เซ ฮายยยยยย..... วันสุดท้ายทักทายกันแบบฝรั่งขี้นกซักหน่อย
จั่วหัวซะเหมือนช๊อปกันกระหน่ำ แต่จริง ๆ แล้วไม่เท่าไหร่หรอกงานนี้~
เพราะช๊อปกันไปตั้งแต่ชินจุกุ แทบไม่เหลือไว้วันนี้เลย 555 อาศัยรูดปรื๊ด ๆ

เช้านี้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอากาศแจ่มใส ณ นาริตะ พอร์ท โฮเต็นนนนน
ป้ากำลังง่ำ ๆ แก้มตุ่ยเชียว ฮิฮิ

วันนี้อยู่แค่นาริตะ เพราะฉะนั้น ไปกันเล้ยยย "วัดนาริตะ"

เป็นวัดที่มีชื่อเสียงและผู้คนให้ความเคารพนับถือ มาสักการะมากกว่า 10 ล้านคนต่อปี
ทางเดินเข้าวัดจะเป็นอุโมงเข้าไปแล้วเย็นจังง่ะ

วัดแห่งนี้สร้างเสร็จเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปี ค.ศ. 940
จุดเด่นของวัดนี้คือ เทวรูปฟุโตเมียวโอ (ห้ามถ่ายรูป)
ซึ่งเป็นเทพระดับสูงของลัทธิชินกอน แกะสลักถวายโดย
โคโบไดชิ ตามคำสั่งของจักรพรรดิซากะ

ป้าได้ยินคนไทยกรุ๊ปอื่นเค้ามาล้างไม้ล้างมือ เค้าบอกว่า
ให้ล้างมือซ้ายก่อน แล้วมือขวา แล้วก็ซ้ายอีกที แล้วก็หน้า ตามด้วยปาก (... งง)
ไม่รู้เหตุผลหรอก แต่ก็คงเป็นธรรมเนียมของวัดนี้ (มั้ง)

(ป้ากะเจ๋แอบนัดกันแต่งตัวเป็นแฝดผี 555)

ทางเดินขึ้นวัด

วัดแต่ละที่ก็จะมีกระถางธูปใหญ่ ๆ ควันโขมง
เชื่อกันว่าให้กวักควันธูปเข้าตัว เพื่อเป็นศิริมงคล

บรรยากาศภายในวัดคับ

เทวรูปฟุโดเมียวโอ อยู่ข้างในนี้

ถ่ายรูปกะกิฟหน่อยนะ

เมื่อสักการะกันไปเป็นที่เรียบร้อย ก็เดินออกมาถ่ายรูปเล่นรอบ ๆ วัดนาริตะ
มีที่น่าถ่ายรูปเยอะแยะเลย แต่เวลาจำกัด เลยได้แค่เดินผ่านเฉย ๆ เสียดาย...

เดินออกมาข้างนอก ก็เจอต้นซากุระบาน สวยดีอ่ะ
แต่ก็ร่วงไปเยอะ
ใครเคยดื่มชาซากุระบ้างคับ ... ป้าจะอิ๊บกินแล้วทิ้งแทบไม่ทันเลย
มันเค็ม ๆ แปร่ง ๆ ... กินไม่ได้ง่ะ

ไม่มีอะไรทำคับ รอคนในกรุ๊ปอยู่ เลยเล่นกันซะ - -"

ได้โปรดอย่าถือสาคนบ้า

เอาล่ะ ได้เวลาถ่ายรูปหมูของคนในกรุ๊ปซะหน่อย
กรุ๊ปพวกเราถือว่าน้อยมากเยย มีแค่ 24 คนเองอ่ะคับ

ซูม.....

แล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือ!!!!

..............................SHOPPING~~~~~

กิฟพาพวกเราไปปล่อยที่ "ห้างอิออน" ประมาณ 3 ชั่วโมง
เข้านู้นออกนี่ ได้กินทาโกะเจ้าดัง ที่มีในเอสพลานาด
แต่ก็งั้น ๆ แหละ ไม่ได้อร่อยนักหนาเลย (ตามความคิดป้า)

หอบของกันพะรุงพะรังมาก ๆ ป้ากะเจ๋แจนได้แมวน้ำยักษ์กันคนละตัว ฮิฮิ
ตอนแรกนะคิดฝันไว้ใหญ่โต จะซื้อเสื้อผ้า ซื้อรองเท้า ฯลฯ
แต่... แพงโค๊ะโค๊ะ  ... ตกเป็นเงินไทยตัวละเป็นพันเลย เฮ้อ...

ถึงเวลานัดตอนบ่ายสองโมง ก็รีบกุลีกุจอขึ้นรถ กลัวตกเครื่อง

เครื่องออกตอนสี่โมงขอรับ 555

เดินทางกลับโดยสายการบินไทย เหมือนเดิม เที่ยวบินที่ TG 677

-----------------------------------------------

ต่อไปเป็นรายการบ่น

งานนี้ขอบ่นสายการบินไทยหน่อยเหอะ เรื่องอาหารอ่ะ

เมนูมื้อนี้คือ "ข้าวหน้าเนื้อซอสเกาหลี" (ประมาณนี้อ่ะ)
อีกอย่างนึงก็คือ "ข้าวฉู่ฉี่กุ้ง" ...

แล้วรู้สึกว่าแอร์จะเลือกปฏิบัติกับผู้โดยสารต่างชาติสุด ๆ ไม่พอใจอย่างแรงนะคับ

ตอนเดินเสริฟอาหาร ปกติที่เคยเห็น จะเดินเสริฟพร้อม ๆ กัน ซ้ายขวา
แต่คราวนี้ เค้าไปทางฝั่งขวาก่อน ซึ่งฝั่งนั้นจะเป็นคนจีน + ญี่ปุ่นซะส่วนมาก

แล้วคนจีน.. ไม่กินเนื้อ!!! ถึงกินก็น้อยมาก ฉะนั้น ทุกคนจะเลือกฉู่ฉี่กุ้งกันหมด
พอเสริฟฝั่งนั้นเสร็จ ทางเดินด้านซ้ายก็มาเสริฟบ้าง

แล้วไง.... คิดว่าคนไทยที่กินเนื้อจะมีซักกี่คนมิทราบ ... สรุปว่า เนื้อเหลือเพียบ
ฉู่ฉี่ไม่พอกิน ... คนไทยหลายคนที่ไม่กินเนื้อ และไม่มีอะไรกิน!!!!

มีแอร์คนนึง จำชื่อไม่ได้ เพราะฉะนั้น จะให้ชื่อว่า "ผีเสื้อสมุทร"
ที่เลือกชื่อนี้ เพราะพี่แกเหมือนม๊ากกกกกกกก
เป็นแอร์ที่ตัวใหญ่ที่สุดที่เคยเห็นมา พวกเรามาเม้าท์กันว่า สงสัยจะเส้นใหญ่
เพราะเจ๋แจนแอบเห็นนาฬิกา บอกว่าเรือนละเป็นล้านนนนน ยี่ห้อนี่รอเจ๋บอกละกัน

พอรู้ว่าผู้สารไม่กินเนื้อก็เที่ยวถามว่า "กินไม่ได้เลยเหรอคะ ไม่ได้ซักนิ๊ดดดเลยเหรอคะ"
.. นี่หล่อน คนเค้าไม่กินก็คือไม่กิน ถ้าเค้าถือศีล หรือไม่กินเนื้อวัวอยู่
เค้าจำเป็นจะต้องมาแหกศีลตัวเองเพื่ออาหารเหลือเดน 1 มื้อเหรอยะ ไม่รู้จักคิด

สจ๊วดคนนึงยังดีนะ พอรู้ว่าไม่ทานเนื้อ ก็ถามว่า "กลัวจะหิวนะครับ เพราะต้องนั่งอีกหลายชั่วโมง
รับเป็นมาม่าก่อนมั้ยครับ ทางเรามีเตรียมไว้เผื่อฉุกเฉิน ... ถ้าไม่รับมาม่า
เดี๋ยวจะไปเอาแซนวิชมาให้นะครับ"

