|
|
สถาปนิก ณ..โสคะปิง : โค้ดลับในออฟฟิศ
นับเป็นเรื่องปกติ ที่เวลาคนไทยไปอยู่ต่างประเทศนั้น เราจะพูดภาษาไทยกัน ซึ่งคนต่างประเทศเนี่ยจะมองว่าเป็นภาษาต่างดาว ไม่สามารถเข้าใจได้
มันเป็นเรื่องที่เท่สุดๆไปเลย เมื่อเราสามารถพูดถึงใคร อะไร ยังไงก็ได้ เพราะพวกคนพื้นถิ่นนั้น...มันไม่เข้าใจ
ดังนั้นเป็นเรื่องปกติ เวลาที่นั่งกินอาหารกับเพื่อนไทยแล้ว เมื่อได้รับอาหาร เราก็หยิบช้อนตักเข้าปาก
แล้วชื่นชมออกมาว่า "เยสแหม่ม นี่มันข้าวหรือขี้วะเนี่ย.." ออกมาเสียงดังได้ ไม่มีใครว่า
(ยกเว้นคุณไปพูดในโซนประเทศไทยใน โสคะปิงนะครับ อันนั้นตัวใครตัวมันแล้ว)
ไหนๆก็เล่ามาซะขนาดนี้ จะเล่าอีกประสบการระทึกให้ฟัง
ตอนนั้นผมไปเดินห้างกะรุ่นพี่คนนึง ในโสคะปิง ก็จะมองหญิง เม้ามอยกันไป วิพากษ์วิจารย์ สนุกสนาน
"โห ผู้หญิงคนนั้น***มากเลยวะ ... ***โคตร***เลย" ก็ใส่กันตามจินตนาการละกันนะฮับ
จะใส่ว่า "โห ผู้ญ คนนั้น สวยมากเลยวะ ผมโคตรสวยเลย" หรือแล้วแต่จินตนาการของท่านจะนำพานะครับ
ซึ่งไอที่ผมเว้นๆไว้เนี่ย เติมช่องว่างได้ถูกต้องแล้ว ไปยืนสปีค ในระยะ สามย่างก้าวเนี่ย ได้เป็นไอโรคจิตคอยแอบมองแน่ๆเลยครับ
แต่นี้ก็เป็นวันอันธรรมดา ของคนไทยในโสคะปิงอย่างผมครับ เวลาไปเดินกะคนไทย ชอบเม้ามอย
แล้ววันนึง ผมก็ไปเดินกับรุ่นพี่นั่นละ กะลังลงบันไดเลื่อน
"คนข้างหน้าน่ารักดีนะ พี่ว่าไง"
"เออ ก็ดีวะ แต่กูว่าหน้าบ้านๆไปหน่อย"
พอสนทนาเสด ก็สุดทางบันไดเลื่อน หญิงสาวข้างหน้าผมก็หันหน้าไปถามเพื่อนหรือแฟนว่า
"นี่เราต้องไปทางซ้าย หรือ ขวากันแน่เนี่ย"
!!! โอ้แม่เจ้าาาาา ชี อิส ไทย ชี แคน สปีค ไทย!! ผมกะพี่มองหน้ากันซีดเผือก เพราะบทสนทนาในวันนี้ มันเป็นอะไรที่ เบบี๋มากๆ
เหมือนสวรรค์จะสั่งสอน ให้ผมเลิกเกรียนในเมืองต่างแดนก็ว่าได้
เพราะถ้าหากว่าผมจัดเต็ม แบบ ที่เติมคำในช่องว่างแล้วละก็ โอโห..... เล่าเรื่องนี้ยันลูกบวชได้เลยครับ!!!
...
เกริ่นมาซะนาน เพียงแค่จะบอกว่า คนไทย ขี้เม้ามอย ฮ่าๆๆๆ เข้าเรื่องๆ
คือเนื่องจากเหตุผลต่างๆ ที่สาธยายมาด้านบนแล้วเนี่ย คงจะพอเข้าใจกันบ้างแล้วกับสถานการณ์
เวลาอยู่ออฟฟิศนั้น เราจะนินทาใครนั้น ก็เป็นเรื่องง่ายในภาษาไทย ซึ่งเป็นภาษาเอเลี่ยนในบ้านเมืองเขา
แต่ไอครั้นจะให้นินทาว่า "เฮ้ย ไอ้อดัมแม่ง แอบชอบกะอีอีฟ วันนั้นเห็นไปแก้ผ้าวิ่งในสวนเอเดนวะ"
มั๊นนน ก็คงจะไม่ได้ เพราะ ไอ้ในประโยคสนทนานั้น มันมีคำว่า อดัม กับ อีฟ
ดังนั้น เราต้องมีโค้ดลับ ครับ!!
หนวด ห้อย อ้วน เจ๊...อันนี้เบสิคครับ
อันที่ผมฟังมาแล้ว ถึงกับวัวเหียนนั้น ก็มีไม่ใช่น้อย
ตัวอย่างแรก ... สั้น ยาว..
ผมไม่รู้ครับ ว่าชื่อ จริงๆของนายคนนี้มันชื่อบ้าอะไรกันแน่!! แต่มันออกเสียงสำเนียงมาเทียบภาษาไทยแล้ว
จึงโดนตั้งฉายาว่า สั้น ยาว... ใช่แล้วครับ ผู้โชคดีคนนี้ เป็นผู้ชาย ที่ สั้น และ ยาว.. ฟังแล้วสับสนมากครับ
ตกลง มึงจะสั้น..หรือจะยาว ...
อ่อ.. หรือบางทีก็สั้น บางทีก็ยาวใช่มั้ยครับ....
ผมหมายถึงว่า บางทีก็เรียกชื่อ สั้น บางทีก็เรื่อง ชื่อ ยาว ได้นะครับ คริคริ
...
ตัวอย่างต่อไป ทักษิน...
ใช่แล้วครับ ทักษิน... คนที่นั่งทำงานในออฟฟิศสถาปนิกเดียวกับผม เป็นทักษินครับ
นึกภาพในออฟฟิศคุณมี ทักษิน เดินไปมา... มันช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก
คนอะไร หน้าเหมื๊อนนนนน เหมือน ทักษิน... เดินสวนกับทักษินไปมาในออฟฟิศเนี่ย ช่างเป็นความรู้สึกที่...
เอิ่ม...
บรรยายไม่ถูกจริงๆ... ฮ่าๆๆๆ
แต่ตอนนี้ผมย้าย บ แล้วครับ คงไม่ได้เจอทักษิน อีกต่อไปแล้ว..
...
ตัวอย่างสุดท้าย ร๊อคแมน
ร๊อคแมน!!! ร๊อคแมน ที่มี ร๊อคบัสเตอร์ ใส่ชุดเกราะสีฟ้า มีหมา ชื่อรัช มีนกชื่อเจ็ท นั่นละครับ
มันมาเป็นฉายาของคนในออฟฟิศได้อย่างไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
ใครตอบผมที~~~~~~
ร๊อค แมน ใน ออฟ ฟิศ!!
ซึ่งผู้โชคร้ายที่ได้รับฉายารอคแมนเนี่ย ไม่ได้ใส่ชุดเกราะสีฟ้า.. ไม่ได้มีหมาเดินตาม และไม่ได้มีนกบินข้างๆ
ที่สำคัญ คุณคนนี้เขาหน้าตา เป็นแขก มาเลอีกตังหาก!!!
พระเจ้า!! แต่เขาฉายาร๊อคแมน... ผมไม่เข้าใจเลยครับ ว่าทำไม..
หรือบางที เขาอาจจะเปลี่ยนแขนข้างขวา ที่ใช้คลิกเม้า ในตอนทำงาน เป็น ร๊อคบัสเตอร์ไว้ยิงกระสุนถั่ว ใส่เพื่อนทักษินในออฟฟิศก็ได้นะครับ...ใครจะไปรู้
| Create Date : 04 เมษายน 2554 |
| Last Update : 4 เมษายน 2554 22:38:30 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 551 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: kirofsky  วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:11:36:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [