Let's see the world in my eyes
|
|||
ความรู้สึกที่จุดเยือกแข็ง 11/01/13 :18.45 pm แฟรงเฟริต,เยอรมัน พระอาทิตย์บอกลาฉันอีกครั้งเมื่อซักตอนห้าโมงเย็น .. เมฆหมอกแห่งความมืดคลืบคลาน ครอบคลุม ฉันยังคงนอนขดใต้ผ้าห่ม ที่คิดว่าจะให้ความอบอุ่นแก่ตัวเองได้ .. "อดทนรอ" .. เสียงกรีดร้องจากโทรศัพท์ กระชากฉันออกจากวิมานสวรรค์ .. "หงุดหงิด" .. ------------------------------------ .. กระแสลมเย็นเฉียบสาดเข้าที่หน้าของฉันอย่างรุนแรง .. ..ฉันรู้สึกได้ถึงเส้นผมของตัวเองที่ "กระจาย"ออก.. ก้อนน้ำแข็งรอบตัวเริ่มประชิดเข้าหา .. ฉันหามือตัวเอง "ไม่เจอ" ..กลุ่มคนมากมายอยู่ข้างหน้าตัวฉัน.. ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากัน .. "กลั้นหายใจ" .. นับหนึ่ง ถึง สาม "หลับตา" ตัดสินใจก้าวเท้าออกไป ---------------------------------- "เสียงหวีดหวิว" เหมือนเปลวไฟร้อนแรงที่อยู่ตรงหน้า มันช่างตรงข้ามกับสายลมก่อนหน้านี้ ..แต่เหมือนกันตรงที่ สร้าง "ความร้าวราน" ในใจได้อย่างเหลือร้าย.. ฉันยกสองมือ "ปิดหู..หลับตาแน่น" สายลมแห่งความเกรียวกราดรุนแรงทำตัวฉันแทบปลิว .. หาก"แข็งแรงดั่งภูผา"ฉันสงสัยว่าตัวเองจะอยู่"ยั้งยืนยง.. ต่อกร" พายุร้ายได้นานเท่าใด .. คำถามมีอยู่ว่า หากวันใดหุบผาพ่ายแพ้ ถาโถม "ทลายลง" ทุกอย่างเบื้องหน้าของฉันจะเป็นอย่างไร .......................................... ฉันพบตัวเอง"ตัวเบาหวิว"อยู่ที่ไหนซักแห่ง ฉันเห็น"ดวงดาว"กระจายแสงบนฉากหลังสีน้ำเงินเข้ม "แรงกด"ตรงท้ายทอย ทำให้ฉันรู้สึกตัวและพบว่าตัวเอง"ดำดิ่ง"ลงเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว -------------------------------- "แสบตา" ความรู้สึกนี้คงเกิดจากแรงลมที่ปะทะ เข้ามาที่่ใบหน้าของฉันอีกครั้ง ... "ฉันวิ่ง" ไม่มีจุดหมาย ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่ ... "กล่องสีเหลี่ยม"บางอย่างอยู่ตรงหน้า ฉันโผเข้าใส่ "หวัง" เป็นเกราะกำบัง "..ฉันเริ่มต้น ร้องไห้.." ตาของฉันพร่ามัว .. ระดับน้ำตาเพิ่มขึ้นมาจนถึงต้นคอ .. "ฉันสำลักน้ำตาตัวเอง" ..ใคร สักคน เปิดกล่องจากด้านนอก ระบายน้ำตาของฉันออกไปจนหมดสิ้น.. ฉันทรุดฮวบลงกับพื้น .. "ความทรมาน" ได้จบลงแล้ว ------------------------------------- ..มันคือดวงตะวัน.. เมื่อฉัน"เงยหน้า"ขึ้นมองหาความอบอุ่นที่สาดส่องเข้ามาจนทำให้ตัวฉันแห้ง ...อีกครั้งที่ฉัน"หลับตาลง .. กางแขนออก" ... สายลมพาดผ่านตัวฉันอีกครั้ง..แต่คราวนี้เป็นกระแสเย็นสบาย " ฉันยิ้ม .. เอนตัวไปด้านหลังให้แรงดึงดูดของโลก พาตัวฉันล้มลงบนลานดอกไม้หลากสี" 12/01/13 : 7.10 am มัสกัต,โอมาน |
LadyNokyoong
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] ..ฉันก็คืออีกคน ที่มองโลกกว้างใบนี้ในอีกมุมหนึ่ง.. Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |