หลังแวะชมฝึกซ้อมพิธีเห่เรือในพระราชพิธี เบื้องต้นจากกองเรือเล็กมาแล้ว
เราก็ไม่ได้มีแผนที่ชัดเจนนักว่าจะกลับมาดูการซ้อมใหญ่อีกครั้งแบบจริงจังนัก 

ได้แต่ดูภาพการฝึกซ้อมในสถานที่ใหม่อย่างอู่ทหารเรือธนบุรี
กลุ่มที่พายเรือพระที่นั่งก็เปลี่ยนจากเรือไม้ไปอยู่บนลำเรือใหญ่สีทองอร่าม
หรืออย่างการตั้งขบวนย่อยบนแม่น้ำตามกำหนดการถูกถ่ายทอดผ่านหน้าสื่อ
และโซเชียลฯ มาเรื่อย ๆ กระทั่งกองทัพเรือเปิดให้ลงทะเบียนทางออนไลน์ล่วงหน้า
สำหรับที่นั่งเข้าชมเมื่อวันที่ 23 กันยายน เพื่อเข้าชมการซ้อมใหญ่เสมือนจริง
ของ ขบวนพยุหตาราทางชลมารค สองรอบสุดท้าย
ณ ลานทัศนาภิรมย์ หอประชุมกองทัพเรือ และราชนาวีสโมสร 
ก็ยังคงต้องปล่อยให้ผ่านไปอย่างน่าเสียดาย  

ล่วงเลยไปจนถึงเดือนตุลาคม โดยเฉพาะวันซ้อมใหญ่ครั้งแรก
บรรดาภาพถ่ายจากช่างภาพทั้งมืออาชีพและสมัครเล่นต่างพากันแชร์ผลงานกันเต็มไปหมด
ดูแล้วรบเร้ามาก ถึงจะรู้ว่าการมองตาเปล่าจากริมน้ำหรืออุปกรณ์การบันทึกภาพที่ระดับพื้นฐาน
จะไม่ได้ทำให้เราเห็นแบบเลนส์เทเลที่จับระยะได้ไกล ไกล๊ ไกล ได้อย่างเขา

 

วันที่ 22 ตุลาคม กับการซ้อมใหญ่เต็มชุดเสมือนจริงครั้งสุดท้าย
หาเรื่องมาเดินเที่ยวแถวฝั่งพระนครจนได้ หลังแวะไปศึกษาภัณฑ์ซื้ออะไหล่เครื่องดนตรี
ก็วางแผนการไปหาที่ตั้งหลักสักพื้นที่นึง มองจากมุมภาพที่ช่างภาพหลายคนได้มา
ตัดกลุ่มภาพจากบนสะพานออกไปได้เลย ส่วนที่ริมน้ำแถววัดกัลยาก็น่าสนใจไม่น้อย 

เรามาถึงที่ท่าเตียนช่วงบ่ายโมงกว่า บริเวณสวนนาคราภิรมย์ที่ตอนนี้มีการกั้นฉากเพื่อ
สร้างลานจอดรถใต้ดิน เก้าอี้สีขาวถูกวางเตรียมไว้ตามโควต้าผู้เข้าชมบริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ในอีกด้านมุมตามที่มีแจ้งไว้ก่อนหน้านี้ตามจุดต่าง ๆ 8 แห่ง ตามที่มีประกาศของทางกทม. 
ถึงจะไม่มีใครเข้าไปยังด้านใน แต่พอเดินถัดไปที่จุดทางเข้าซึ่งมีการกั้นทางและมีเจ้าหน้าที่
คอยดูแลคนเข้า-ออก ก็ได้ยินคำตอบที่แจ้งกับคนที่ไปสอบถามเรื่องที่ว่างและการเข้าชม
ว่าจำนวนที่นั่งมีการลงทะเบียนเข้าพื้นที่จนเต็มแล้ว และได้รับคำแนะนำ
ให้ลองเดินไปหาจุดชมแถว ๆ ริมท่าน้ำอื่นแทน

⭗ บริเวณทางลงโป๊ะ ที่ตอนนี้มีเพียงแค่เจ้าหน้าที่ยืนประจำจุดรับผิดชอบ 



ไม่ต้องคิดถึงเรื่องข้ามฟากแล้ว วันนี้เรือหยุดให้บริการตั้งแต่เที่ยงวัน จุดปักหลักที่ไม่ได้คิดว่า
จะมาก็กลายเป็นที่ ท่าช้าง แบบไม่ได้ตั้งใจ มองไปไกล ๆ ก็เห็นผู้คนฟากวัดระฆังยืนกางร่มกัน
จนแน่นขนัด ร้านอาหารริมน้ำต่างมียอดจองที่นั่งเข้าชมกันล้นหลาม ช่วงนี้ยังไม่มีอะไรดูคั่นเวลา
เห็นแต่โดรนบินเก็บเหนือแม่น้ำภาพลอยผ่านตาไป (น่าจะเป็นของทางการ) เรือยางลาดตระเวนในน้ำ 
และกลุ่มเจ้าหน้าที่ประจำท่าเทียบเรือ ที่เดินไปมาระหว่างจุดเชื่อมลงโป๊ะและศาลาพัก 
คอยจัดระเบียบและกันผู้คนไม่ให้ยืนล้ำเส้นตามที่กำหนดไว้
 

สภาพแดดช่วงบ่ายนี้ แผดแรงพอประมาณ สลับพักช่วงกับกลุ่มเมฆที่เคลื่อนมาบังในบางครั้ง
มีฝนปรอยเบาบางในไม่กี่นาทีและหยุดลง ต่อด้วยเสียงฟ้าร้องและฝนเม็ดใหญ่พรำตก
เหมือนแกล้งหยอกลองใจคนยืนกลางแจ้ง ให้กางร่ม หุบร่ม วนไปเรื่อย ๆ
ในช่วงนั้น ใครที่ได้มุมดีต่อการมองเห็นย่อมไม่อยากลุกหนีกันหรอก

บ่ายสาม เหล่าเจ้าหน้าที่ประจำท่าเริ่มยืนประจำการกันที่จุดรับผิดชอบ เปิดวิทยุสื่อสารรับแจ้ง
ข่าวการเคลื่อนไหวเป็นระยะ ผู้คนที่เพิ่งมาถึงท่าน้ำต่างเริ่มขยับมายืนเบียดเสียดที่แนวริมน้ำเยอะขึ้น
ฝนตกอีกแล้วและครั้งนี้มีลมปะทะด้วย ต้องหยิบร่มออกมากางต่อ บางคนหนีฝน
ไปยืนหลบใต้กันสาดข้างศาลา มันเป็นช่วงเวลาที่วัดใจมากจะอยู่ต่อหรือพอแค่นี้ดีหนอ?

เสียงเป่าสัญญาณแตรดังขึ้นผ่านวิทยุสื่อสารของผู้ดูแลท่าน้ำ แว่วว่าเรือเริ่มเคลื่อนขบวนออก
จากท่าวาสุกรีเป็นที่เรียบร้อย เราไม่รู้ว่าจะขบวนจะเคลื่อนมาถึงท่าช้างเมื่อไหร่กัน จะว่าไป
ที่ตรงนี้เกือบเป็นสถานีท้าย ๆ  แล้วฝนก็เทลงมาแรงขึ้นแบบตั้งตัวไม่ติด ทิศทางลมพัดมั่วไปหมด
จับทางไม่ได้ว่าควรจะหันร่มบังฝนทางไหนดี ภาพที่เห็นในแม่น้ำมีแต่สีขาว มันดูขาวฟุ้ง จนมองไม่ออก
ว่ากลุ่มคนที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่บนเรือ ซึ่งกำลังเคลื่อนที่ด้วยการพายจะมาถึงจุดหมายปลายยังไงได้?
ท่ามกลางความวุ่นวาย เสียงกาพย์เห่เรือดังแตกพร่าแทรกผ่านวิทยุฯ พร้อมคำสั่งที่แจ้งต่อเจ้าหน้าที่
ผู้ดูแลท่าเทียบเรือ สื่อสารมาว่าเหล่าริ้วขบวนเห่เรือกำลังใกล้มาถึงแล้วให้เตรียมพร้อม

⭗ พิธีซ้อมขบวนเรือท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่คาดคิด

⭗ ผู้คนที่ยังคอยชมภาพการซ้อมจากฝั่งท่าช้าง ที่ยังพอมีอุปกรณ์ป้องกันฝนอย่างร่มและเสื้อกันฝน



เรือลำแรกแล่นผ่านมาช่วงบ่ายสามครึ่ง พนักงานเห่ยังคงปฏิบัติการอยู่ในหน้าที่ เสียงกาพย์เห่เรือ
ยังคงดังสวนแข่งกับเสียงฝน ก้องไปตลอดสองฟากฝั่งแม่น้ำ เราถอนตัวออกมาจากพื้นที่ริมน้ำไป
อยู่ในศาลาแทนแล้ว วันนี้พลาดมากที่ไม่ได้พกซองกันน้ำมาใส่อุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ติดตัวมา (สายซอ
ที่ซื้อมา โดนน้ำแล้วหงิกขดเลยนะ) คนถือกล้องใหญ่ที่ตั้งใจจะมาเก็บภาพงานพิธีฯ
วิ่งมาถึงศาลาไล่เลี่ยกัน หยิบเอาผ้ามาซับละอองน้ำ แกบอกว่า “น็อคไปแล้วเรียบร้อย”

หันกลับไปดูผู้คนที่ยืนเฝ้าชมที่แนวริมน้ำกลางแจ้ง คนไม่ท้อถอยก็ยังคงยืนอยู่ ขบวนเรือทยอย
เคลื่อนมาให้เห็นเรื่อย ๆ ทัศนวิสัยแทบอยู่ในขั้นแย่ เสียงผู้คนในศาลาก็อื้ออึงไม่แพ้ห่าฝนข้างนอก
เวลาเริ่มผ่านไปสักพักหนึ่ง ก็ได้ยินการตะโกนบอกให้เปิดท่า!

ในช่วงเวลาบ่ายสี่โมงนี้ ไม่การเคลื่อนไหวของริ้วขบวนเรือกันต่อแล้ว
เรือแต่ละลำพายไปเทียบจอดพักยังท่าเรือที่ใกล้ที่สุด
และต่อมามีประกาศแจ้ง ยกเลิกการซ้อม 




⭗ ด้านในศาลา มีทั้งผู้คนที่ยังติดฝนและผู้ที่ส่งแรงเชียร์ให้เหล่าฝีพายที่ปฏิบัติหน้าที่กลางแม่น้ำ



⭗ เรือลำหนึ่งที่มาจอดพักตรงท่าน้ำ ขณะที่ฝนยังตกลงมาอย่างหนัก 



⭗ กำลังพลฝีพายบางส่วนที่มายืนหลบฝน และบางส่วนที่ยังอยู่ในเรือเพื่อคอยวิดน้ำออก



⭗ เรือยาง ทำการเคลื่อนย้ายพนักงานบนขบวนเรือตำแหน่งอื่นที่ไม่ใช่ฝีพายออกจากลำเรือไปส่งขึ้นฝั่ง




⭗ เรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์กำลังเคลื่อนผ่าน



⭗ เรือพระที่นั่งอนันตนาคราช (ซูมได้เท่านี้)


⭗เรือรูปสัตว์สองลำ กระบี่ปราบรอนราพณ์ และกระบี่ปราบเมืองมาร ที่มาจอดตรงหน้าท่าน้ำข้างเคียง



⭗ เจ้าหน้าที่ประจำท่าเรือที่คอยอำนวยความสะดวกให้กับเหล่าพลฝีพายและเรือในขบวนพิธีฯ ในสภาวะฉุกเฉิน


ผู้ประจำการบนขบวนเรือ ที่ไม่ใช่ฝีพายและผู้คุมเรือ ต่างต้องโยกย้ายออกมาด้วยเรือยาง
เรือที่มาจอดพักตรงท่าช้าง ตรงศาลาเดียวกับที่เรายืนนั้น พลฝีพายแต่งชุดสีดำ ก็เลยเดาว่า
คงเป็นเรือทองขวานฟ้า/เรือทองบ้าบิ่น/เรือดั้ง/เรือตำรวจ ลำใดลำหนึ่งนี่แหละ
ส่วนศาลาอีกด้านนึง เป็นเรือรูปสัตว์ทั้งสองลำคือ
กระบี่ปราบเมืองมาร (โขนเรือเป็นรูปวานรร่างขาว)
และ กระบี่ราญรอนราพณ์ (โขนเรือเป็นรูปวานรสีดำ)

มันเป็นเหตุบังเอิญที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดฝนตกรุนแรงแบบนี้
และ Rain Bomb ก็ได้ถูกนำมาใช้อธิบายเรื่องนี้ คำนี้เราเคยได้ยินครั้งแรก
เมื่อช่วงเดือนกันยายน ซึ่งเกิดที่บ้านห้วยลาดหินใน จ.เชียงราย และตามมาด้วย
ประเด็นน้ำป่าไหลหลาก จากปริมาณน้ำฝนที่ทะลุขีดจำกัด ในช่วงเวลาสั้น ๆ
จนผู้คนต้องมาถกคุยกันในขณะนั้นว่ามันเป็นสัญญาณเตือนจากภาวะโลกเดือดหรือไม่
ในชื่อที่เป็นทางการกว่านี้ ก็คือ Microburst หรือ downdraft
ครั้งนี้มันได้มาเกิดขึ้นใจกลางเมือง บ้างก็ว่าเป็นมันเกิดขึ้นแบบฉับพลัน
จนไม่สามารถพยากรณ์ตรวจสอบล่วงหน้าผ่านกลุ่มเมฆฝนเช่นปกติได้



⭗ หลังฝนซาและผู้คนที่ยังเหลือในช่วงเย็น 



⭗ เรืออีเหลือง กำลังพายกลับเข้าอู่จอดอีกแห่ง




⭗ เรือพระที่นั่งนารายณ์ทรงสุบรรณ ในจังหวะกลับหัวเรือ

⭗ เรือเล็กของทหารเรือ มาจอดเทียบท่าเพื่อเตรียมผูกลากจูงเรือพายกลับเข้าอู่จอด


ผู้คนเริ่มเดินออกไปจากพื้นที่บางส่วนหลังฝนเริ่มซา เรือยนต์ลำเล็กของทหารเรือ
ขับแล่นในน้ำคละไปกับเรือยาง ได้ยินว่าเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์เข้าเทียบจอดที่ฝั่งศิริราช
แต่ด้วยกลุ่มลำเรือพระที่นั่งจะต้องมาจอดพักที่อู่ทหารเรือฯ แม้จะยกเลิกการฝึกซ้อม
เป็นที่เรียบร้อย กลุ่มผู้ชมที่ยังคงอยู่ในบริเวณนี้ต่างพากันยืนปักหลักดังเดิมเพื่อรอส่งเรือ

เราได้ทันเห็น เรือสุพรรณหงส์ เรืออนันตนาคราช ผ่านมาจริง ๆ แม้จะต่างวาระ
ไปจากที่คาดคิดไว้ พลฝีพายยังคงรักษาท่าพายนกบินสำหรับเรือพระที่นั่งเอาไว้ตามเดิม
มีจังหวะหนึ่งที่เรือนารายณ์ทรงสุบรรณได้แล่นผ่านมาถึงหน้าโรงเรียนสตรีวัดระฆัง
ทำการกลับลำหันเรือไปอีกทิศเพื่อเตรียมเข้าอู่ ขนาดลำเรือที่ใหญ่โต
กับกำลังพลฝีพายที่ทำงานกันเป็นทีมผ่านจังหวะสัญญาณผู้คุมจากหน้าเรือ
เอาชนะระลอกคลื่นจนแทบไม่เห็นการโคลงเคลงด้วยแรงคน
กลายเป็นภาพที่ประทับใจของใครหลายคนที่คอยยืนลุ้นจากบนฝั่ง 

