|
|
ยำความคิด
ดีชัดเป็นคนชอบทำอาหารมาก เขาเข้าครัวช่วยแม่ตำน้ำพริกตั้งแต่ 5 ขวบ และยังคงทำอาหารเรื่อยมาจนเป็นหนุ่มใหญ่ ตอนนี้เปิดลานหน้าบ้านอันร่มรื่นสอนทำอาหาร เรียนกันครั้งละประมาณ 10 คน จึงทำให้ยามบ่ายครึกครื่นกันพอสมควร เหมือนมีงานปาร์ตี้
เวลาดีชัดสอนทำอาหาร จะสอนธรรมะไปด้วยเป็นของแถม วันนี้เมื่อจบรายการที่จะต้องสอนแล้ว เขาก็ทำเมนูง่ายๆ เป็นการแถม อาหารจานสุดท้ายเป็นยำผักไข่ดาว ดีชัดยกผักกาดขาวที่ล้างสะอาดแล้วขึ้นชู
" ผักกาดขาวนี่เหมือนใจเรา สะอาดสดชื่น และจืดดดด เวลามีความสุขมันเชิดเหมือนใบนี้เลย ตอนนี้เราก็หั่นมันใส่ในหม้อ เตรียมเคล้า "
ดีชัดหันไปเตรียมเครื่องยำ มีกระเทียมสับละเอียด น้ำปลา มะนาว พริกขี้หนูซอย และน้ำตาลทราย แล้วผสมกันลงในชามเล็ก
" เวลายำแม้จะรู้สึกไม่มีรสหวานเลย แต่จริงๆก็มีน้ำตาลนิดหนึ่งนะ ใส่นิ๊ดเดียว "
" พวกเครื่องปรุงนี้คืออะไรคะ อาจารย์ " อัญชลีถามอย่างรู้ทันว่าอาจารย์เริ่มสอนธรรมะอีกแล้ว
" เครื่องปรุงคือการปรุงแต่งของเรา คือความคิดของเรานั่นเอง เวลาเราเจออะไร แล้วเราก็มักจะปรุงแต่งต่อ คิดต่อไปเยอะแยะ แล้วก็เกิดอารมณ์ไปตามความคิด "
"คือฟุ้งซ่านครับอาจารย์ " เมธีพูดขำๆมองอัญชลี
" คนเรามีพื้นเดิมวนเวียนอยู่กับโลกธรรม 8 คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข ทุกข์ ความคิดของเรามันก็จะเป็นไปตามโลกธรรม 8 นี่แหละ พอคิดแล้วก็จะทำให้เราเกิดเวทนา คือ สุข ทุกข์ หรือเฉยๆ ขึ้นในใจ "
ดีชัดราดน้ำยำครึ่งนึงลงในหม้อ แล้วเคล้าผักไปเรื่อยๆ เมื่อผักโดนเครื่องยำ มันก็ค่อยๆยุบตัวลง
" ตอนนี้ผักแสนซื่อของเราเป็นยังไง " ดีชัดถาม มือยังคนทัพพีเคล้าผักต่อไป
" สลบไปแล้วค่ะ อาจารย์ " อัญชลีหัวเราะ
" โดนยำซะเละ " เมธีต่อ
ดีชัดเติมน้ำยำลงไป เคล้าต่อไปอีกครู่หนึ่ง ก็เทลงจาน
" ไข่ดาวนี่ทอดให้ไข่ขาวกรอบๆ ถึงจะอร่อย ไข่แดงให้สุกทั่วเลย หั่นโรยหน้าแบบนี้ "
ดีชัดวางไข่ดาวที่หั่นแล้วเป็นชิ้นเล็กๆบนผัก แต้มน้ำยำเล็กน้อยบนไข่ดาว
" ความคิดคือเครื่องปรุง เวลาเราไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้าน เขาจะยกพวงเครื่องปรุงมาตั้งให้ เราก็จะหยอดพริกน้ำส้มนิด พริกป่นหน่อย น้ำตาลบ้าง ถั่วป่นบ้าง กินก๋วยเตี๋ยวเปล่าๆไม่ได้ ต้องปรุง
ตัวเราก็เหมือนกัน เวลาไปไหนๆ เหมือนเดินหิ้วพวงเครื่องปรุงไปด้วย พอความคิดแวบเข้ามาหน่อย ก็ปรุงทันที เหยาะพริกน้ำส้มบ้าง พริกป่นบ้าง ปรุงแล้วหัวใจก็กินเข้าไป แซบอีหลีเด้อ เราคิดว่าสนุก แต่ความจริงไม่ใช่
บางคนรู้ว่าคิดแล้วกลุ้ม ก็ยังคิด เหมือนคนที่กินของเผ็ด น้ำหูน้ำตาไหล แต่ก็ยังกิน ความคิดที่ถูกเราปรุงแล้วก็เหมือนก๋วยเตี๋ยวที่ถูกปรุง เครื่องปรุงคือกิเลศทั้งหลาย โลภ โกรธ หลง นั่นเอง
พระพุทธเจ้าสอนให้เราพยายามฝึกที่จะรู้ทัน ไม่เต้นตามความคิด แต่ไม่ใช่ห้ามความคิดนะ เพราะมันห้ามไม่ได้หรอก มันเป็นธรรมชาติของคนเราที่จะต้องคิด แต่ให้เรารู้ทันความคิด และต้องเลือกคิดให้เป็น คิดให้ถูก ภาษาพระท่านเรียกว่ามี โยนิโสมนสิการ เราต้องระวังความคิดให้ดี เลือกคิดแต่สิ่งดีๆ จะทำให้จิตใจเราผ่องใส และมีชีวิตที่ดีงาม "
ตอนนี้ได้เวลาที่ทุกคนจะนำอาหารที่ปรุงในวันนี้ทั้งหมดมานั่งกินด้วยกันก่อนกลับบ้าน ดีชัดเอ่ยขึ้นว่า
" ผักที่ถูกยำแล้วมันอร่อยนะ แต่ถ้าเราปล่อยให้ความคิดมายำเราอย่างนี้ละก็...."
" สลบเหมือดเหมือนผักเลยค่ะ อาจารย์ " อัญชลีพูดต่อ ก่อนตักไข่ดาวใส่ปาก
" ถ้าไม่ถูกยำก็ยำมันซะก่อนซี " เมธีว่า อัญชลีค้อนขวับ " ทำยังไงละยะ "
"ก็พอมันคิดอะไรฟุ้งซ่านไปมาก ก็หัดหยุดคิดซะบ้าง ชกมันให้สลบเหมือดไปเลย " ดีชัดตอบแทนเมธี
" แค่รู้สึกตัวว่า กำลังฟุ้งซ่านแล้ว มันก็จะได้สติ เราก็จะหยุดฟุ้งซ่าน แล้วก็เปลี่ยนอารมณ์ หันไปทำอย่างอื่นที่มันมีประโยชน์ เราก็ออกจากความฟุ้งซ่านเรื่องนั้นได้ "
เมธียักคิ้วให้อัญชลีอย่างยั่วเย้า ดีชัดพูดต่อไป
" มีคำกล่าวว่า ชีวิตคือสิ่งที่คุณคิด เราคิดดี ชีวิตก็จะดี ถ้าคิดชั่ว ก็จะนำไปสู่สิ่งที่เลวร้าย เรื่องๆ เดียวกัน คิดให้สุขก็ได้ คิดให้ทุกข์ก็ได้ ท่านสอนว่า คนมีปัญญาจะสามารถพบความสุขได้ ในสถานการณ์ที่คนอื่นเป็นทุกข์
ดังนั้นเราจะเห็นได้ว่า ความคิดที่ปรุงแต่งแล้วนี่เองที่มีบทบาทสำคัญที่สุดในชีวิตของเราเลย เราจะเป็นไปตามที่มันปรุง เพราะฉะนั้นเราจะต้องระวังตัวให้ดีๆ อย่าให้มันพาไปในทางที่ทำให้เราทุกข์ใจ "
ช้อปปิ้งบุญ ขวัญ เพียงหทัย
| Create Date : 22 พฤษภาคม 2548 |
| Last Update : 22 พฤษภาคม 2548 7:42:12 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 600 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ladyjazz50 IP: 24.238.52.34 วันที่: 22 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:28:25 น. |
|
|
|
โดย: รักดี  วันที่: 22 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:42:21 น. |
|
|
|
| โดย: สเลเต วันที่: 22 พฤษภาคม 2548 เวลา:9:04:56 น. |
|
|
|
| โดย: noom_no1 วันที่: 22 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:49:29 น. |
|
|
|
| โดย: yadegari วันที่: 22 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:25:14 น. |
|
|
|
| โดย: Bluejade วันที่: 23 พฤษภาคม 2548 เวลา:5:10:51 น. |
|
|
|
| โดย: รักเดียวของพี่โดมคือน้องเกดคนเดียวตลอดไป IP: 203.209.107.155 วันที่: 23 พฤษภาคม 2548 เวลา:17:53:02 น. |
|
|
|
| โดย: ladyjazz50 (ladyjazz50 ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:5:02:14 น. |
|
|
|
| โดย: KoPoK วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:01:26 น. |
|
|
|
| โดย: yadegari วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:15:35:32 น. |
|
|
|
| โดย: Bluejade วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:57:18 น. |
|
|
|
| โดย: yadegari วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:32:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
รองเท้าใหม่ ใครๆก็อยากมี และเสียใจที่ไม่มี
จน....
ได้เห็น
คนไม่มี...
.....แม้กระทั่งเท้า..
**คิดถึงเมย์จัง เมย์จ๋า...เกดแต่งตัวสวยๆลงบลอค แล้วไม่มีเมย์มาดู เหงาจังเลย
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
