Group Blog
 
All blogs
 
ประสบการณ์

ความจริงกับภาพในจินตนาการต่างกันลิบลับ

วาดภาพวางแผนไว้สวยงาม

มาเมกาหาเงินยูเอส แล้วเอากลับไปใช้ที่เมืองไทย

ทำร้านอาหาร อยากศึกษางาน อยากเรียนรู้ว่าเค้าทำไง เจอทำในครัวไปครั้งเดียว ได้เงินค่าจ้างมา 10 เหรียญ หงอยซะ กลุ้มใจจนนอนไม่หลับ เอาไปฝันเพ้อ เราควรทำต่อไปไหม? อดทนเพื่ออะไร? เราโดนเอาเปรียบขนาดนี้ได้ไง? เราเคยอยู่ระดับไหน? ทำงานมามีแต่คนยกย่อง ไม่เคยโดนจิกใช้ จริงเหรอ? เราตั้งตัวเราเองไว้ระดับนั้นเองหรือเปล่า? จริงๆแล้ว เราทำงานเพื่ออะไร? เงิน? ประสบการณ์? ความภาคภูมิใจในชีวิต? เพื่อใคร? ไม่ทำได้ไหม? ทำแค่ไหน?

อยากมีธุรกิจของตัวเอง แต่ไม่เริ่มลงมือทำอะไรสักอย่าง ไม่จริงจังกับมันเลยแม้แต่น้อย คอยแต่จะให้โชคให้โอกาสมาประเคน น่าเศร้ายิ่งกว่าคนพิการอีก อย่างนี้พิการทางใจ ไม่คิดทำอะไร รอคอยแต่โชคชะตา

ความตั้งใจ ความกระตือรือร้นในชีวิตหายไปไหนหมด? ความทะเยอทะยาน ความมุ่งดี ความฮึกเหิม หายไปไหน? นิ่งจนเฉื่อย เรื่อยๆจนหมดไฟ แย่ที่สุด

เกิดมาทั้งทีต้องทำสิ่งยิ่งใหญ่ในชีวิตประดับไว้บนโลกนี้ให้ได้ อย่าให้เสียชาติเกิด อย่าลืมศึกษาธรรมะด้วย โลกกับธรรมต้องไปคู่กัน

อย่าหวังโชคชะตา อย่ารอคนอื่นช่วย เริ่มด้วยตัวเอง กระตุ้นตัวเอง กล้าทำ กล้าคิด กล้าพูด ประสบการณ์ตัวเอง สอนตัวเอง เลิกหวังพึงคนอื่นเสียที


Create Date : 04 พฤษภาคม 2552
Last Update : 4 พฤษภาคม 2552 2:09:05 น. 6 comments
Counter : 337 Pageviews.

 
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
สู้ๆ


โดย: beuysliv วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:30:41 น.  

 
เคยเจอคนไทยทำงานในร้านอาหารญี่ปุ่น

จากที่ได้คุยกัน เธอเดินหาตามร้านสมัครงานทั่ว ไม่มีกรีนการด์
งานร้านญี่ปุ่นจะได้รายได้ดีกว่าร้านอาหารไทย อาจจะจู้จี้เเต่ทำเป็นฟังไม่รู้เรื่อง

คนญี่ปุ่นให้เป็นเงินสดสำหรับทิป

อย่าท้อถอยค่ะ มีคนที่อยากมา เเต่ไม่ได้มา
เมื่อมีโอกาสเเล้ว สู้ให้ถึงที่สุดค่ะ


โดย: ยูกะ (YUCCA ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:27:06 น.  

 
ใครๆ ก็อยากเดินทางไปทำงานเมกา ? มันดีจริงๆ เหรอ...... ????
เริ่มไม่มั่นใจแล้วสิ เมื่อได้อ่านพบในหลายคนที่เขียนบล็อก ไม่ smooth as silk เลยนิ :}


โดย: ซ่อนรอยยิ้ม วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:24:52 น.  

 
เขียนตอนสับสนสุดๆค่ะ ขอบคุณ คุณ beuysliv คุณยูกะ นะคะ เวลามีคนมาให้กำลังใจถึงแม้เราจะไม่รู้จักกัน มันรู้สึกดีจริงๆค่ะ แค่ตัวหนังสือก็เถอะ ขอบคุณมากๆค่ะ

คุณซ่อนรอยยิ้มคะ มันไม่ได้สวยงามไปทุกอย่าง และมันก็ไม่ได้แย่ซะขนาดนั้น ชีวิตจริงมันก็งี้หละค่ะ บางครั้งใจเราเองด้วยที่ปรุงแต่งให้มันเกินเลยไป ถึงบอกไงคะว่าต้องศึกษาธรรมะควบคู่ไปด้วย ช่วยเราได้ทุกที่ค่ะ

สู้ต่อแน่ๆค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าประสบการณ์ครั้งนี้จะสอนอะไรเรา คิดว่ายังไงต้องได้ ไม่มีเสียแน่นอนค่ะ

ยิ้มๆ สู้ๆนะคะทุกๆคน

เย้ๆๆ (ปลุกใจตัวเองสุดฤทธิ์)


โดย: อิ่มเอมโอชา วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:42:55 น.  

 
มาให้กำลังใจด้วยคน สู้ต่อไปคะ วันนี้ยังไม่ดีพอ วันนี้เหนื่อยหยุดพักก่อน วันพรุ่งนี้ทำให้ดีกว่าเก่า สิ่งสำคัญอย่าขาดกำลังใจให้ตัวเองคะ..where there's a will, there's a way...!!


โดย: tanya tanya วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:26:43 น.  

 
ขอบคุณนะคะ คุณTanya Tanya

ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย เรื่องเงินก็ไม่ใช่แค่นั้นที่เค้าจ่าย (เค้าจ่ายเยอะกว่านั้นมากเลยเชียว เลยเริ่มยิ้มได้ค่ะ) และเริ่มคล่องกับงานมากขึ้น เข้าใจระบบและเรื่องต่างๆมากขึ้น การทำงานก็เลยสนุกขึ้นเยอะมากๆ

ทุกอย่างต้องใช้เวลา และคำว่า "อดทน" เป็นสิ่งสำคัญมากในการทำงานไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็แล้วแต่

ขอให้ทุกคนมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำนะคะ

ขอบคุณค่ะ


โดย: อิ่มเอมโอชา วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:51:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อิ่มเอมโอชา
Location :
Colorado United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อย่าลืมลมหายใจตัวเอง
น้องเพนกี้
น้อง DoryKong 1
น้อง DoryKong 2
น้อง DoryKong 3
X
X
X
X
Friends' blogs
[Add อิ่มเอมโอชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.