เหิรฟ้าโดยสายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG 622

ป้าเป็นตากล้อง เลยมีแต่รูปเท้าตัวเอง 555 นั่งกันแสนจะอัดอึด อึดอัด
นอนก็ลำบาก เหนื่อย เฮ้อออออ

เที่ยวนี้พวกเราใช้บริการทัวร์ของ Apple Japan ขอรับ อาหารมื้อนี้คือ "ข้าวฉู่ฉี่กุ้ง"
ก็อร่อยดี แต่อยากกินเผ็ดกว่านี้อ่ะ

ถึงท่าอากาศยานคันไซ เมืองโอซาก้า ประมาณหกโมงเช้ากว่า ๆ ได้นอนแค่ชั่วโมงกว่า ๆ เพราะหลับ ๆ ตื่น ๆ
มาถึงก็ฝนตกเลย อากาศวันนี้ขมุกขมัวมาก ๆ ค้าบบบบ
อันดับแรกเลย ห่วงกล้องที่สุด กลัวน้ำเข้า แต่จะถ่ายรูปเฟร้ยยย ไม่ยอม เป็นไงเป็นกัน
เจ๊งก็อ้อนหม่ามี้อีกรอบ 555

รอรถ รอรวมตัวกันก็ประมาณ 7 โมงเช้า พอลงเครื่องได้ อิพวกเรา 3 ตัว
เจ๋แจน ป้าจะอิ๊บ แล้วก็ยัยเก๋ รีบวิ่งจู้ดดด เข้าห้องน้ำ ประทินโฉมทันที

แต่หน้าป้าแหกขอรับ คือหน้าแห้งอ่ะ แล้วก็เริ่มลอก ๆ มาตั้งแต่อยู่เมืองไทย
พอขึ้นเครื่อง เจอความกดอากาศเข้าไป ขนาดทาครีมไป ไม่แต่งหน้าอะไรเลย
ก็เอาไม่อยู่ หน้าแตกเปรี้ยะ ๆ ... ผลสุดท้าย เยิน ไม่มีชิ้นดี ทาครีมอะไรก็แสบอ่ะ

ไม่เชื่อดูนี่!!! ภาพนี้คือลอกน้อยลงแล้วนะ ถ่ายวันที่ 3 ของการเดินทางอ่ะ
และเป็นแบบนี้ทั้ง 2 ข้างเลย T^T

หลังจากนี้เจ๋แจนบอกว่ามี baby oil เลยลองเอามาทาหน้าดู ปรากฎว่าดีขึ้น
ไอ้ที่ลอกก็น้อยลง แต่ผิวยังสาก ๆ อยู่ (กลับมาเมืองไทย ตอนนี้ก็ยังสากอยู่ง่ะ)

บ่นเกินไปละ กลับมาเที่ยวกันต่อ

พอผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองแล้ว ก็เดินทางสู่ "เมืองนารา"
เมืองนาราเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของประเทศญี่ปุ่น

ที่แรกที่คุณไกด์ (ชื่อกิ๊ฟ) พาไปก็คือ "วัดโทไดจิ" แอบอายอ่ะ
แบบว่าชื่อที่ติดกับรูปอยู่มันผิดนะค๊า เชื่อไม่ได้ ขี้เกียจแก้แล้วอ่ะ

เอาเป็นว่า วัดโทไดจิ นะ อิอิ ^^"

วัดโทไดจิเป็นวัดสำคัญของเมือง ข้างในประดิษฐานหลวงพ่อโต (ไดบุทสึ)
ที่ทำจากทองสัมฤทธิ์ มีความสูง 15 เมตร สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของวัดนี้อีกอย่างนึงก็คือ "ฝูงกวาง"
คนญี่ปุ่นเชื่อว่า กลางเหล่านี้เป็นบริวารของเทพเจ้า

ตูดกวางเป็นรูปหัวใจด้วยอ่ะ ป้าเลยเอาแต่ส่องตูดกวาง ดูโรคจิตดี 55

เดินชมวัดกันเสร็จ กิฟก็พาคณะทัวร์ไปกินอาหารกลางวันกัน
"นาเบะ" เป็นหม้อไฟสไตล์ญี่ปุ่น มีหมูสไลด์ แล้วก็สารพัดผัก ซึ่งหลัก ๆ เลยจะเป็นถั่วงอกนะ - -"
แล้วที่เด็ดสุดคือ หอยเชลล์ ตัวใหญ่ม๊ากกกกก กินตัวเดียวอิ่ม (เวอร์ม๊ะ)

อิ่มกันแล้วก็ไปกันต่อที่ "วัดคินคะคุจิ" หรือที่พวกเรามักจะเรียกกันว่า "ปราสาททอง" เมืองเกียวโต
ซึ่งในปี 1994 ได้รับการยอมรับให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของญี่ปุ่น ตัวปราสาท 3 ชั้นสีทอง
ตั้งกระหง่านอยู่ในสระน้ำที่มีการจัดสวนแบบลัทธิเซน เพื่อให้คนที่เข้าไปชมได้เห็นคติธรรมทางพุทธศาสนา

ในอดีตที่นี่คือบ้านพักตากอากาศของโชกุน "อาชิคางะ โยชิมิทสึ" ผู้หลงใหลในความสงบ
หรือที่พวกเรารู้จักกันในเรื่องอิคคิวซังนั่นแหละ

ที่สุดท้ายของวันนี้ "วัดคิโยมิสึ" หรือ "วัดน้ำใส"
ตั้งอยู่บริเวณเนินเขาฮิงาชิยาม่า

วัดนี้มีน้ำ 3 สายไหลมารวมกันจากเทือกเขา
เชื่อว่าเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ แต่ละสายก็จะมีความหมายแตกต่างกัน

จบที่การ shopping สินค้าพื้นเมืองที่ "ถนนสายกาน้ำชา"
คนเยอะมากกกก ที่ด้านล่างของถนนเส้นนี้ มีร้านรับแต่งหน้าทำผมแบบเกอิชา
ใส่ชุดเกอิชา ใส่เกี้ยะ เอาเป็นว่าเดินออกมาก็เป็นเกอิชาสมบูรณ์แบบเลยแหละ
แล้วพนักงานก็จะพาเดินขึ้นไปบนวัด เพื่อไปถ่ายรูป แต่กว่าจะขึ้นไปถึงวัดคงเดี้ยงก่อน
เพราะเดินไกล แถมใส่เกี้ยะอีก พวกเราเลยถอยดีกว่า .. อยากลองแต่งเหมือนกันนะ

เดินกันจนเมื่อยกันไปข้างแล้ว ก็ไปกินบุฟเฟต์บาร์บีคิวสไตล์ญี่ปุ่นต่อ
อาหารเยอะมาก (แต่ป้าไม่ได้ถ่ายรูปมา) ของดี ๆ ทั้งนั้นเลยนะ
หอยเชลล์ที่ญี่ปุ่นทำไมมันใหญ่จังง่ะ กินตัวเดียวเคี้ยวไปอีกนาน เหอ ๆ

--------------------------------------------------------

จบกันที่ภาพนี้ - -" เชื่อกันว่าถ้ารอดจากรูนี้มาได้ ก็จะโชคดี
...............แทบตาย เหอ ๆ

CANON 400D + SIGMA 18-200 MM.