|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
วัดถ้ำยายปริก
หลังจากเสร็จงานแต่ง ก็เก็บกระเป๋าไปค้างที่วัดถ้ำยายปริก เกาะสีชังทันที เพราะสัญญากับพี่คนนึงไว้ที่อาสาพาไปส่ง เกดอะอยากไปกราบหลวงตาประสิทธิ์มานาน อ่านธรรมะของท่านแล้วศรัทธา พระดีๆหายากเหลือเกิน นานมาแล้วที่อ่านคำเทศนาของหลวงพ่อชา ตอนนั้นท่านใกล้ละสังขารแล้วท่านก็ปรารภว่าเหนื่อย ว่าเริ่มไม่ไหว อ่านแล้วจะร้องไห้ แล้วก็รู้สึกเสียดายเป็นล้นพ้นที่ไม่มีโอกาสได้กราบท่าน ได้ฟังธรรมะจากปากท่านและได้ทำบุญกับท่านเลย (แต่ยังดีที่มีหนังสือและเสียงธรรมของท่าน)
พี่ที่พาไปเธอสนใจธรรมะแต่สามีไม่ให้ค้าง เลยยินดีพาเกดไปส่ง ถือว่าได้ทำบุญกับคนที่ไปค้าง เกดได้ค้างแค่หนึ่งคืนเพราะต้องไปเมืองจีนกับพี่โดม ได้ทำบุญกับที่วัดไปสามพัน เรียกว่าเทหมดกระเป๋าเลย (แบบเอาไปน้อย) ได้ไปช่วยสร้างเมรุเผาศพกับพระชีที่วัด ได้เห็นโลกใหม่ โลกของการปฏิบัติที่เหน็ดเหนื่อยมากกว่าที่คิด สนุกดี
โชคดีที่เกดเคยฝึกตนบ้างเวลาอยู่ที่บ้าน เช่นพยายามถือศีลแปด 1 ครั้งต่ออาทิตย์ ทำให้ไม่ลำบากเท่าไรเมื่อเทียบกับตอนแรกๆที่เริ่มถือศีล การไปวัดครั้งนี้เป็นครั้งที่สองในชีวิตที่ตัดสินใจไปปฏิบัติธรรมคนเดียว แต่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่นอนคนเดียว เพราะครั้งแรกนอนที่ยุวพุทธฯ นอนร่วมกับคนเป็นร้อย ตอนไปเห็นห้องที่วัดถ้ำยายปริก ก็แอบหวั่นนิดๆว่าจะต้องนอนคนเดียว แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร คิดว่าเราตั้งใจมา จะลำบากอะไรก็ถือว่าเป็นการฝึกตน
ด้วยความที่เป็นฆราวาสเพียงคนเดียว ในหมู่พระและแม่ชี เกือบห้าสิบรูป ทำให้เราดูกลมกลืนคล้ายกับท่านเหล่านั้น และเราต้องปฏิบัติตนคล้ายแม่ชี(แค่มีผมเท่านั้น) ถือว่าคุ้มค่ามากๆ เพราะแต่ก่อนเคยคิดอยากบวช คราวนี้ได้ลองทำจริงๆ ถึงได้รู้ว่า การนั่งคิดในห้องแอร์ มีอาหารเต็มตู้เย็นกับการทำจริงๆนะต่างกันลิบลับ การบวชต้องใช้ใจที่เด็ดเดี่ยวและศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างแรงกล้ามากกว่าที่คิดมากนัก
ตอนที่ช่วยสร้างเมรุ ใส่ชุดทำงานของวัด(สีหม่นๆแบบคล้ายชุดแม่ชี) ใส่หมวกปีกกว้างแบบคนงานก่อสร้าง พยายามเอาเส้นลวดมัดกับเหล็กกลางแดดเปรี้ยงๆ ใจมันก็แยกเป็น 2 ส่วน ส่วนนึงก็ร่ำร้องตลอด "มาทำอะไรที่นี่" "มาลำบากที่นี่ทำไม"
แต่อีกใจซึ่งเหมือนมาจากสมองก็คอยตอบว่า "ก็ไหนว่าอยากฝึกตน" "ไหนว่าอยากออกธุดงค์ และไหนว่าอยากบรรลุธรรม" "บรรลุธรรมมันยากกว่านี้หลายร้อยหลายพันเท่านะ กิเลสมันหมักดองในใจมาหลายหมื่นหลายแสนชาติ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ไม่งั้นไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดอย่างนี้หรอก" "แล้วอยากบรรลุธรรมนะ ทำแค่นี้ยังไม่ไหวเลยเหรอ"
ได้ยินสองเสียงเถียงกันในหัว ส่วนมือและกายก็ขยับไปตามหน้าที่เรื่อยๆ ทำทุกอย่างที่ต้องทำ สุดท้ายเย็นนั้น หลับไปตั้งแต่ห้าโมง  ทำวัตรเช้าตอนตีสี่ จากนั้นก็ไปช่วยทำกับข้าว (ก็แค่ปอกผัก จัดใส่จานเพราะทำอย่างอื่นไม่เป็น ไม่กล้าทำด้วยละ) ตอนเช้าก็ถวายข้าวพระและร่วมรับประทานพร้อมพระและแม่ชี
อากาศช่วงที่ไปเย็นมากๆ การที่ต้องทำงานตากแดดและเจอลมเย็นๆแรงๆ (วัดอยู่บนเขา) ทำให้ร่างกายที่ไม่เคยเอามาทำแบบนี้ ป่วยเลย พี่โดมและพี่กุ้ง(พี่ที่พาไปวัด) เป็นห่วงมากว่าไม่น่าไปเลย แต่เกดกับแม่ชีเห็นพ้องกันว่าได้มาทำบุญก็คุ้มแล้ว ที่สำคัญเกดเคยได้รู้มาว่าหลวงตาประสิทธิ์เปรยๆว่าท่านจะอยู่จนถึงแปดสิบกว่าปี ตอนนี้ท่าน 82 แล้วไม่รีบไปกราบ จะให้รอไปถึงไหนเนอะ เดี๋ยวท่านจากไปก่อน เกดก็หมดสิทธิ์กันพอดี
ปีหน้าต้องหาเวลาไปใหม่ให้ได้เลย !
| Create Date : 27 ธันวาคม 2548 |
| Last Update : 27 ธันวาคม 2548 5:42:14 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1018 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อินทรีทองคำ  วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:10:46:09 น. |
|
|
|
| โดย: noom_no1 IP: 61.91.170.110 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:18:43:18 น. |
|
|
|
| โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:8:01:50 น. |
|
|
|
| โดย: pataree วันที่: 30 ธันวาคม 2548 เวลา:15:36:10 น. |
|
|
|
| โดย: srisawat วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:12:54:00 น. |
|
|
|
| โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:23:16:50 น. |
|
|
|
| โดย: ป่ามืด วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:23:23:32 น. |
|
|
|
| โดย: noom_no1 (ป่ารักน้ำ ) วันที่: 1 มกราคม 2549 เวลา:3:42:56 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:17:21:12 น. |
|
|
|
| โดย: jody IP: 193.55.49.19 วันที่: 13 มกราคม 2549 เวลา:22:31:56 น. |
|
|
|
| โดย: สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส IP: 58.9.195.188 วันที่: 1 มิถุนายน 2549 เวลา:15:22:49 น. |
|
|
|
| โดย: wani IP: 203.146.154.67 วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:12:56:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
รองเท้าใหม่ ใครๆก็อยากมี และเสียใจที่ไม่มี
จน....
ได้เห็น
คนไม่มี...
.....แม้กระทั่งเท้า..
**คิดถึงเมย์จัง เมย์จ๋า...เกดแต่งตัวสวยๆลงบลอค แล้วไม่มีเมย์มาดู เหงาจังเลย
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ทำวัตรเช้าตอนตีสี่ จากนั้นก็ไปช่วยทำกับข้าว (ก็แค่ปอกผัก จัดใส่จานเพราะทำอย่างอื่นไม่เป็น ไม่กล้าทำด้วยละ) ตอนเช้าก็ถวายข้าวพระและร่วมรับประทานพร้อมพระและแม่ชี 
การฝึกฝนตนก็ช่วยให้ชีวิตมีสุขได้อะนะ ดีจังเลยอะ