อิป้าก็เกลียดตัวกินไข่ ไม่กินเนื้อหรอกนะ แต่เอามาก่อนเหอะ
เพราะในถาดมันยังมีโซบะเย็นกับขนมปังอยู่ เอาก็เอาวะ .. ส่วนเนื้อก็ให้โจ๊กกะแจ๊กกินไป

สรุปว่ามื้อนั้น คนในกรุ๊ปป้าไม่ได้กินข้าวกันหลายคนเลย

แล้วยัยผีเสื้อสมุทรก็ทำพิษอีก เที่ยวเดินชนแขนของผู้โดยสารไปตลอดทาง
อันนี้เก๋บ่นมา เก๋นั่งติดทางเดินอ่ะ แล้วก็เอาแขนวางบนที่วาง ปรากฎว่า
ยัยผีเสื้อสมุทรเดินมาชน ปั๊ก เข้าให้ แล้วเป็นไง เฉยสนิท ไม่รู้สึกรู้สาใด ๆ ทั้งสิ้น

เวลาพูดก็หน้าตาย ๆ .... ทำไมมันต่างกับโฆษณา "คุณคะ" .... จังเลย

(กลับมาเห็นโฆษณาแล้วอยากทุ่มโททัดทิ้ง)

อ๋อ.... เรามันชั้น eco นิฝ่า ไม่น่าเรียกร้องอะไรเลย .... เฮ้ออออออออออออ

แล้วยัยนี่ก็ทำผิดอีก 1 เรื่อง คือ

ตอนขึ้นเครื่อง จะมีขนมห่อ ๆ แจก ซึ่งขนมวันนี้อร่อยด้วยนะ
เจ๋แจนซึ่งไม่ได้กินข้าว (ไม่กินเนื้อเหมือนกัน) เห็นคนญี่ปุ่นที่นั่งเบาะข้างหน้าเจ๋
ขอเบียร์มากิน แล้วก็ขอถั่วแบบนี้มาด้วย แอร์ซึ่งเป็นคนญี่ปุ่นก็เอามาเดินเสริฟพวกนี้ตลอด

เจ๋แจนเลยขอบ้าง แต่เจ๋ดันเลือกคนผิดไปหน่อยนะ ไปขอกะยัยผีเสื้อสมุทรอ่ะ
เจ๋บอกว่า "ขอขนมแบบนั้นอ่ะค่ะ" ... ยัยผีเสื้อสมุทรก็บอกว่าจะเอามาให้

แป๊บนึงเดินกลับมาพร้อมขนม แต่เป็นขนมถั่ว ๆ อะไรซักอย่าง แล้วบอกว่า
ขนมแบบนั้นหมดแล้วค่ะ รับเป็นอันนี้แทนนะคะ เจ๋ก็โอเค ไม่ว่าอะไร

ซักพักคนญี่ปุ่นแถวหน้าก็ขอขนมกับแอร์ญี่ปุ่นคนเดิมอีก

แอร์ญี่ปุ่นก็เดินเอาขนมแบบนั้นมาให้อีกเพียบเลย

เจ๊แจนแทบปรี๊ดแตก เกลียดมันๆๆๆๆๆๆ

ตอนนี้เริ่มติดลบกับสายการบินไทยไปเรื่อย ๆ ที่นั่งก็แออัด
แอร์ก็ไม่ได้อย่างใจ แอบเซ็ง

----------------------------------------------------------

จบแบบประทับใจกับญี่ปุ่นทุกอย่างที่เจอ

กลับมาไทย จบแบบเบื่อกะการบริการ และอากาศร้อน ๆ เหมือนเดิม เฮ้อ~

ขอบคุณทุกคนที่ตามป้าไปเที่ยวแบบถึงไหนถึงกันนะค๊า

ส่วนเรื่องของ shopping มีมา update แน่ ๆ รอติดตามตอนต่อไปจ้า ฮิฮิ