ทุกเพลงที่เราร้อง สะท้อนจากทุกสิ่งที่เราเป็น
Photobucket
Group Blog
 
All blogs
 
# 7 # แมลงเล่นไฟ # : มอดไหม้.......ไม่เหลือเลย



Photobucket


Photobucket

"แมลงเล่นไฟ"


Photobucket


ขณะนี้เวลา 04.00 นาฬิกา
.
.
.
.
.
ย้ำ 04.00 นาฬิกา
แล้วทำไมยังไม่หลับไม่นอนไม่ทราบ

ก็นั่งถามตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไม "ไม่นอน"
ไม่ใช่ว่าไม่ง่วง แต่ "นอนไม่หลับ"

ก็เลยนั่งเปิดเน็ทนั่งดูว่า ยังมีใครมาทำอะไรในบล็อกดึกๆ มั้ยน้อ
สรุปว่า "ไม่มี"

สาเหตุที่ทำให้นอนไม่หลับ เยอะแยะมากมาย
ส่วนหนึ่งคือ "เหงา" อย่างรุนแรง

ตลอดชีวิตของชายคนหนึ่ง ผ่านร้อนผ่านหนาวมาตลอด 25 ปี
ทำไมมันเคว้งคว้างได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้

คุณเชื่อไหม ว่าชีวิตผม จนทุกวันนี้
ยังไม่เคยเหยียบ RCA ว่ามันอยู่ ณ จุดใดของกรุงเทพมหานคร
ทั้งที่ใช้เมืองหลวง กรุงเทพมหานคร เป็นที่อยู่อาศัยมาเกือบ 10 ปี

ผมรู้จัก รัชดา ก็เมื่อตอนมี Meeting Camfrog
(ห้อง ร้องเพลง x69X_Thai_Singing_Club_X69x ของเรานี่แหละ)
นั่งนับมาก็ผ่านมาหลายเดือน ได้เจอหน้าเพื่อนๆ ที่เคยแต่เห็นผ่านกล้อง
เคยได้ยินแต่เสียง แต่วันนั้นเราได้เจอกัน
มันคือมิตรภาพดีๆ ที่ได้มาแบบ บริสุทธิ์ใจ

นึกแล้วมีความสุขเสมอ............

นอกเรื่องไปเยอะ ประเด็นที่จะเอ่ยถึงคือ
ตลอดระยะเวลา เกือบ 10 ปี ในเมืองหลวง

เราใช้เวลาไปกับอะไรหมดฟะ
ทำไมถึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย ว่าอะไรอยู่ตรงไหน
หลายๆ ครั้งที่ใครถาม เรื่องอะไรเกี่ยวกับกรุงเทพฯ
สิ่งที่ผมจะตอบเสมอๆ คือ "ไม่รู้ครับ"

ชีวิตของผม ตั้งแต่เริ่มเข้ากรุงเทพฯ มีงานทำ
ตื่นมาก็ไปทำงาน ทำงานเสร็จกลับบ้านนอน
ตื่นนอนก็ไปทำงาน ทำงานเสร็จ........กลับบ้าน
เป็นแบบนี้ซ้ำๆ ไป

ชีวิตผมน่าเบื่อมะ

ไม่มีเพื่อนร่วมงานที่คุยได้แบบสนิทใจ
ไม่มีผู้ใหญ่คอยปรึกษาช่วยเหลือ
กลับมาถึงบ้าน ก็ "อยู่คนเดียว"

ขนาดเพื่อนที่ทำงาน ยังไม่มีเลย
เพราะฉะนั้น ไม่ต้องถามเรื่อง "เพื่อนเที่ยว"

การเที่ยวกลางคืน ถูกลืมไปตั้งแต่อายุ 20 ปี
แต่ช่วงอายุก่อนถึง 20 ปี เฉลี่ยการไปเที่ยวกลางคืน/ปี = 3 ครั้ง

เศร้ามะ

สรุปประเด็นหลัก วันนี้คือ "เหงา" ครับ

จริงๆ อยากระบายมากกว่านี้ แต่มีความรู้สึกว่า
"เยอะ" และ "ไม่จำเป็น"
เพราะมันไม่ได้ทำให้ Blog ร้องเพลง ดูสง้า เอ๊ย สง่า ขึ้นมาเลย
ตรงกันข้าม มันทำให้คนที่อาจ อาจจะรู้สึกหดหู่ เบื่อหน่าย
(แต่อารมณ์ของผมตอนเขียน Blog นี้ มันเป็นแบบนี้ จริงๆ นะ)

เมื่อนอนไม่หลับ หาเพื่อนใน Blog ก็ไม่เจอ
ก็เลยหาเพลงฟัง ฟังเพลงที่เพื่อนๆ ร้องไว้ใน Blog
ก็ไปเจอเพลง "ลมหนาวและดาวเดือน"
ที่คุณ "โลมาตกกระ" ได้นำมาลง Blog ไว้ตอน 01.05 น.