คนแปลกหน้า ยืนแลกเปลี่ยนพูดคุยกันผ่านเรื่องการซ้อมขบวนเรือนี้
แว่วเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจมาจากรอบข้าง

"พี่เคยเป็นฝีพายปีไหนคะ"

"ผม รุ่นปี '39 ครับ"

⭗ เรือพระที่นั่งอเนกชาติภุชงค์ พายเคลื่อนผ่านหน้าวัดระฆัง



⭗ การจราจรบนแม่น้ำเจ้าพระยาของเย็นวันที่ 22 ตุลาคม 2567 

⭗ อู่ทหารเรือธนบุรี ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

 

เรือลำอื่น ๆ ต่างคอยเวลากลับเข้าโรงเก็บเรืออีกที่หนึ่ง (จุดตั้งต้นขบวน) ด้วยระยะทางที่ไกล
และร่างกายที่เปียกชุ่มไปหมดทั้งคนและพาหนะ ก็ต้องอาศัยเรือยนต์มาช่วยผ่อนแรงลากกลับไป
สภาพการจราจรบนผืนน้ำเจ้าพระยาช่วงเย็นนี้ ดูขวักไขว่และแปลกตาดี ทั้งเรือและพลประจำเรือ
ในเครื่องแบบโบราณ และเรือเล็กที่ใช้แรงเครื่องยนต์และเครื่องแบบกลาสีสีกากีตามยุคสมัย




⭗ ต้นไม้ข้างราชนาวีสโมสร โค่นล้มแบบถอนรากไปหนึ่งต้นและทีมงานกทม.ที่มาตรวจดูความเรียบร้อย 

 

เวลาห้าโมงเย็น เราเดินออกไปตามทางเท้าเพื่อย้อนกลับไปยังทิศทางเดิม
มีต้นไม้หักโค่นต้นนึง ใกล้ ๆ กับอุโมงค์ลอดไปยังฝั่งพระลาน คงมีการแจ้ง
ไปยังภาคส่วนที่เกี่ยวข้องเรียบร้อย เลยทันได้เห็นทีมงานของผู้ว่าฯ กทม.
เดินสวนผ่านมาดูในส่วนที่เสียหายบริเวณนี้ด้วยพอดี

 ก่อนถึงท่าราชวรดิษฐ์ เริ่มมีมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาจอดรอผู้โดยสาร
ที่มาชมการซ้อมขบวนเรือฯ ไม่รู้ว่าวินของพวกเขาตั้งอยู่ที่ไหน
ดูเหมือนว่าไม่มีใครรู้ข่าวเรื่องการยกเลิกพิธีซ้อมฯ กันสักคน
หลังจากคันแรกหยุดจอดที่ข้างทางเท้า ก็มีคนตะโกนบอกเดี๋ยวนั้น
"งานซ้อมยกเลิกแล้ว!" 
เหล่ามอเตอร์ไซค์รับจ้างคันอื่นที่เพิ่งวิ่งมาสมทบเพิ่ม 
พอเมื่อได้ยิน ต่างก็ผิดหวังไปตาม ๆ กัน

ฝน หนอ ฝน 

------------------------------

 

พิรุณป่วนรวนฟ้า   ปานโกรธ
นาวาพายแล่นโลด    บ่ท้อ
ผองชนหยัดยืนอด ทนสู้
แม้นชุ่มเปียกยังรอ เฝ้าส่งขบวนเรือ

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2567
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2567 13:15:46 น.		5 comments
Counter : 455 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet