ารู้ตัว แม่นั่งอยู่ข้างนอกกับพ่อได้ยินเสียงร้องประมาณ 2 ครั้ง กะว่าถ้า 10 นาทีแล้วหนูไม่หยุดร้องแม่จะเข้าไปปลอบ ผ่านไป 5 นาทีเห็นเงียบไปแม่เลยแอบเข้าไปดูบ้างว่าแอลฟ่าทำไรอยู่ แอลฟ่ามานั่งอยู่ตรงปลายเตียง ง่วงแต่ยังหาที่ลงไม่ได้สักที แป๊บนึงแอลฟ่าพิงหมอนนอนสรุปแล้วลูกสาวแม่นั่งหลับ ฮาจริงๆ สรุปแล้วภารกิจรอบนี้ผ่านไปด้วยดีร้องประมาณ 10 นาทีก็สงบ แอลฟ่าตื่นอีกทีตอนก็โมงก็ไม่รู้ แม่ก็ฟังเสียงแอลฟ่าว่าจะร้องหรือเปล่าได้ยินเสียงแอ๊ะ แอ๊ะ แล้วก็เงียบไป สรุปว่าเธอหลับไปเองแม่เองแม่ก็ไม่ได้ดูนาฬิกาว่ากี่โมงเพราะง่วงแล้วหนูหลับไปอย่างรวดเร็ว แม่ก็เลยหลับเหมือนกัน แอลฟ่าตื่นอีกทีตี 5 กว่าๆ แม่ก็ปล่อยให้ร้องคราวนี้ไม่ยอมนอนอ่ะ ร้องแล้วก็หยุด แล้วก็คุยเล่น พอแม่บอกให้นอนแอลฟ่าก็ร้องไห้ แม่ก็เลยอุ้มออกมาให้กินนม พอวางก็ร้องไม่ยอมหลับ ร้องแบบโวยวายเหมือนกำลังจะบอกว่าหนูไม่นอนแล้วนะ หนูจะเล่น แม่ก็ต้องเล่นกับแอลฟ่าไปไม่ต้องหลับกันพอดีกะจะตื่นสายๆ ซักหน่อย




 

Create Date : 04 เมษายน 2554    
Last Update : 4 เมษายน 2554 9:11:40 น.
Counter : 398 Pageviews.  
Share

ภารกิจฝึกลูกนอนวันที่หก ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้

วันนี้เป็นวันที่หกที่แม่จะฝึกให้น้องแอลฟ่ารู้จักนอนด้วยตัวเอง วันนี้แอลฟ่าเข้านอนช้าอีกแล้ว เพราะเราออกไปทานข้าวนอกบ้านกับญาติๆ ที่มาจากราชบุรีพรุ่งนี้เราจะไปเชงเม้งกัน กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ 3 ทุ่มกว่า แม่พาน้องแอลฟ่าเข้านอนก็เกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว แม่ก็ให้แอลฟ่าทานนม เห็นสมควรแก่เวลาก็วางน้องแอลฟ่าลงบนเตียง แอลฟ่าก็เด้งดึ๋งขึ้นมาร้องไห้เหมือนเดิม แม่ก็เข้าไปลูบหลังแล้วก็บอกว่าได้เวลานอนแล้วนะคะ นอนได้แล้วลูกแอลฟ่า จากนั้นแม่ก็นอนลงข้างเตียง แอลฟ่าก็ร้องสัก ก็เงียบแล้วก็หลับไปเลย ภายในเวลา 6 นาที แม่แอบยิ้มดีใจ ลูกฉันจะนอนเองได้แล้ว เย้ เย มิเสียแรงที่ฝึกกันมา แอลฟ่าตื่นครั้งที่สองตอนตี 2.25 น. ก็ลุกขึ้นยืนร้องไห้เหมือนเดิม แม่ก็บอกให้แอลฟ่านอนได้แล้วค่ะ แล้วแม่ก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ เตียงของแอลฟ่าอีกเช่นเคย ประมาณ 5 นาทีแอลฟ่าก็สงบ ผ่านไป 5 นาทีแม่คิดว่าแอลฟ่าหลับแล้วจึงลุกไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมาสงสัยจะได้ยินแม่เปิดประตูเลยเด้งขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้แม่ปล่อยให้แอลฟ่าร้องไม่ถึง 5 นาทีแอลฟ่าก็หลับไป อะไรมันจะง่ายขนาดนี้นะ พอลูกหลับไปแล้วก็คิดว่าน่าจะผ่านพ้นไปด้วยดี ที่ไหนได้แม่นอนไม่หลับ นอนพลิกไปพลิกมาซะงั้น พอตี 5 ครึ่งพ่อก็ไปช่วยอากงอาม่าเตรียมของไปเชงเม้ง ปกติแม่ต้องไปด้วยทุกปีแต่ปีนี้มีน้องแอลฟ่าเลยต้องดูแล ไม่ถึง 5 นาทีแอลฟ่าก็ตื่นแล้วก็ร้อง แม่ก็ไม่ได้ลุกไปปลอบแต่บอกว่านอนได้แล้วลูก ร้องไม่ถึง 2 นาทีแอลฟ่าก็นั่งเล่นคุยเป็นเรื่องเป็นราว แม่เห็นแล้วว่าหนูคงไม่ยอมหลับเป็นแน่แท้ แม่ก็เลยอุ้มออกมาให้กินนม วางลงบนเตียงก็ไม่ยอมหลับ สักพักแม่เข้าไปดูแอลฟ่าอึหรือเปล่า โอ้โหหนูอึนี่เองมิน่าไม่ยอมหลับยอมนอน ที่แท้ก็อึนี่เอง สำหรับภารกิจวันนี้ถือว่าผ่านไปด้วยดี หวัดที่แม่เป็นจากการที่นอนไม่พออาการก็ดีขึ้นมากมายเพราะได้นอนหลับพักผ่อนมากขึ้น ดีจังแล้ววันพรุ่งนี้จะราบรื่นแบบนี้หรือเปล่าน๊า...




 

Create Date : 02 เมษายน 2554    
Last Update : 2 เมษายน 2554 20:04:38 น.
Counter : 405 Pageviews.  
Share

ภารกิจฝึกลูกนอนวันที่ห้า ไม่รู้ว่าดีขึ้นหรือเปล่าน๊า

วันนี้เป็นวันที่ 5 แล้วนะที่เริ่มภารกิจฝึกให้น้องแอลฟ่านอนเอง นอนยาวก็ว่ากันไป แต่คงยังไม่งดนมมื้อดึก ใจจริงก็อยากให้งดนะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยังหิวตอนดึกอยู่ เพราะตอนนี้นมแม่ลดน้อยลงมากมายตั้งแต่ที่เริ่มฝึกเพราะนอนน้อยไม่เพียงพอ และคงใกล้ประจำเดือนจะมาด้วย จากที่เคยปั๊มตอนกลางวันได้วันละ 9-11 ออนซ์ ตอนนี้เหลือ 7 ออนซ์เอง ไม่รู้ว่าจะพอให้น้องแอลฟ่าทานได้ครบ 1 ปีหรือเปล่าน๊า แอลฟ่าก้าวเองได้ 2 ก้าวแล้วนะคะ แข็งแรงสุดสุด วันนี้พาแอลฟ่าเข้านอนตอน 2 ทุ่ม 15 นาที ให้กินนมไป 15 นาที แล้วแม่ก็ดึงนมออกหนูก็ยังฮึดฮัดจะกินนมต่อไม่ยอมจนร้อง แม่ก็เลยยอมให้กินนมอีกข้างแล้วก็วางแอลฟ่าลงบนเตียง คราวนี้คุณเธอก็เริ่มบรรเลงเพลงร้องไห้เหมือนเดิมทุกวัน แม่ก็ปลอบเหมือนทุกวัน แอลฟ่าร้องแป๊บเดียวไม่นานไม่ถึง 5 นาที ก็ยอมล้มตัวลงนอน รอบแรกผ่านไปด้วยดีร้องแป๊บเดียวไม่โวยวายเสียงดัง เสร็จสิ้นภารกิจตอน 3 ทุ่ม 5 นาที แอลฟ่าตื่นอีกทีตอนตี 3 ครึ่ง แม่ก็นึกอยู่ว่าจะให้กินนมดีไหมนะหนูจะหิวหรือเปล่า ก็เลยตัดสินใจไม่ให้กินนม ให้พ่อมาช่วยปลอบแป๊บนึง แล้วแอลฟ่าก็ยอมสงบลงทำท่าว่าจะหลับ แม่ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวดูต่อเอง เท่านั้นแหละคุณเธอเด้งดึ๋งขึ้นมาเอามือเกาะแม่ใหญ่เลยจะให้อุ้มท่าเดียว แล้วก็ร้องแบบไม่พอใจโมโห ร้องบ้างหยุดบ้างสลับกัน สักพักแอลฟ่าดูดนิ้วแม่ก็เลยคิดว่าหนูคงจะหิวเป็นแน่ เพราะผ่านไป 30 นาทีแล้วหนูก็ยังไม่สงบยังร้องเสียงดังอยู่เลย ปกติจะร้องครางเบาๆ แม่ก็เลยอุ้มแอลฟ่าออกมาให้นมแน่ใจว่าแอลฟ่าอิ่มแล้วก็วางลงบนเตียง คราวนี้ก็ลุกขึ้นมาร้องเหมือนเดิม แม่ก็ปลอบบอกให้นอนแล้วก็ทิ้งแอลฟ่าให้อยู่คนเดียว แม่ก็ล้มตัวลงนอนบ้าง จนแอลฟ่าหยุดร้องแล้วก็ล้มตัวลงนอน ไม่นานอย่างที่คิดไม่ถึง 20 นาทีแอลฟ่าก็หลับไปแล้ว ตื่นอีกทีไม่รู้ว่ากี่โมงได้ยินเสียงแอ๊ะ แอ๊ะ แป๊บนึงแล้วก็หลับไป แม่เหนื่อยเลยไม่ได้ลุกขึ้นดูแอลฟ่า ตื่นอีกที 7 โมงครึ่ง ภารกิจวันที่ 5 ผ่านพ้นไป อย่างนี้เค้าเรียกว่าดีขึ้นหรือเปล่าน้อ จากที่ฝึกๆ มารู้สึกว่าถ้าพ่อเป็นคนกล่อมนอนนะจะสงบเร็วมาก ทีกับแม่นะยากเย็นเพราะรู้ว่ายังไงพ่อก็ไม่มีนมให้กิน ส่วนแม่หรอมีนมให้ดูดต้องตื๊อเข้าไว้เผื่อจะได้ดูด




 

Create Date : 01 เมษายน 2554    
Last Update : 1 เมษายน 2554 11:21:32 น.
Counter : 373 Pageviews.  
Share

ภารกิจฝึกลูกนอนวันที่สี่ เกือบจะล้มเลิกแล้วสิ

วันนี้เป็นวันที่สี่แล้วที่แม่เริ่มภารกิจฝึกให้น้องแอลฟ่านอนเอง คิดว่าจะต้องล้มเลิกภารกิจนี้แล้วสิ เพราะตอนเย็นน้องแอลฟ่าประสบอุบัติเหตุ พูดเหมือนดูรุนแรงน้อ ที่ไหนได้ลูกสาวแม่ลื่นล้มหัวไปโขกกับขาแหย่งซะนี่ หนูก็ร้องไห้ใหญ่เลย พ่อจ๋าหนูดูที่หัวแอลฟ่าแล้วบอกว่าหัวลูกบุ๋มเลยอ่ะ แม่ดูก็ว่ามันบุ๋มจริงๆ แหละ แล้วงานก็เข้าพ่อกลัวว่าแอลฟ่าจะเป็นอะไรเลยจะพาไปหาหมอ แม่ก็บอกว่าไม่ต้องไปก็ได้นะแค่หัวโนธรรมดา แต่พ่อก็กลัวเลยพาไปหาหมอเด็ก คุณหมอไกลตาที่พาน้องแอลฟ่าไปหาประจำ แม่ก็ยังนึกอยู่เลยว่าหมอต้องขำแน่เลยแค่หัวโขกขาโต๊ะก็พามาหาหมอ เอาเถอะเพื่อความสบายใจของพ่อจ๋า ไปถึงหมอก็ทำแผลให้บอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องกังวล แค่โดนเจาะหน่อยเดียว กระโหลกด้านหน้ากระดูกจะหนากว่าด้านหลับถ้าด้านหลังก็จะน่ากลัวหน่อย หมอบอกกลับบ้านแล้วก็ให้เอาน้ำแข็งประคบหลัง 24 ชม.ค่อยประคบร้อน จะได้ไม่บวมและเขียว อย่างนี้แหละอะไรที่เป็นครั้งแรกคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ก็ต้องกังวลเป็นธรรมดา คราวต่อไปก็เฉยๆ แล้ว ก็เลยคิดไปว่ามันนี้แอลฟ่าคงจะเจ็บหัวคงต้องเลิกฝึกหรือไม่ก็พักไว้ก่อน แบบว่าไม่ซีเรียส พอทุ่มก็เข้าห้องนอนกัน จะให้แอลฟ่านอนเล่นบนเตียงก่อน ปรากฎว่าพ่อเจอบนมดที่นอนของแอลฟ่าสืบเนื่องมาจากแอลฟ่าอ๊วกเมื่อคืนที่ผ่านมานั่นเอง พ่อก็จัดแจงที่นอนของแอลฟ่าให้เรียบร้อย เราก็เลยนอนเล่นกันบนเตียงแม่ เล่นไปเล่นมาแอลฟ่าเอาหน้ามาไซร้ที่หน้าอกแม่จะกินนมแม่ก็เลยให้กินนมคิดว่ากินเล่นๆ ที่ไหนได้แอลฟ่าหลับไปแล้ว แม่ก็ตบก้นสักพักก็วางแอลฟ่าลงบนเตียง ยังไม่ทันทุ่มครึ่งเลยหลับซะแล้ว ประมาณ 3 ทุ่มเกือบๆ 4 ทุ่ม แอลฟ่าตื่นอีกรอบ แม่ก็ให้น้องแอลฟ่าทานนมอีกครั้ง เพราะแอลฟ่าเพิ่งทานนมไปนิดเดียวคงไม่อิ่มแน่ ไม่ถึงห้านาทีแอลฟ่าก็เคลิ้มๆ ก็เลยดึงนมออก ตบก้นสักพักแล้วก็วางลงบนเตียง เพราะคิดว่าวันนี้คงไม่ได้ฝึกแล้วล่ะ แอลฟ่าตื่นอีกทีตอน ประมาณตี 2 แม่ก็เลยคิดว่าไม่ให้กินนมแล้วให้นอนเองดีกว่า ตอนแรกแอลฟ่าร้องแม่ก็เข้าไปปลอบเหมือนเดิม แอลฟ่าก็ยื่นมือมาจะให้แม่อุ้มแม่ก็ไม่อุ้มแต่คอยลูบหลังให้ก็ยังไม่หยุดร้อง แม่เหนื่อยก็เลยนั่งลงข้างๆ เตียงของแอลฟ่านั่งเฉยๆ สักพักแอลฟ่าก็เงียบนั่งลงเองแล้วก็นอนแต่ยังไม่หลับ แม่ก็เลยจะเข้าไปตบก้นลูบหลังให้ คราวนี้แหละเด้งดึ๋งขึ้นมาจะให้แม่อุ้มอีก แม่ก็พอจะรู้แกวแอลฟ่าแล้วว่าต้องไม่ปลอบไม่พูดไม่คุย ก็เลยนั่งข้างเตียงอยู่เฉยๆ แอลฟ่าก็นั่งลงแล้วก็นอน แต่ยังไม่หลับ มีอิ๊อ๊ะบ้าง แต่นิดหน่อยแต่กว่าคุณเธอจะหลับสนิทจริงๆ ก็ปาไปตีสามแหละ แม่ก็หลับๆ ตื่นๆ อยู่ข้างเตียงแอลฟ่า คราวนี้ง่ายแฮะร้องแป๊บเดียวไม่ถึง 20 นาที ง่ายกว่าเยอะเลย ก็นึกว่าจะนอนยาวถึงเช้า ประมาณตี 5 แอลฟ่าก็ตื่นอีกที คราวนี้แม่ง่วงๆ สุดสุด ก็เลยรอให้แอลฟ่าร้องก่อนถึงจะลุกขึ้นไปปลอบ แอลฟ่าก็ยืนขึ้นแป๊บ แล้วก็นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่พักนึง แล้วก็หลับไปแม่ก็เลยลุกขึ้นไปห่มผ้าให้ พอ 6 โมงเช้าตื่นอีกคราวนี้ร้องเพราะคิดว่าเธอคงจะหิวนมที่ไหนได้เธออึ แม่ก็จัดแจงให้เรียบร้อยให้กินนมแล้วก็ส่งต่อให้พ่อจ๋าดูแลต่อ แม่ก็เตรียมตัวไปทำงาน ภารกิจวันนี้ที่คิดว่าจะต้องล้มเลิกแต่กลับง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะเลย




 

Create Date : 31 มีนาคม 2554    
Last Update : 31 มีนาคม 2554 10:06:12 น.
Counter : 444 Pageviews.  
Share

