• ผู้งมงายพระจันทร์
• อ่านในใจ
• บนโต๊ะเขียนหนังสือ
• วิชาฝันเรียนกันทั้งชีวิต
• ดูเล่น
• เรื่องเล็ก-เล็ก
• ตะพาบ ตะพ้าบ

เธอใช่ไหม... เธอใช่ไหมที่อยากได้แสงดาว กอดหิมะแสนหนาวตอนคิมหันต์ ค่ำคืนมืดมิดขอสักนิดพระจันทร์ ขอกล่องของขวัญทุกครั้งที่หลั่งน้ำตา เด็กน้อยเอ๋ย... คุ้นเคยกับทุกข์เถิดแสนมีค่า ผิดหวังให้เป็นปกติ-ธรรมดา ใครเล่าสมปรารถนาทุกครั้งไป ทางชีวิตอาจไม่มีแสงดาวแสงจันทร์ คิมหันต์ร้อนระอุ-ไร้สิ่งพิสมัย เหลือเพียงเธอ... ตัวกับหัวใจ อนุญาตให้ร้องไห้แต่ยังไงก็ต้องก้าวเดิน 22.44 19.12.2559 Create Date : 07 มิถุนายน 2561 Last Update : 7 มิถุนายน 2561 21:33:33 น. 4 comments Counter : 420 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า

อนุญาตให้ร้องไห้แต่ยังไงก็ต้องก้าวเดิน โดย: เขียนหนังสือไว้อ่านเล่น วันที่: 7 มิถุนายน 2561 เวลา:21:34:30 น.

ร้องไปให้พอ แล้วไม่ต้องร้องอีกนะคะ Life goes on.. ชีวิตชีวิตต้องดำเนินต่อไป โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 7 มิถุนายน 2561 เวลา:23:18:17 น.

โหวตครับน้องตูน เป็นบทกวีที่ไพเราะมาก เขียนอีกๆๆๆ ชอบอ่านครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มิถุนายน 2561 เวลา:6:20:41 น.

แต่งกลอนเก่งด้วยค่ะ โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 8 มิถุนายน 2561 เวลา:21:53:42 น.

• เป็ดสวรรค์
• toor36
• กะว่าก๋า
• OKANEMOCHI
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com