Step 2 : นั่งบัสขึ้นยอดเขาทาเทยาม่า ระหว่างทางวิวสวยมากกกก ตื่นตาตื่นใจตลอดเส้นทาง แต่บางคนก็ยังแอบหลับอยู่ดี step นี้ใช้เวลานานค่ะ บัสค่อยๆปีนเทือกเขาขึ้นไป เสียดาย บัสน่าจะเปิดเพลงเพราะๆให้เข้ากับบรรยากาศ^^

ปลายทางเป็น ยอดเขาทาเทยาม่า มีน้ำแข็งที่ถูกกวาดไว้เป็นกองๆ อากาศหนาวใช้ได้เลยทีเดียว ถึง station ปุ๊บ ฝนก็ตกหนักเลยทันที โชคดีสุดๆ (T T) บ่อนบ๊อลเล่าให้ฟังว่า ตรงจุดนี้คือส่วนที่เค้าจำทำเป็นกำแพงหิมะ ในหน้าหนาว โดยจะปิดเส้นทางตั้งแต่ปลายเดือน พย. และทำโครงไว้สองข้างทาง จากนั้นก็ใช้รถกวาดหิมะกวาดบนถนนพ่นใส่โครงไปเรื่อยๆ จนได้กำแพงที่สูงมาก เป็น Snow Wall ซึ่งจะเปิดให้นักท่องเที่ยงเข้าชมอีกทีในเดือน เม.ย

ในส่วนนี้ก็ยังมีพิพิธภัณฑ์และจุดชมวิว ให้ได้ถ่ายรูปท่ามกลางสายฝน แน่นอนค่ะ มาถึงแล้ว แค่เจอฝนคือเรื่องเล็ก เพราะเราก็ยังพยายามถ่ายรูปกันอยู่ดี

หลังจากนั้นก็ได้เวลามื้อเที่ยง เราจะทานอาหารกันที่ Station นี้ สำหรับบางคนที่หิวจัด ก็แทะไกด์กันไปก่อน หันมาอีกที กรี๊ดดดด!!!...ไกด์จะถูกปาปีก้อนกินแล้วจ้า... หน้าตาบางคนก็ดูเจ้าเล่ห์ราวกับได้ค้นพบอะไรบางอย่าง มีมากมายหลาย type จนไกด์ทำหน้าอมทุกข์อมสุข ตกลงปลงใจเลือกไม่ถูกเลยทีเดียว 5555

เสียดาย!!! ผึ้งโดนคุณ Sale Manager ของบริษัทนี้ดักคอไว้ก่อนเลย ว่าทริปนี้ห้ามจับไกด์กินเชียวนะ ... (T T)

และก่อนที่บ่อนบ๊อลจะถูกกิน ก็ได้ระฆังช่วยชีวิตไว้ เรียกคิวกรุ๊ปเราพอดี สำหรับมื้อนี้เป็นชุดข้าวกับไก่ค่ะ และก็มีเครื่องเคียงต่างๆพวกผัก ไข่หวาน ปลาหมึกหวาน ปูอัด จัดไว้เป็นชุด พร้อมกับซุปหม้อไฟค่ะ กินกันตัวแทบแตกเลย

อิ่มแล้วก็ยังมีเวลาอีกพอสมควร พี่ปอปาปีก้อน ทรงสมรการสุรา ก็ทำหน้าที่อีกแล้วค่ะ ปฏิบัติการ ชนฝาสาเก เนื่องจากอากาศมันหนาว พี่ท่านเลยงัดเอาขวดสาเกที่ซื้อไว้มาเปิดให้ทุกคนได้ชิมกันคนละฝาสองฝาเพื่อสร้างความอบอุ่น เป็นการทำความรู้จักกันผ่านฝาสาเกทั้งเด็ก ผู้ใหญ่และคนชรา(นู๋ไม่ได้หมายถึงคุณตานะคะ อิอิ) ถ้ากรุ๊ปนี้มีใครเดินเซละก็ คงจะหาสาเหตุได้ไม่ยาก น้องเบนซ์หนุ่มน้อยวัย 12 เจอไป 1 ฝา ถึงกับหน้าเบลอ ยืนมึนไปพักใหญ่เลยทีเดียว