เมื่อรักแล้วใยเล่าเจ้าไม่รัก
สุดจะหักห้ามใจให้คิดถึง
ด้วยใบหน้าของเจ้านั้นตราตรึง
น้ำเสียงซึ่งได้ฟังทุกครั้งครา

คิดถึงเจ้าใจสัมผัสยิ่งรัดเศร้า
นั่งเหม่อลอยใจเหมือนเลือนหันเบือนหน้า
ให้พ้นจากภาพเก่าเก่าหลอนมายา
ภาพของเจ้าก็ลอยมาอยู่ร่ำไป

น้ำตาตกแต่ตกในอุราร้าว
นั่งกอดเข่าคิดถึงเธอยิ่งใจหาย
จากเคยบอกรักฉันไม่เคยคลาย
วันนี้กลับลับหายเหมือนตายลับ

Create Date : 08 สิงหาคม 2550
Last Update : 8 สิงหาคม 2550 16:27:36 น.		3 comments
Counter : 452 Pageviews.
Share Tweet