|
|
ชีวิตต้องมี 2 ทางให้เลือกเสมอ
เจอรี่เป็นผู้จัดการร้านอาหาร เป็นคนมีอารมณ์เบิกบานอยู่เสมอ หากมีใครถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง? เขาจะตอบเสมอว่า "คงจะดีกว่านี้ ถ้าผมมีคู่แฝด"
พนักงานในร้านมักจะลาออกตาม หากเจอรี่เปลี่ยนงานใหม่ เพื่อติดตามเขาไปทุกๆ ร้าน
"ทำไมน่ะหรือ?"
ก็เพราะเจอรี่เป็นผู้สร้างขวัญกำลังใจที่เป็นธรรมชาติมาก
วันใดที่พนักงานมีเรื่องเลวร้าย เขาจะไปหาทันที และบอกเล่าสิ่งที่เป็นด้านบวกของเรื่องนั้นให้ฟัง
คนแบบนี้ทำให้ผมสนใจอยากรู้จัก
ดังนั้นวันหนึ่งผมจึงไปหาเจอรี่และถามเขา "ผมไม่เข้าใจเลย ไม่มีใครที่มองทุกสิ่งเป็นบวก มองโลกด้านดีตลอดเวลาเช่นคุณ คุณทำได้ยังไง"
เจอรี่ตอบ "ทุกเช้าที่ตื่นนอน ผมมักจะพูดกับตัวเองว่า เรามี 2 ทางเลือก คือ เลือกมีอารมณ์ดีหรือไม่ดี ผมจะเลือกมีอารมณ์ดีเสมอ แต่ละครั้งที่มีเรื่องเลวร้าย เราเลือกได้ว่าจะตกเป็นเหยื่อและเรียนรู้จากมัน ผมเลือกจะเรียนรู้เสมอ
ทุกครั้งที่มีใครมาต่อว่า เราสามารถเลือกยอมรับหรือชี้นำสู่ด้านบวกมาให้ ผมจะเลือกด้านบวกของมันเสมอ
"แต่มันไม่ง่ายเสมอไปนะ" ผมแย้งขึ้น
"ถูกต้อง" เจอรี่บอก ชีวิตเต็มไปด้วยทางเลือก ยามที่ตัดเอาส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องออก ก็จะมองเห็นทางเลือกนั้นได้
เราจะเลือกวิธีปฏิบัติกับเรื่องนั้น
เราจะเลือกวิธีที่ผู้คนจะส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเรา
เราเลือกที่จะอารมณ์ดีหรือไม่ดี
เราจะเลือกวิธีใช้ชีวิตของเราเอง
หลายปีต่อมา ได้รับข่าวมาว่า เจอรี่ได้ทำสิ่งผิดพลาดที่ไม่นึกฝันขึ้น เขาลืมและเปิดประตูหลังร้านทิ้งไว้ จากนั้นตอนเช้ามีโจร 3 คนพกอาวุธเข้าร้านมาปล้น ขณะที่เจอรี่กำลังพยายามไขตู้เซฟอยู่ มือที่สั่นเทาด้วยความกลัว จนกุญแจหมุนรหัสลื่นหลุดไป โจรเองก็ตกใจจึงลั่นกระสุนใส่เจอรี่
โชคดีที่เขาถูกนำส่งโรงพยาบาลทันเวลา หลังจากเข้าผ่าตัด 18 ชั่วโมง พักฟื้นใน ICU หลายสัปดาห์ เจอรี่ออกจากโรงพยาบาลโดยมีกระสุนฝังในอยู่
ผมได้พบเจอรี่ 6 เดือนหลังเกิดเหตุ เมื่อผมถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขายังคงตอบว่า "คงโชคดีกว่านี้ ถ้าผมมีคู่แฝด อยากดูแผลมั๊ย" ผมปฏิเสธที่จะดูแผล แต่ถามสิ่งที่อยู่ในใจเมื่อโจรปล้นร้าน
เขาตอบว่า สิ่งแรกที่คิดคือ "ผมน่าจะปิดประตูหลังร้าน"
จากนั้นพอถูกยิงและล้มลง คิดได้ว่ามี 2 ทางเลือกคือ อยู่หรือตาย และผมเลือกที่จะอยู่
"แล้วไม่กลัวหรือ" ผมถาม
เจอรี่กล่าวต่อว่า "เวรเปลเยี่ยมมาก เขาให้กำลังใจผมตลอดทางว่าไม่เป็นไร" แต่เมื่อไปถึงห้องฉุกเฉิน และได้สีหน้าของหมอและพยาบาล ผมรู้สึกกลัวมากจริงๆ ภายในสายตาของพวกเขา ผมอ่านได้ว่า "ผมต้องไม่รอดแน่ๆ"
ผมรู้ผมคงต้องทำบางอย่าง
"คุณทำอย่างไร" ผมถาม
เจอรี่บอกว่า "มีพยาบาลคนหนึ่งตะโกนถามผมว่า ผมเป็นภูมิแพ้ยาอะไรบ้างหรือเปล่า"
"เป็น" เจอรี่ตอบชัด
เหล่าหมอและพยาบาลหยุดทำงานเพื่อรอคำตอบจากผม
ผมสูดหายใจลึกและร้องลั่นว่า "แพ้กระสุน"
ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ผมบอกว่า "ผมเลือกจะมีชีวิตอยู่ ช่วยผ่าตัดให้ผมที เพราะผมมีชีวิต ผมยังไม่ตาย"
เจอรี่รอดได้ด้วยฝีมือของหมอบวกกับทัศนคติที่สุดยอดของเขา
ผมได้เรียนรู้จากเขา
ทุกๆ วันเรามีทางเลือกที่จะสนุกสนานหรือชิงชังกับชีวิต
แต่จะมีสิ่งหนึ่งที่เป็นของเราเสมอ ไม่มีใครควบคุมหรือเอาของเราไปได้ นั่นก็คือ ทัศนคติของเรา ถ้าเราควบคุมมันได้ ก็ไม่มีสิ่งใดยากอีก
| Create Date : 04 เมษายน 2552 |
| Last Update : 4 เมษายน 2552 18:07:57 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 451 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พลังชีวิต  วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:21:51:34 น. |
|
|
|
| โดย: นางมารร้าย IP: 124.121.216.77 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:22:17:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
..แซดๆๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆคับ
...โจ..ก้าบ...