>> คลิกเพื่อดูอัลบั้มภาพใน OneDrive

ต่อจากบล็อคก่อนหน้าอีกนิดให้จบภาพทั้งเซ็ตนี้ที่ถ่ายมาจากหัวหิน ไปหัวหินหนนี้นอกจากกินๆนอนๆและเล่นฟิตเนสต่างๆ(ฟรี)ที่โรงแรมแล้ว (จขบ นี่ไปทะเลแต่ไม่ได้เดินเฉียดไปชายหาดเลยด้วยซ้ำ) ก็ได้ไปถ่ายภาพ ณ จุดถ่ายภาพยอดนิยมที่เพลินวานกะเค้าด้วย อารมณ์นี้ต้องบอกเลยว่าอานิสงค์กล้องพาเที่ยวของแท้ อยากจะไปถ่ายรูปที่สวยๆแปลกๆก็ต้องขยันออกเที่ยวอย่างนี้เองล่ะ จะให้มานอนครีเอตภาพ abstract จากเพดานห้องหรือผ้าปูเตียงในโรงแรมมันก็ไม่ใช่แนว จขบ ซะด้วย

เพลินวานนี้ได้อ่านผ่านตามาบ่อยมากในห้องกล้อง แต่เพิ่งจะรู้นี่เองว่ามันอยู่ตรงหัวหิน บทจะได้ไปก็โดนชวนไปกะทันหันกินข้าวเย็นที่โรงแรมเสร็จก็ปุบปับชวนกันไปเลย นั่งรถไปก็พยายามนึกอยู่ว่า เอ๊ ที่เคยผ่านตามาในห้องกล้องนี่ เพลินวานมันเป็นที่แบบไหนกันนะ แต่ยังไม่ทันจะนึกออกเลยก็ถึงซะแล้ว


ไม่ต้องมานั่งนึกกันให้เสียเวลา เห็นกะตาเลยได้อรรถรสกว่าเยอะ ที่แท้ก็เป็นสถานที่จำลองบรรยากาศเก่าๆสมัยคุณพ่อคุณแม่ยังสาวนี่เอง


ไปเมื่อตอนคืนวันเสาร์ต้นเดือนคนงี้เพียบเลย มีเลนส์ 35mm ติดกล้องไปแค่ตัวเดียวถ่ายหลบคนย๊ากยาก ทำเอานึกอยากไปถอย Tamron 17-50 f2.8 (no VC) มาไว้ใช้กรณีถ่ายกลางคืนแบบต้องการความยืดหยุ่นอย่างนี้เลยเนี่ย (งานนี้ถือมือถ่ายตลอด f/1.4 ก็ช่วยได้เยอะ แต่ก็พลอยทำให้ระยะชัดของภาพตื้นมากๆไปด้วย)


ร้านในนี้ก็จะเป็นไม้(หรือแอ๊บว่าเป็นไม้)ซะมาก ตั้งขายขนม ขายอาหาร ขายน้ำต่างๆ บรรยากาศแนวๆนี้เหมือนจะพอจำได้ลางๆสมัยเด็กๆ (ตอนเด็กๆช่วงนึงเคยถูกเลี้ยงมาในร้านขายของชำ ขายขนมทำนองในรูปนี้เหมือนกัน)


โดยรวมที่นี่จะทำเป็นคล้ายๆบรรยากาศสะพานข้ามแม่น้ำ สองฝั่งเป็นร้านรวงต่างๆ มีสะพานข้ามสองฟากเป็นระยะๆ ตอนกลางคืนก็ตกแต่งด้วยไฟและธงสามเหลี่ยมแบบง่ายๆได้อารมณ์งานวัดสมัยเก่าๆ


ดูๆแล้วก็อดชื่นชมเจ้าของโครงการนี้ไม่ได้ ไอเดียครีเอตดีจริงๆ เปิดไม่นาน(รึเปล่า)ก็กลายเป็นที่เที่ยวยอดฮิตของหัวหินไปซะแล้ว(คิดว่านะ)


ที่ส่วนลึกที่สุดของโครงการ (ณ ขณะที่ไป) นอกจากจะมีชิงช้าสวรรค์อันใหญ่ก็ยังมีหนังกลางแปลงฉายให้ได้อารมณ์เก่าเก๊าเก่าเข้าไปอีก การเลือกใช้ font ต่างๆที่เพลินวานนี้ก็เลือกให้ได้อารมณ์แบบสมัยเก่าสมัยก่อนจริงๆ (ที่นี่นี่พวก font การ์ตูนคงหมดสิทธิ์ออกโรง)


เห็นพี่ชายบอกว่ามาหนก่อนส่วนด้านในสุดยังไม่เปิด แล้วดูจากป้ายที่ตั้งอยู่เดาว่าคงมีโครงการจะขยายพื้นที่ออกไปอีก (ก็เนอะ เปิดแล้วฮิตอย่างนี้ก็ต้องขยายสิ) เดินๆถ่ายรูปหลบคนกันไปเพลินๆ อากาศตอนกลางคืนก็ไม่ร้อนดี เสียดายว่าอืดมาแล้วจากบุฟเฟ่ต์โรงแรมเลยไม่ค่อยมีอารมณ์กินอะไรที่นี่เท่าไหร่ "กุยช่ายไหมคะ" ในภาพก็อด


จริงๆถ่ายรูปมาเยอะมากแต่ก็เป็นรูปถ่ายกับครอบครัวทั้งนั้น ถ้าจะเซนเซอร์ก็ต้องทำเยอะ แถมอารมณ์คนไปทะเลก็แต่งตัวกันสบายๆแขนกุดขาสั้น ลงรูปเดี๋ยวจะโดนคุณแฟนพิโรธแปลงร่างมาว้ากเอา คัดมาแต่รูปบรรยากาศล้วนๆไม่มี จขบ มาเกะกะสายตาแทนแล้วกัน


จริงๆก็ไม่กะจะกินอะไรเพิ่มนะ แต่สุดท้ายก็ได้กินนมเย็นไปหนึ่งแก้วยักษ์(ทีตอนเด็กๆล่ะ ไม่บังคับก็ไม่ยอมดื่มนมถึงได้โตมาตัวเตี้ยอย่างนี้ มาดื่มเอาตอนนี้ก็สายไปแล้ว) แถมด้วยข้าวเหนียวมะม่วงอีก อิ่มจนแทบจะกลิ้งได้ ความตั้งใจที่ว่าจะมาเดินย่อยมื้อเย็นที่นี่เลยพังไม่เป็นท่าไปโดยสิ้นเชิง

ขึ้นรถไปที่ต่อไปที่ตลาดเก่าหัวหิน ตัว จขบ เองจำไม่ได้เลยแฮะว่าเคยมาที่นี่หรือเปล่า(ปกตินอนอยู่แต่ในโรงแรม) ที่จำได้คือคุณพี่ชายนี่มาประจำ เค้าเป็นคนละแนวกับ จขบ เวลามาเที่ยวจะชอบออกไปโน่นนี่ไม่ชอบกินในโรงแรม ไม่ชอบอยู่แต่ในโรงแรม แต่คนเรามันเปลี่ยนกันได้น่า เดี๋ยวนี้ จขบ เองก็เปลี่ยนมาชีพจรลงเท้ากะเค้าบ้างแล้ว (ไม่งั้นกล้องและเลนส์คงขึ้นรา เน่าอยู่ในกล่องไปซะก่อน)


ตอนข้ามถนนไปฝั่งตลาดก็บังเอิญว่าข้ามไปพร้อมกับน้องช้างเชือกนี้พอดี ก็รู้นะว่าเค้ารณรงค์กันไม่ให้พาช้างมาเดินในตัวเมืองอย่างนี้ แต่น้องช้างเชือกนี้นี่ดูแล้วท่าจะฉลาดไม่เบา ไม่ต้องมีเชือกไม่ต้องมีอะไรจูงเลยเดินตามควาญช้างไปต้อยๆๆ ท่าทางเรียบร้อยและเชื่องมากทีเดียว


บรรยากาศในตลาดก็มีแต่ของน่ากินเต็มไปหมด เห็นโรตีแล้วอยากกินมากๆ ไม่ได้โรตีแบบนี้มานานมากกกกกกกกแล้ว คิดถึงๆ (อยู่ญี่ปุ่นกินโรตีสำเร็จรูปของมาเลเซีย หนึ่งซอง 500 เยนมีโรตีห้าแผ่น เอามานาบกะทะทอดง่ายๆกับเนย โรยน้ำตาลกับนมข้นก็กินได้แล้ว ว่ากันจริงๆถือว่าอร่อยมากเลยล่ะ อร่อยกว่าโรตีหลายๆเจ้าที่ขายที่กรุงเทพเดี๋ยวนี้ซะอีก แต่มันก็อารมณ์ไม่เหมือนโรตีอาบังแบบดั้งเดิมบางๆกรอบๆอ่ะนะ แบบสำเร็จรูปนี่จะหนาเนื้อเยอะหน่อย)


เห็นบรรดาซีฟู๊ดทั้งหลายที่วางขายในตลาดแล้ว คุณพี่ชายก็บ่นอุบอิบว่าทีหลังลากที่บ้านมากินนอกโรงแรมดีกว่า น่ากินกว่าบุฟเฟ่ต์โรงแรมตั้งเยอะ บลาๆๆ (แต่ก็จริงๆนั่นล่ะ ในบุฟเฟ่ต์โรงแรมดุสิตหัวหินนี่ไม่น่ากินเลย แต่ที่บ้านบอกว่าถ้าที่ดุสิตพัทยาบุฟเฟ่ต์อาหารทะเลจะสดและโอเคกว่านะ)


ที่ตลาดนี้จะเน้นเดินชิวๆซะมาก ไม่ค่อยมีอะไรให้ถ่ายรูปเท่าไหร่ ทิ้งท้ายภาพสุดท้ายกับของที่ระลึกแบบดั้งเดิ๊มดั้งเดิม จะผ่านมากี่สิบปีก็ยังมีอาชีพแกะสลักหรือตกแต่งพวงกุญแจ(ไม้)ที่ระลึกกันอยู่ คลาสสิคจริงๆ


บล็อคนี้เล่นง่ายๆจบสั้นๆเพียงเท่านี้ จขบ เพิ่งกลับจากลุยโกเบและโอซาก้ามา มีรูปเตรียมไว้สำหรับบล็อคญี่ปุ่นเพียบเลย จากการกะคร่าวๆน่าจะแบ่งเป็นสัก 4 ตอนจบได้มั้งเนี่ย (แล้่วจะทำเสร็จไหมล่ะเนี่ย)

---------------------------------------------------

ภาพกลางคืนทั้งหมดนี้ถ่ายมาเป็น RAW+JPEG ด้วย Canon EOS KissX3 + EF 35mm f/1.4L USM หลายภาพมีการปรับ WB temperature ให้ตรงใน DPP เหตุเพราะ WB ของกล้องนี้ค่อนข้างมั่วมากเวลากลางคืน ภาพมักติดโทนแดงเถือกมาเลย ถึงใช้ WB tungsten ช่วยก็ยังได้สีไม่ตรง จะใช้ custum WB เวลาอย่างนี้ก็ปรับไม่ทัน ลงท้ายจบด้วยการทำงานสองต่อถ่าย RAW มาก่อนแล้วค่อยมาตั้ง WB ให้ถูกองศาอีกที

ภาพส่วนใหญ่ถูกคร็อปและย่อ USM ไม่ได้โพรเซสอะไรมากมาย (ขี้เกียจทำ) ภาพต้นฉบับจะอยู่ใน multiply แล้วใช้การ share link มาที่นี่อีกที ภาพที่แสดงในนี้ถูกย่อเลยอาจไม่คมชัดเท่าที่ควร

>> คลิกเพื่อดูอัลบั้มภาพใน OneDrive
>> คลิกเพื่อดูรายการบล็อคอัพใหม่ทั้งหมด

Create Date : 21 กันยายน 2553
Last Update : 14 เมษายน 2558 1:36:15 น.		2 comments
Counter : 4184 Pageviews.
Share Tweet