1. หน้าแบบเนี้ย.....เคยแอบ ปืนกำแพงโรงเรียนมาแล้วตอนนั้นประมาณอยู่ ม. 5 - ม. 6 เผอิญ วิชาเรียนมันมีน้อง โดยเฉพาะวันศุกร์ จะเรียนแค่ 2 วิชา ก็จะเรียนแค่ช่วงเช้า ถึงเวลาประมาณ 11 โมง ไม่อยากอยู่ในโรงเรียน เลยพากันปืนกำแพงโรงเรียนกันทั้งห้อง เพื่อกลับไปนอนที่บ้าน ทำมาเป็นปีๆ อาจารย์จับไม่ได้ และแล้ว ... เวรกรรม ก็มีจริง วันนึง ... ก็ทำเหมือนทุกๆครั้ง มุมที่ปืนก็มุมเดิมๆ ทั้งห้องเช่นเคย พอออกไปอยู่นอกรั่วโรงเรียน เจออาจารย์ฝ่ายปกครองรอต้อนรับอยู่ ตั้ง 5 คน เลยเสร็จยกห้องเลย ... ถูกตัดคะแนนความประพฤติ และที่อายมากที่สุด คือ โดนประจานหน้าเสาธง *** ทุกวันนี้เท่าที่รู้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กำแพงโรงเรียนเต็มไปด้วยลวดหนาม ***2. หน้าแบบนี้เนี้ย .... เป็นคนที่ชอบนอนตื่นสายมาก ๆๆๆๆถ้าจะนัดเจอกับเพื่อนๆ หรือใคร .... กรุณาช่วงบ่ายเพราะเช้าจะไม่ตื่น จนใครๆ ให้สมญานามว่า "นอนกินบ้าน กินเมือง" ปัจจุบันก็ดีขึ้นมาหน่อย มีความรับผิดชอบมากขึ้นแล้ว3. หน้าแบบนี้เนี้ย .... เป็นคนไม่ชอบอากาศร้อน ...เอามาก ๆๆๆๆในอดีต จะเป็นคนที่ทน ความร้อน หรือ รออะไรนานๆ ไม่ได้ ถ้าไม่งั้นแล้ว ... จะอาละวาด ฟาดงวงฟาดงา ... ใส่ชาวบ้านที่พบเห็น เคยไปเดินจัตุจักร แล้วอารมณ์เสีย หงุดหงิด เพราะร้อนมาก คนก็เยอะ จนเพื่อนๆที่ไปด้วย เข็ด ... ขยาด หมดสนุก และทุกคนในกลุ่มเพื่อนจะพูดกันเลยว่า "ชาตินี้ฉันจะไม่ช่วยมันไปที่แบบนี้อีกแล้ว" ปัจจุบัน นิสัยนี้ก็บรรเทาแล้ว ... แต่ก็ยังไม่มีโอกาสกลับไปเดินจตุจักร อีกเลยก็โดน TAG มาแล้วก็จำต้องเผยความจริง น่ะนะ แต่วีรกรรมมันมีเยอะ ก็จะขอเล่าสักหน่อย พอเป็นน้ำจิ้มละกัน แบบว่า...... 1.หน้าแบบเนี้ยะ........เพื่อนเคยชวนไปดักตบกิ๊กแฟนเพื่อนกลางตลาดสดมาแล้ว ตอนนั้นเรียนอยู่ม.ปลาย ไอ้เพื่อนสนิทของเรามาเล่าความคับข้องใจให้ฟังว่าแฟนเริ่มปันใจไปมีกิ๊กใหม่ จากที่เคยรับ-ส่งทุกเช้าเย็น พักหลังเริ่มห่างเหิน อ้างไม่ว่างบ้างหล่ะ ต้องทำกิจกรรมที่โรงเรียนบ้างหล่ะเลยไปรับไปส่งไม่ได้ทุกวัน แรกๆ พอรับได้ แต่บ่อยไปเลยผิดสังเกต เพื่อนเลยสะกดรอยตามสุดท้ายทราบว่าไอ้เวลาที่ไม่ว่างน่ะมัวแต่รับส่งกิ๊กหน้าใสรุ่นน้องอยู่ อย่างนี้ต้อง ตบ สั่งสอนให้รู้ซะมั่งแฟนใคร ใครก็หวง อุตส่าห์คบมาตั้งนานจะให้ ม.ค.ป.ด. ง่ายๆ น่ะมันก็ไม่ใช่ก๊วนเรา เลยนัดกันหลังเลิกเรียนตอนเย็นวันศุกร์ที่ตลาดพอเจอเป้าหมาย พวกเรา 4-5 คนก็ล้อมวง พร้อมกับคำพูดลูกน้องเจ้าพ่อ ใครไม่เกี่ยวถอยไป เพื่อนเราก็เริ่มบทนางเอกประเภทไม่ให้นางร้ายมารังแกได้ง่ายๆ ถอดรองเท้าตบหน้ากิ๊กแฟนสักฉาด สองฉาด จิกผม ทั้งเตะ ทั้งถีบ เป็นพัลวัน เห็นว่านางร้ายสู้ไม่ได้ พวกเราเลยจับแยก ..... นี่แหละวีรกรรมกลางตลาดสดท่ามกลางสายตาประชาชีนับร้อย She ช่างกล้า.... 2. หน้าแบบเนี้ยะ........เคยไปบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ช่วยคนเจ็บด้วยนะจะบอกให้ เรื่องมีอยู่ว่า..........ตอนนั้นเรียนอยู่วิทยาลัยอาชีวศึกษาประจำจังหวัด วอศ.อบ. ปี 2 แล้วเพื่อนเราเขามีพี่ชายทำงานเป็นกู้ภัยประจำจังหวัดออก ว.4 ทุกวัน ไอ้เราก็อยากรู้ว่าเขาทำยังไงกันบ้างก็เลยขอตามไปกับเพื่อนๆ 3-4 คน วิธีการทำงานของพี่ๆ เขาก็คือมาประจำอยู่แยกบายพาสทุกคืน.....และแล้วก็เจอเรื่องตื่นเต้นจนได้วันนั้นฝนตกแล้วเกิดอุบัติเหตุพวกนั่งซิ่งแข่งรถกันแล้วเกิดเฉี่ยวชนกันขึ้น นึกในใจว่าน่าจะตายห่ะ.....ไปเลยพวกสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้าน ซึ่งพวกเราอยู่ใกล้ที่สุดก็ต้องไปช่วยเหลือ ไอ้เราก็พึ่งเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ครั้งแรก พี่เขาต้องขับรถ เพื่อนเราก็กลัวไม่กล้านั่งอยู่เป็นเพื่อนคนเจ็บ สุดท้ายก็ต้องเรา....ก็ทั้งกลัวทั้งกล้า ฮือ..ฮือออ..โดนบังคับให้นั่งเป็นเพื่อนคนเจ็บส่งถึงโรงพยาบาล ได้แต่นึกในใจว่า case ต่อไป ไม่เอาอีกแว้วววววววว กัวววววว 3. หน้าแบบเนี้ยะ........เคยไปค้างบ้านผู้ชายมาแล้ววว อ๊ะ อ๊ะ อย่าเข้าใจผิดเป็นอย่างอื่นนะ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่ใกล้จะเรียนจบ ปวส. พอดีซึ่งพวกเราก็หาโอกาสไปเที่ยวกันเป็นกลุ่ม ไปบ้านคนโน้นที คนนี้ที กลุ่มเราก็มีอยู่ประมาณ 9-10 คน เป็นหญิง 7 คน (ยัยปุ๊ก, ยัยปุ๊กกี้, ยัยไหม, ยัยหนึ่ง, ยัยต่อง, ยัยต่าย และยัยปลา) ชาย 3 คน (ชายแท้ 2 คน คือ นายเล็ก และนายป๋อมแป๋ม และออกไปทางเรียบร้อยนะยะ 1 คนคือนังต้อม) พอดีละแวกบ้านนังต้อม มีน้ำตกก็เลยไปเที่ยวกัน เล่นน้ำตกจนเพลินพอมืดแล้วจะเดินทางกันยังไงหล่ะทีนี้เพราะมันมืดมากไม่มีไฟส่องทาง พ่อกับแม่ของเพื่อนก็เลยให้ค้างที่บ้าน แต่ไม่ได้นอนนะจับกลุ่มเล่นป๊อกเด้งกันยันสว่าง ค่อยๆ หลับไปทีละคน 2 คน จนอยู่ๆ ขาหาย.....ขาที่ว่าขาป๊อกเด้งจ้า พอนอนพักเอาแรงแล้วช่วงสายๆ จึงออกเดินทางกลับที่หอพักกันในตัวจังหวัด เนี่ยะแหละน๊าชีวิตของเด็ก ตจว. มันช่างอิสระ จิง-ง ๆ ขอบอก ว้าาาาา ทุกคนโดน TAG ไปแล้ว แล้วเดี้ยน จะส่งต่อให้ใครหล่ะนี่ ว่าแต่กติกาที่ส่งมาให้ใหม่ คนสุดท้ายที่ยังไม่ได้ใช้หนี้ TAG ก็รับหน้าที่ไปละกันเน๊อะ ชิ่งดีกว่าเรา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [