เห็นหัวข้อของวันนี้แล้วอึ้งไปเลยค่ะ..
คิดถึงบ้านเหมือนกัน..
อาหารที่ชอบ ชอบทุกอย่างเลย แต่หากจะมากที่สุดแล้วละก็
- น้ำพริกปลาทู (ทอดปลาทูกรอบๆ นะแกล้มน้ำพริก แล้วก็ผักที่เอามาคลุกกระทิผัด จะอร่อยมากๆเลยค่ะ)
- น้ำพริกกระปิ กับผักบุ้งผักกระเฉดในบึงหน้าบ้าน
- กุ้งแม่น้ำหมักซีอิ้วแล้วผัด อื้ม..อร่อยสุดใจ
- ปลาทอด ราดด้วยน้ำผัดหวานๆ
นี่ล่ะค่ะ ฝีมือของบุพการีที่บ้าน เติบโตมาได้ไม่ใช่แค่เท่านี้
แต่ด้วยเพราะรัก..
อาหารในกรุงเทพฯ มีน้ำแกงก็ใสๆ สักแต่ว่าขายๆไป ไม่ได้เทใจใส่ลงไปตอนทำ
ต้มจืด ก็จืดสนิท แถมเดี๋ยวนี้น้อยนิดด้วยไม่เคยอิ่มเลย
สู้กินข้าวหยำปลาป๋องจะอร่อยกว่า
(แอบบ่นหน่อยไม่ว่ากันเน้อค่ะ)

บ่นเยอะๆก็ไม่ว่ากันค่ะ ก็กับข้าวนอกบ้านสู้แม่ทำไม่ได้เลยจริงๆนี่คะ
มาอยู่ข้างนอกบ้านนี่ทำเอาผอม แต่ก็มีแง่ดีคือทำให้เป็นคนไม่เรื่องมากเหมือนก่อน เพราะจะเลือกกินเหมือนอยู่บ้านไม่ได้แล้ว
อะไรที่ไม่ชอบก็ต้องกินไม่งั้นอดตาย
ตอนนี้พยายามหัดทำกับข้าวกินเอง แต่กินไม่ได้เลยค่ะ สงสารคนอยู่ด้วย

กับข้าวบ้านคุณ เลดี้อลิเซีย ท่าทางแซบนะคะ นึกภาพตามแล้วน้ำลายสอ อิอิ

หนูอยากกลับบ้าน อยากกลับบ้าน... จริงๆเพิ่งกลับบ้านไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง อาทิตย์วันแม่ก็กลับแต่คิดถึงอีกแล้วหงะ ฮือ...