Bloggang.com : พรเก้าประการ - ยอมรับครับว่า...ลามก

อื้ม เรื่องนี้เราคิดต่างตรงที่ เราอ่ะ(ซึ่งเป็นตัวเมีย เอ๊ย ผู้หญิง)ไม่ได้แต่งตัวเพื่อให้ผู้ชายชอบ ไม่ว่าจะโป๊ขนาดไหน หรือมิดชิดขนาดไหน เราแต่งเพื่อตัวเอง

อีกอย่างที่ไม่เห็นด้วย จินตนาการมิดีมิร้ายต่อคนอื่นอ่ะ แม้จะอ้างว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ทุกทีที่รู้ว่าผู้ชายคิดแบบนั้น เราก็เสียความรู้สึกนะ ยิ่งถ้าเป็นคนรู้จักกัน ยิ่งแย่ (เราเกือบโดนพี่ที่สนิทกันปล้ำตั้งหลายคน ทั้งที่แต่งตัวมิดชิด เราเสียใจมาก เสียทั้งพี่ เสียทั้งความรู้สึก)

ความคิดชั่วๆอ่ะ (หมายถึงความคิดชั่วๆทั่วๆไป) ไม่ว่ากับใครก็ตามมันเกิดขึ้นได้ แต่เราก็ควบคุมมันได้ไม่ใช่หรอ

จะบอกว่ามันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เราว่าขนาดสัตว์เราก็จับมันมาฝึกให้เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น ทำให้มันฝืนธรรมชาติตัวเองมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ แล้วความคิดของเราอ่ะ เราจะฝึกมันให้ไม่คิดเรื่องแย่ๆเรื่องนี้ไม่ได้เชียวหรอ

มันอาจจะต้องฝืนตัวเองนะ แต่นั่นมันเรียกว่าศีลธรรมไงที่เราต้องฝึกมันอ่ะ ไม่มีใครดีได้ 100% หรอก แต่มันต้องพยายามใช่มั๊ย เพราะนั่นมันเป็นหน้าที่ของมนุษย์

เพราะผู้หญิงแม้จะแต่งตัวมิดชิด แต่ผู้ชายก็เอาได้ใช่มั๊ย เพราะงั้นปัญหาอาจจะอยู่ที่ผู้หญิงส่วนหนึ่ง (ที่เกิดมามีจิ๋ม)
แต่คนที่ควบคุมมันอ่ะ คือผู้ชายต่างหาก ควบคุมกันนิดนึงนะ

อ้อ สุดท้าย พี่ชายเราคนนึงที่เรารักมากๆเคยโทรมาบอกว่า ช่วงนี้ไม่ต้องมาเจอกันสักพักใหญ่ๆ เพราะเค้าฝันว่านอนกอดเรา แค่กอดเท่านั้น เค้าไม่อยากทำร้ายเราแม้ในความคิด ฉนั้นเค้าจึงไม่อยากเจอเราในช่วงไม่ปลอดภัย (เรียกว่าระยะติดสัด) เค้ารู้สึกผิดที่คิดกับเรา พอเราได้ยินอย่างนั้น ทำให้เรารักพี่คนนี้มากขึ้นอีกเยอะๆเลย พี่แมนมาก เป็นแบบอย่างของผู้ชายที่น่ารักที่ยังเหลือบนโลกนี้