|
ความสุข
ความสุข
-๐- หนึ่งครั้ง อย่างน้อยในชีวิต ที่เราทุกคนเคยตั้งคำถามขึ้นมาให้รกสมอง เช่นคำถามที่ว่า อะไรคือสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดในหนึ่งชีวิตนี้ บ้างบางคนอาจจะมีคำตอบของคำถามอยู่ในใจ บ้างบางคนอาจจะมีแต่คำถามโดยทิ้งพื้นที่ที่เหลือในการแสวงหาคำตอบ ส่วนฉันเป็นหนึ่งในคนจำพวกหลัง
กลุ่มสุขนิยม ลัทธิหนึ่งที่แสวงหาแนวคิดที่จะตอบคำถามนั้น ซึ่งดำรงอยู่ในแขนงวิชาจริยศาสตร์ในปัจจุบัน ศาสตร์ที่ว่าด้วยการศึกษามาตรการความประพฤติและการตัดสินทางศีลธรรม โดยในกลุ่มนี้เชื่อว่าความสุขเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ไม่มีสิ่งใดที่มนุษย์ต้องการมากกว่าความสุขสบาย
ฉันยกตัวอย่างขึ้นมาไม่ได้จะอวดภูมิปัญญาที่ด้อยค่าอันน้อยนิด เพียงแต่ถ้อยคิดบางจังหวะของการได้อ่านแนวความของกลุ่มสุขนิยมนี้ สะกิดบอกฉันถึงบางสิ่ง ส่วนจะเกิดผลไม่อย่างไรนั้น ก็ตามแต่
เอาเป็นว่าฉันขอขยายความแนวคิดของกลุ่มสุขนิยมนี้อีกเสียหน่อย แต่ก่อนอื่นอย่าลืมว่าทุกแนวคิดย่อมมีข้อคิดต่างหรือขั้วตรงข้ามเสมอ เมื่อมีกลุ่มสุขนิยม ก็ย่อมมีกลุ่มอสุขนิยม เช่นนั้น กลุ่มมนุษย์นิยมที่เชื่อในทางสายกลาง จึงโผล่ผุดขึ้นตามมาด้วยความสมเหตุสมผล ส่วนตัวฉัน กลุ่มมนุษย์นิยมจึงเป็นกลุ่มท้ายๆที่จะทำความสนใจ
นักปรัชญาสุขนิยมคนแรก อาริสติปปุส(Aristippus) ได้นิยามไว้ว่า สิ่งที่ดีทุกสิ่งตัดสินกันได้ด้วยความสุข ซึ่งเป็นการเน้นความสุขส่วนตัวเป็นสำคัญ (อัตนิยม) ที่เป็นความสุขที่ได้รับอยู่ใน ณ ขณะ โดยแบ่งทัศนะความสุขออกเป็นความสุขทางกายและความสุขทางใจ ให้ชัดเจน ลองนึกถึงความสุขแรกตอนที่เดินกุมมือคนรัก นั้นละ เมื่อคุณได้สัมผัสที่เป็นผัสสะด้วยการกุมมือคนรัก ความสุขนั้นจะนำพาคุณไปสู่ความสุขทางใจ หรืออีกนัยความสุขทางกายนำพาซึ่งความสุขทางใจ -๐- ย้อนถึงสุขนิยมแบบอัตนิยมที่กล่าวไป ความสุขทางกายนำพาซึ่งความสุขทางใจ ในทางกลับกัน มิลล์ ( John Stuart Mill) นักปรัชญาสุขนิยมชาวอังกฤษ เป็นหนึ่งในแนวคิดแบบ สุขนิยมสากล กลับเห็นว่าความสุขมาจากความพอใจและการหลีกเลี่ยงความทุกข์ เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการเป็นจุดสุดท้าย มิลล์จึงถือว่าความสุขทางใจสูงกว่า มีค่ากว่าความสุขทางกาย และไม่มีอะไรเป็นสิ่งที่น่าปรารถนานอกจากความสุข
ฉันยกตัวอย่างความสุขแรกตอนเดินกุมมือคนรัก พอจะจำได้ใช่ไหม เป็นสัมผัสแห่งผัสสะที่นำพาสู่ความสุขทางใจ แต่กับมิลล์ ความสุขทางใจที่อยู่เหนือกว่า น่าจะเป็นตัวกำหนดการสัมผัสที่นำไปสู่การก่อเกิดความสุขทางกาย
ฉันไม่ได้พาวนจนเวียนหัว หรือหมายจะปั่น หยอก ความคิดเล่น
ยกตัวอย่างเหตุการณ์เดียวกัน ก่อนเรากุมมือคนรัก ความสุขที่ได้รักนั้นเกิดขึ้นในจิตใจก่อน ความสุขในจิตใจนี้จะเป็นตัวกำหนดแรงปรารถนา แรงปรารถนาที่ว่า คือ แรงปรารถนาที่เป็นไปตามธรรมชาติ ซึ่งนำพาไปสู่ความสุขทางกาย ตามความหมาย ความสุขทางใจจึงสูงค่ากว่า
-๐- จากแนวคิดของกลุ่มสุขนิยมที่แบ่งออกเป็นสอง สุขนิยมแบบอัตนิยมกับสุขนิยมสากล ต่างก็ให้ความสำคัญกับความเชื่อที่ว่า ความสุขเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิต แต่ในแนวคิดของขั้วตรงข้ามอย่างอสุขนิยม ที่เชื่อว่าความสุขมิใช่สิ่งที่ดีที่สุดของชีวิต ความรู้และปัญญา เป็นสิ่งสำคัญกว่า
ถึงตรงนี้ ฉันไม่อาจแน่ใจในคำเขียน เหตุการณ์ที่ยกมาประกอบ มากน้อยในความเข้าใจ หากผิดพลาดก็เป็นผลจากการสื่อสารของตัวฉัน หลายคนมีสิทธิ์อ่านผ่านตา โดยไม่ต้องเสียเวลาย้อนอ่านคิดให้รกหนักสมอง
เพราะนั่นคือการเลือกรับความสุขของแต่ละคน
Create Date : 06 ธันวาคม 2549 | | |
Last Update : 6 ธันวาคม 2549 13:58:11 น. |
Counter : 1846 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|