ภารกิจวันที่สาม ล้มเหลวไม่เป็นท่า

วันนี้เป็นวันที่สามแล้วนะคะที่ฝึกแอลฟ่านอน วันนี้ไม่อยากจะเขียนบล็อกเลยให้ตายเถอะล้มเหลวไม่เป็นท่า อุตส่าห์พยายามมาตั้ง 2 วัน แม่มันก็เริ่มท้อแล้วสิไม่รู้ที่ทำมาเนี่ยมันถูกต้องหรือเปล่าน๊า เริ่มให้แอลฟ่าเข้านอนตอน 2 ทุ่ม อ่านนิทานให้ฟังกันนิดหน่อย เปิดเพลงนิดนึง อยากนั้นก็ปิดไฟกินนมก่อนนอน แม่ก็วางแอลฟ่าลงนอนที่เตียง วางลงปุ๊บไม่ยอมนอนแฮะลุกขึ้นมาแล้วร้องแป๊บเดียวหายเลย จากนั้นเธอก็เล่น เล่น เล่น ไม่ยอมนอน เดินไปเดินมารอบเตียง ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงก็ยังอยากเล่นอยู่ไม่ยอมนอน สักพักคุณเธอง่วงนอนเริ่มงอแง ร้องไห้จะขอดูดนม แม่ก็ทำเหมือนเดิม ยอมนอนแล้วก็เงียบไปสักพักประหนึ่งว่าหลับไปแล้ว แล้วก็ตื่นมาร้องไห้อีก ร้องจนอ๊วก เป็นอย่างนี้อยู่ 2-3 ครั้งจึงยอมนอน ตอนแรกหนูก็หลับไปแล้วแม่ดันใส่กางเกงให้ แอลฟ่าเลยตื่นเลย ก็ต้องปลอบกันต่อจนยอมนอนหลับไป กว่าจะนอนได้ก็ปาไป 3 ทุ่มครึ่ง โอ้แม่เจ้าชั่วโมงครึ่งกว่าเธอจะนอน แม่มันก็แอบดีใจ แล้วก็เข้านอนตามแอลฟ่าไปติดๆ แอลฟ่าตื่นอีกทีเที่ยงคืนครึ่งอะไรเนี่ยเพิ่งนอนไปนะทำไมตื่นไวจัง แม่ไม่แน่ใจว่ากี่โมงแล้วจึงให้แอลฟ่าทานนม พอไปดูนาฬิกาอีกทีถึงได้รู้ไม่น่าให้ทานนมเลย แล้วก็วางแอลฟ่าลงบนเตียงไม่ยอมนอนอีกเหมือนเดิม ลุกขึ้นยืนร้องไห้อีกเหมือนเดิม ร้องๆ หยุดๆ อยู่อย่างนั้น ง่วงก็ง่วงนะแต่ไม่ยอมนอนๆ เคยได้แต่เค้าบอกว่าหลับทั้งยืน แอลฟ่าหลับทั้งนั่ง แต่ไม่ยอมทิ้งตัวลงนอนโงนเงนๆ อยู่นั้นแหละ พอสัปหงกทีก็ร้อง เป็นอยู่อย่างนี้จนครบชั่วโมง รู้สึกว่าแอลฟ่าไม่ยอมนอนแน่เลย แม่ก็เลยตัดใจให้ดูดนม คิดว่าจะนอนได้เองวางลงก็ร้องไห้เลยอุ้มขึ้นมาไม่ยอมหยูดร้องอีกเช่นกันจะดูดนมท่าเดียว เป็นอย่างนี้อยู่ 3 ครั้งถึงยอมนอนหลับ กว่าจะหลับก็ปาไปตี 2 แค่นี้ยังไม่พอเธอตื่นรอบที่ 3 ไม่รู้ว่ากี่โมงแต่คิดว่าน่าจะสักดี 5 คราวนี้แม่เริ่มสงสารแอลฟ่าขึ้นมาเลยให้นอนดูดนมกันบนเตียงกับแม่ คิดว่าหนูกำลังเคลิ้มๆ ก็ดึงนมออกแม่ง่วงมากเลยเผลอหลับไป ตื่นอีกทีจึงวางแอลฟ่าลงบนเตียง ตื่นเช้ามาแม่ง่วงสุดสุดเล่นเอาแม่แย่เลยน้องแอลฟ่า แอลฟ่าตื่นอีกที 7 โมงกว่าๆ วันนี้ล้มเหลวไม่เป็นท่าแม่ก็คิดว่าจะทำต่อไปดีไหมนะ แต่เอาวะไหนๆ ก็ฝึกกันมาถึงขนาดนี้ลองดูสักตั้ง ยอมอดนอนสักหน่อย ถ้าครบ 7 วันแล้วแอลฟ่าไม่ดีขึ้นก็คงต้องล้มเลิกภารกิจนี้เป็นแน่ เพราะสงสารแอลฟ่าเหลือเกิน ไม่อยากจะคิดเลยว่าคืนนี้จะเจออะไรบ้างสยองสุดสุด แม่จะทนไหวไหมเนี่ยต้องง่วงสุดสุดแน่เลย ถ้าไม่ไหวต้องขอตัวช่วยคือพ่อหนูแล้วล่ะ




 

Create Date : 30 มีนาคม 2554    
Last Update : 30 มีนาคม 2554 11:16:56 น.
Counter : 409 Pageviews.  
Share

1  2  3  

pickajoy
Location :
พิษณุโลก Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]

Friends' blogs
[Add pickajoy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.