ก็เลยได้ feel กลางคืน ได้อารมณ์เหงาๆ
ก็เลยนึกคึก หาเพลงอารมณ์ประมาณเดียวกัน
มาแหกปากตอน ตี 4 (ขอย้ำ ตี 4)

ก็เลยได้เพลงนี้มาแบบ ม้วนเดียวจบ
ไม่แต่ง ไม่แก้ ไม่ร้องใหม่ ไม่ทำอะไรกับมันเลย
ร้องแล้ว ร้องเลย เพี๊ยนก็เพี๊ยนไป ช่างมัน

"แมลงเล่นไฟ" 1 ใน เพลง อัลบั้ม Deep Blue
ที่คุณพี่ "มาช่า" ได้ถ่ายทอดไว้ ผมชอบมาก
ชอบตั้งแต่ที่ได้ฟังครั้งแรก ฟังดนตรี ฟังเนื้อหา
อืม.....................................
.........................................
ได้อารมณ์กลางคืน เหงาสุดๆ กันไปเลย

วันนี้ผมเลบขอหยิบเพลงนี้มาถ่ายทอดให้เพื่อนๆ ได้ฟังกันนะครับ

มันไม่เพราะหรอก

เพียงแต่ผมอยากหาอะไรทำแก้เหงา




ตอนตี 4...............


Photobucket


เพลง : แมลงเล่นไฟ
ศิลปิน : มาช่า วัฒนพานิช
อัลบั้ม : Deep Blue
ร้องใหม่โดย : my_reflection


Photobucket



ฉัน นั่งมองดูรอบรอบ..กองไฟ
ที่ที่เดียวที่ให้ความอบอุ่น
เมื่อมันหนาว..จับใจ

ฉัน นั่งมองดูแมลง..เล่นไฟ
แค่เพียงเพราะความสวยงาม..ของไฟ
ต่างบินเข้าไป..บินเข้าไป
มอดไหม้ไม่เหลือเลย

ฉันก็เหมือนกัน..ช่างเหมือนกัน
ไม่มีอะไรต่างจากแมลง
เธอช่างสวยงาม ช่างงดงาม.......
ไม่รู้ว่าเธอร้อน..ดั่งไฟ
มอดไหม้ไม่เหลือเลย..

ฉันก็เหมือนกัน..ช่างเหมือนกัน
ไม่มีอะไรต่างจากแมลง
เธอช่างสวยงาม ช่างงดงาม
ไม่รู้ว่าเธอร้อน..ดั่งไฟ
มอดไหม้ไม่เหลือเลย..

ฉัน นั่งมองดูแมลง..เล่นไฟ
บอกตัวเองเธอก็เหมือน..กองไฟ
ให้บินเข้าไป..หลงรักไฟ
มอดไหม้ไม่เหลือเลย..

ฉัน ก็เป็นเพียงแมลงเล่นไฟ


Photobucket




Special Thanks :
เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket


Create Date : 25 กรกฎาคม 2551
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:40:43 น. 5 comments
Counter : 861 Pageviews.

 
ขอบคุณนะคะที่เข้าไปฟังเพลง..

จริงๆจะบอกว่า ชีวิตหญิงก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะ อยู่ กทม. มากี่ปีหว่า..ก็เกือบ 10 ปีเหมือนกัน ไม่เคยเที่ยวกลางคืน เพราะไม่ชอบ ถ้าไม่ใช่คาราโอเกะ ก็ไม่ไป เพราะมันไม่แนวอะค๊าบบ RCA ก็เพิ่งรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน เมื่อปีที่แล้ว ตอนเจ้านายพาไปเลี้ยง Go-cart ส่วนทองหล่อ หรือที่เที่ยวแถบสุขุมวิท อย่าถาม no idea มากๆ

เรื่องเที่ยวบ่อยไม่บ่อย มันอยู่ที่เราจะคิดนะคะ
ญ เองเที่ยวกลางคืนด้วยตัวเองแบบอยากไปเองอะไรงี้อะค่ะ ถ้าไม่นับ คาราโอเกะ กับดูคอนเสิร์ต ดูละคร ตั้งแต่เกิดมา < 5 ค่ะ (จริงๆน่าจะ = 0 แต่เผื่อไว้เฉยๆ จะได้ดูไม่น่าเกลียด) ไม่เห็นเศร้าเลย เราเจอเพื่อนตอนกลางวันก็ได้นิ่ หรือเปลี่ยนเป็นเที่ยวต่างจังหวัดก็ได้ค่ะ ตอนนี้ ญ กำลังบ้ากิจกรรมการกุศลอยู่ ทำมันทุกอย่างทั้งไปเก็บขยะชายหาด ดำน้ำเก็บขยะ อ่านหนังสือให้คนตาบอด ร้องเพลงงานโน้นนี้ ได้บุญแล้วยังได้เที่ยว คลายเครียดด้วย ^^ เยี่ยมที่สุด

ส่วนเรื่องเพื่อนสนิท ญ ว่ามันอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า ว่าเราได้เปิดใจที่จะคบใครแบบสนิทใจรึยัง บางทีไม่จำเป็นต้องเป็นเพื่อนเก่าตั้งแต่มัธยม ประถม ลองคบหรือคุยกับคนที่มีความสนใจอะไรแนวๆเดียวกัน ญ ว่าทำเข้าใจกันง่ายขึ้นน้า... แบบเพื่อนใน blog เนี่ยอะค่ะ รักเสียงดนตรีเหมือนกัน น่ารักที่สุด ญ เองก็มีเพื่อนหลายกลุ่มมาก ทั้งกลุ่มร้องเพลง, กลุ่มบ้าดู live performance พวกคอนเสิร์ต ละครเวที, กลุ่มดำน้ำ, กลุ่มเล่นดนตรีที่บริษัท, กลุ่มเพื่อนแฟนพวกชอบถ่ายรูป ยิ่งเดี๋ยวนี้มี internet มาช่วยเพิ่มโอกาสที่จะได้พบเจอเพื่อนใหม่ได้อีก เห็นมั้ยคะทางเลือกมากมายจริงๆ อยู่ที่เราว่าจะลองใช้โอกาสนั้นมั้ย แต่ยังไงก็อย่าคุยเพลินจนลืมทำงานนะคะ หญิงเป็นบ่อยน่ะค่ะ เม้าท์เพลิน

จะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ มีอะไรก็ m คุยกับ ญ ได้ ส่วนใหญ่ ญ จะตอบทุกคนล่ะค่ะ ถ้าไม่ได้ยุ่งมากจริงๆ

อ่อ ละก็จะบอกว่า คุณ จขบ ร้องเพลงเพราะ พลังมากมายค่ะ เศร้าดีค่ะ คอนเสิร์ตนี้ ญ ไปดูมากับเพื่อนๆกลุ่มบ้าคอนเสิร์ต ประทับใจสุดๆ ไปเลย ^^

ปล. ขอโทษนะคะ ที่ตอบยาววมากกกกกกก แบบว่าอิน


โดย: โลมาตกกระ วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:23:44 น.  

 
จขบ.ร้องได้อารมณ์สมฤดีเป็นอันมั่ก...ขนาดมิได้แต่งเสียงใส่เอคโค่รีเวิร์บ ร้องได้เพราะปานนี้แปลกใจใยถึงไม่มีเพื่อน น่าจะมีทั้งสาว(และหนุ่ม)วิ่งเข้ามาชนกันหัวทิ่มหัวตำ เหอๆ..

อายุเพิ่งเบญจเพศชีวิตเพิ่งจะเริ่มนะจ๊ะ...มีเวลาเรียนรู้ตัวเองและสังคมรอบตัวอีกมากมาย... ลองสื่อสารกับคนใกล้ๆ ตัว(อย่างในบล็อกแกงค์นี้)ก่อนก็ได้ บางทีก็มีคนอีกมากมายที่อยากเป็นเพื่อน หากแต่บางครั้ง..ความเป็นคนที่เงียบๆ อยู่กับตัวเองของเรา และไม่ยอมที่จะเปิดตัวเองก่อน ก็อาจทำให้พลาดมิตรภาพที่ดีๆ ไปได้เหมือนกาน...


โดย: หมีบางกอก (Bkkbear ) วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:44:04 น.  

 
มีเสียงแมลงบินด้วยแฮะ จี๊ดๆอะค่ะ (แซว)

อ่านแล้วแอบอิน เกดโตกทม.แต่ตอนนี้มาทำงานไกลบ้าน ก็เหงาบ้าง บ้านช่องก็ไม่ได้กลับ อยู่ที่นี่เลิกงานก็ลุยสวนถอนหญ้า สู้กับวัวไปวันๆ ไม่มีแสงสี ไม่มีผู้คน........


โดย: นิเฟอซัง วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:39:05 น.  

 
นั่นไมค์ช็อตมั้งคุณเกด - -"

เศร้าคั่กๆ ร้องได้อารมณ์แถมเพราะอีกต่างหาก ขอยกนิ้วอ่ะรอบนี้


โดย: Toou วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:58:15 น.  

 
ดูเป็นคนขี้เหงามากๆ เลยนะ

ก้เป็นอยู่บ่อยๆ เหมือนกัน

แต่ว่าก็ต้องพยายามให้มันผ่านไป

สู่วันใหม่ที่ดีกว่า (หรือป่าว)

หุหุ...

เอาเป็นว่า

เป็นกำลังใจให้เสมอละกันนะ

สู้ๆๆๆ


โดย: JFK_KIM วันที่: 15 ตุลาคม 2551 เวลา:20:57:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

my_reflection
Location :
กำแพงเพชร Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add my_reflection's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.