26 ธันวาคม 2550 :::: 17 ปี 1 วัน
เหลือเวลาอีก 15 นาที ก็จะเที่ยงคืนละ แต่อยากเขียนให้ลงวันนี้ ต้องเร่งหน่อยละ เอ๊ะ ไม่ต้องก็ได้นี่นา ถ้าเขียนไม่ทัน ก็ลงไปก่อน แล้วค่อยมาเพิ่มเติมก็ได้นี่นะ งั้นค่อยๆเขียนไปละกัน ^^ แต่เปิดแอร์ห้องนอนทิ้งอยู่ เสียดายไฟจัง...
เมื่อวานก็วันคริสมาสต์ ก็คิดว่าทุกคนต่างก็มอบคำอวยพร ความรู้สึกดี ความรัก และรอยยิ้มให้แก่กัน เมื่อวานนอกจากเป็นวันคริสมาสต์แล้ว ก็เป็นวันคล้ายวันเกิดของผม และก็อีกหลายๆคน ในบล๊อกแกงค์นี้ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีสอบสองวิชาหลัก ที่ทำให้ผมต้องเสียเลข 4 ไป คือ ไทยกะชีวะ ซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวังสำหรับวันนี้ สองวิชานี้ทำให้เมตริกซ์ของเลขเสริมวิชาแรก เป็นของง่ายไปเลย - - ผมก็คงจะเข้ามาอัพบล๊อกนี้ตั้งแต่เมื่อวานในวโรกาสที่แก่ขึ้นอีกปี  แล้วก็เข้าไปอวยพรอีกหลายๆคนที่มีวันคล้ายวันเกิดวันเดียวกับผม แต่ก็ขออวยพรให้ทุกคนที่มีวันคล้ายวันเกิดวันเดียวกับผม และเซอร์ไอแซค นิวตัน ให้มีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย และสำเร็จผลตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้โดยชอบทุกคนครับ
และก็ขอขอบคุณทุกคนที่มาอวยพรวันเกิดให้เมื่อวานมากๆเลยนะครับ ปีนี้เป็นวันเกิดที่ดีที่สุดตั้งขึ้นมัธยมเลยทีเดียว...
ตั้งแต่ตีห้าโดยประมาณ ผมสลึมสะลือ (เขียนถูกป่าว) ขึ้นมาเพราะเสียงริงโทนดังเข้ามา แม่เฒ่าผมโทร.อวยพรจากทุ่งสงเป็นคนแรกเลยครับ ^^ แล้วก็ได้รับข้อความจากพี่ของพี่รหัสที่จบไปแล้ว กะของเพื่อนเอ๋อีกคน ตอนค่ำๆก็ได้จากน้องรหัสอีกคนนึง
เมื่อวานทั้งบ่าย ผมก็ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะอ่านหนังสือ - - ซึ่งก็จบด้วยการอ่านไทยผ่านๆรอบนึง กะอ่านศัพท์นิดหน่อย ซึ่งก็ออกมาคำนึง อรรณเวศ แปลว่า มหาสมุทร ^^ แล้วก็อ่านเรื่องกฏคราเมอร์ของเมตริกซ์ที่ใช้แก้ระบบสมการเชิงเส้น ซึ่งมันก็ออกมาสองข้อ วิธีทำด้วยข้อนึง (ถ้าไม่ได้อ่านนะ ตายแน่ๆ  ) ส่วนชีวะก็เดาใจอ.ไม่ถูก ก็อ่านแบบแหว่งแหเลย
พอตอนเย็น ผมก็อาสาออกไปรับน้องที่โรงเรียนมอ.ว. ซึ่งผมก็ไม่เคยเข้าไปที น้องผมมันไปทัศนศึกษา แล้วจำได้ว่าใส่กางเกงพละ เลยนึกว่ามันใส่ชุดพละ ผมไปถึงก็เดินหา เจอเพื่อนเก่าสองสามสี่ห้าคน ^^" เดินจบทั่วโรงเรียน จนเริ่มกังวลกับสายตาเด็กในโรงเรียนที่มองมา เอ๊ะ ไอนี่จะมาวางระเบิดโรงเรียนป่าววะ
ในที่สุด รถบัสก็เข้ามาจอด และมีเด็กใส่ชุดสีลงกันมา ในมือมีดอกไม้ประดิษฐ์คนละดอก ผมก็คิดว่า น้องผมน่าจะพึ่งมา (หลังจากเดินไปมาอยู่ 20 นาทีไ้ด้  ) แล้วผมกับน้องก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ เฮ้อ จะดีใจหรือเสียใจดีนะ ที่ไม่ได้เจอเธอที่โรงเรียน
พอผมกลับถึงบ้้าน แม่ผมก็บอกว่าจะออกไปซื้อของกะกดเงิน ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งดูหนังที่เคเบิลเปิดให้ดูตามยถากรรม ซักพักแม่ผมก็กลับมา พร้อมของขวัญใบใหญ่กล่องนึง ซึ่งทำให้ผมเซอร์ไพรซ์ไม่น้อยเลย แม่ผมให้กระเป๋าตังใหม่ อันนี้ชอบมากๆเลย แล้วก็นาฬิกาแขวนกะของตั้งโชว์ ที่ขยับได้เมื่อโดนแสง ซึ่งผมเลือกที่จะวางไว้บนโต๊ะทำงานผม ใช้ฟลูออเรสเซนต์จ่อ ถึงจะยอมขยับ ^^ ไว้วันหลังจะเอารูปของทั้งหมดมาโชว์
แล้วครอบครัวผมก็ไปทานสเต๊กที่ร้าน BKK ไปเลือกของขวัญปีใหม่ของน้อง (ซึ่งก็นานไม่ใช่เล่นเลย) แล้วก็ปิดท้ายด้วยไอติมร้านแดงในคาร์ฟูหน้าปากซอย ก็เป็นวันที่ดีวันนึงเลย ^^
ปีนี้ ก็เป็นปีสุดท้ายแล้วก่อนที่ผมจะกลายเป็นผู้ใหญ่ตามกฏหมาย ซึ่งใจนึงก็อยากให้ถึงเร็วๆ เมื่อนึกถึงประสบการณ์และอิสระใหม่ ๆ แต่อีกใจนึงก็คิดว่า ช่วงชีวิตอีกช่วงนึงของเรา กำลังจะผ่านไปแล้ว...
ปีใหม่คงต้องวางแผนอ่านหนังสือบ้างแล้ว และหวังว่าเมื่อผมอายุ 18 ปี ผมคงจะเอนตรงติดกะเค้าซักที่ และก็มีคะแนนพื้นฐานวิศวะสวยๆ ^^ อีกซักอย่าง เป็นกำลังใจ ในการก้าวสู่ทางแยกที่จะตัดสินชีวิตก้าวต่อไปของผม...
 ขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ ที่เลี้ยงดู และสร้างผมให้มีวันนี้
ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่น้อง ที่อวยพรวันเกิดให้
ขอบคุณ เพื่อนๆบล๊อกแกงค์ทุกคน ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
ก้าวต่อไป... สู่ลานเกียร์ วิศวะ จุฬา
| Create Date : 26 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 27 ธันวาคม 2550 0:32:13 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 855 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ชินโจมายุ  วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:8:27:39 น. |
|
|
|
| โดย: ยอพระกลิ่น วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:20:18:49 น. |
|
|
|
| โดย: นัทธ์ วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:22:23:45 น. |
|
|
|
| โดย: Candydolls วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:0:46:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
บล็อกนี้ ก็ไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก หลักๆก็อยากจะหาเรื่องมาลง หรือมาเขียนไว้ให้ทุกคนได้อ่านกัน เหมือนกับพ๊อกเก็ตบุ๊กเล่มนึง นึกเรื่องไรได้ก็เขียนไปเรื่อยๆ
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาเยี่ยมในบล๊อกนี้ครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แล้วก็เข้าไปอวยพรอีกหลายๆคนที่มีวันคล้ายวันเกิดวันเดียวกับผม แต่ก็ขออวยพรให้ทุกคนที่มีวันคล้ายวันเกิดวันเดียวกับผม และเซอร์ไอแซค นิวตัน ให้มีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย และสำเร็จผลตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้โดยชอบทุกคนครับ
) ส่วนชีวะก็เดาใจอ.ไม่ถูก ก็อ่านแบบแหว่งแหเลย 
) แล้วผมกับน้องก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ เฮ้อ จะดีใจหรือเสียใจดีนะ ที่ไม่ได้เจอเธอที่โรงเรียน
ขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ ที่เลี้ยงดู และสร้างผมให้มีวันนี้
