เมื่อโลกมีดอกไม้อยู่ทุกวัน

ความเศร้าใช่นิรันดร์ ใช่เรื่องใหญ่

น้ำตาเรารดรินมวลปุบผามาลัย

ขณะเธอร้องไห้...ดอกไม้ยังผลิยังบาน

.

เชื่อเถอะ...โลกมีดอกไม้อยู่ทุกวัน

อย่าเพียรส่งฝันสู่ลานประหาร

ทั้งสุขและเศร้าใช่อยู่ชั่วกาล

อย่าร้องไห้เนิ่นนาน...ดอกไม้จักเฉาจักโรย

.

อย่าร้องไห้เนิ่นนานให้ “ฝน” ทำงานบ้างเธอ

โลกมีดอกไม้เสมอรอเพียงเราหันมอง...

.

2 มีนาคม 61

ไม่ได้เขียนกลอนนานมากแย้ว

ถ้อยคำกับฉันทลักษณ์เริ่มงอแง

29 มิถุนายน 61

จับกลอนเก่าๆ มาลงบล๊อกค่ะ

แต่บทนี้ไม่เก่ามากนะ 

สามเดือนเอง

Create Date : 29 มิถุนายน 2561
Last Update : 29 มิถุนายน 2561 21:42:29 น.		3 comments
Counter : 690 Pageviews.
Share Tweet