>|+...ประจาญตัวเอง(นิดนึง)...+|<

ตั้งแต่วันที่พวกเรานั้นรู้จักครู ไม่มีวันไหนครูไม่บ่น แต่ละคำระคายบาดหูทุก ๆ คน ไม่มีใครอยากสนใจครู ผิดอะไรนิดเดียวครูเห็นเป็นเรื่องยาว บ่นจนใครก็ดึงไม่อยู่ พวกเราเองก็เลยรวมหัวตั้งชื่อครู เรียกคุณครูว่า "ครูกระดาษทราย" แต่ครูคะรู้ไหม ที่ครูคอยว่าเรา...ดุเราอยู่ทุกวัน ครูคะรู้ไหม กระดาษทรายแผ่นนั้นนั่นเอง...ขัดเกลาเราจนได้ดี อยากให้วันนี้ครูได้รู้และได้เห็น ว่าครูทำให้เป็นอย่างนี้ จากวันวานแม้พวกเรานั้นไม่ค่อยดี แต่เรามีวันนี้เพราะครู แต่ครูคะรู้ไหม ที่ครูคอยว่าเรา...ดุเราอยู่ทุกวัน ครูคะรู้ไหม กระดาษทรายแผ่นนั้นนั่นเอง...ขัดเกลาเราจนได้ดี อยากให้วันนี้ครูได้รู้และได้เห็น ว่าครูทำให้เป็นอย่างนี้ จากวันวานแม้พวกเรานั้นไม่ค่อยดี แต่เรามีวันนี้เพราะครู อยากจะบอกเรารักครู...คุณครูกระดาษทราย
+ + + + + + + + + + + + + + +
ขอเปิด Blog นี้ด้วยเพลงดี ๆ เพลงนี้แล้วกัน หลังจากที่หายไปนาน วันนี้รู้สึกว่าอยากจะ Up บล็อกที่จวนเจียนจะร้างนี้แล้ว อยากจะกลับมาทำอะไร ๆ ให้ได้อย่างที่ฝันสักอย่าง อยากจะทำทุกอย่างที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ และบล็อกนี้ก็เป็นอีกหนึ่งในร้อยล้านความฝันที่เรามี
หายหน้าไปก็นาน แม้ว่าจะเลยวันแห่งความรักมาแล้ว แต่การแสดงความรักก็ไม่ได้จำกัดไว้แค่วันเดียว ไม่ใช่เหรอ? วันนี้เราจึงอยากจะพูดคำว่า "ขอบคุณ" ขอบคุณพ่อแม่ที่อบรมสั่งสอนลูกให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ขอบคุณพี่ชายที่เกิดมาเพื่อเบิกทางให้น้องคนนี้ ขอบคุณญาติ ๆ ที่รักและเอ็นดูเรากับพี่เสมอ ขอบคุณป้าชื่นที่รักหลานทุกคนเหมือนลูกแท้ ๆ ขอบคุณคุณครูที่ครุณที่เข้มงวดกับเรา ไม่ให้นอกลู่นอกทาง ขอบคุณคุณครูที่ซาเลเซียนที่ให้ทั้งความรู้และความอบอุ่น ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่คอยช่วยเหลือกันในทุกสถานการณ์ ขอบคุณ 2Row ที่สอนให้เรารู้จักคำว่า "มิตรภาพ" เป็นครั้งแรก ขอบคุณ BaLmY ที่ทำให้เราได้เห็นอานุภาพของคำว่ามิตรภาพนั้น ขอบคุณเด็กวิทย์รุ่น2 ที่สอนให้เรารู้จักคำว่า "เพื่อน" ขอบคุณคุณครู ม.ปลาย ทุกคนสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุณสำหรับของขวัญทุกชิ้นในทุกโอกาสจากทุกคน ขอบคุณสำหรับคำพูดดี ๆ ในเวลาที่เราท้อใจ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่หยิบยื่นมาในทุกโอกาส ขอบคุณสำหรับความเข้าใจในทุก ๆ เรื่อง ขอบคุณจริง ๆ ^_^
อา...เทอมนี้การเรียนเราตกต่ำใช่ย่อยเลยล่ะ ไม่รู้ว่าเพราะกิจกรรม เพราะปัญหามากมาย หรืออะไร? สอบกลางภาคก็ตกระนาว คะแนนเพิ่งออก ก็เร่งซ่อมกัน เพราะมันจะสอบปลายภาคอยู่แล้ว จะจบกันแล้วหรือ ชีวิต ม.5/1 ของเรา วิชาเคมี เป็นอีกวิชาที่สรรหาวิธีซ่อมได้เด็ดสะระตี่ คิดดูสิ ให้ทำโจทย์ใส่กระดาษโปสเตอร์แผ่นใหญ่ เขียนประจาญบนหัวกระดาษว่า "หนูตกค่ะ" ตัวเบ่อเริ่ม แล้วบอกให้ถ่ายรูปคู่กับอีกระดาษแผ่นนี้ และแปะไว้ที่สมุดเคมีของปีหน้า (ม.6) ทุกคน!! ตายแล้ว...สอบย่อยตกแค่นี้ ต้องติดประจาญไปทั้งปีเลย TT--TT (ฮึฮึ...เราจะจดเยอะ ๆ จะได้เปลี่ยนสมุดไว ๆ 55+) ไม่เป็นไร เราเอามาประจาญในนี้ก่อน จะได้ไม่เขิน...เนอะ >w<



วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน (อย่าให้มันมากกว่านี้เลย...อาย 55+) ไม่เป็นไรหรอกเนอะ เพราะว่า "สอบตก" เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอ ซ่อมแบบนี้ก็แนวดี ไม่เหมือนใคร (ไหนใครเคยเจอแบบนี้ แย้งมา)
+ + + + + + + + + + + + + + +
เอาล่ะ...ว่าแล้วก็ต้องไปเตรียมตัวสำหรับการสอบ Final สอบตกคราวนี้ซ่อมไม่ได้ซะด้วยสิ คะแนนเก็บยิ่งไม่ค่อยดีอยู่(มั้ง...คิดว่านะ) ขอให้ทุกคนโชค A สำหรับการสอบ Final นะคัฟ ขอพระเจ้าโปรดประทานพรให้ทุกคนสอบผ่าน(แค่นั้นพอเหรอ?) ขอนู่นขอนี่ คงไม่ได้หรอกถ้าเรามัวแต่ขอ...จริงมะ งั้นขออีกอย่าง...ขอให้อนาคตของชาติทุกคนตั้งใจเรียน ใช้ชีวิตอย่างมีสติ คิดก่อนตัดสินใจ อย่าใช้อารมณ์มากนะคัฟ
สุดท้ายนี้อยากจะขอโทษ...ที่ทำให้ครูเสียใจ อยากจะบอกว่าเข้าใจในทุกความหวังดีและทุกอย่างที่ครูทำ อยากบอกว่าครูไม่ผิด อยากขอโทษ อยากให้ครูให้อภัย...พวกเรา
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2551 | | |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2551 1:25:54 น. |
Counter : 386 Pageviews. |
| |
|
|
|