งาน :: เมื่อได้งานเมืองผู้ดี (แล้วดันลาออก) ภาค 3
รีบมาต่ออย่างไวค่ะ ความคิดกำลังพลุ่งพล่าน !
ภาคนี้ และภาคหน้า จะรวบให้จบภาคหน้านี่หล่ะค่ะ พยายามแล้วจริงๆที่จะทำให้มันสั้น แต่ขั้นตอนที่ว่ากว่าจะได้มานั่งทำเสียงสวยนี่มันเยอะซะจริงๆ.. 
ภาคที่แล้ว เจ้าหน้าที่โทรมา Congrats สุดฤทธิ์ สมองกลวงๆที่เลือกจะฟังแต่สิ่งที่ตัวเองอยากฟังมันสั่งการให้บอกตัวเองว่า ได้งานแล้ว (เฟ้ย) ไปเม้าท์น้ำลายแตกฟองให้พ่อแม่ฟัง..พ่อแม่ดีใจแทบปิดซอยเลี้ยง.. ความจริงก็คือ ทาง Recruiter นัดไป ให้ไปในบริษัท B2B (Business 2 Business) ที่ว่าเพื่อไปประเมินขั้นสุดท้าย หรือที่เรียกว่า "Assessment Day" นั่นเองค่ะ
วันนั้นไปถึงแต่เช้า ไปถึงคนแรก ก่อนเวลานัดหนึ่งชั่วโมง ไปช่วยภารโรงเปิดประตูบริษัท นั่งๆไปก็มีคนทยอยมากันเรื่อยๆ ที่แปลกก็คือมีตัวเองหัวดำกระเหรี่ยงอยู่คนเดียว ที่เหลือ (เท่าที่เสวนามา) เป็นคนฝรั่งเศส เยอรมัน สเปน แทนซาเนีย หรือไม่ก็คนอังกฤษที่พูดได้มากกว่าหนึ่งภาษา นับรวมกันแล้วได้ประมาณ 12 ชีวิต.. อายุเท่าที่สังเกตุมีตั้งแต่ 25 ปีขึ้นไปยัน 40 กว่าๆ ประมาณ 10 โมงทุกคนถูกเรียกไปรวมตัวกันในห้องประชุมค่ะ แต่ให้นั่งดู Presentation เกี่ยวกับบริษัท จขบ. จดๆๆๆๆๆๆ ไม่ยั้ง ทำตัวเหมือนตอนเรียน จะมี top note มีดอกจันทร์เยอะมากๆ จดไปแบบแก้เขิน 
จำได้ว่าวันนั้นเข้าไปถึงบริษัท 9 โมงเช้า และออกจากบริษัทมาเกือบๆ สองโมงเย็น.. มันเป็นอะไรที่หินมาก จขบ. มารู้ที่หลังว่าไม่ใช่ทุกคนใน 12 คนที่คัดตัวมาแล้ว จะได้เข้าไปทำงานจริงๆ บางคนก็กินแห้ว.. เป็นที่น่าเศร้าใจ เพราะเหมือนทุกคนก็ลงทุนลงแรงมากันทั้งนั้น กว่าจะมาถึงจุดนี้.. 
วันนั้น เราถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มๆละ 6 คน ทุกคนได้รับ information ความยาว 12 หน้ากระดาษ เกี่ยวกับข้อมูลของโรงหนังแห่งหนึ่ง เป็นที่ตั้ง ประเภทหนังที่ฉาย ราคาตั๋ว ราคาเครื่องดื่มและของว่าง รายได้ของโรงหนังในไตรมาสต่างๆ และรายได้ที่ต้องการ
โจทย์ :: ให้ทำ Presentation ความยาว 5 นาที จากข้อมูลที่ให้ไป ใครที่คุณต้องโทรไปเพื่อชักชวนให้มาดูหนังที่โรงหนังนี้ โทรกี่สายต่อวัน ต่อคน กลุ่มเป้าหมายน่าจะเป็นใคร เมื่อโทรไปคุณจะพูดอย่างไร มีอะไรที่จะเป็น Selling point ตรงนี้ และอื่นอีกเพียบ (ให้ 5 นาทีเนี่ยนะ !!!) 
จขบ.ลืมบอกว่า Information ที่เค้าให้มา เค้าให้อ่านโดยให้เวลา 10 นาที จากนั้นเค้ามายึดคืนไปเฉยเลยตอนที่ให้ทำงานกลุ่ม.. ตรงนี้เลยที่นิสัยบ้าจดของ จขบ. กลายมาเป็นประโยชน์ เพราะจขบ.จดเอาไว้เยอะมาก (ขอบคุณอาจารย์ นวลน้อย ผู้สอนวิชา Summary การจดแบบเอาใจความสำคัญ..หนูได้ใช้จริงๆก็วันนี้ค่ะอาจารย์) จดไว้แม้กระทั่ง ราคาป็อปคอร์น หรืออายุเฉลี่ยของคนที่เข้าไปดูหนัง..
ตอนทำงานกลุ่ม ข้อมูลนี้เป็นประโยชน์มากจริงๆ เพราะในคน 6 คน มีแต่จขบ.และสาวเยอรมันอีกคนที่จดเอาไว้ นอกนั้นอ่านแล้วหายไปในอากาศเรียบ !!  ระหว่างที่เตรียมงาน และพรีเซ็นต์งานนั้น มีเจ้าหน้าที่ 3 ท่านคอยดูเราอยู่แบบระยะเผาขน ดูว่าใครทำงานอย่างไร จขบ.ไม่เก่งเลขและคำนวณ จึงทำหน้าที่ตั้งคำถามเพื่อให้ได้ข้อสรุป และทำหน้าที่เป็นผู้ประสานคนไม่ช่างพูดให้พูดแสดงความคิดเห็นออกมา ด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงกระเหรี่ยงเหวี่ง Self สุดท้าย งาน presentation ของกลุ่มเราดีมาก และได้เป็นทีมที่ชนะจากสองกลุ่ม... (เหงื่อแตกซิก )
บอกผลเสร็จ ช่วงบ่าย เจ้าหน้าที่ให้เราประเมินกันเอง มีเกมส์กำจัดจุดอ่อนให้เล่น โดยที่ทางบริษัทให้ทุกคนเขียนชื่อคนในกลุ่มที่คุณคิดว่า Weakest และ Strongest ออกมา และให้ประเมินตัวเองด้วยในแต่ละหัวข้อ ยกตัวอย่างเช่น "คุณคิดว่าเมื่อทำงานในกลุ่ม คุณมีความเป็นผู้นำมากแค่ไหน 1 = น้อยสุด 5= มากสุด)  ถึงตอนนี้ถ้าไม่เห็นว่าฝ่าฟันมานานคงเดินออกไปแล้ว เพราะจขบ.ไม่ชอบ criticize คนอื่นโดยที่ไม่รู้จักคนๆนั้นดีจริงๆ สุดท้าย ข้อที่เค้าให้เขียนว่าคนที่อ่อนที่สุดในกลุ่มคือใคร จขบ.เขียนไปว่า 'N/A' Everybody worked with their own paces equally....
กลับมาบ้าน เจอหน้า ฝาชีเข้ามากอดสุดฤทธิ์ ถามว่าเป็นยังไงบ้างวันนี้ กลับช้านะ รอแทบแย่.. ไม่มีคนทำกับข้าว  จขบ. ไม่พูดมาก เพราะพลังงานหมดไปแล้วตอนบ่ายโมง เมื่อหัวถึงหมอน ก็น็อคไปเลยสามชั่วโมงค่ะ 
ผ่านไปหนึ่งวัน.. เจ้าหน้าที่บริษัทจัดหางานหน้ามน ก็โทรมาบอกว่า "You've nailed it !!" คุณทำด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทางบริษัทชอบการทำงานของคุณมาก ให้ไปเทรนด์งานสองวันแรก เราจะจ่ายให้ในวันเทรนด์งานด้วย... ส่วนค่าแรงก็ตามที่ตกลง 1x.xx ปอนด์ ต่อชั่วโมงนะจ๊ะ...
ในที่ซู๊ดก็ได้... จำได้ไม่ลืมค่ะ !!!
ภาคหน้าจะเป็นภาคสุดท้าย การเทรนด์งาน การทำงาน และการลาออกจากงานภายในเวลาอันรวดเร็ว 
ขอบคุณทุกๆท่านที่ยังอ่านอยู่จนถึงตอนนี้นะคะ
With lots of love
Sorrow's Sucker 
| Create Date : 02 เมษายน 2553 |
| Last Update : 2 เมษายน 2553 1:11:45 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1236 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Pichlala  วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:1:20:32 น. |
|
|
|
| โดย: แบม (Chip_biscuit ) วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:23:36:45 น. |
|
|
|
| โดย: tabigirl วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:22:30:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Around UK United Kingdom
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
"ใช้ชีวิตให้เต็มที่ เพราะไม่รู้ว่าชีวิตจะจบลงเมื่อไหร่"
"Live my life just like today is the last day"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ระหว่างที่เตรียมงาน และพรีเซ็นต์งานนั้น มีเจ้าหน้าที่ 3 ท่านคอยดูเราอยู่แบบระยะเผาขน ดูว่าใครทำงานอย่างไร จขบ.ไม่เก่งเลขและคำนวณ จึงทำหน้าที่ตั้งคำถามเพื่อให้ได้ข้อสรุป และทำหน้าที่เป็นผู้ประสานคนไม่ช่างพูดให้พูดแสดงความคิดเห็นออกมา ด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงกระเหรี่ยงเหวี่ง Self สุดท้าย งาน presentation ของกลุ่มเราดีมาก และได้เป็นทีมที่ชนะจากสองกลุ่ม... (เหงื่อแตกซิก
)
ถึงตอนนี้ถ้าไม่เห็นว่าฝ่าฟันมานานคงเดินออกไปแล้ว เพราะจขบ.ไม่ชอบ criticize คนอื่นโดยที่ไม่รู้จักคนๆนั้นดีจริงๆ สุดท้าย ข้อที่เค้าให้เขียนว่าคนที่อ่อนที่สุดในกลุ่มคือใคร จขบ.เขียนไปว่า 'N/A' Everybody worked with their own paces equally....
จขบ. ไม่พูดมาก เพราะพลังงานหมดไปแล้วตอนบ่ายโมง เมื่อหัวถึงหมอน ก็น็อคไปเลยสามชั่วโมงค่ะ 
แบบนี้มีกำลังใจปั่นต่อค่ะ พอดีวันนี้ไมเกรนรับประทานหมดไปเลยทั้งวัน จะมีต่อไม่เกินหลังจบ Easter Holiday นะคะ
