Let's see the world in my eyes
|
|||
Wish I have a very happy Birthday
It is the last year of 20s A new beginning of 30s of life Be confident on yourself, trust your instinct Today in 29 years ago, you were a survivor You won before even if now youre just a bullish
Dont blame it on the ones who raised you up There must be a reason for what youve got Believe in natural selection and trust in your Chromosome They selected the best for you
Head up, stand tall that my old lady keeps whispering onmy ears Keep going no matter how hard of your life today Tomorrow it will be a great history you made I know you do it well
Youre a Fighter, youre a survivor and I believe... You will make another greatest decade of your life
- HAPPY BIRTHDAY - 19/02/14 MCT,OMAN The greatest of Year 2013
วันสุดท้ายของปี 2013
วันนี้ของปีที่แล้ว จำได้ว่าหยุดอยู่มัสกัตอย่างเงียบเหงา :) คืนนั้น ..
อ่านพระคัมภีร์ และอธิษฐานข้ามปี ก่อนนอน .. แฮปปี้ :D
ปีนี้ สิ่งที่ภูมิใจ สุดๆ ก็คือ การดูแลตัวเองให้ดีขึ้น โดยเฉพาะ "น้ำหนัก"
"..ไม่มียาลดความอ้วนที่ไหน ดีเท่า การควบคุมอาหาร และออกกำลังกาย.."
น้ำหนักลดไป 5 กิโล เป็นใครไม่แฮปปี้ละ
แรงบรรดาลใจ ในปี 2013
ขอบคุณ Prae P. Montgomery และ Syne Wiranphat ต้นแบบทั้งความคิด และเป็นที่ปรึกษาให้เสมอมา >>กราบ ขอบคุณ น้องยักษ์ ที่อยู่เคียงข้างกันมาเสมอ ตลอดทั้งปียากๆ ปีนี้ :3 ขอบคุณ Pap Kosiphanitchayakul สำหรับกำลังใจและ สันทนาการไร้สาระ ที่ได้ข้อคิดตลอดทั้งปี :D
ปีนี้ ปิดท้ายปี 2013
ด้วยการเดินทางไปเหยียบประเทศในฝันตั้งแต่เด็ก>>> สาว>>> จนกระทั่งเริ่มเข้าสู่วัยแก่ ..
NEW YORK ที่นี่ ฉันได้พบครอบครัวที่พลัดพรากจากกันมานานอีกครั้งหนึ่ง แฮปปี้ ฝุดๆ :D
ที่สำคัญ ได้พาพ่อ ไปเจอหิมะ ครั้งแรกในชีวิตนาง แบบที่ฉันก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ..ขอบคุณพระเจ้า
อยู่ๆ หิมะก็ถล่ม นิวยอร์ค วันแรกของปี ในหน้าหนาว โอ้วว นางฟินไปทั้งชีวิตเลยนางบอก
วันสุดท้าย ของปี 2013
วันนี้ฉันอยู่ที่ปารีส,ฝรั่งเศส อากาศวันนี้ขมุกขมัวแต่เช้า ฉันหวังว่า วันนี้ฝนจะไม่ตกข้ามปี
ไม่อยากเค้าท์ดาวน์แบบเปียกๆหรอกนะ :D
วันสุดท้ายของปี ฉันยังถือว่าอยู่ในหน้าที่ ยังทำงาน เซคเตอร์ MCT- CDG ถือว่าเป็นเซกเตอร์สุดท้าย สำหรับ ปีนี้แล้วหล่ะ
แฮปปี้ เพื่อนร่วมงานดี ถึงแม้จะเป็นเพียงไทยหญิงเดี่ยว ในไฟลท์นี้ก็เถอะ
ผู้โดยสารน่ารัก .. อาจจะมีพวกแตกแถวมาจุกจิกกวนใจบ้าง แต่ถือว่าเป็นสีสันละกัน :D
"จาก365 วันที่ผ่านมา ...
เรียนรู้ที่จะดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้น
ใส่ใจบุพการีให้มากขึ้นทุกวัน
มีสติในทุกๆวัน
ยิ้มให้กับตัวเองในทุกๆวันที่ตื่น .. และวันนั้นจะเป็นวันที่ราบรื่นทั้งวันสำหรับเราทั้งวันเสมอ
ขอบคุณพระเจ้า สำหรับทุกสิ่งในตลอด 365 วันที่ผ่านมา :D "
ขอบคุณตัวฉันเอง สำหรับ กำลังใจ และความเข้มแข็ง ที่จะใช้ชีวิต ตลอดปี 2013
สัญญาว่า 2014 จะเป็นอีกปี ที่ดีไม่แพ้กันและดีกว่า :D
บ๊ายบาย ปี 2013 กราบสวัสดี ปี 2014 ขอให้ ทุกคนและทุกสิ่งรอบตัวฉัน มีความสุข เหมือนที่ฉันมี ความลับสุดยอดของ..ยอดมนุษย์
นี่เป็นภารกิจที่ใช้เวลาและการตรึงตรองในการตัดสินใจมาก แต่ภารกิจนี้แตกต่างออกไปตรงที่ ภารกิจนี้ลับสุดยอดเลยนะ เหตุการณ์เริ่มต้นที่ ฉันได้พบบันทึกลับของยอดมนุษย์ ตัวเขียว เข้าให้ วันนี้อากาศดี ... ฉันนั่งที่ริมหน้าต่างห้อง ค่อยๆพลิกบันทึกเล่มนี้ทีละหน้า ..มันเริ่มขึ้นแล้ว... 17/05/13 วันนี้คุณหมอ ติดอุปกรณ์ล่องหนให้ รู้สึกหงุดหงิด รำคาณแปลกๆ 03/06/13 4ซี่ที่ตอนแรกคิดว่ามันจะทำกันได้ง่ายๆ ..รู้สึกผิดขึ้นมาทันที คุณหมอคงต้องออกแรงมหาศาล คุณหมอขอ พักไป 4รอบ ซี่ที่ 3 ซี่เจ้าปัญหา หักครึ่งท่อนกลางทางคาปาก เลยได้แซะเหงือก เย็บกันไปถึงกระพุ้งแก้ม เสร็จ4ซี่ ยกมือขอบคุณและขอโทษคุณหมอ .. คุณหมอบอก หนูกระดุกแข็งแรงมากนะครับ ..ฉันตอบในใจ .. ใช่เพราะ ฉันคือยอดมนุษย์ ...ยาชา สี่เข็ม และยาแก้ปวดอีกสองเม็ด ... ไม่ได้ทำให้ฉันฝันดีในคืนนี้เลย... ... คืนนี้ชั้นพยายามสะกดจิตตัวเองในใจ .. 'ฉันคือยอดมนุษย์ แค่นี้มันไม่ได้ทำให้รู้สึกอะไรเลยซักนิด' จิต มโนถึง .. Saw ทุกภาคที่เคยดู,Die hard 1-4 อืม...แค่นี้ เจ็บเท่าแมวข่วน 06/06/13 มินิสกรู 6 ตัวนะคะ !!! คุณหมอบอกฉันด้วยเสียงน่ารัก สดใส เหมือนเดิม เจ็บนิดเดียว นะคะ คุณหมอฉีดยาชาให้ ฉันบอกหมอทันที หนูของสองเข็มนะคะ ถึงหนูจะเป็นยอดมนุษย์แต่วันนี้หนูจะไม่ทนค่ะ!!! 40นาที ไม่ขาดไม่เกิน เท่าที่จำได้คุณหมอ บอกว่า ยาชาจะหมดฤทธิ์ภายหลัง 1 ชั่วโมง "ฉันเชื่อว่า นี่ยังเหลืออีกตั้ง 20นาที" ..หมุดเล็กๆ 6 ตัว ทำให้สมาชิกในปากของชั้นหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ.. อีกครั้ง .. ที่ฉันบอกตัวเอง ว่าไม่เป็นไร "ฉันคือยอดมนุษย์ แค่นี้ไม่เท่าไหร่จริงๆ" to be continued.... บททดสอบแรกของปี
7/02/13
เข้าสู่ปีที่28ของชีวิต และปีที่6ของการทำงานสายอาชีพนี้ วันนี้เป็นวันที่รู้สึกว่า "ตั้งรับ" กับปัญหา ที่ไม่อยากจะให้เกิดในชีวิตการเป็นลูกเรือ "ได้ดีที่สุด" เท่าที่เคยได้แจ๊คพอตมา .. ได้รับข้อความแจ้งเตือนถึงการเปลี่ยนแปลงในตารางที่เรียกได้ว่า แทบจะเป็นนาทีสุดท้ายเลยก็ว่าได้.. .. และแน่นอนว่า "มันคือไฟลท์กรุงเทพ" ไฟลท์เดียวที่มีในเดือนนี้ .. .. ฉันย้อนคิดกลับไป หากเป็นเมื่อก่อน คงกรีดร้อง โทไปโวยวาย แทบบ้าไปแล้ว .. .. แต่กลับกลายเป็นว่า .. ฉันแน่นิ่ง จนแม้แต่ Crew controller ก็ยังงง .. .. เอาเข้าจริงๆ ฉันก็แปลกใจกับตัวเองอยู่ไม่น้อย .. .. อาจเป็นเพราะประสบการณ์ทำงานที่มี ตารางที่ว่าแน่นอน มักมีการเปลี่ยนแปลงได้ทุกวันทุกเวลา .. .. นี่แหละนะ .. "ไม่อยากทำงานออฟฟิช เบื่อชีวิตที่เป็นแพทเทิร์น" .. .. ฉันเคยได้ยินใครต่อใคร ที่มีความใฝ่ฝันในอาชีพนี้ ต่างยกอ้างเป็นเหตุผลขึ้นมาสนับสนุนชีวิตของตัวเองอยู่เสมอ.. .. ฉันไม่ข้อโต้แย้งหรอก .. เพียงแต่ .. คุณก็ต้องถามตัวเองกลับเหมือนกันว่าพร้อมจะใช้ชีวิต แบบไม่มีแบบแผน ..วางแพลนอะไรในชีวิตมากไม่ได้เหมือนคนปกติ "ได้จริงๆ" หรือเปล่า "การแก้ไขปัญหาเฉพาะ" ไม่ได้ใช้แค่ระหว่างการทำงานเท่านั้น .. ..สำคัญที่สุดเลย ก็คือ .. แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า กับ "อารมณ์" ของตัวเองนั่นแหละ.. .. วันนี้ฉันตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่า เสียใจ หรือเปล่า .. รู้แต่ วันนี้ภูมิใจในตัวเอง ที่สุด ที่รับมือกับปัญหา และแก้ไขสถานการณ์ทางอารมณ์ของตัวเอง ได้ดีขึ้นมากกว่าเดิมจริงๆ .. ความรู้สึกที่จุดเยือกแข็ง
11/01/13 :18.45 pm แฟรงเฟริต,เยอรมัน
พระอาทิตย์บอกลาฉันอีกครั้งเมื่อซักตอนห้าโมงเย็น .. เมฆหมอกแห่งความมืดคลืบคลาน ครอบคลุม ฉันยังคงนอนขดใต้ผ้าห่ม ที่คิดว่าจะให้ความอบอุ่นแก่ตัวเองได้ .. "อดทนรอ" .. เสียงกรีดร้องจากโทรศัพท์ กระชากฉันออกจากวิมานสวรรค์ .. "หงุดหงิด" .. ------------------------------------ .. กระแสลมเย็นเฉียบสาดเข้าที่หน้าของฉันอย่างรุนแรง .. ..ฉันรู้สึกได้ถึงเส้นผมของตัวเองที่ "กระจาย"ออก.. ก้อนน้ำแข็งรอบตัวเริ่มประชิดเข้าหา .. ฉันหามือตัวเอง "ไม่เจอ" ..กลุ่มคนมากมายอยู่ข้างหน้าตัวฉัน.. ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากัน .. "กลั้นหายใจ" .. นับหนึ่ง ถึง สาม "หลับตา" ตัดสินใจก้าวเท้าออกไป ---------------------------------- "เสียงหวีดหวิว" เหมือนเปลวไฟร้อนแรงที่อยู่ตรงหน้า มันช่างตรงข้ามกับสายลมก่อนหน้านี้ ..แต่เหมือนกันตรงที่ สร้าง "ความร้าวราน" ในใจได้อย่างเหลือร้าย.. ฉันยกสองมือ "ปิดหู..หลับตาแน่น" สายลมแห่งความเกรียวกราดรุนแรงทำตัวฉันแทบปลิว .. หาก"แข็งแรงดั่งภูผา"ฉันสงสัยว่าตัวเองจะอยู่"ยั้งยืนยง.. ต่อกร" พายุร้ายได้นานเท่าใด .. คำถามมีอยู่ว่า หากวันใดหุบผาพ่ายแพ้ ถาโถม "ทลายลง" ทุกอย่างเบื้องหน้าของฉันจะเป็นอย่างไร .......................................... ฉันพบตัวเอง"ตัวเบาหวิว"อยู่ที่ไหนซักแห่ง ฉันเห็น"ดวงดาว"กระจายแสงบนฉากหลังสีน้ำเงินเข้ม "แรงกด"ตรงท้ายทอย ทำให้ฉันรู้สึกตัวและพบว่าตัวเอง"ดำดิ่ง"ลงเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว -------------------------------- "แสบตา" ความรู้สึกนี้คงเกิดจากแรงลมที่ปะทะ เข้ามาที่่ใบหน้าของฉันอีกครั้ง ... "ฉันวิ่ง" ไม่มีจุดหมาย ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่ ... "กล่องสีเหลี่ยม"บางอย่างอยู่ตรงหน้า ฉันโผเข้าใส่ "หวัง" เป็นเกราะกำบัง "..ฉันเริ่มต้น ร้องไห้.." ตาของฉันพร่ามัว .. ระดับน้ำตาเพิ่มขึ้นมาจนถึงต้นคอ .. "ฉันสำลักน้ำตาตัวเอง" ..ใคร สักคน เปิดกล่องจากด้านนอก ระบายน้ำตาของฉันออกไปจนหมดสิ้น.. ฉันทรุดฮวบลงกับพื้น .. "ความทรมาน" ได้จบลงแล้ว ------------------------------------- ..มันคือดวงตะวัน.. เมื่อฉัน"เงยหน้า"ขึ้นมองหาความอบอุ่นที่สาดส่องเข้ามาจนทำให้ตัวฉันแห้ง ...อีกครั้งที่ฉัน"หลับตาลง .. กางแขนออก" ... สายลมพาดผ่านตัวฉันอีกครั้ง..แต่คราวนี้เป็นกระแสเย็นสบาย " ฉันยิ้ม .. เอนตัวไปด้านหลังให้แรงดึงดูดของโลก พาตัวฉันล้มลงบนลานดอกไม้หลากสี" 12/01/13 : 7.10 am มัสกัต,โอมาน |
LadyNokyoong
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] ..ฉันก็คืออีกคน ที่มองโลกกว้างใบนี้ในอีกมุมหนึ่ง.. Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |