Part I : ฉัน กับ Cl...  work and travel

(ขอบคุณภาพจาก : //www.hongkiat.com/blog/practices-that-make-blog-less-professional/)

สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่าน Part I นะคะ ขอให้ย้อนกลับไปอ่านจากลิงค์ด้านล่างนี้นะคะ

กดเพื่อเข้าอ่านที่นี่ค่ะ

เนื้อหาค่อนข้างต่อเนื่องกันค่ะ

อยากให้อ่านให้ครบเพื่ออรรถรสและความรื่นเริงบันเทิงใจ

และความสะใจในชะตาของ nakoze

หลังจากที่nakozeได้ทิ้งท้ายเรื่องราวระหว่าง nakoze

กับเอเจนซี่Aca..x มาให้ท่านผู้อ่านคาราคาซังกันแล้ว

คราวนี้nakozeก็จะมาเล่าให้ฟังค่ะว่าบทสรุปแล้วเป็นอย่างไรกันแน่

และจะเกิดอะไรขึ้นกับเอเจนซี่ใหม่ของnakozeที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่า Cli..k work and travel

ว่าแล้วก็ไปรับฟังพร้อมๆกันเลยค่ะ

เวลาผ่านไปจนถึงราวๆเดือนกรกฏาคม

ในที่สุด nakoze ก็ตัดสินใจไม่ไปกับโครงการ Cl...

เหตุผลหรอคะ“ไม่ถูกใจเอเจนซี่นี้ค่ะ แพง ไม่เทคแคร์

พอจ่ายเงินเสร็จก็จบไม่มีการอัพเดทไรบ้างเลย ช่างต่างกับตอนก่อนจ่ายเงินยิ่งนัก

แถมพนักงานบางคนก็ทำตัวไม่ค่อยจะถูกใจเสียด้วย”

ว่าแล้วnakozeก็เสาะหางานจากเอเจนซี่อื่นต่อไป จนได้มาเจอกับเอเจนซี่ที่ชื่อว่า Cl...

อื้ม...เอเจนซี่ดูดีตั้งอยู่ใจกลางอโศก แถมมีการสอบชิงทุนสำหรับเด็กที่สมัครเข้าร่วมโครงการด้วย

แหม่! น่าสนๆ ว่าแล้ว Nakoze ก็ได้ติดต่อไปเหมือนเด็กๆคนอื่นๆตามปกติ

โดยมีพี่โครงการที่ดูแลคือพี่ “บราวนี่” (นามสมมุติ)

Nakoze ก็พูดกับพี่บราวนี่ตรงๆว่า พี่คะหนูต้องการได้งานใน NYC คืองานที่เทพีเสรีภาพเท่านั้นค่ะ

ซึ่ง ณ ตอนนั้นงานใน NYC ตัวดังกล่าวทาง Cl... ยังไม่ได้เอาลงโปรโมทหน้าเวปด้วยเหตุผลบางประการ

ซึ่งก็อาจจะเพราะงานยังไม่คอนเฟิร์มก็เป็นได้

แต่พี่บราวนี่ก็ได้ให้งานนี้กับ nakoze อย่างลับๆ (ลับมากขนาดกำชับดิฉันมาว่าห้ามบอกงานนี้กับใคร)

พอตกลงคุยเรื่องงานกันเสร็จทาง Cl... ก็ให้ nakoze เข้าไปทดสอบภาษา

ข้อสอบของเอเจนซี่นี่จะเป็น paper test ค่ะ

มีทั้งวัดแกรมม่าวัดศัพท์และปิดท้ายด้วยการวัดการฟัง

ณ วันที่ nakoze ไปสอบเนี่ย เจอพี่เลี้ยงโครงการสามคน

คนแรกก็พี่บราวนี่คนที่สองขอเรียกว่าเจ๊วีนแล้วกัน ทุกคนที่เคยไปคงจะร้องอ๋อ รู้จักเจ๊กันทุกคน

ส่วนคนที่สามเนี่ยไม่ค่อยมีบทบาทเท่าไร ขอข้ามไป

ในการสอบครั้งนั้นจำได้ว่ามีนักศึกษามาสอบรวมๆแล้วทั้งห้องน่าจะราวๆ 10 คน

ก่อนสอบ nakoze ก็ถามเค้าว่า ต้องสอบด้วยหรอคะพี่?

เจ๊วีนก็บอกว่าก็แค่วัดระดับภาษาน่ะค่ะไม่ได้ซีเรียสอะไร

พอนั่งทำไปก็ไม่ซีเรียสตามที่เค้าว่าแหละค่ะท่านผู้อ่าน เป็นการทำข้อสอบสไตล์ไทยๆ

คือแบบมึงลอกกู กูลอกมึง ตะโกนถามอิข้างหน้า เดินมาหาอิข้างหลัง

จน nakoze แบบ....เอ่อ....ถ้าจะสอบแล้วไม่มีคนมาคุมแบบนี้ก็ไม่ต้องสอบเถอะ เปลืองกระดาษ เปลืองเวลา

แถมพอทำข้อสอบกันไปได้พักนึงใครนึกจะหยุดทำ

 แล้วลงไปนั่งแดรกข้าว เปิดวงไพ่ ดูซีรี่ส์เกาหลีแล้วกลับมาทำทีหลังก็เม่งได้อีก !!

ทีนี้พอข้อสอบมันเยอะ+ไม่ได้กินข้าวมา เพราะไม่คิดว่าจะสอบอะไรกันนานขนาดนี้

Nakoze ก็แบบหิวมากๆ เลยกาข้อสอบให้มันหมดๆไป อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง

เดินออกนอกห้องสอบไปหา KFC กินก่อนแล้วค่อยกลับมาทำ part การฟังใหม่

ว่าแล้วพอทำข้อสอบเสร็จสรรพ ก็ส่งคะแนนให้เค้าตรวจผล

ผลออกมาคะแนนสุงกว่าที่คาดไว้ ไม่คิดว่าขนาดกรูกามั่วรวดข้อท้ายๆเม่งยังได้คะแนนดี

ว่าแล้วก็จ่ายค่ามัดจำโครงการไป 5,000 บาท แล้วยิ้มอิ่มเอิบกลับบ้านไป



เวลาผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ nakoze ก็ชวนเพื่อนซี๊เข้าร่วมโครงการได้สำเร็จ

ว่าแล้วก็พานางไปสอบโดยเลือกงานเดียวกัน

ซึ่ง ณ ตอนนั้น งานที่เทพีเสรีภาพนี้ก็ยังเป็นงานที่เค้าปิดเป็นความลับอยู่

ขั้นตอนก็เหมือนเดิมค่ะ ต้องมีการสอบวัดผลทางภาษาก่อน

แต่คราวนี้ตอนสอบมีกันแค่ 2 คนค่ะ

และด้วยความที่เพื่อนอ่อนภาษา แต่อยากจะได้งานเดียวกัน

ว่าแล้ว nakoze ก็โกงโดยการเป็นคนบอกคำตอบทั้งหมดให้เพื่อน

ผลปรากฏพอคะแนนออกมาเพื่อนเม่งได้มากกว่าอิฉันตั้งสิบยี่สิบคะแนนแหนะค๊า

พอคนตรวจข้อสอบเห็นคะแนนเสร็จ เค้าก็พูดว่า

Staff : อย่างนี้ น้องน่าจะมีสิทธิ์ได้เข้ารับการสัมภาษณ์ชิงทุนนะคะ

Nakoze : ฮะ!! อะไรนะคะ?????

Staff : ก็ชิงทุนการศึกษาน่ะค่ะ ตามที่ประกาศหน้าเวป

Nakoze : อ่าวพี่ พี่ใช้ข้อสอบนี้ในการคัดเลือกหรอคะ ?

Staff : ค่ะ ใช่ค่ะ

Nakoze : พี่คะ แล้วทำไมพี่ไม่เคยบอกเลยคะว่านี่คือข้อสอบที่จะใช้ชิงทุน

Staff : พี่ได้ทำการแจ้งน้องๆทุกคนก่อนเข้าสอบแล้วค่ะ

พอได้ยินดังนั้น nakoze ก็เถียงสุดใจขาดดิ้น จนหูตาแดงแสบปากแสบคอไปหมด

อิพี่บราวนี่และเจ๊วีนก็ช่วยกันประสานพลังเสียงเถียง nakoze กลับมาว่าบอกน้องก่อนสอบแล้ว บลาๆๆๆ

แต่คุณคะประเด็นคือ ถ้าอิสองคนนี้บอก nakoze ก่อนสอบแล้วจริงๆ

คุณๆคิดหรอคะว่าคนอย่างดิฉันจะเข้าทดสอบวันนั้นน่ะค่ะ !!!!

อิฉันไม่โง่นะคะคู๊ณ ถ้าอิฉันรู้ล่วงหน้าว่าอิข้อสอบนี่คือข้อสอบที่จะใช้ชิงทุน

อิฉันจะกลับไปซื้อตำราภาษาอังกฤษมานั่งอ่าน แล้วต้มแดรกให้คล่องคอเม่งเลย

หรืออีกทางนึง

อิฉันจะเข้าไปในห้องสอบ ถ่ายรุปข้อสอบมาเม่งทุกแผ่น

แล้วออกมาบอกอิพวก Staff ว่า พี่คะหนูมีธุระขอกลับบ้านก่อน เดี๋ยววันหลังหนูมาทำใหม่

แล้วกรูไปให้แม่กรูซึ่งเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเฉลยให้กรูฟังแล้วค่อยกลับมาทำดีกว่าไหมคะ

อิดอกกกกกกกกกกกกส์ !!!!!!!!!!!
(ขออภัยที่หยาบคาย ของมันขึ้นจริงๆค่ะ ผู้ปกครองควรปิดหูปิดตาลูกหลานพร้อม กำกับเรท ฉ20+)



ตัดฉากกลับมาที่ nakoze และเพื่อนค่ะ

Nakoze ก็ยืนยันว่าพี่ไม่ได้บอกหนูสองคนนะคะ

 เพราะถ้าพี่บอกทุกคน ทุกครั้งจริง หนูกับเพื่อนก็ต้องได้ยินสิคะ

นี่สองหู สี่รูเลยนะคะ ไม่มีใครได้ยินเลยค่ะ

พี่บอกตอนไหนคะ? หรือส่งมาเป็นกระแสจิตหนูถึงสื่อสารกับไอ้พลังงานบางอย่างของพี่ไม่ได้

แต่สุดท้ายแล้ว nakoze จะทำอะไรเค้าได้ล่ะค่ะ

อีเจ๊วีนกับพี่บราวนี่เค้าก็พูดมาซะขนาดนั้นแล้วหนิคะ

คนเข้าร่วมโครงการอย่างเราๆจะไปทำอะไรเค้าได้ โถๆช่างเจ็บกระดองใจ

ก็ได้แต่เก็บความอัดอั้นตันใจมาเขียนระบายในบล็อกนี่แหละค่ะ ท่านผู้ช๊มมมมม



หลังจากสมัครไปแล้วซักเดือนสองเดือน

Nakoze ก็ยังติดตามงานอยู่เรื่อยๆ

โดยสงสัยว่าทำไม Cl... ถึงไม่เอางานนี้ขึ้นหน้าเวปเสียที

แถมต้องทำเหมือนกับว่ามันเป็นงานที่มีลับลมคมใน

ขนาดว่าตอนจ่ายเงินที่เคาเตอร์ดิฉันยังพูดชื่องานไม่ได้เลยค่ะคู๊ณณณ

ต้องพูดว่า “’งานนั้น” น่ะค่ะ ก็เป็นอันรู้กันกับสตาฟ

รอไปรอมา Cl... ก็ส่งรายละเอียด job offer งานมาให้ดูเสียที

 ก็เอาล่ะเป็นอันโล่งใจงานนี้มีตัวตนแน่นอนแล้ว

แต่!!! US sponsor ที่รับงานนี้มากลับไม่ใช่ CHI กลับเป็น CCI เสียนี่

(ต้องอธิบายก่อนค่ะว่างานที่เทพีเสรีภาพที่ nakoze ต้องการนั้น ปีที่ผ่านๆมาคนที่รับเด็กคือ CHI)

แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะในเมื่อมี Job offer มีลายเซ็น มีรายละเอียดพร้อมขนาดนี้

จะ US Sponsor ไหนก็เหมือนๆกัน

และแล้ว nakoze ก็นั่งลั๊นลา สบายใจรอวันสอบสัมภาษณ์ Job fair กับ US Sponsor



เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก จำได้ว่าเป็นกลางๆเดือนตุลาคม

ในที่สุดกี่ถึงวันที่ nakoze ต้องไปสอบสัมภาษณ์กับ CCI ที่โรงแถว King power

ก่อนหน้านั้นก็ได้มีการจ่ายค่าโครงการงวดแรก 10,000 บาท

โดยทาง Cl... บอกว่า ถ้าไม่ได้งานก็จะคืนเงินจำนวนนี้ให้

Cl... ก็นัด nakoze ว่าเริ่มสอบสัมภาษณ์ประมาณ 10 โมงเช้านะ บลาๆ ว่ากันไป

พอไปถึงโรงแรมก็ได้เจอกับน้องๆผู้เข้าร่วมโครงการ

ที่เปี่ยมด้วยความหวังว่าตัวเองจะไป work and travel ที่อเมริกากันเต็มไปหมด

รวมถึงผู้ปกครองของน้องๆที่มาให้กำลังใจกันอีกส่วนหนึ่ง

ผลปรากฏหรอคะท่านผู้ชม  ไม่มีแม้กระทั่งที่จะหย่อนก้นลงไปนั่งค่ะ

Nakoze เลยพาพ่อกับแม่มานั่งจกข้าวเหนียวแดรกบนพื้นโรงแรมแทน

(พ่อแม่ขอติดตามมาด้วย เพราะหวังจะได้มากินก๋วยเตี๋ยวเรืออนุสาวรีย์ค่ะ 555)

เวลาผ่านไป....เที่ยงก็แล้ว

........ บ่ายโมงก็แล้ว

................... บ่ายสองก็แล้ว

................................ สี่โมงเย็นก็แล้ว

เอ๊ะ!! ตกลงกูจะได้สัมภาษณ์วันนี้ไหมคะเนี่ย !!!!!!!

Nakoze ก็แบบอะไรวะการจัดการแย่มาก นัดมาทำไมตั้งแต่เช้า

 เลยเดินไปถามพวก Staff ว่าเมื่อไรจะถึงคิวหนูคะพี่ ??

คำตอบที่ได้รับก็คือ ก็ยังไม่ถึงอ่ะค่ะ พี่ไม่รู้หรอกว่าคิวที่เท่าไร น้องก็รอไปก่อนนะคะ?

อ๊าว!! มีงี้ด้วยหรอ จะสัมภาษณ์เค้าแต่ไม่จัดคิวให้เนี่ย

แต่ว่าไม่เป็นไรค่ะท่านผู้ชม

ผู้เข้าร่วมโครงการคนอื่นๆเค้ายังรอกันได้ nakoze ก็รอได้เหมือนกันค่ะ

Nakoze ก็เหลือบๆตามองดูเอกสาร

ก็ปรากฏว่างานนี้มี nakoze แค่คนเดียว (ภายหลังเพื่อนเปลี่ยนใจไม่ไปด้วยแล้ว)

อะไรจะเป็นงานที่ลับลมคมในปานนั้น

ว่าแล้วก็เดินกลับไปนั่งรอในห้องที่เค้าจัดเตรียมไว้ต่อ

นั่งไปหิวไป ขนมปังซักก้อนจะแจกกูก็เม่งไม่มี

ค่าโครงการก็ไม่ใช่ถูกๆ กลับไปกูต้องไปนั่งแดรกยาแก้โรคกระเพราะให้เสียเงินเสียทองอีก

nakoze ก็บ่นๆๆๆตามประสาคนวัยทองต่อไปจนเกือบแก่

เอ้ยไม่ใช่จนเกือบ 5 โมงเย็น พนักงานเริ่มเข้ามาเก็บห้องประชุม

เอาล่ะสิกูต้องให้ลงไปนั่งบนพื้นด้วยไหมทีนี้

..... 6 โมงเย็น เม่งยังไม่เรียกกูไปสัมภาษณ์อีก !!

จนกระทั่งเวลาราวๆ 6.30 น. สวรรค์ก็โปรด ให้ nakoze ได้เข้าไปสัมภาษณ์เสียที

ตอนสัมภาษณ์คราวนี้เป็นกลุ่มค่ะ สัมภาษณ์พร้อมๆกับน้องๆที่จะไปงาน house keeping

เจ้าหน้าที่จาก CCI ก็เริ่มบรรเลงคำถามใส่น้องกลุ่มนั้น

ก็คำถามง่ายๆค่ะ ถามแค่ว่าเคยทำงานที่ไหนมาก่อนไหม?

แต่ว่าน้องกลุ่มนั้นกลับฟังคำถามไม่รู้เรื่องและบางคนในกลุ่มยังเสือกตอบเป็นภาษาไทยอีก

แต่ที่เด็ดกว่านั้น น้องกลุ่มนี้เสือกสัมภาษณ์งานผ่านค่ะคุณ!!!!!!!!!!!!!!!!

กรูจะบ้าตาย แค่คำถามง่ายๆยังฟังไม่รู้เรื่อง

 น้องจะต้องเสี่ยงชีวิตมากมายขนาดไหนในอเมริกาอิฉันก็ไม่กล้าจะคิด

ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมเด็กไทยเม่งโดนไล่ออก โดนลอยแพเป็นว่าเล่น

เอาล่ะค่ะอย่าไปว่าเค้า  ว่าแล้วก็ถึงคิวดิฉันสัมภาษณ์

ก็เป็นคำถามพื้นๆค่ะ ทำไมอยากไปทำงานที่นิวยอร์ค บลาๆ

เสร็จแล้วทาง CCI ก็บอกว่า โอเค งานนี้ต้องรอให้นายจ้างคอนเฟิร์มก่อน

ระยะเวลาก็จะประมาณไม่เกิน 2 อาทิตย์

ฮะ!!! นี่กูมานั่งรอ 9 ชั่วโมง เพื่อได้ยินว่าต้องรอคำตอบอีกอย่างนั้นหรอ!!!!

one two three อินโทรเพลงขึ้นค่ะ

~~ ให้ฉันรอแล้วได้อะไร ให้ทนรอขอมากไปไหม ~~~
~~~~ แล้วชีวิตฉันที่เหลือให้ทำไง~~~
~~~เธอเคยจะนึกถึงฉันบ้างไหม คนที่รอ~~~~

ตอนนั้นมันอารมณ์นั่นจริงๆ

เดินตุปั๊ดตุเป๋กลับบ้านหลังจากร้องเพลงนิวจิ๋วจบ

ด้วยความหวังที่เลือนราง ว่าตัวเองจะได้ไปยืนขายของที่ใต้ส้นเท้าอันไร้รอยแตกของเทพีเสรีภาพ

แต่เอาล่ะค่ะ nakoze เป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ

เข้าใจว่า CCI เพิ่งโคกับงานนี้เป็นปีแรก เข้าใจว่าอาจจะต้องตะกุกตะกักบ้างเป็นธรรมดา

Nakoze ก็โอเคค่ะ รอต่อไป (ว่านอนสอนง่ายป่ะล่ะ)

รอจนเวลาผ่านไปอีกราวๆ เดือนกว่าๆสองเดือน

โทรไปถามจาก Cl... ทางนั้นก็ให้คำตอบอะไรไม่ได้บอกให้รอ

พร้อมเสนอให้ nakoze ไปเลือกงานอื่นซะ เพราะนี่มันช้ามากแล้ว

แต่งานอื่นที่เสนอมาให้นี่ก็มีแต่แบบโอ้ยไกลหูไกลตา ชนบทสุดๆ

แล้วสาว City girl แบบดิฉันจะยอมไปหรอคู๊ณณณ ไม่มีทาง

Nakoze ก็ไม่เหลือทางเลือกอะไรนอกจากรอ

วันแล้ววันเล่า Cl... ก็ไม่สนใจ ไม่เคยโทรหา ไม่เคยโทรอัพเดท ไม่เคยโทรมาบอกงาน

จนวันนึงมีน้องอีเมล์มาถามเรื่องไปเวิร์ค

บอกว่าเนี่ยสมัครกับเอเจนซี่ Cl... ไปแล้ว เลือกงาน xxxx ไป พี่ว่าดีไหมคะ?

ไอ้เราก็ ฮะงานอะไรนะน้อง ทำไมงานนี้พี่ไม่เคยเห็นเลย?? หน้าเวปก็ไม่มี

ปรากฏก็ได้สอบถามน้องไปมา ก็ได้รู้ว่าเอเจนซี่นี้มันเสื่อมจริงๆ

คือแบบว่าปิดงานเด็กมาก งานนี้บอกคนนั้น งานนั้นไม่บอกคนนี้

แล้วคุณๆยังอยากไปกับเอเจนซี่แบบนี้อยู่อีกไหมคะ?

อะไรยังไง? จ่ายเงินหมื่นเงินแสน แล้วยังต้องมารอเสี่ยงว่างานไหนเขาจะบอกกู อีกอย่างนั้นหรอ??

ถึงว่าทำไมตอนที่เสนองานที่ NYC มาให้ Nakoze พี่บราวนี่ถึงกำชับมาว่า “อย่าบอกใครนะคะ”

อ๋อค่ะ nakoze ไม่บอกใครหรอกค่ะ nakoze เขียนบล็อกประจานตรงๆเม่งเลยแล้วกันค่ะ

พอ nakoze มานั่งพิจารณากับเอเจนซี่นี้ บวกกับงานกากๆที่เหลืออยู่

ก็เลยตัดสินใจทิ้งมัดจำเงินค่าโครงการ 5000 บาทเสียกลางทาง

ส่วนอีก 10,000 บาท ที่จ่ายไปตอนวัน job fair

ทาง Cl... แจ้งว่าจะคืนให้ภายในเดือนมีนาคม 2556

ซึ่ง nakoze ก็ส่งเอกสาร refund ให้กับทางพี่บราวนี่ไปเรียบร้อย

แต่ก็รอมาหลายเดือนจากมีนาคม จนถึงมิถุนายนก็ไม่ได้รับเงินคืน

จนที่สุดต้องโทรจากอเมริกามาจิก Cl... ที่ไทย

ไม่ทราบว่าใครเป็นคนรับโทรศัพท์นะคะ แต่เสียงแหลมปรี๊ดวีนขึ้นมาว่า

“ก็พี่โทรไปแล้วน้องไม่รับโทรศัพท์นี่คะ!!”

เอ่อ...พี่คะเอกสารกูก็ส่งให้ล่วงหน้าไปแล้วอ่ะค่ะ

อีเมล์หนูกรูก็ให้ไว้นี่คะ

ถ้าพี่จะฉลาดติดต่อหนู มันคงไม่ลำบากเซลล์ประสาทที่จะสั่งการให้ทำหรอกมั้งคะ

แต่สุดท้ายเรื่องนี้ก็จบลงด้วยดีที่ nakoze ก็ได้รับเงินหมื่นคนครบตามสัญญา

และในที่สุด nakoze ก็โบกมือลาเอเจนซี่ปลิ้นปล้อนอย่าง Cli…k

ลากันทีกับเอเจนซี่นี้ Thumb down ค่ะ



โอ้ย…อ่านไปอ่านมา ท่านผู้อ่านก็คงจะน้ำตาตกเผาะๆสงสารชะตาชีวิตของ nakoze

แล้วตกลงบทสรุปของ nakoze จะได้ไป Work and Travel หรือไม่

แล้วจะได้ไปกับเอเจนซี่ไหน และจะมีเอเจนไหนชนะใจ nakoze ได้หรือไม่

ติดตามตอนต่อไปได้ในตอนที่มีชื่อว่า Part III : ฉัน กับ IEO

วันนี้ลาไปก่อน สวัสดีค่ะ