|
|
ความสุขของกะทิ ... ความสุขของคุณอาฯ (สปอยด์)
*** คุมสอบเด็กอยู่ค่ะ อิอิ .. มีเวลาว่าเลยแอบ อัพบล๊อก ซะหน่อย ****
เมื่อคืน (11 มค. 52) ได้มีโอกาสไปชมภาพยนต์เรื่อง "ความสุขของกะทิ" มาค่ะ จริงๆ เป็นภาพยนต์ที่ไม่ได้ตั้งใจจะไปชม แต่คุณหลาน โทรมาชวนไปดูตั้งแต่เมื่อคืนวันเสาร์ แต่เห็นว่ากระชั้นชิดไปหน่อย เลยขอเลื่อนมาเป็นวันอาทิตย์แทน
หุ หุ ใครจะไปคิด ว่าเป็นวันสุดท้ายพอดี๊ ที่ใช้สิทธิ์ AIS Seranade ซื้อตั๋วหนังได้ในราคา 60 บาท 2 ที่นั่ง ก็เลยถือว่าเป็นโอกาสดี
อิอิ ก่อนเล่าหนัง ขอบอกไว้ก่อนว่า จังหวัดที่คุณอาฯ อยู่เนี่ย ไม่มีโรงหนังมานานนับเกือบ สิบปี ได้แล้วค่ะ ถ้าจะมีการดูหนัง ส่วนมากก็จะดู DVD หรือ VCD กันตามบ้านซะมากกว่า
หรือถ้าหากต้องการไปดูกะแฟนละก็ ต้องอาศัยหนังกลางแปลง หรือหนังล้อมผ้า 2 เรื่อง 3 เรื่อง 20 บาท อะไรประมาณนี้ล่ะค่ะ
พูดถึงหนังล้อมผ้าเนี่ย เมื่อก่อนเคยมีเรื่องร้องเรียนบ่อยๆ ว่าเอาหนังแผ่นที่มีฉากหวือหวา โป๊เปลือย ไปฉายในวัด พระเณร นี่ ปีนกำแพง ปีนโบสถ์ ดูกันซะจนญาติโยมทนไม่ไหว ให้ย้ายที่ฉายก็มีค่ะ
แถมบางทียังฉายหนังผี ที่ กี๋ยยยย ข้างๆ เมรุเผาศพซะด้วยสิคะ ... หมาหอนทีงี้ ได้บรรยากาศสุดๆ ไปเลยล่ะค่ะ
ที่เล่ามาทั้งหมด คุณอาฯ ไม่เคยไปดูหรอกเด้อ ... ได้แต่ฟังนักศึกษา + คนรู้จัก เล่าให้ฟังน่ะค่ะ
นอกจากจังหวัดนี้ไม่มีโรงหนังแล้ว ยังไม่มีห้างสรรพสินค้าด้วยนะคะ มีห้างเพียงศูนย์การค้าภูธรแห่งเดียว ซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมาย แต่มีสินค้าบางแบรนด์ เช่น PENA, Airrow, Mac, Wranger ให้พอช่วยบรรเทาอาการเวลาโรคช้อปปิ้งกำเริบได้บ้าง
ทันใดนั้น ซาตานก็มาโปรด มีการเซ็นสัญญาอนุญาติให้สร้างห้างดอกบัว กับห้างซีตัวใหญ่ โดยที่มีกระแสคัดค้านกันมากมาย แต่พอคนเผลออีกที ก็ลงเสา ลงหลุม กันเรียบร้อยแล้วสิคะ
ในห้างดอกบัวนั้น มีโรงหนังขนาด 4 โรงของบริษัทชื่อดังอยู่ด้วย ค่ะ ...
อารัมภบทมาตั้งนาน นั่นแหละ วันนี้คุณอาฯ ถึงได้มีโอกาสไปดูหนังที่โรงนี้เป็นครั้งแรก
เข้าเรื่องหนัง ..
คุณอาฯ ไม่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้นะคะ เคยได้ยิน และเคยรับทราบว่าได้รางวัลซีไรท์ แต่ก็ไม่เคยหยิบมาอ่านสักที อาจจะเป็นข้อดีของการดูหนังเรื่องนี้ ที่ไม่ต้องคาดหวังอะไรจากหนังมากนัก และขอย้ำว่า ... เป็นทัศนคติของคุณอาฯ ล้วนๆ ไม่ใช่คนดูหนังเก่ง ไม่ใช่คนวิจารณ์เก่ง ไม่ใช่คนเขียนบทความเก่ง ..ไม่เก่งอะไรสักอย่าง แต่เล่าอย่างเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง (เหมือนที่กลับมาเล่าให้ที่บ้านฟังแหละ.)
หนังเริ่มเรื่องด้วยภาพที่สวย แสงสวย น้องที่แสดงเป็นกะทิ น่ารัก แสดงดี ไม่มากไม่น้อยเกินไป
ดูแล้วรักเมืองไทย รักอยุธยา อยากมีบ้านทรงไทยแบบนี้บ้างจัง
ตอนแรกคิดว่า อาจจะหลับในโรง แต่ผิดคาด ไม่หลับแฮะ แต่ก็ไม่ถึงกับตื่นเต้น
แม่ของน้องกะทิที่ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้อไม่ทำงาน ยกแขน ยกขา เองไม่ได้ ทีแรกนึกว่าพูดไม่ได้ แต่หลังๆ กลับพูดได้ซะงั้น แล้วก็พูดเสียงปกติ ไม่มีอาการเหนื่อยหอบอีกต่างหาก เลยงงๆ นิดหน่อย
ชอบที่สุดคงเป็นคุณตา (คุณสะอาด เปี่ยมพงษ์สาน) และคุณยาย (คุณจารุวรรณ ปัญโญภาส) ที่แสดงได้น่ารัก และทำให้ซาบซึ้งไปกับความรักของตายายมากๆ
หนังเรื่องนี้ ในช่วงหลังๆ ความรักที่มีให้กันระหว่างคนในครอบครัวทำให้คุณอาฯ น้ำตามซึม น้ำตาปริ่ม จนกระทั้งน้ำตาไหลอาบแก้มได้จนจบเลยค่ะ
เริ่มตั้งแต่ ฉากที่หนูกะทิ นอนอยู่ แล้วฝนตก ฟ้าคะนอง ฟ้าผ่า แล้วยายรู้ว่าหลานกลัว เข้ามากอดนอน โดยไม่มีคำพูดใดๆ เพราะหนังปูเรื่องมาแรกๆ ว่ายายไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยยิ้ม คุณตายังแซวว่า ยายหวงยิ้มสยามไว้อัดกระป๋องขายส่งออก 
หรือแม่แต่ฉากที่นั่งทานข้าวด้วยกันที่บ้านริมทะเล แล้วคุณตากล่าวสุนทรพจน์ (ทำไมต้องกล่าว ???? ) ฟังแล้วเศร้าจัง
อ่านความเห็นในห้องเฉลิมไทย มีทั้งชอบและไม่ชอบ คุณอาฯ ว่านานาจิตตังนะคะ ทัศนคติของคน ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน และคนที่คิดต่างจากคนอื่น ก็ไม่ได้แปลว่า เค้าคิดผิด ทำผิด เฮ้อ ... แม้แต่หนัง ก็ทำให้คนแบ่งแยกเป็น 2 ฝ่ายได้แล้วนะ เดี๋ยวนี้ ...
จะเล่าเรื่องหนัง กลายเป็นบ่นอะไรก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า ใครอยากดู ก็ไปดูละกันนะคะ ส่วนคนจะรอซื้อแผ่นมาดู หรือรอดูตอนเค้าเอามาฉายช่อง 7 รายการ บิ๊กซีนีม่า ก็ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด
| Create Date : 12 มกราคม 2552 |
| Last Update : 12 มกราคม 2552 12:04:49 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 468 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Molly_Nanny  วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:12:44:19 น. |
|
|
|
| โดย: alekay วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:22:03:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
