|
|
สถาปนิก ณ..โสคะปิง : การขนส่งและจราจรขั้นเมพ
ส่งหนึ่งที่ผมค้นพบในการใช้ชีวิตอยู่ใน ประเทศ โสคะปิงก็คือ... การเดินทางที่นี่สะดวกสบายมากครับ
เขาวางรากฐาน การสัญจร ระบบต่างๆ เรียกได้ว่า โคตรดี...เลยทีเดียว
ในประเทศไทย ล่าสุดที่ผมจำความได้เนี่ย..(เอ่อ ผมอยู่ปริมณฑลนะครับ ได้ใช้บริการ พวกรถไฟฟ้า ใต้ดิน บ้าง บางครั้งคราว)
ไอ้บัตรประจำของ รถไฟฟ้า กะใต้ดิน เนี่ย.. เสือกใช้ด้วยกันไม่ได้... ทั้งๆที่มันเป็นสิ่งที่ควรจะใช้ด้วยกันได้.. ใช่ไหมครับ? แล้วไอ้รถใต้ดินถ้าไม่มีตั๋วประจำเนี่ย เราต้องใช้ไอเหรียญในการหยอดเพื่อใช้บริการ ... ทำไมมันไม่ทำให้เป็นบัตรเป็นอะไร นะ ผมไม่เข้าใจ อย่างน้อยก็ได้ โฆษณา.. เอ หรือเขาคิดอะไรอยู่ ผมอยากรู้จักครับ
กลับมาที่ โสคะปิงครับ.... ที่นี่บัตรเดียวก็ลุยได้ทั้งประเทศละ คือคุณไปไหนก็ต้องมีบัตรนี้ละครับ ไม่มีชีวิตจะลำบากแน่ๆ มันมีชื่อว่า บัตรสารพัดประโยชน์ อี ซี่ ลิ้ง ครับ
ไม่ว่าจะ ขึ้นรถ MRT (คือมัน เดี๋ยวใต้ดิน เดี๋ยวลอยฟ้า แต่มันชื่อเดียว MRT ครับ .. ถ้าของไทยมันมี MRT กะ BTS แยกกัน )
ไม่ว่าจะ ขึ้น รถบัส...
ไม่ว่าจะขึ้น แทกซี่...(บางคัน)
ไม่ว่าจะซื้อสัตว์ ร้านสัตว์เลี้ยง.........เอ่อ จริงๆครับ แม่งมีแถวที่ผมพัก ร้านขายสัตว์นี่ มันก็ไม่ได้ขาย ม้า อูฐ หรือช้าง ที่แม่งเกี่ยวกับการขนส่ง หรือ พาหนะ อันใดเลยสักนิด แต่ดันทะลึ่งให้ใช้บัตรนี้จ่ายตังได้ซะงั้นครับ งง อิ๊บหาย ไปเลยกันทีเดียว..
..สรุปว่า บัตรนี้มันเป็นบัตรเมพ ที่คุณต้องมีไว้ตลอดการใช้ชีวิตที่นี่นั่นละครับ เอาเป็นว่า อยู่มาจะปีละ.. ถ้าไม่จ่ายค่าโดย การติ๊ด ไอบัตรนี่บนรถบัส ผมยังไม่รู้เลยว่า ผมจะจ่ายตังด้วยเหรียญด้วยวิธีไหน ฮ่าๆๆ ถ้าวันไหนซวยตังหมดลืมเติม คงเห็นไอโง่ ยืนเด๋อด๋า หน้ารถบัส จ่ายเงินไม่เป็นกันมั่งละครับ
.....
เรื่องการข้ามถนน ที่นี่ก็เหมือนกัน เขามีการวางที่ข้ามตรงไฟแดงครับ..กดปุ่ม รอไฟแดง ข้าม
..เอ่อ ไฟแดงของรถหยุดนะครับ ถ้าไฟแดงของคนข้าม แล้วข้ามไปก็.... ได้พักงานช่วงนึงแน่ๆครับ
ส่วนทางม้าลายเนี่ย ก็มีเหมือนกัน ที่นี่ คนขับรถ ต้องให้คนเดินข้ามทางม้าลายก่อนนะครับ
เขาทำกันเป็นนิสัยแล้ว ไม่ว่าจะเหยียบมาสุดเท้า ขนาดไหน เจอทางม้าลายคนข้าม ก็ต้องหยุดครับ
... ผมลองหลายรอบแล้วครับ เขาหยุดจริงๆ... ไม่ต้องกลัวโดนชนครับ ถ้ามีโอกาสมาโสคะปิงแล้ว ว่างๆ ลองวิ่งเล่นแถวทางม้าลายดูก็ได้นะครับ..... ไม่โดนชนครับ แต่อาจโดนจับ ปรับแพงจนไม่มีตังกลับไทยเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆ
พูดถึงทางม้าลายเนี่ย สำหรับคนมาใช้ชีวิต ที่โสคะปิงนานๆเนี่ย กลับไทยไปชินๆ เดินข้ามแบบลืมตัว ผมว่ามีสิทธิ์ได้โบยบินเป็นนกหลังโดนชน ไม่ก็ได้เกิดใหม่ไปเลยทีเดียวเชียว..
มันมีเรื่องตลกอย่างนึง ที่ผมฟังมาจากรุ่นพี่ครับ คือไอ้สัญญาณข้ามถนนเนี่ย มันจะมีเสียง จิ้วๆ เพื่อเป็นการ ส่งสัญญาณ ให้คนตาบอดรู้ (รึเปล่า ไม่อยากจะคาดเดา หรือว่าผมคิดไปเองก็ไม่รู้นะ)
ทีนี้ มีคนแก่คนนึง เขาข้ามไม่ทันครับ เดินอยู่กลางถนน อ้าว!ห่า ไฟแดงห้ามคนข้ามซะแล้ว
ไอ้ตัวก็กลัวรถชนตาย แก่แล้วแต่ยังไม่อยากเกิดใหม่ ก็เลยเดินหน้ามึน
ขยับปากทำเสียง "จิ้ว....จิ้ว...จิ้ว..." เลียนแบบ สัญญาณมันง่ายๆเอาซะเลย.......
..มันไม่ใช่แค่การขนส่งและจราจรขั้นเมพ อย่างที่ผมพิมไว้ตามหัวข้อเท่านั้นนะครับ..ประชากรแม่ง ก็ยังเมพ! ขิงขิง อีกด้วย!!!
| Create Date : 19 พฤษภาคม 2554 |
| Last Update : 19 พฤษภาคม 2554 23:03:04 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 452 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: chai_zone  วันที่: 19 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:27:02 น. |
|
|
|
| โดย: Noi IP: 68.147.44.203 วันที่: 19 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:37:47 น. |
|
|
|
| โดย: immeely IP: 50.14.138.79 วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:34:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [