Group Blog All Blog
|
หลุมพรางที่ความคิดเป็นผู้ขุด เขียนโดย หนุ่ม-ทัศนัย (อักขระบันเทิง) สมัยทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านวิดีโอช่วงเรียนมหาวิทยาลัย เราพบเจอลูกค้ามากมายสารพัดแบบ สารพัดอาชีพ สารพัดนิสัย นอกจากความอดทนที่ได้ฝึกฝน เรายังได้เรียนรู้ลักษณะของคนประเภทต่าง ๆ โดยสังเกตจากการเลือกหนังเพื่อเช่าไปดู และความเอาแต่ใจ เมื่อไม่ได้รับในสิ่งที่ต้องการขณะชำระเงิน มีลูกค้าบางคนให้เราแนะนำหนังอะไรก็ได้ที่ดูแล้วสนุก เราแนะนำหนังไทยเรื่องหนึ่งไป ซึ่งมันก็เป็นหนังที่ดีจริง ๆ ในความคิดของเรา และลูกค้าอีกหลายคนที่เช่าไปก็คิดเหมือนกัน แต่ลูกค้าคนนี้บอก ไม่เอา ดูหนังไทยเสียเวลา หนังฝรั่งได้อารมณ์กว่า เราคิดในใจว่า ถ้าคิดแบบนั้นแล้วให้แนะนำทำไม สุดท้ายเขาก็เช่าหนังฝรั่งเรื่องหนึ่งไปดู ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาเคยเช่าดูไปแล้วด้วย ลูกค้าบางคนเป็นสมาชิกเก่าแก่ เช่ามานานตั้งแต่ร้านเปิดใหม่ ๆ ได้รับสิทธิพิเศษมากกว่าลูกค้าคนอื่น เช่น เช่าได้ครั้งละหลายแผ่น แต่ความจริงอย่างหนึ่งก็คือ มีพนักงานใหม่เข้ามาทำงานเรื่อย ๆ ไม่มีทางที่พนักงานใหม่จะรู้ทันทีว่า ใครคือลูกค้าพิเศษ ลูกค้าเก่าแก่ เมื่อถึงเวลาที่ลูกค้าเก่าแก่เหล่านั้นเดินมาชำระเงินที่เคาน์เตอร์ แล้วพบว่าพนักงานใหม่ท้วงติงเรื่องสิทธิต่าง ๆ ตามกฎระเบียบของร้าน ก็เกิดอาการกระฟัดกระเฟียด ไม่พอใจ ฉันเป็นลูกค้าชั้นดี ถือดียังไงมาสงวนสิทธิ์ ทั้งที่จริง ตัวเขาเองก็ไม่คุ้นหน้าพนักงานใหม่คนนี้อยู่แล้ว บอกกล่าวกันดี ๆ ก็ไม่น่ามีปัญหา ไม่รู้จะยึดติดกับสิทธิและตัวตนอะไรกันมากมาย ในที่สุด ผู้จัดการร้านก็ต้องออกมาอธิบายความ ไม่ว่าคุณหรือใครจะมีความพิเศษในเรื่องใด สิ่งหนึ่งที่ต้องนึกไว้เสมอคือ ทุกคนไม่ได้รู้จักคุณทั้งหมด หากอยากให้คนอื่นรู้จัก ต้องพูดจาดี ๆ และทิ้งตัวตนบ้างในบางครั้ง บางทีคนเราก็ยึดติดกับสิ่งนั้นสิ่งนี้มากมาย คนบางคนยึดติดกับตัวตน ฉันเป็นแบบนี้ ระดับนี้ สมควรได้รับแบบนั้น หากไม่ได้ฉันไม่ยอม ทำไมไม่มีความยืดหยุ่นกับชีวิตในบางสถานการณ์บ้าง บางคนก็ยึดติดอยู่กับสิ่งเดิม ไม่ยอมสัมผัสกับสิ่งใหม่ ทั้งที่ความใหม่นั้น อาจดีกว่าสิ่งเดิมที่เราสัมผัสอยู่ก็ได้ แม้แต่เรื่องความรัก บางคนก็ยึดติดว่า คนรักของตัวเองต้องดี ทั้งหน้าตาและฐานะ ทั้งที่จริง ความรักไม่เคยต้องการเรื่องเหล่านั้น สิ่งที่ความรักต้องการคือ ความรู้สึกที่มาจากหัวใจต่างหาก เขาจึงพลาดโอกาสคบหาคนดี ๆ หลายคนในชีวิต เพราะมัวแต่ยึดติดว่าคนที่เข้ามาต้องมีหน้าตาและฐานะที่ดี ซึ่งเราไม่เห็นว่ามันจะเป็นสิ่งที่ยั่งยืนตรงไหน การยึดติดจึงไม่ต่างอะไรกับการขุดหลุมให้ตัวเองจมอยู่กับสิ่งเดิม ๆ ทั้งการยึดติดกับตัวตน หรือการยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง โลกนี้สร้างทุกสิ่งขึ้นมาให้มีความหลากหลาย แตกต่าง เพื่อให้เราลิ้มลอง บางทีเราก็พลาดสิ่งดี ๆ ในชีวิตหลายอย่าง เพราะความยึดติดของตัวเอง บางทีถ้าเราเลิกยึดติด เราอาจได้พบเรื่องราวดี ๆ ชีวิตใหม่ เพราะมันน่าเสียดาย หากเราต้องพลาดสิ่งดี ๆ ไปโดยที่เราไม่รู้ กลบหลุมความคิดที่ชีวิตชอบลงไปอยู่เสียเดี๋ยวนี้ มัวแต่ยึดชีวิต ให้ติดอยู่กับความคิดในหลุมเดิม ๆ แล้วความสุขจะก้าวเดินไปไหนได้
|
ขนนกกับดอกไม้
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
