Bloggang.com : จิ้งจอกสาวฝึกหัด : กลับมาแว๊ววววว

กลับมาแว๊ววววว

กราบสวัสดีมิตรรักแฟนบล็อคทุกท่านนะคะ

หายไป 5 เดือนมีคนหลังไมค์มาหาทำไงจะเข้ามาดูในบล็อคได้แหะ ๆ

ก็ขอโทษด้วยที่ตั้งเป็นแบบส่วนตัวอารมณ์นั้นประมาณ

เป็นคนดังชั้นขอมีโลกส่วนตัวของชั้นนิดหนึ่งได้มั๊ย

เหอ ๆ มิใช่หรอกเหมือนรู้สึกเสียความเป็นตัวของตัวเอง

หรือเรียกง่าย ๆ ว่าเสียศูนย์นิดหน่อย
(นิดหน่อยถึงขนาดลี้ภัยไปทำใจเลยนะเนี๊ยะ)

ขอบคุณพี่เจียว ณ.พิดโลก ด้วยนะคะที่หลังไมค์มาถามไถ่

มากรุงเทพโทรมาบอกน้องด้วยดิจะได้นัดไปกินน้ำอมฤตกัน

รอบนี้ไปกันจ๋องต่อจ๋องก็พอแล้วนะพี่ไม่เอาบังเอิญเจอญาติพี่อีกหนา

แบบว่าสงสารญาติพี่อะเดี๋ยวเขาตกใจนังชะนีหุ่นดีนิเป็นใคร

กินเบียร์เป็นน้ำเปล่าเลย....มันไม่ดีเสียภาพพจน์หมดนะพี่
(ภาพพจน์พี่อะนะ...สำหรับหนูอย่าได้แคร์)

อีกอย่างหนูตกใจนึกว่าพี่พาญาติมาดูตัว แหะ ๆ

ขอบคุณพี่หนูแหม่ม ณ.สวีเดนด้วย เมล์มาหาเลย

คิดถึงพี่เหมือนกันนะหนูกลับมาเขียนบล็อคต่อก็เพราะพี่นิแหละ

ว่าแล้วก็ยังมีพี่ดา...พี่ยาหยี สวิส...สา เมกา...
พี่สุนี เมกา[กลับไทยยังพี่]ที่แอบคิดถึงอยู่เหมือนกัน

เพราะงั้นถ้าเข้ามาอ่านแล้ว....ลงชื่อรับความคิดถึงด้วย...

ช่วงที่หายไปเป็นช่วงปรับตัวเจ้าค่ะ

ปรับตัวเรื่องการอยู่คนเดียว หุหุ...โปรดอย่าสงสัย

ปกติมันก็อยู่คนเดียวอยู่แล้วนิน่าจะมาปรับตัวอะไร

คือตั้งแต่สมัยเรียนจนทำงานจิ้งจอกก็จะมีเพื่อนคนนี้
อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ ในกรุงเทพเหมือนกัน

ไม่ได้อยู่หอเดียวกันแต่มีไรก็โทรหาชวนไปโน้นมานี่ได้ตลอด

เวลาจิตตกต้องการคนโอ๋คนปลอบหรือคนที่พร้อมจะอยู่ข้างเดียวกับเรา(แม้เราจะเป็นฝ่ายผิด)

ไม่เคยรู้สึกเหงาเลยจริง ๆ นะ...มาระยะหลังเพื่อนลาออกจากงาน

รอบแรกมันก็จะกลับบ้านแหละแต่มันมาบอกจิ้งจอกแบบ

จะกลับอาทิตย์หน้าแล้วเพิ่งมาบอกวันนี้ไม่มีบทนำ

รับไม่ได้....น้ำตาแตก...แกทิ้งช๊านนนนนนนนน
(ฟูมฟายยิ่งกว่าโดนปู้ชายทิ้งซะอีก)

มันเห็นแล้วคงสงสาร + เวทนา...อยู่กรุงเทพต่อก็ได้

ไปหางานใหม่แล้วย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับจิ้งจอก

ชีวิตช่วงนั้นก็ลั๊นลา Happy แต่อยู่บนความลำบากเพื่อน

มันต้องตื่นไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้ากลับเที่ยงคืนเกือบทุกวัน

แต่เงินเดือนแบบว่าน้อยนิด...มันก็ยังอดทน
(ชั้นขอบคุณมากนะแก)

จนเมื่อต้น ๆ พค.พ่อมันไม่สบายแล้วก็เสียชีวิต

ก็เลยมานั่งคุยกันจะเอาไงต่อมันอยากกลับไปอยู่กับแม่

จิ้งจอกก็โอเคแหละเข้าใจจะไม่ฉุดรั้งมันไว้อีก

เพราะมันเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วแหละ

พอมันไปก็เกิดอาการเวิ่นเว้อไปกวนคนโน้นกวนคนนี้

เป็นที่น่ารำคาญของชาวบ้านมั๊งเลยต้องมานั่งตั้งสติใหม่

เราต้องอยู่คนเดียวให้ได้เลยเป็นที่มาของอาการหยุดหมดทุกอย่าง

อยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียวนะแหละค๊าาาาา

อาการนี้ยังไม่หายสนิท 100% แต่ก็ดีขึ้นมากมายแล้วคะ

ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงคะ....ยังชั้นยังไม่ตาย...

ยังหายใจสบายค่ะ....กำลังหากิจกรรมใหม่ ๆ ทำ
(หัดวาดรูปจากโปรแกรมอีลาสเห็นแบล็คกราวน์ใหม่นิมั๊ย
ฝีมือเค้าเอง...ยืดตัวด้วยความภูมิใจ)

เมื่อคืนก็ร้องคาราโอเกะทั้งคืน...ฝึกไว้เผื่อได้ออกอัลบัมสังกัดเกาหลี...

แล้วเดี๋ยวมีอะไรสนุก ๆ จะมาเล่าให้ฟังค่ะ

ตอนนี้ยังไม่มีเพราะเพิ่งออกจากถ้ำ...แหะ ๆ

สวัสดีค่ะ

Create Date : 15 ตุลาคม 2552

Last Update : 15 ตุลาคม 2552 16:50:45 น.

3 comments

Counter : 573 Pageviews.

เฮ้อออออออกลับมาซะที เป็นห่วงจ้า
แล้วยังครบ 32 อยู่ใช่ปะ แล้วทุกอย่างเหมือนเดิมโทรเข้ายากมากกกกกกกก
แล้วจะลองโทรอิกกกกก นะ
คิดถึงมากมาย

โดย: พี่หนูแหม่ม IP: 213.114.147.87 วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:16:58:16 น.

พี่หนูแหม่มโทรมา 2 ครั้งใช่มั๊ยพี่...ขอโทษแบตมือถือหมด....

โดย: จิ้งจอกสาวฝึกหัด

วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:16:04:28 น.

ชะงั้น เฮ้ออออออ ปี งี้เมื่อไหร่หนุ่มๆจะต่อติดละแบตก็ไม่มี
งัยก็คิดถึงเหมือนเดิม ตอนนี้กรุงเทพน้ำท่วม
ดูแลตัวเองดัวยละ

โดย: พี่หนูแหม่ม IP: 213.114.147.87 วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:19:04:52 น.